بغض گلویش را گرفته بود. آنقدر حالش بد بود که گمان نکنم برای بیماری پدرش چنین بغض‌آلود جهانش را نگریسته باشد! برگه‌ی حضور و غیاب را برانداز می‌کرد و یک به یک اسامی را می‌خواند و این درحالی بود که دل و دماغ بچه‌ها به درس نمی‌رفت. می‌خواست برای جلسه‌ی امروز تاریخ بزند که پرسید: امروز چندمه؟ بلند گفتم: استاد! سی و یکم. بعد از آن ادامه دادم: استاد سیم و سی‌ و یکم اردیبهشت دیگر فراموش نمی‌شود. استاد سری تکان داد و تایید کرد. بعد از آنکه نفر آخر را خواند سرش را به سمت دانش‌پژوهان چرخاند. سفیدی چشمانش را که دیدم، رنگ غروب خورشیدی را گرفته بود که امیدی به بازگشتش نبود. دستی به چمانش کشید و گفت: حقیقتا اینکه مصلحت حادثه چیست، نمی‌دانیم. ولی هر چه هست حکمت الهی و خیر است. استاد جوان، به تبعیت از پدر متخلقش، کمی حکایت گفت و درس اخلاقی داد تا دل‌های سوخته‌ی شاگردانش التیام یابد. مدتی نگذشت که بغضش ترکید. دست بر چشمان ترش کشید و گفت: بگذریم برویم سراغ درس. ایستاد و ماژیک وایت برد را برداشت تا از وحدت و عینیت بگوید. از جامعه و اعتباری یا حقیقی بودنش بگوید. جامعه‌ای که وحدت اتصالی‌اش برقرار بود و در عین حال فرد فردش همه دل در گرو سیدی خدوم داشتند. سیدی که ریاست، سیاستش را عوض نکرد. استاد همینکه اولین نقطه‌ی سیاه را بر تخته‌ی سفید نگارش کرد گفت: باید تلاش بسیار انجام دهیم. جامعه منتظر تلاش من و شماست! استاد راست می‌گفت. آیا چیزی جز تلاش می‌تواند شخصیت شهید رئیسی را برای ما زنده کند؟ به راستی اگر امروز برای دغدغه‌های سیدالشهدای خدمت‌گذاران کشور، اشک می‌ریزیم و او را با رؤسای سابق جمهور، قابل قیاس نمی‌‌دانیم نتیجه‌ی پرکاری و جهادی بودن او است یا نتیجه‌ی انفعال و کاهلیت او؟ نتیجه هرچقدر مهم باشد اما هیچ چیز به اهمیت تلاش هدفمند، مقدس نیست! به قول امام خمینی(ره): ما موظف به انجام تکلیفیم، نه مامور به نتیجه! 🖋علی عسگری #شهید_جمهور #خادم_الرضا @araf11

💡تبیین در تشییع هر چه بر روی نک پا می‌ایستادم جز جمعیت عاشق خدمت و خادم، چیزی ندیدم. روحانی بلند قامتی ایستاده بود و کنارش جمعیتی از جوانان به تماشای تبیین‌های او از دستاورد‌ها و خصلت‌های #شهید_جمهور بودند. استاد دانشگاه تفرش بود. می‌گفت وقتی از رئیسی صحبت می‌کردم، از اینکه خانه‌اش را فروخت تا با پول خانه‌اش برای ریاست جمهوری خود تبلیغات کند، همه با تعجب می‌گفتند چرا این‌ها را نمی‌دانستیم. حاج ‌آقا در همین لحظه صدایش را با گلایه بلند کرد و گفتم: خب قربونت برم سرت رو از توی اینستگرام بیرون بیار تا دو رو برت رو بهتر ببینی. حکایت استاد دانشگاه تفرش، برای من غمگین بود، نه برای اینکه رئیسی مخلص را از دست دادیم، بلکه برای آن است که رئیسی چون بهشتی و مصباح، قبل از آنکه ترک دنیا کند، ترور جهالت‌ها شده بود. 🖋علی عسگری #خادم_الرضا #شهید_جمهور @araf11

امروز در تهران توفیقی حاصل شد تا پشت سر رهبر عزیزمون نماز بخونیم. جمعیت را نگویم برایتان ‌که همانا قیام جمهور برای شهید جمهور بود. قیامی که یک طرفش عشق و طرف دیگرش تعهد بود. بی‌نظمی در اجرای مراسم امروز شدیدا موج می‌زد. از یک طرف جمعیتی که پشت در‌ها نگه می‌داشتند که علتش اصلا معلوم نبود و از طرفی صوت داغون میکروفونی که حضرت آقا نماز می‌خواندند. منی که داخل مصلی دانشگاه تهران بودم تقریبا با گریه مردم می‌فهمیدم که اللهم انا لانعلم منهم الا خیرا گفته شده است! هر چه که بود گذشت. رئیسی تمام شد. اجازه بدهید این حقیقت تلخ را باور کنیم. رئیسی شهید شد تا زنده‌تر شود اما اگر شخصیتش همچون بهشتی و مطهری به مرور زمان دستخوش غفلت‌ها قرار بگیرد، چه امیدی به آینده‌ی اجرایی کشور است؟ مردم که همیشه خودشان را ثابت کردند. جمعیت میلیونی‌شان را همیشه به رخ مستکبران و غرب‌زدگان کشانده‌اند. اما مسئولین هستند که باید از امروز رئیسی گونه رفتار کنند. #شهید_جمهور #خادم_الرضا 🖋 علی عسگری @araf11

🎥 دست‌نوشته‌های مردم در مراسم تشییع شهید جمهور 🔹مثل «تو» را انتخاب می‌کنم. با انتخاب غلط «خونت» را هدر نمی‌دهیم. #خادم_الرضا 🇵🇸 @Roshangari_ir 🅾️ Roshangari.ir/i.php

هنوز عده‌ای در صدد انکار خیلی عظیم جمعیت و سیل محبت آن در تهران و شهر‌های دیگر هستند. از کسی که در قم و تهران شاهد حضور جمعیت بوده است بشنوید: آنها حرام‌لقمگانی هستند که کور مادرزاد به دنیا آمده‌اند. 🖋علی عسگری #شهید_جمهور #خادم_الرضا #شهید_آیت‌الله_رئیسی #دیپلمات_انقلابی #شهید_حسین_امیرعبداللهیان @araf11