بعد از خواندن این تیتر، کمی به فکر فرو رفتم که آنرا چگونه نقد کنم؟ استادی دارم که می‌گوید، اگر می‌خواهی یادداشت بنویسی، اول از تجربه‌ی زیسته‌ی مرتبط با موضوع شروع کن. هرچه فکر کردم که من چه تجربه‌ی زیسته‌ای با وفاق شعاری دولت دارم، پاسخی پیدا نکردم! بعد از مدتی به یاد دوران مهد کودک خود افتادم. زمانی که باید میان دو نفر یکی را برای دوستی انتخاب می‌کردم. نتیجه‌ی انتخاب هر کدام، شنیدن یک جمله‌ از سوی دیگری بود: قهر قهر تا روز قیامت! حکایت وفاق در دولت فعلی با منتقدان و قانون‌گذاران کشور نیز همین گزاره شده است. یا باید تا آخر با آنها دوست بمانی و هیچ نقد و تشری به ایشان نزنی، یا اگر زدی، تا روز قیامت با تو قهر خواهند کرد؛ البته اگر به قیامت اعتقادی داشته باشند... رئیس مجلس هم خوب جوابشان را داد. الحق وفاقی که با لایحه‌ی یک فوریتی به هم بخورد، همان بهتر که نباشد! پاستور نشینان مرغ‌شان یک‌پا دارد: یا قانون یا ظریف! یا وفاق یا حجاب! چه حکمرانی دلقک‌واری شده است، حکمرانی دولت‌مردان جناب جراح! نمی‌دانم آقای پزشکیان در صدد اداره‌ی کشور است یا اقناع کودکان مهد؟! خدا خودش بخیر کند! الهی آمین 🖊 علی عسگری #وفاق_پَر #حکمرانی_سلیقه @araf11