♦️ نسبتی که انسان‌ها با محصولات هنری به خصوص « سینما » برقرار می‌کنند، منحصر به فرد است؛ چرا که انسان‌های عاقل تصمیم می‌گیرند به خود دروغ گفته و با هم‌ذات پنداری، خود را جزئی از یک اثر هنری فرض کنند. 🔷 به عبارت دقیق‌تر، مخاطب، اعتباری را که فیلم‌نامه ‏نویس و کارگردان به بازیگر داده‌اند، جدی پنداشته و به صورت خودخواسته به خواب مصنوعی ( هیپنوتیزم ) می‌رود. 🔶 در این حالت، بیننده به خود خطاب می‌کند، قضاوت ممنوع! داوری نکن! از این‌رو گفته شده « سینما »، دیکتاتور دنیای مجازی است؛ یعنی به صورت یک‌طرفه، پیام خود را به بیننده القا می‌کند و بیننده هم آن را می‌پذیرد. 🔷 امروزه پاره‌ای از بازیگران مشهور به آیین‌های معنویت‌گرا رو آورده‌اند. بازیگران مانند « جان تراولتا، کاترین بل، تام کروز و جانسون لی » رسما عضویت فرقه ساینتولوژی را پذیرفته‌اند. 🔶 « مدونا »، خواننده و بازیگر مشهور هالیوودی، کابالیست شد و نام « استر » بر خود نهاد. « مایکل جکسون » تعالیم باطنی « دیپاک چوپرا » را به عنوان راه‌کارهای تعادل درونی به کار می‌بست. 🔷 گذشته از اقبال شخصیت‌های سینمایی نسبت به آموزه‌های معنوی و روحی، جریانات معنویت‌گرا هم از ابزار سینما بهره برده‌اند. 🔶 کمتر معنویتی را می‌توان یافت که از ظرفیت هنر و سینما در حد توان استفاده نکند. آیین‌هایی که با سیاست‌های حاکم بر هالیوود هم‌سو هستند، از این امکان بهرۀ بیشتری دارند. 🔷 سینمای امروز را باید متأثر از آرمان‌ها و ارزش‌های صهیونیستی دانست. به گونه‌ای که مراکز عمده سینمای جهان با سیاست‌های صهیونیستی اداره می‌شوند. 🔶 از شیطان‌پرستی گرفته تا مکاتب شرق آسیا، با همین معیار در هالیوود، به عنوان آیین‌های معنوی و روحی، تبلیغ و ترویج می‌شوند. 🔷 لیست یهودیان شاغل در هالیوود ( منتشر شده در رسانه‌های غربی ) قابل ملاحظه است. بیش از ۷۰ درصد شاغلان در هالیوود، به صورت علنی پای‌بندی خود را به آرمان‌های یهودیت صهیونیست پذیرفته‌اند. 🔶 جالب توجه این‌که بسیاری از فیلم‌های معناگرا، به دست همین کارگردانان ساخته می‌شود. 🔷 کارگردانان یهودی مانند « استنلی کوبریک، رومن پولانسکی، استیون اسپیلبرگ » که در ساخت فیلم‌های معناگر شهره‌اند و بازیگران زیادی که در میان آن‌ها اسامی زنان مشهور در هالیوود به چشم می‌خورد، همگی نشان از سیطرۀ یهود بر این مرکز سینمایی دارد. 🔶 اگر چه یهودی بودن با صهیونیزم مساوی نیست، اما وابستگی بزرگ‌ترین شرکت‌های تولید فیلم آمریکا، هم‌چون برادران وارنر، فوکس قرن بیستم. 🔷 در آمریکا بیش از ۴۰۰۰ مرکز سینمایی وجود دارد که به صورت زنجیره‌ای، تحت سیاست واحد هالیوود اداره می‌شوند. [1] از این‌رو سیاست‌گذاران هالیوود، هر گونه مخالفتی را به‌راحتی سانسور کرده و ایده‌های ناهم‌سو را به آسانی حذف می‌کنند. 🔶 چارلی چاپلین که خود یهودی‌زاده بود، تا زمانی‌که در برنامه‌های کمدی خود، تصویری از یهودی دور افتادۀ از سرزمین مادرزادی ( اسرائیل ) به نمایش می‌گذاشت، رسانه‌های هالیوودی او را در قله نگه داشتند. 🔷 اما از هنگامی که در طنزهایش، به پیامدهای منفی زندگی ماشینی پرداخت و ارزش‌های حاکم بر تمدن غرب را به باد تمسخر گرفت، ماشین هالیوود، وی را حذف کرد و بعد از تبعید به اروپا، در گمنامی و تنهایی پروندۀ عمرش بسته شد. 🔶 کارگردان فیلم محمد رسول الله که بخشی از عمر خود را در هالیوود سپری نمود، به حقیقت فوق، این‌گونه تصریح کرده است: ♦️ « در هالیوود، همه چیز کنترل می‌شود؛ حتی سوژۀ فیلم‌ها. در آن‌جا همه‌کاره، تولید کنندگان و تأمین کنندگان مالی صهیونیست هستند که هرگز حتی اجازۀ مطرح‌کردن سوژه کاری خلاف نظرشان را به کارگردانان ( مستقل ) نمی‌دهند.{3} 🔻 پی‌نوشت: [1]. نیل، امپراطوری هالیوود، مروری به زندگانی خالقان یهودی سینما. [2]. اسطورهای صهیونیستی سینما، به نقل از: مجلۀ سوره، ش 3، ص 53. [3]. حمزه شریفی دوست، عرفان‌های کاذب؛ راه‌های نفوذ و راه‌کار مقابله، ص 128. #کابالا #نقد_یهود https://eitaa.com/antihalghe