افتاده روی دوشِ نفس، بارِ نیستی عمری‌ست مانده‌ایم بدهکارِ نیستی دل بافت طرح و نقشِ هزار آرزو، ولی نقشِ بر آب شد همه بر دارِ نیستی پُشتش به خاکِ بی‌خبری گرم می‌شود هر کس که تکیه کرد به دیوارِ نیستی دلتنگِ خاک مبدأ و با یک جهان سؤال یک روز می رویم به دیدارِ نیستی از خاک آفریده و در گریه گِل شدیم شد خاکِ ما مصالحِ معمارِ نیستی گنجینه‌ای نفیس، پُر از استخوان و روح ما خاک می‌خوریم در انبارِ نیستی... ‏━━━━━━━━━━━ ❏ #محمد_شریف https://eitaa.com/joinchat/70451200C2730a3d89c