eitaa logo
هیات مجازی انصار الحجه ارواحنا فداه ✅
1.2هزار دنبال‌کننده
34.1هزار عکس
34.1هزار ویدیو
760 فایل
『°•بِسمِ‌رَّبِ‌ الحجه. اینجا مهدیه مجازی دوستان و خادمین امام الحجه علیه السلام است. ألَـلّـھم‌ْ؏َـجِـٰل‌ّلِوَلِیٰــــك‌ألٰـفَـٖࢪجّ🌱. برای ارتباط با ما :👇👇👇👇👇 @Ahmadqasemi34
مشاهده در ایتا
دانلود
⭕️صفت رذیله 🔹روشن‌ترین مصداق افراط در قوه غضبیه، است که از و است. کسی که شد، خواسته یا ناخواسته مرتکب ، ، و ، ، و گناهانی دیگر خواهد شد، که هریک از آنها برای فرو انداختن فرد از درجه انسانیت و اسلامیت بس است. امام صادق علیه‌السلام می فرماید: «الغَضبُ مِفتاحُ كُلِّ شَرٍّ؛ کلید هر بدی است». 📕 (تلخیص و تحریر کتاب معراج‌السعادة)، ص ۱۸۹ منبع: وبسایت مرکز تنظیم و نشر آثار آیت‌ الله العظمی بهجت (ره) @tabyinchannel
🌸☄🌸☄🌸☄🌸☄🌸 🌸 ⭕️فضیلت ماه رجب 🔷 صلی الله علیه و آله میفرمایند: «، "ریزان" نامیده شده است، چرا که در این ماه بر امت من فرو می ریزد». از راه می رسد، قدر حضورش را بدانید که ناگاه خواهیم دید در حال وداع است. بهار عاشقان و دلدادگان حریم کبریایی فرا رسیده است. فصل روئیدن جوانه های عاشقانه زیستن و ماه شست و شوی دل و جان از زنگارهای و ، و آماده شدن برای ورود به ضیافت الله اعظم است. کسانی که دل در گرو محبت خدا نهاده اند، لحظه شماری می کنند تا با ورود به و بهره‌مندی از برکات آن، به درک فیوضات ماه عظیم شعبان موفق شوند و پس از آن بتوانند مدال لیاقت ورود به ضیافت الهی در ماه رمضان را دریافت نمایند. 🔷 سراسر نور و فضیلت و رحمت است. آن که جزو چهار شب برتر سال است و شب زنده داری در آن که بسیار مورد تاکید قرار گرفته است. (اولین شب جمعه ماه) و ابوالائمه علیه السلام تا شب نیمه رجب و ایام مبارک که راهیان طریق سلوک به اعتکاف و مناجات با رب جلیل می نشینند و بیست و هفتم رجب که رحمت الهی ظهور کرد و صلی الله علیه و آله به رسالت مبعوث شد. 🔷رعایت کنندگان حرمت ماه رجب و عاملین به اعمال آن را نامند. همانا که در قیامت فرشته ای ندا می دهد: ، کجایند افرادی که را محترم شمرده و اعمالی از آن را انجام داده اند. آنان بندگان خالصی هستند که در دنیا و در میان مردم بی نام و نشان زندگی می کنند و آنگاه که ماه رحمت فرا می رسد، خود را در شست و شو می دهند و با دلی صاف و بی آلایش و پاکیزه از غفلت ها، کینه ها و گناهان، خود را برای نزول رحمت های الهی مهیا می کنند. امام خمینی (ره)، این عارف بالله در مورد ماه رجب می فرماید: « در زبانها، در بیان ها، در عقلها و در فکرها نگنجد. ماه دعا و است و سفارش زیادی به استغفار در این ماه شده است». 🔷 در این ماه مورد تأکید قرار گرفته و پاداش فراوانی برای روزه داران به خصوص در روزهای اول، وسط و آخر ماه وعده داده شده است. حال، این ماییم و اقیانوسی از معنویت که قدم در بهار آن گزارده ایم، تا با همتی خدایی خود را در برابر نفخه الهی که در این فصل، وزیدن می گیرد قرار دهیم و با دل کندن از تعلقات دنیایی، مقدمات ورود به جاده سلوک را فراهم ساخته و رنگ خدایی بگیریم. امید است آنگاه که دستان خود را بر آستان الهی بلند می نمایید و به مناجات که زیباترین تجلی روح انسانی است، می پردازید ما را از دعای خیر خویش محروم نکنید. منبع: راسخون به نقل از مرکز مطالعات شیعه @tabyinchannel
⭕️حدیثی در فضیلت اميرالمؤمنين علی (ع) 🔹در حدیثی، (ص) فرمود: «لَوْلا أَنْ تَقُولَ فیک طَوائِفُ مِنْ أُمتی ما قالَتِ النصاری فی عیسَی بْنِ مَرْیمَ، لَقُلْتُ فیک قَوْلاً لاتَمُر بِمَلَأٍ مِنَ الناسِ إِلا أَخَذُوا الترابَ مِنْ تَحْتِ قَدَمَیک یلْتَمِسوُنَ بِذلِک الْبَرَکةَ؛ اگر بیم آن را نداشتم که از درباره تو، آنچه را که درباره عیسی‌ بن‌ مریم (ع) گفتند، بگویند، سخنی درباره تو می‌گفتم که به گروهی از مردم نگذری، مگر اینکه را به عنوان بردارند». [کافی، ج۸، ص۵۷، روایت ۱۸] تازه هنوز علیه السّلام را معرفی نکرد، با اینکه این همه بیانات در این حدیث و احادیث دیگری فرموده است. علیه السّلام گفتنی نیست؛ است اما گفتنی نیست! زیرا ما ضعیفُ‌ العقل‌ و الایمان هستیم و ظرفیت نداریم. اگر بیان می‌کرد، بسیاری از مردم کافر می‌شدند و عده‌ای معدود ایمان می‌آوردند، همچنان که درباره حضرت عیسی مسیح علیه‌ السلام چنین اتفاق افتاد. 📕در محضر بهجت، ج۱، ص۷۵ منبع: وبسایت مرکز تنظیم و نشر آثار آیت‌ الله العظمی بهجت (ره) @tabyinchannel
✨🔸✨🔸✨🔸✨🔸✨ ✨ ⭕️طبق روایات و تفاسیر اهل سنت در شأن چه کسی نازل شده است؟ 🔷در آيه ۲۷۴ سوره «بقره» میخوانیم: «اَلَّذينَ يُنْفِقُونَ اَمْوالَهُمْ بِاللَّيلِ وَ النَّهارِ سِرّاً وَ عَلانِيَةً فَلَهُمْ اَجْرُهُمْ عِنْدَ رَبِّهِمْ وَ لَاخوفٌ عَلَيْهِمْ وَ لَا هُمْ يَحْزَنُونَ؛ كسانى كه را شب يا روز، پنهان يا آشكار انفاق مى كنند، مزدشان نزد پروردگارشان [محفوظ] است؛ نه ترسى بر آنهاست و نه اندوهگين مى شوند». بدون شك مفهوم آيه كلّى و جامع است و تشويق به انفاق در راه خدا در اشكال مختلف است، آشكارا و پنهان، در شب و روز و به كسانى كه انفاق مى كنند بشارت عظيمى مى دهد که هم پاداششان نزد پروردگارشان بزرگ است و هم [اين كه] خوف و اندوهى از گذشته و آينده نخواهند داشت؛ ولى از استفاده مى شود كه ، (ع) است؛ زيرا در اين آيه، وارد شده كه نشان مى دهد نخستين بار درباره (ع) نازل گشت. 🔷ابن عبّاس مى گويد: اين آيه درباره (ع) نازل شد او فقط داشت، درهمى را در ، درهمى را در ، درهمى را و درهمى را در راه خدا انفاق كرد. (ص) فرمود: «ما حَمَلَكَ عَلى هذا؟؛ چه چيز تو را بر اين كار واداشت؟»، عرض كرد: «حَمَلَنى عَلَيْها رَجاءَ اَنْ اَسْتَوجِبُ عَلَى اللهِ ماوَعَدَنى؛ براى اين بود كه وعده اى را كه خدا به من داده است استحقاق پيدا كنم»، (ص) فرمود: «اَلا ذلِكَ لَكَ؛ آگاه باش كه اين وعده درباره تو تحقّق يافت»، در اين هنگام نازل گشت. اين حديث را حاكم حسكانى در «شواهد التنزيل» به اضافه هفت حديث ديگر! به همين مضمون از طرق مختلف آورده است. [۱] 🔷سيوطى در «الدّرالمنثور» از طرق متعدّد، همين مضمون را از ابن عبّاس نقل مى كند، كه اين درباره (ع) نازل شده، (ع) چهار درهم داشت، درهمى را در شب، درهمى را در روز، درهمى را پنهان و درهمى را آشكارا انفاق كرد و اين آيه نازل شد. [۲] معنى اين حديث آن است كه (ع) براى جلب بوسیله از هر درى وارد مى شد؛ اوّلا: آنچه در بساط داشت در راه خدا كرد، ثانياً در شب و در (پنهان و آشكار) كرد و در روز نيز در دو حالت مختلف (پنهان و آشكار) انفاق نمود. اين ايثار و اخلاص آميخته با اشتياق فراوان براى جلب رضاى خداوند از هر طريق ممكن، مقبول درگاه الهى واقع شد و آيه شريفه نازل گشت. از كسانى كه روايت فوق را نقل كرده اند، محبّ الدين طبرى در «ذخائر العقبى» و سبط بن جوزى در «تذكره» و علامه گنجى در «كفاية الطّالب» و مفسّر معروف قرطبى در تفسيرش و گروهى ديگر اين حديث را به عين همان عبارت يا با تفاوت مختصرى در كتاب هاى خود آورده اند. 🔷شبلنجى در «نورالابصار» و شيخ سليمان قندوزى در «ينابيع المودة» نيز آن را ذكر كرده اند. نويسنده فضائل الخمسه در كتاب خود اين حديث را از گروه ديگرى نيز نقل مى كند از جمله ابن اثير در «اسد الغابه» و ابن حجر در «الصّواعق المحرقه» و واحدى در «اسباب النّزول». اين احاديث را با جمله اى از ابن ابى الحديد معتزلى پايان مى دهيم: او به هنگام برشمردن (ع) هنگامى كه به مسأله جود و سخاوت مى رسد، بعد از اشاره به آيات سوره «هَل آتى» مى گويد: «وَ رَوَى الْمُفَسِّرونَ اَنَّهُ لَم يَمْلِكْ اِلاّ اَرْبَعَةَ دَراهِمَ، فَتَصَدَّقَ بِدِرْهَم لَيْلا، وَ بِدِرْهَمِ نَهاراً، وَ بِدِرْهَمِ سِرّاً، وَ بِدِرْهَمِ عَلانِيَةً، فَاَنْزِلَ فيهِ اَلَّذينَ يُنْفِقُونَ اَمْوالُهُمْ...؛ مفسّران نقل كرده اند كه (ع) فقط داشت، درهمى را در و درهمى را در ، درهمى و درهمى كرد و خداوند اين آيه را درباره او نازل فرمود». [۳] اين تعبير نشان مى دهد كه مسأله در ميان مفسّران مورد اتفاق يا لااقل مشهور است. پی نوشت: [۱] شواهد التنزيل لقواعد التفضيل، حسكانى، عبيدالله بن احمد، تحقيق: محمودى، محمد باقر، سازمان چاپ و انتشارات وزارت ارشاد اسلامى، ۱۴۱۱ ق، چ اول، ج ‏۱، ص ۱۴۰ [۲] الدر المنثور فى تفسير المأثور، سيوطى، جلال الدين، كتابخانه آية الله مرعشى نجفى، قم، ۱۴۰۴ ق، ج ‏۱، ص ۳۶۳ [۳] شرح نهج البلاغة، ابن أبي الحديد، محقق / مصحح: محمد ابراهيم‏، کتابخانه آية الله مرعشي نجفي‏، قم،‏ ۱۴۰۴ ق، چ اول، ج ‏۱، ص ۲۱، (القول فى نسب أمير المؤمنين علی(ع) و ذكر لمع يسيرة من فضائله). 📕پیام قرآن، مکارم شیرازی، ناصر، با همکاری جمعی از فضلا و دانشمندان، دارالکتب الاسلامیه، تهران، ۱۳۸۶ ش، چ ششم، ج ۹، ص ۳۷۵ منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) @tabyinchannel
⭕️نقض استبعاد عمر طولانی امام زمان(عج) با نصّ صریح قرآن 🔹 مورد اتّفاق همه‌ی است؛ اینکه کسی خواهد آمد و را از منجلاب ظلم و جور خواهد داد، در میان ادیان ابراهیمی مورد قبول همگان است. در ، نام این هم مشخّص شده است؛ این موجود الهی را، این انسان بزرگ فوق‌العاده را در همه‌ی مذاهب اسلامی به نام (عج) می‌شناسند. شاید در بین فِرَق اسلامی هیچ فرقه‌ای را نتوان سراغ داد که معتقد نباشد که (عج) ظهور خواهد کرد و او از است؛ حتّی نام و کنیه‌ی آن حضرت را هم مشخّص میکنند. خصوصیّتی که در وجود دارد این است که این شخصیّت را به‌صورت مشخّص و معیّن معرفی میکند؛ او را فرزند امام یازدهمِ از ائمّه‌ی اهل بیت - حضرت امام حسن عسکری (ع) - میداند؛ تاریخ ولادت او به‌طور مشخّص از نظر مورّخان شیعه و متکلّمان شیعه روشن و واضح است؛ دیگر فِرَق اسلامی، غالباً این نظر را متذکّر نشده یا نپذیرفته‌اند، ولی با ادلّه‌ی مسلّم و قطعی، حضور و وجود و ولادت آن بزرگوار را اثبات میکند. بعضی کرده‌اند که چگونه ممکن است انسانی متولّد بشود و در این زمان طولانی زنده بماند. این تنها استبعادی است که در مورد قضیّه‌ی (عج)، مخالفان مطرح کرده‌اند و تکرار کرده‌اند؛ لکن با نصّ صریح خود، این را برطرف میکند. درباره‌ی (ع) میفرماید: فَلَبِثَ فیهِم اَلفَ سَنَةٍ اِلّا خَمسینَ عامًا؛ یعنی (ع) در میان قوم خود ۹۵۰ سال زندگی کرده است. نه اینکه عمر او این مقدار بود، ظاهر مطلب این است که دوران دعوت آن بزرگوار ۹۵۰ سال است؛ بنابراین، این استبعاد جایی ندارد. بیانات مقام معظم رهبری ۹۴/۳/۱۴ منبع: وبسایت دفتر حفظ و نشر آثار مقام معظم رهبری @tabyinchannel
⭕️حضرت آیت الله بهجت قدس سره: 🔹یک که سبب ایذای یک و یا هتک حرمت او شود، است؛ همچنین یک به که موجب تشویق او بر گناه باشد، است. بنابراین، کسی که می خواهد به و نائل گردد، باید از این گونه گناهان هم نماید. 📕در محضر بهجت، ج٢، ص٧ منبع: وبسایت مرکز تنظیم و نشر آثار آیت‌ الله العظمی بهجت (ره) @tabyinchannel
💥🌷💥🌷💥🌷💥🌷💥 🌷 ⭕️امام علی (ع) چه اهدافی را برای (ص) بيان می کند؟ 🔷 (ع) در بخشی از خطبه ۱۸۵ به برنامه هاى مختلف و (ص) پرداخته، چنين مى فرمايد: «أَرْسَلَهُ بِوُجُوبِ الْحُجَجِ، وَ ظُهُورِ الْفَلَجِ، وَ إِيضَاحِ الْمَنْهَجِ؛ او را براى و [حق بر باطل] و روشن ساختن فرستاد». به اين ترتيب در جمله هاى سه گانه بالا اهداف بعثت را كه اتمام حجت و پيروزى حق بر باطل و روشن ساختن راه سعادت است بيان فرموده است. آنگاه به برنامه هاى عملى (ص) پرداخته، چنين مى فرمايد: «فَبَلَّغَ الرِّسَالَةَ صَادِعاً بِهَا، وَ حَمَلَ عَلَى الْمَحَجَّةِ دالّاً عَلَيْهَا، وَ أَقَامَ أَعْلَامَ الْاِهْتِدَاءِ وَ مَنَارَ الضِّيَاءِ، وَ جَعَلَ أَمْرَاسَ الْاِسْلَامِ مَتِينَةً، وَ عُرَا الْاِيمَانِ وَثِيقَةً؛ او خود را آشكارا ابلاغ كرد، و را بر قرار داد؛ در حالى كه را به آنها نشان داده بود، را برافراشت و نشانه هاى روشن را برپا ساخت، ريسمان هاى [خيمه] اسلام را محكم نمود و دستگيره هاى را استوار ساخت». 🔷در آغاز، سخن از پرداختن به ابلاغ رسالت الهى به طور كلى به ميان آمده است، همانگونه كه در قرآن مجيد مى فرمايد: «فَاصْدَعْ بِمَا تُؤْمَرُ وَ أَعْرِضْ عَنِ الْمُشْرِكِينَ؛ آنچه را دارى ساز و از مشركان روى گردان»؛ [حجر، ۹۴] سپس از جزئيات اين برنامه سخن مى گويد كه (ص) را از بيراهه به جاده اصلى دعوت كرد و دلايل و نشانه ها را براى پيمودن اين راه به آنها گوشزد نمود و بر سر هر راه نهاد، تا به هنگام تاريكى نيز از ادامه مسير باز نايستند و سرانجام با بيانات كافى و تدبيرهاى سازنده را محكم ساخت و دستگيره هاى ايمان را استحكام بخشيد. كمتر كلامى را مى توان پيدا كرد كه در عين كوتاهى و فشردگى اين همه مطلب را درباره و برنامه هاى (ص) بيان كند. جمله «جَعَلَ أَمْرَاسَ الْاِسْلَامِ مَتِينَةً»، گويا را به خيمه اى تشبيه مى كند كه ريسمان هاى محكمى از هر سو، آن را به زمين هاى اطراف متّصل كرده است تا تندبادها نتواند آن را از جا بر كَند. اين ريسمان ها امورى مانند جمعه و جماعات و حجّ و زكات و جهاد و امر به معروف و نهى از منكر است كه هميشه حوزه اسلام را حفظ كرده و از آن دفاع مى نمايد؛ هر جا اين پياده شود، بيمه مى شود، و هرگاه ضعيف گردد دشمنان بر مسلمين چيره خواهند شد. 🔷جمله «وَ عُرَى الْاِيمَانِ وَثِيقَةً»، را تشبيه به طنابى كرده كه دستگيره هاى مختلفى در آن است و براى نجات از قعر چاه، يا نجات در پرتگاه ها بايد به اين دستگيره ها چسبيد. بديهى است اگر اين دستگيره ها سست و ضعيف باشد، نه تنها انسان نجات نمى يابد، بلكه گرفتار خطرناكى مى شود. اين دستگيره ها همان و در برنامه هاى مختلف عبادى و اجتماعى است كه در احاديث نيز به آن اشاره شده است. از جمله در روایات نقل شده كه (ص) روزى از اصحابشان پرسیدند: «أَىُّ عُرَى الْإِيمَانِ أَوْثَقُ؟؛ كدام يك از دستگيره هاى ايمان محكم تر است؟»، جمعى گفتند: خدا و پيامبرش آگاهترند؟ و بعضى از نماز يا زكات و... نام بردند. (ص) فرمود: آنچه گفتيد داراى فضيلت است؛ ولى پاسخ اصلى نيست، «محكم ترين دستگيره هاى ايمان، دوست داشتن براى خدا و دشمن داشتن براى خداست، و محبّت اولياى الهى و بيزارى از دشمنان الهى است». [۱] البتّه مفاهيم اخلاقى همچون توكّل، تفويض، تسليم، رضا، صبر، يقين و... كه در روايات به آن اشاره شده نيز مى تواند به عنوان دستگيره هاى ايمان معرفى شود و هيچ كدام با يكديگر منافاتى ندارند. پی نوشت: [۱] الكافی، كلينى، محقق / مصحح: غفارى، على اكبر و آخوندى، محمد، دارالكتب الإسلامية، ‏۱۴۰۷ ق، چ چهارم، ج ‏۲، ص ۱۲۶ 📕پيام امام اميرالمؤمنين (ع)‏، مكارم شيرازى، ناصر، تهيه و تنظيم: جمعى از فضلاء، دارالكتب الاسلامية‏، ۱۳۸۶ ش، چ اول‏، ج ۷، ص ۱۵۱ منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) @tabyinchannel
⭕️ الله عليه و آله:  💠أمّا عَلامَةُ المُوقِنِ فَسِتَّةٌ؛ أيْقَنَ باللهِ حَقّا فآمَنَ بهِ، و أيقَنَ بأنّ المَوتَ حقٌّ فحَذِرَهُ، و أيقَنَ بأنّ البَعثَ حَقٌّ فخافَ الفَضيحَةَ، و أيقَنَ بأنّ الجَنّةَ حَقٌّ فاشتاقَ إلَيها، و أيقَنَ بأنّ النّارَ حَقٌّ فظَهَرَ سَعيُهُ لِلنَّجاةِ مِنها، و أيقَنَ بأنّ الحِسابَ حَقٌّ فحاسَبَ نَفسَهُ. 🔷 شش چيز است: به يقين پيدا كرده و لذا به او ايمان آورده است، يقين پيدا كرده كه راست است، و لذا از آن بر حذر است، يقين پيدا كرده كه راست است و از اين رو از رسوايى [در آن روز ] مى ترسد، يقين پيدا كرده كه راست است، و از اين رو مشتاق آن است، يقين پيدا كرده كه راست است، و از اين رو براى نجات از آن مى كوشد و يقين پيدا كرده كه راست است، و از اين رو از خود حساب مى كشد. 📕تحف العقول، ۲۰ @tabyinchannel
⚡️🌸⚡️🌸⚡️🌸⚡️🌸⚡️ 🌸 ⭕️آياتی در شأن  عليه‌ السلام 🔷 در طول ۲۳ سال از طرف خداوند متعال و توسط جبرئيل امین (ع) بر پيامبر اکرم (ص) نازل شد. معجزه جاودانی پيامبر اسلام دارای ۱۱۴ سوره است که به مناسبتهای مختلف بر قلب مقدس آن حضرت فرود آمد تا اسباب هدايتی باشد برای تمامی انسانها. مفسران با توجه به رواياتی که از رسول خدا (ص) و ائمه اطهار (ع) نقل شده، و را در ، مثل حضرت زهرا (س) و اميرالمؤمنين (ع) و يا امام حسن و امام حسين عليهم السلام ميدانند. از جمله‌ آياتی که در شأن‌ اهل‌بيت‌ نازل‌شده و  (ع) را نيز شامل ميشود، ميتوان به اشاره کرد. در اين آيه خداوند متعال ميفرمايد: «إِنَّمَا يُرِيدُ اللَّهُ لِيُذْهِبَ عَنکمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَيْتِ وَيُطَهِّرَکمْ تَطْهِيرًا». [احزاب،۳۳] از ام‌سلّمه روايت شده که اين آيه در خانه من نازل شد و در خانه هفت نفر بودند؛ رسول خدا (ص) جبرئيل، ميکائيل، علی، فاطمه، حسن و حسين (عليهم السلام). [۱] 🔷از جمله‌ آياتی که به صورت اختصاصی در خصوص‌ (ع) نازل شد، ميتوان به آيه ۳۳ سوره اسراء اشاره کرد. در اين آيه خداوند متعال ميفرمايد: «وَ لاَ تَقْتُلُواْ النَّفْسَ الَّتِي حَرَّمَ اللّهُ إِلاَّ بِالحَقِّ وَ مَن قُتِلَ مَظْلُومًا فَقَدْ جَعَلْنَا لِوَلِيِّهِ سُلْطَانًا فَلاَ يُسْرِف فِّي الْقَتْلِ إِنَّهُ کانَ مَنْصُورًا؛ و را که خدا قتلش را حرام کرده، نکشيد، مگر به حکم حق و آن کسی که کشته شده برای ولی او سلطه (حق قصاص) قرار داديم، اما در قتل اسراف نکنيد، چرا که او مورد حمايت است». در تفسير عياشی ذيل اين آيه شريفه از امام باقر (ع) روايتی نقل شده که حضرت ميفرمايد: «اين آيه در مورد  (ع) است که کشته شد، و  (عج) ولی او می‌باشد، وقتی قيام کند، از قاتلان آن حضرت خونخواهی خواهد کرد». [۲] 🔷از ديگر آياتی که در شأن‌ (ع) نازل شده، آيه ۱۵ سوره احقاف می‌باشد. در اين آيه آمده است: «وَ وَضَعَتْهُ کرْهًا وَ حَمْلُهُ وَ فِصَالُهُ ثَلَاثُونَ شَهْرًا». طبق روايتی از رسول خدا (ص)، آيه مذکور در حق‌ (ع) نازل شده است. [۳] آيه «ثُمَّ رَدَدْنَا لَکمُ الْکرَّةَ عَلَيْهِم؛ سپس شما را بر آنها چیره می‌کنیم»؛ْ [اسراء، ۶] نيز در خصوص (ع) با اصحابش در هنگام رجعت نازل شده است. [۴] اما سوره‌ای که به عنوان (ع) معرفی شده، است. در روايتی که در خصوص فضيلت اين سوره از امام صادق (ع) نقل شده، حضرت ميفرمايد: « را در نمازهای واجب و مستحبی‌تان بخوانيد که اين سوره، (ع) است و هرکس اين سوره را بخواند روز قيامت با  (ع) در درجه‌ای از درجات بهشت است». [۵] 🔷در پايان اين سوره آمده است: «يَا أَيَّتُهَا النَّفْسُ الْمُطْمَئِنَّةُ - ارْجِعِی إِلَى رَبِّک رَاضِيَةً مَّرْضِيَّةً - فَادْخُلِی فِي عِبَادِی - وَادْخُلِی جَنَّتِی؛ تو ای روح آرام يافته به سوی پروردگارت باز گرد، در حالی که هم تو از او خشنودی و هم او از تو خشنود و در سلک بندگانم و در بهشتم داخل شو»؛ [فجر، ۲۷ الی ۳۰] شيخ عبدالله بحرانی پس از نقل روايتی که از امام صادق (ع) در خصوص اين سوره و اختصاص آن به (ع) بيان شد، مینويسد: «يکی از حاضران پس از بيان امام صادق (ع) عرض کرد: چگونه اين سوره، سوره امام حسين (ع) است؟ حضرت فرمود: مراد از در اين آيه (ع) و اصحاب و شيعيان آن حضرت میباشد». [۶] در پایان اینکه آيات‌ متعددی‌ به‌ (ع) اختصاص يافته است. علاوه بر آياتی که در خصوص اهل بيت (ع) نازل شده و به امام حسين (ع) هم مربوط ميشود، برخی از آيات به صورت اختصاصی در مورد ايشان ميباشد، همانند آيه ۳۳ سوره اسراء و سوره‌ای که مفسران در شأن آن حضرت معرفی کرده اند، سوره فجر است. پی‌نوشت‌ها [۱] شواهد التنزيل (حاکم‌ حسکانی - تحقيق‌ محمد‌ باقر محمودی) ج۲، ص۱۳۱ [۲] تفسیر عیاشی (محمد بن مسعود عياشی) ج۲، ص۲۹۰ [۳] الهداية الکبری (حسين بن حمدان الخصيبی) ص۲۰۲ [۴] مستدرک سفينة البحار (شیخ ‌علی ‌نمازی) ج۴، ص۸۵ [۵] مجمع‌البیان (فضل بن حسن طبرسی) ج۱۰، ص۳۴۱ [۶] العوالم (عبدالله بحرانی) ص۹۷ منبع: وبسایت‌ مرکز مطالعات و پاسخ‌گویی‌ به‌ شبهات حوزه‌ علمیه‌ قم @tabyinchannel
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️ چگونه باطل را برای انسان تزیین می کند؟ (بخش پنجم و پایانی) 🔷در سوره محمّد (ص) نیز به حجاب هاى متعدّدى از ، اشاره شده است؛ گاهى و را سبب كورى و كرى باطنى آنها مى شمرد (آيه ۲۳)، و گاه در را هم رديف قفل بر دل ها (آیه ۲۴). در آیه ۲۵ این سوره، ها و و (فريب، مکر و اغوا) را سبب مى شمرد. به اين معنا كه در آغاز راه حق را پيدا مى كنند و بعد بر اثر منحرف مى شوند؛ تا آنجا كه انحراف را براى خود افتخار مى شمرند.‌ در این آیه چنین آمده است: «إِنَّ الَّذِينَ ارْتَدُّوا عَلَىٰ أَدْبَارِهِم مِّن بَعْدِ مَا تَبَيَّنَ لَهُمُ الْهُدَى الشَّيْطَانُ سَوَّلَ لَهُمْ وَأَمْلَىٰ لَهُمْ؛ به یقین کسانى که بعد از روشن شدن راه هدایت براى آنها، پشت به آن کردند، را در نظرشان داده و آنان را با فریفته است». 🔷در اينكه اين آيه اشاره به است كه قبل از قيام پيامبر (ص) به واسطه نشانه هايى كه از آن حضرت در كتب خود ديده بودند به او ايمان آوردند، امّا به هنگام ظهورش راه مخالفت پيش گرفتند و اين خود نوعى ارتداد محسوب مى شود، و يا اشاره به است كه حق را در آغاز پذيرا شدند و بعد پشت كردند، يا در ظاهر پذيرفتند و در باطن مخالفت كردند، در ميان مفسّران گفتگو است. ولى با توجّه به اين كه آيات قبل و بعد بيشتر ناظر به است به نظر مى رسد كه اين آيه هم اشاره به منافقان باشد، منافقانى كه در آغاز را شناختند و بعد به آن پشت كردند. «اُمْلى لَهُم» از مادّه «املأ» به معناى طولانى كردن و مهلت دادن است [۱] و در اينجا منظور ايجاد و آرزوهاى دور و دراز از ناحيه است. آرزوهايى كه انسان را به خود مشغول مى دارد و را در نظرش زينت مى دهد و از حق باز مى دارد. 🔷در آیه ۵ سوره فاطر نیز با آهنگى رسا به همه هشدار مى دهد كه است؛ سپس براى از حق و فريب خوردن و بازماندن از معرفت ذكر مى كند. نخست است. مى فرمايد: «مبادا شما را بفريبد» و ديگر شيطان است، مى فرمايد: «مبادا شما را نسبت به [كرم] خدا فريب دهد [و مغرور سازد!]»؛ «يَا أَيُّهَا النَّاسُ إِنَّ وَعْدَ اللَّهِ حَقٌّ فَلَا تَغُرَّنَّكُمُ الْحَيَاةُ الدُّنْيَا وَ لَا يَغُرَّنَّكُم بِاللَّهِ الْغَرُورُ». گاهى شما را به او اميدوار سازد و از او بى خبر كند، و گاه آنچنان سازد كه اصلا به خدا و او نينديشيد، يا دستورهاى او را دگرگون در نظرتان جلوه دهد. «غَرور» (بر وزن شرور) به هر چيز ، خواه مال و مقام و شهوات باشد يا انسان فريبكار و شيطان اطلاق مى شود؛ ولى از آنجا كه فرد واضح آن است غالباً به او تفسير مى شود. [۲] 🔷تعبير به «لاَ يَغُرَّنَّكُمْ بِاللهِ الْغَرُورُ» به اعتقاد بسيارى از مفسّران اشاره به از سوى نسبت به و كرم الهى است. آنچنان او را به عفو خداوند مغرور مى سازد كه آلوده هر گناهى مى شود و عجب اين كه خيال مى كند اين دليل كمال ايمان و معرفت او است كه خدا را با اين صفات شناخته! اين درست به آن مى ماند كه انسانى را به اميد اين كه مزاج قوى دارد و انواع سم را دفع مى كند و يا ضد سم را در اختيار دارد بفريب اند و مسموم و هلاك سازند. اين نيز يكى از است. پی نوشت ها [۱] بايد توجّه داشت كه اين ماده از ريشه «مَلو» (بر وزن سرو) مى باشد نه از ريشه «مَلأ» (با همزه) [۲] «غرور» صيغه مبالغه است. 📕پیام قرآن، مکارم شیرازی، ناصر، دارالکتب الاسلامیه، تهران، ۱۳۸۶ ش، چ نهم، ج ۱، ص ۴۰۴ منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) @tabyinchannel
⭕️ عليه السلام:  💠إذا ما عَضَّكَ الدهرُ فلا تَجْنَحْ إلى خَلقِ و لا تـَسألْ سِوَى اللّه ِ تعالى قاسِمِ الرِّزقِ فَلَو عِشتَ و طَوَّفْتَ مِنَ الغَربِ إلى الشَّرقِ لَما صادَفتَ مَن يَقدِرُ أن يُسعِدَ أو يُشقِي 🔷هرگاه روزگار بر تو سخت گرفت، به خلق روى نياور، و جز از كه قسمت كننده روزى است درخواست مكن؛ زيرا اگر آنقدر زندگى كنى كه از غرب تا شرق عالم را بگردى، هرگز كسى را نخواهى يافت كه بتواند كسى را خوشبخت كند يا بدبخت. 📕كشف الغمّة، ۲/۲۴۷ @tabyinchannel
💥🌹💥🌹💥🌹💥🌹💥 🌹 ⭕️تجسم معنويت و فضيلت 🔷  (ع) وارث معارف انبياء و زينت دل اولياى خدا است.  (ع) مصادف با در جامعه آن روزگار بود. در اين دوره و دنياگرايى، گريبان جامعه را چنان گرفته بود كه و در قربت قرار داشت و تمام تلاش در بازگرداندن معيارهاى ناپسند عصر جاهليت خلاصه مى‏شد. آرى، در اين عصر، كه با ظهور رسول اكرم (ص)، مقهور ارزش‏هاى الهى شده بود، بار ديگر با تمام توان به ميدان آمده و در مقابل قرآن و معنويت صف آرايى كرده بود.  (ع) به منظور مقابله با موج و جلوگيرى از گسترش معيارهاى عصر جاهليت، در ميان جامعه اسلامى شدند و با گفتار و رفتار خويش مردم را دعوت به خدا و معنويت كردند.  (ع) در آن روزگار غربت قرآن و معنويت چنان بود كه گويى تمام معنويت در وجود مقدسش خلاصه شده و گفتارهاى متعاليش آينه‏اى بود كه را در جامعه منعكس مى‏كرد. 🔷رفتار (ع) در آن روزگار بسان ابرى بود كه بر جامعه مى‏باريد و گفتارش بذر حقيقت، در مزرعه دل‏هاى مشتاقى بود كه از غربت ارزش‏هاى الهى در جامعه مى‏ناليدند. هر رفتارى كه از وجود مقدّس  (ع) تجلّى مى‏كرد، كتاب معرفتى بود كه مردم را به دعوت مى‏نمود و را به آن‏ها مى‏آموخت. يكى از وجوه بارز سيره امام، عشق و شور آن بزرگوار به عبادت و پرستش خداوند متعال بود. در آن زمان كه ، را در مقابل خداپرستى تبليغ مى‏كردند، (ع) با سير در عمق درياى عبادت و رياضت، اصل اساسى را به مردم مى‏آموختند و شكوه زيبايى پرستش خداى يگانه را نمايان مى‏كردند. (ع) در به مرتبه‏اى رسيده بودند كه در ميان مردم به القابى همچون ، و شهرت داشتند. 🔷نقل كرده‏اند آن امام بزرگوار هر شبانه روز، هزار ركعت نماز مى‏خواند و اكثر شب‏ها تا طلوع صبح، به متعال مشغول بودند و روزها را با روزه سپرى مى‏كردند. خدمتكار امام نقل كرده است: «هرگز شب‏ها براى امام رختخوابى نگستردم و روزها برايش غذايى تهيه نكردم، زيرا آن بزرگوار شب‏ها را به عبادت و روزها را به روزه مى‏گذراند.»  (ع) بسيارى از شب‏ها را با حال نيايش، طواف و نماز سپرى مى‏كردند و در خلوت شب در برابر عظمت خالق يكتا زار مى‏گريستند. عبادت مداوم (ع) برخى از ياران امام را نسبت به جان شريفش بيمناك كرده بود و آن‏ها به امام عرض مى‏كردند كه‏ اى فرزند رسول خدا، خود را با عبادت هلاك مكن! امام (ع) در پاسخ به اين افراد، از خداوند را به خاطر ‏ها پيش كشيده و مى‏فرمودند: آيا بنده سپاسگزار خداوند نباشم؟ كه (ع) را مى‏نگريستند متأثر مى‏شدند و مى‏آموختند كه در برابر نعمت‏هاى خداوند بايد باشند و با عبادت خويش از خطرات دنياگرايى كه بيمارى مهلك آن عصر بود بپرهيزند. 🔷علاوه بر اين، (ع) با گفتارهاى الهى خويش مردم را دعوت به خدا مى‏كردند و به مؤمنان هشدار مى‏دادند كه مبادا دلدادگان دنيا، شما را نيز بفريبد و از خدا و بازتان دارد. (ع) با ذكر شواهد تاريخى به مردم مى‏آموختند، سرانجام خوشى ندارد و آرايش‏هاى دنيايى انسان را به سرمنزل مقصود نمى‏رساند، پس بايد به خدا و انديشيد و از سرگذشت دنياطلبانى كه پيش از اين به تعيّنات دنيايى دست يافته بودند، عبرت گرفت. به هر حال، (ع) سبب شده بود كه بيش از گذشته آشكار شود. به همين دليل، نتوانستند امام را تحمّل كنند. در حقيقت امويان حس كردند (ع) با رفتار و گفتار الهى خويش را به خوبى در جامعه منتشر مى‏كنند و اگر اين روش ادامه يابد، به زودى روزگار ذلّت امويان فرا مى‏رسد. سالروز ولادت سراسر نور و سعادت و عليه السلام را به همه پيروان راهش تبريك مى‏گوييم. منبع: وبسایت مرکز مطالعات و پاسخگویی به شبهات حوزه علمیه قم @tabyinchannel