روی بنمایی و دل از من شوریده ربایی تو چه شوخی که دل از مردم بی‌دیده ربایی تو که خود فاش توانی دل یک شهر ربودن دل شوریده روا نیست که دزدیده ربایی ‌ ✍ #شوریده_شیرازی "شاعر روشندل" @arayehha

   بیست و یکم مهرماه    سالروز درگذشت «حسین بهزاد» نقاش    مینیاتور                  روحش شاد و یادش گرامی @arayehha

‍ ‍ ‍ ۲۱ مهر سالروز درگذشت حسین بهزاد (زاده سال ۱۲۷۳ شیراز – درگذشته ۲۱ مهر ۱۳۴۷ تهران) نقاش مینیاتوریست او نزد پدر و پدربزرگش علوم و هنر نقاشی آموخت و شاگرد حجره ملاعلی قلمدان‌ساز شد. دوران نوجوانی‌اش با تنگدستی گذشت. پس از مدتی برای درمان بیماری‌اش به‌ خانه فتوح‌السلطنه که از دوستان پدربزرگش بود به تهران رفت. فتوح‌السلطنه که هنر او را به‌خوبی می‌دانست، پس از نجات دادن وی از بیماری، یک کتاب خطی خمسه نظامی را توسط او در مدت یک سال اقامت او در منزلش با مینیاتورهایی زیبا تصویرسازی کرد. وی از بهزاد دعوت کرد بعد از تمام شدن نقاشی‌ها، با او به اروپا برود تا کتاب را آنجا بفروشند. بعدها بهزاد شنید که فتوح السلطنه به لندن و پاریس رفته و کتاب خطی خمسه نظامی را به نام یک کار قدیمی به مبلغ ۸۰۰۰ لیره به یک موزه فروخته‌ است. وی از ۲۱ سالگی کارگاه مینیاتوری مستقلی دایر کرد که با استقبال فراوان روبرو شد. به‌ویژه در کپیه کردن از آثار مینیاتوری قدیم که سخت مورد توجه اروپاییان و دلالان ایرانی بود، استعداد و توانایی داشت. او به‌ویژه آثار کمال‌الدین بهزاد و رضا عباسی از مینیاتوریست‌های صاحب نام دوران صفویه را با استادی تمام کپی می‌کرد. او در این بین برای چند نفر هم کار می‌کرد، از جمله کتاب‌های خطی صدرالممالک وزیر دربار را مصور ساخت و همچنین برای موزه‌ای که شاهزاده ارفع‌الدوله در موناکو داشت، چند مینیاتور تهیه کرد. سفارش دهندگان، بیشتر کارهای او را به‌عنوان عتیقه در خارج از کشور می‌فروختند و پول‌های گزافی می‌گرفتند. وی که در آن زمان صاحب شهرت شده بود، برخی افراد از کارهایش تقلید کرده و با امضای بهزاد می‌فروختند. در سال ۱۳۱۴ موسیو رابینو باستانشناس فرانسوی وی را با خود به فرانسه برد و او را به کار گرفت. اقامت وی در فرانسه، ۱۳ ماه طول کشید و در این مدت، وی به موزه‌های لوور، گیمه و ورسای می‌رفت و آثار قدیمی مینیاتور ایرانی و شرقی را مطالعه می‌کرد. او از این زمان به بعد به تدریج  کارهای تجاری را کنار گذاشت و به‌خلق شاهکارهای هنری مورد پسند خود پرداخت. تابلوهای فردوسی، فتح بابل، ایوان مداین، شب قدر حافظ و نفت یادگارهای این دوره از عمر او هستند. تابلوی فردوسی دو سال از وقت او را گرفت. دو تابلو نیز برای جشن المپیاد کشید که یکی از آن‌ها «چوگان‌بازی» و دیگری «کشته شدن دیو سفید به‌دست رستم» نام داشت. به همین خاطر در ۱۳۳۲ از طرف محمدرضاشاه دیپلمی به‌ او اعطا شد. وی ۱۷ نمایشگاه در داخل و خارج از ایران برگزار کرد و چندین جایزه و مدال گرفت. مجلس شورای ملی در اردیبهشت ۱۳۳۷ تصویب کرد که حقوق معینی به شکل مادام‌العمر از طرف دولت به حسین بهزاد پرداخت شود. @arayehha

شیرین و فرهاد __ اثر استاد بهزاد    #۲۱مهر    #سالروز_درگذشت @arayehha

بیست و یکم مهر، سالگرد درگذشت غلامحسین مصاحب (پدر ریاضیات)(۱۲۸۹- ۱۳۵۸) @arayehha

‍ ‍ ‍ ‍ ‍ ۲۱ مهر سالروز درگذشت غلامحسین مصاحب (زاده سال ۱۲۸۹  تهران -- درگذشته ۲۱ مهر ۱۳۵۸ تهران) ریاضیدان    او از دارالمعلمین در رشته ریاضیات فارغ‌التحصیل شد و به خدمت وزارت معارف درآمد و همچنان تحصیلاتش را در علوم قدیم و فلسفه ادامه داد. علاوه بر ریاضیات، زبانهای عربی و فرانسوی و انگلیسی را نیز در حد عالی فراگرفت و با زبانهای روسی و آلمانی نیز آشنایی یافت. در سال ۱۳۰۹ «مجله ریاضیات مقدماتی و عالی» را تأسیس کرد و ۱۱ شماره از آن را انتشار داد و از همان سالها به تألیف کتابهای درسی برای دبیرستانها پرداخت. در سال ۱۳۱۶ برای ادامه تحصیل به فرانسه رفت و پس از بازگشت به ایران در سال ۱۳۲۰ تدریس در دانشسرای عالی را آغاز کرد. از ابتدای سال ۱۳۲۲ روزنامه برق را انتشار داد که به دلیل مخالفت‌های شدید با دولت‌های وقت و پس از چند بار توقیف از انتشار بازماند. در سال ۱۳۲۴ برای تکمیل تحصیلات به انگلستان رفت و در سال ۱۳۲۷ از دانشگاه کمبریج دکترای ریاضیات گرفت و در همین سال به عضویت انجمن ریاضیدانان انگلیس و انجمن فلسفه کمبریج نیز در آمد. در انگلستان شاگرد خاص برتراند راسل، ریاضیدان و فیلسوف نامدار انگلیسی بود. پس از بازگشت، مشاغل چندی را در وزارت فرهنگ عهده‌دار شد و در سال ۱۳۲۸ به سمت ریاست اداره آموزش متوسطه و سپس به سمت ریاست اداره‌کل تعلیمات عالیه منصوب شد. در سال ۱۳۳۰ سمت مدیرکل وزارت فرهنگ و در سال ۱۳۳۱ مقام معاونت فنی وزارت فرهنگ را یافت. در سال ۱۳۳۵ عهده‌دار طرح‌ریزی و سرپرستی دائرةالمعارف فارسی شد و تا ۱۳۵۰ بر ترجمه و تألیف کلیه مقالات دائرةالمعارف نظارت داشت. دائرةالمعارف فارسی نخستین دائرةالمعارف عمومی در زبان فارسی است که بر اساس شیوه‌های نوین دانشنامه‌نویسی تهیه شده است و مشهورترین فعالیت و دستاورد اوست. وی در سال ۱۳۴۰ به تدریس در بخش ریاضی دانشسرای عالی پرداخت و سال ۱۳۴۲ درجه استادی گرفت. در مهر ۱۳۴۵ مؤسسه ریاضیات را در دانشسرای عالی (دانشگاه تربیت معلم) با مجوز شورای مرکزی دانشگاه‌ها تأسیس کرد. هدف این مؤسسه تربیت مدرسان ریاضی برای دانشگاه‌های کشور بود و با کوشش‌های مداوم او ۷۰ مدرس ریاضی دانشگاهی در آن مؤسسه تربیت شدند.  مؤسسه ریاضیات از سال ۱۳۶۳ با ضوابط جدید به پذیرش دانشجو برای دوره‌های عالی ریاضی پرداخت و در سال ۱۳۷۶ مؤسسه ریاضیات به مؤسسه تحقیقات ریاضی دکتر  مصاحب تغییر نام یافت. @arayehha

‍ ‍ ۲۱ مهر سالروز درگذشت داراب افسربختیاری (زاده سال ۱۲۷۹ چهارمحال و بختیاری -- درگذشته ۲۱ مهر ۱۳۵۰ اصفهان) شاعر او از ۳۰ سالگی شاعری را آغاز کرد و آنچنان در سرودن شعر به شیوایی و استواری اهتمام کرد که اینک فرهیختگان آن دیار او را پدر شعر بختیاری می‌نامند. چنان‌که در مورد وی ملک‌الشعرای بهار نیز گفته بود: «کاری که فردوسی در زبان فارسی کرد، افسر در زبان بختیاری انجام داده‌ است.» شعر او با توجه به شرایط خانوادگی و اصالت ایلی و شرایط اقلیمی و اجتماعی دیار بختیاری سروده شده‌ است و در حقیقت آیینه تمام نمای احساسات، عواطف و ذوق سرشار یک بختیاری‌تبار است که سادگی و صفای انسان را بیان می‌کند و صمیمیت زندگی روستایی و عشایری را نشان می‌دهد. وی که در سال ۱۳۲۰ به اصفهان رفت، آرامگاهش در تخت فولاد است. آثار: اشعار وی در زمینه‌های گوناگونی از جمله عرفانی، عاشقانه، سیاسی و در قالب‌های قصیده، غزل، قطعه و ... سروده شده‌است. دو کتاب از او برجای مانده‌است ترانه‌های محلی بختیاری. دیوان داراب افسر بختیاری. @arayehha

‍ ‍ ۲۱ مهر زادروز جعفر ابراهیمی متخلص به «شاهد» (زاده ۲۱ مهر ۱۳۲۱ نمین ) شاعر او تحصیلاتش را در رشته ریاضی تا دیپلم سپری کرد و در سال ۱۳۵۸ فعالیتش را در حیطه ادبیات کودک و نوجوان شروع کرد. وی که کارمند وزارت دارایی بود، درسال ۱۳۶۰ بنا به درخواست کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان، به آنجا منتقل شد و مسئولیت شورای شعر کانون را به‌عهده گرفت. به مدت ۱۲ سال نویسنده برنامه‌های رادیویی بود و مسئولیت‌های مختلفی را نیز برعهده داشت و درسال ۱۳۸۰ از کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان بازنشسته شد. سوابق: مسئول شورای شعر کانون پرورش فکری (از سال ۱۳۶۰ تا هنگام بازنشستگی در سال ۱۳۸۰). سردبیر جنگ ادبی «آیش». دبیر سه دوره جشنواره کتاب کانون پرورش فکری و هفت دوره دبیر جشنواره مطبوعات کودک، چند دوره داوری کتاب سال. از اواخر دهه پنجاه تا اوایل دهه هفتاد، همکاری با مجله کیهان بچه‌ها. ۱۲ سال همکاری باصداوسیما. همکاری با انتشارات امیرکبیر در حوزه ادبی شعر و داستان. سال ۱۳۸۶ دریافت نشان درجه یک ادبیات "معادل دکتریٰ". تألیف بیش از ۱۵۰ کتاب، برای گروه‌های سنی مختلف. برنده جایزه بنیاد البرز در سال ۱۳۹۷ به عنوان دانشمند برتر. آثار برگزیده: یک سنگ و یک دوست: کتاب سال ۱۳۶۷ آواز پوپک: کتاب سال ۱۳۷۲ آسمان ابری نیست: برنده جایزه بزرگ کانون در سال ۱۳۷۴ آب مثل سلام: برنده جایزه بزرگ کانون خورشیدی اینجا خورشیدی آنجا: کتاب برگزیده شورای کودک. بوی گنجشک: کتاب برگزیده سروش نوجوان در کوچه‌های خیس: برنده دیپلم افتخار جشنواره کانون. پلی به‌سوی شعر: برنده دیپلم افتخار جشنواره کانون. آواز پوپک: برنده جایزه بزرگ "مداد پرنده" از جشنواره کانون و کتاب برگزیده سروش نوجوان. فصل خون مهتاب: برنده لوح زرین جشنواره کانون. تا کجای آسمان: برنده لوح زرین جشنواره کانون. آسمان دوم: رتبه اول کتاب سال ولایت تندیس جایزه شعر عباس یمینی‌شریف - شورای کتاب کودک. @arayehha

شاعر کیست و شعر چیست؟ (استاد ملک‌الشعراء بهار) شاعر آن است که در وقت تولد شاعر باشد. به زور علم و تتبّع نمی‌توان شعر گفت. تقلید الفاظ و اصطلاحات بزرگان و دزدیدن مفردات و مضامین مختلفهٔ مردم و با هم ترکیب کردن، کار زشت و نالایقی است و نمی‌شود نام آن را شعر گذاشت. کسی که طبع ندارد، کسی که از کودکی شاعر نیست، کسی که اخلاق او از مردم عصرش عالی‌تر و بزرگوارتر نیست، و بالأخره کسی که هیجان و حس رقیق و عاطفهٔ تکان‌دهنده ندارد، آن کس نمی‌تواند شاعر باشد، ولو مثل قاآنی صدهزار شعر بگوید یا مثل فتحعلی‌خان صبا چند کتاب پر از شعر از خود به یادگار بگذارد. ... صنعت‌ و سجع‌ و قوافی‌ هست‌ نظم‌ و نیست شعر ای بسا ناظم که نظمش نیست الّا حرف مفت شعر آن باشد که خیزد از دل و جوشد ز لب باز در دل‌ها نشیند هر کجا گوشی شنفت ای ‌بسا شاعر که ‌او در عمر خود نظمی نساخت وی بسا ناظم که ‌او در عمر خود شعری نگفت @arayehha

** به صدق کوش که خورشید زاید از نَفَسَت که از دروغ، سیه‌روی گشت صبح نخست " #حافظ " # وزن‌ عروضی و اختیارات شاعری وزن : مفاعل فعلاتن مفاعلن فعلن اختیارات شاعری : اختیار زبانی حذف همزه در هجای دوازدهم مصراع اوّل - اختیار وزنی بلند بودن هجای پایانی در مصراع دوم # آرایه‌های ادبی صدق - دروغ : تضاد سیه‌روی گشتن : کنایه از روسیاهی، شرمندگی و سرافکندگی سیه‌رو : ایهام دارد. ( ۱. روسیاه، شرمنده ۲. تاریک ) بیت : حُسن تعلیل دارد. ( شاعر سیه‌رویی صبح نخستین را به سبب دروغگویی او می داند که دلیل واقعی نیست. علتی ادبی و ادعایی است.) # معنی و مفهوم بیت صبح نخست همان صبح کاذب است که قبل از سپیده‌دم واقعی در افق نمودار می گردد و بلافاصله به دنبالش اندکی تاریکی عالم را فرا می گیرد و سپس صبح صادق طلوع می‌نماید. شاعر می گوید: به راستی، درستی و حقیقت روی بیاور؛ در آن صورت هر سخنی که از زبانت خارج می گردد، چون خورشید به همه کس تأثیر خواهد کرد. شاعر دلیل روسیاهی و شرمندگی صبح نخست ( صبح کاذب ) را نتیجه‌ی دروغگویی او می‌شمارد. به عبارت دیگر شاعر از ما می خواهد که در مسیر صداقت و راستی قدم برداریم، زیرا که سرانجام آن، سعادت و رستگاری است و دروغ جز سیه‌رویی و سرافکندگی حاصلی ندارد. #عباس‌رسولی‌املشی 🍁🍁 Ｃ᭄‌❁‌‎‌‌࿇༅═‎═‎═‎═‎═‎═‎┅─ ‌‌‎‌‌‌ ‎‌‎‌‌‎‌‌‎‌‌‎‌‎‌‌‎‌‎‌ @arayehha ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌┄┅✿░⃟‌‌‎‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‎‌♥️❃‎‌‌‎─═༅࿇࿇༅═─🦋🎶═‌

#همایش‌گرامیداشت‌عصرحافظ به میزبانی سعید بیابانکی بیست و یک مهرماه @arayehha