بیست و دومین مبنا از مبانی اولیاء الهی: شغل سالک در دنیا... کار کردن یکی از اصول و مبانی اولیۀ سلوک است. خداوند کسی که در منزل خود نشسته و با دریافت مقرری به دنبال کار نمی رود را دوست ندارد. خدا می گوید: باید کار کنید؛ اما اینکه درآمد داشته باشید یا نه، در اختیار من است و به شما ارتباطی ندارد. به انتظار مقرری در منزل نشستن عملی مخالف با سلوک است. می گویند: مولانا به شاگردانش دستور داده بود که باید کار کنید؛ منتهی به کیفیتی خاص که امروزه به کلّی متروک شده، و انسان تعجب می کند که چطور چنین چیزهایی ممکن است وجود داشته باشد: آنها کار می کردند و هرکس به حسب اشتغال خود هرچه را تا شب کسب می کرد، می آورد و در سفره ای که در مقابل مولانا بود، می‌ریخت. مولانا همه را با هم مخلوط می‌کرد، به‌طوری‌که معلوم نبود هرکس چقدر آورده است. بعد باتوجه‌ به خرج معاش هرکدام، آنچه جمع شده بود را تقسیم می‌نمود؛ مثلاً یک مشت از آن پول‌ها برمی‌داشت به شخصی که پنج‌ نفر عائله و کرایۀ خانه‌ و فرزند مریض داشت می‌داد و می‌گفت: «این برای امشبِ تو»؛ و به فردی که فرضاً با یک زن و دو فرزند، مخارج کمتری داشت، قدری کمتر می‌داد. کسی هم که کار کرده بود اما هیچ چیز به دست نیاورده بود، می آمد و دستش را در سفره خالی می کرد و می گفت: «من امروز چیزی پیدا نکرده ام»؛ مولانا نیز پاسخ می داد: «اشکالی ندارد! مگر تقصیر تو بوده؟! تو وظیفه ات را انجام داده ای.» سپس از درآمد کسی که کار کرده بود برمی داشت و به این شخص ـ که با وجود انجام کار، چیزی به دست نیاورده بود ـ می بخشید. خلاصه مولانا به همین منوال تقسیم می کرد و در پایان سفره را هم می تکاند و آنها به منازل خود می رفتند. ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ 📚عنوان بصری ج۲،ص۲۷ 📝حضرت آیت الله حاج سید محمد محسن حسینی طهرانی رضوان الله علیه #اجرای_مبانی_اولیاء_الهی #شغل_کار 🌐@anwaremalakoot