راز شبیه شدن... ✅شبیه‌خوانی هرچند در ایران بی‌سابقه نبود، امّا با ظهور اولین تعزیه‌ها و سبز و قرمز شدن مردم عادی در لباس شمر و حُر و امام، تجربه جدیدی از هنر مردمی در ایران ثبت شد. 🔺تعزیه نه مثل تئاترهای حرفه‌ای بود و نه مثل مجالس عزای سنتی، پس چه چیزی جای آن را در میان آئین های مردمی باز کرد؟ ✅ #علامات دوم حول لباس تعزیه است؛ نمادی که زنده بودن آن، یک‌بار دیگر اهمیت همراهی با مردم را به ما یادآوری می‌کند...

علامتی خاص برای باوری آهنین 🔺در ایران کهن، به هنگامه تشییع جوانان طوق‌هایی فلزی بلند می‌شدند. طبق نظر برخی مورخین، فرم امروزی عَلَم، تکامل‌یافته همان نماد سوگ ایرانی‌ست که از جایی به بعد، برای جوانان شهید کربلا استفاده می‌شود. ✅علم امروزی، چگونه در بسیاری از نقاط ایران کارکرد هویتی پیدا کرده و اقشار گوناگونی از مردم را با عزای شاه شهید کربلا پیوند داده است؟ 🔺قسمت سوم #علامات درباره عَلَم عزاداری‌ست از دو زاویه نگاهی که سال‌ها آن را زیسته‌اند..‌.