همه عمر تلخی کشیده‌ست سعدی که نامش برآمد به شیرین زبانی #سعدی| @apasban

باز خندیده ای...؛ رصد با من چیدن سیب سر سبد با من ماه من کی طلوع خواهی کرد؟ وقت دیدار؛ جزر و مد با من عشوه های تو و نگاه رقیب غیرت و نفرت و حسد با من تو و آغوش دوست دارانت بی تو سنگینی لحد با من خون جگرکردنم فقط با تو آرزوی تو تا ابد با من... #امیرحسین_پاسبان @apasban

درخودم بودم و دربند گرفتاری ها موی تو یاد من انداخت رها بودن را... #امیرحسین_پاسبان

غم را میان سینه ی من، آفرید و رفت با یک نگاه قلب مرا هم خرید و رفت تشویش داشتم که پریشان ببیندم راحت تر از همیشه مرا خوب دید و رفت گفتم که با غزل دل او نرم می شود افسوس شعر های مرا هم شنید و رفت دیشب دوباره دیدمش اما میان خواب بوسیدمش به زیر درختان بید و رفت مرغی که ساده بر دل من جاگرفته بود از شاخه شکسته ی من پر کشید و رفت #امیرحسین_پاسبان

قبل مرگم یک نوازش بود تنها خواهشم شانه هایت را بیاور؛ تشنه آرامشم... #امیرحسین_پاسبان

در مسیر توایم و تشنه تو ذکر تو روی لب قدم به قدم به امید تو زندگی کردیم ای امید یتیم های حرم... #امیرحسین_پاسبان

از غزلی تازه مسیرم بی تو معلوم است؛ سمت و سوی دلتنگی درون سینه ی من جنگ خواهد شد عجب جنگی... #امیرحسین_پاسبان