📝 #خاطرات یک #مستر ⛔️بخوانید خاطرات یک مستر را که چگونه بدون اجازه وارد حریم دیگران می شوند و دنبال طعمه می باشند ✅دریافت لایه محافظ و اولین تلاش ها برای فرادرمانی امروز به لطف حق و با کمک استاد عزیزم , لایه محافظ دریافت کردم . قبل از دریافت #سوگند_نامه رو باید امضا میکردم . فکرشو بکن ! با اون خط اجق وجق باید سوگند نامه رو پر میکردم و امضا ! اولش خواستم از کسی بخوام برام پرش کنه با خط قشنگ ولی انگار این مساله شخصی هست . به هر حال ما از امروز #لایه دار شدیم . بعد از رفتن استادم , شوق عجیبی داشتم . ساعت ده شب رو تعیین کرده بودم برای دریافت لایه #محافظ . اینطور که شنیده بودم موقع دریافت این لایه هر اتفاقی میتونه رخ بده از اینکه بچسبی به سقف و یا زلزله هشت ریشتری رو تجربه کنی و یا یه حس خاص داشته باشی و یا هر چیز دیگه ای . و حتی میتونی اصلا حس هم نکنی . البته ما قبلا یک بار این تجربه رو حس کرده بودیم زمانیکه خواهرمون به کلاس ها میرفتن و اسم ما رو هم لای اسم های دیگه رد کردن به استاد #طاهری ! البته میگفتن که اونجا 200 نفر حضور داشتن و 2 هزار نفر اسم در اومده بود و هر کس که توی کلاس حاضر بوده اسم فک و فامیل و اره اوره و شمسی کوره رو نوشته بوده که یه اتفاقی برای عزیزانش رخ بده و ما هم از این ماجرا بی نصیب نموندیم . به هر حال اون شبی که اسم ما رد شد ما به سفارش خواهر گرامی دراز کشیدم و چشم ها رو بستیم و شاهد شدیم . یکساعتی هم گذشت و ما هیچی حس نکردیم آخر اومدیم بلند بشیم و دستمون رو تکیه بر دیوار زدیم که یهو حس کردیم زمین و زمان در حال لرزش هستن . تا دستمون رو برداشتیم لرزش قطع شد . بعد با نوک انگشت اشاره , دیوار رو لمس کردیم و دیدیم بعله ! کار از بیخ خرابه ! خلاصه یه پنج دقیقه ای ویبره میزدیم تا تموم شد . حالا که خودمون قرار بود #فرادرمانگر بشیم , خیلی #اشتیاق داشتیم و تصور بر این بود که حتما چنین تجربه ای برامون اتقاق می افته . خلاصه ساعت به کندی میگذشت و ما شوق چسبیدن به سقف داشتیم . بالاخره بعد از یک انتظار مرگ آور ساعت ده شب شد و ما پریدیم روی تخت و رفتیم به شهود . اما دریغ و افسوس که هیچ احساسی رو تجربه نکردیم . بعد که بلند شدم کمی احساس سرگیجه میکردم و سنگینی و اون شب هم تا صبح خواب به چشمم نیومد که نیومد . مدام توی ذهنم داشتم مردمو درمان میکردم ! نمیدونم #شبکه منفی بود یا چی که هی داشت ما رو از اصول و سوگندی که خورده بودیم دور میکرد . دیگه ساعت 6 صبح بود که یه چرتکی زدم و ساعت 10 صبح بیدار شدم . احساس خوب و بدی بود ! یک تضاد عجیب . از خودم میپرسیدم : - یعنی حالا من یک درمانگرم ؟ خب چطور بفهمم ؟ عجب سخت بود ! البته برای خیلی ها یک مساله عادی میتونست باشه ولی برای من که محض نمونه یک دوست هم در زندگیم نداشتم فاجعه بود ! تا دیروز که هنوز درمانگر نشده بودم اشتیاق داشتیم که به لطف حق نصیب ما بشه و ما هم فرادرمانگر بشیم ولی حالا که شده بودیم آدمیزاد قحط شده بود ! خلاصه فکر کردم که ما که همه چیزمون مجازیه پس بریم توی اینترنت آدمیزاد شکار کنیم . سرتونو درد نیارم هر چی آدمیزاد بود و به تور ما میخورد و ما پیدا میکردیم هی میپرسیدیم درد و مرض نداری ؟ سالمی ؟ فک و فامیلت مشکل ندارن ؟ این بنده های خدا هم که تا هفشده روز پیش ما دمار از روزگارشون در میاوردیم , حالا با چشمای بابا قوری شده لابد میپرسیدن این یارو خل شده یا سرش به جایی خورده که اینقدر مهربون شده !!!!!!؟ خلاصه یه دو سه نفری رو پیدا کردیم و قرار شد کار رو شروع کنیم . یکی از اونها که همون اول کار آب پاکی رو ریخت رو دستمون و گفت : تو هم از همین دوره ها رفتی که با بلوتوث آدمو خوب میکنن ؟!!!!!!!!!!!! جلل الخالق ! موهام وز کرد ولی خودمو زدم به اون راه که نه ! یعنی چی ؟ جریان چیه ؟ گفت داداشم رفته بود یه دوره ای و بعد بابام پاش درد میکرد هر چی زور زد درست نشد که نشد و بعد هم نصف فامیل ما شل و کور و مریض و علیل و چلاق هستن و نه تنها بهتر نشدن که همشون بدتر هم شدن و اینقدر تف و لعنتش کردن که داداشم رفت زیر ماشین و کلاس ها رو رها کرد !