✨﷽✨ 🔰 آن‌ها که از درون نجوشیده‌اند از بیرون پر خواهند شد... ✍هر درخت مجبور است كه مدّتى در زير خاك ريشه بگيرد و سپس سربرافرازد، وگرنه سطحى است و قرارى نخواهد داشت؛ «اجْتُثَّتْ مَنْ فَوْقَ الْارْضِ مَالَها مِنْ قَرارٍ.» و اين ريشه انداختن را درون گرايى گفتن و انگ زدن، نبايد دلت را به هم بزند و همچون ميمون‏ ها تو را به بازى بگيرد. دشمن براى تحريك، خيلى از اين سكس ‏ها و وسوسه ها دارد. آنها كه بدون ريشه و پايه سر برمى ‏آورند، همان درخت كدويى هستند كه بر درخت گردو پيچيده بود و در مدتى كوتاه سر بر سر گردو گذاشته بود و آخر سر با باد پاييز جنازه ‏اش بر درخت گردو خشكيد. ما نمى‏ توانيم به اتهام درون گرايى در سطح بمانيم و با پاى ديگران راه برويم. آنها كه از درون نجوشيده ‏اند از بيرون پر خواهند شد. وحشت از حجم كار و عظمت بار، تو را ضعيف مى‏ كند و نا اميد مى‏ سازد كه نمى‏ شود كارى كرد. وقتى خيال مى ‏كنى كه بايد اين كار بزرگ را و اين ساختمان عظيم را در يك لحظه از ميان بردارى، ناچار نااميد مى‏ شوى و از پاى مى‏ افتى. ولى توجه به مفهوم نظم و اينكه كار تو زياد است ولى گرفتارى تو در هر لحظه بيش از يكى نيست، مسأله را آسان مى كند و به تو ظرفيت مى‏ دهد. #علی_صفایی_حائری