سفره‌ی ام البنین خانم به من خانم به من پیر زن روی زمین نشسته بود. قابلمه انگار غرق طلا بود. بادمجان ها دور قابلمه نشسته بودند. مردم دور قابلمه ایستاده بودند. هر کس می خواست یک لقمه از این طلا نوش جان کند. بادمجان ها همه تند تند پرواز می کردند. با التماس به پیر زن نگاه کردم. نان را ته قابلمه چرخاند و با لبخند یک لقمه به من هدیه کرد. به گنبدعمو عباس نگاه کردم و بعد به لقمه‌ی توی دستم خیره شدم. لقمه نمک گیرم کرد. اما نمک اشکهایم هم چاشنی لقمه شد. #سفره _ام _البنین نویسنده : خانم مونا سادات خضرایی گوینده : خانم طیبه عاطف یکتا @arbaeen_ba_shoma