eitaa logo
آرشیو مطالب(سخنرانی)
2.2هزار دنبال‌کننده
5.3هزار عکس
2.1هزار ویدیو
67 فایل
💠 اللّٰهمَّ عَجِّلْ لِوَلِیِّكَ ٱلْفَرَجَ 💠 https://eitaa.com/joinchat/2017460411C29baaffe93 تعرفه وتبلیغات👇🏼👇🏼👇🏼👇🏼 @kianatv ─┅═ ༅✤ ⃟ ⃟ ‌✤༅═┅─ #کانال_آرشیو_مطالب_سخنرانی #احادیث_روایات_صوت_متن_سخنرانی @archive_mataleb_sokhanrani
مشاهده در ایتا
دانلود
🖤🥀﷽🥀🖤 🕊🥀 مصادیق گنج اندوزان در قرآن🕊🥀 1⃣ علماء اهل کتاب 🕊🥀 يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِنَّ كَثِيرًا مِّنَ الْأَحْبَارِ وَالرُّهْبَانِ لَيَأْكُلُونَ أَمْوَالَ النَّاسِ بِالْبَاطِلِ وَيَصُدُّونَ عَن سَبِيلِ اللَّهِ وَالَّذِينَ يَكْنِزُونَ الذَّهَبَ وَالْفِضَّةَ وَلَا يُنفِقُونَهَا فِي سَبِيلِ اللَّهِ فَبَشِّرْهُم بِعَذَابٍ أَلِيمٍ ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎﻥ! ﺧﻴﻠﻲ ﺍﺯ ﺭﻭﺣﺎﻧﻲ‌ﻫﺎی ﻳﻬﻮﺩی ﻭ ﺭﺍﻫﺐ‌ﻫﺎی ﻣﺴﻴﺤﻲ ﺑﺎ ﻓﺮﻭﺧﺘﻦ ﻗﺒﺎﻟﮥ ﺑﻬﺸﺖ ﻭ ﺧﺮﻳﺪﻥ ﮔﻨﺎﻫﺎﻥ ﻣﺮﺩم، ﺍﻣﻮﺍﻝ ﺁﻥ‌ﻫﺎ ﺭﺍ ﺑﺎﻟﺎ ﻣﻲ‌ﻛﺸﻨﺪ ﻭ ﻣﺎﻧﻊ ﺑﻨﺪﮔﻲ ﺧﺪﺍ ﻣﻲ‌ﺷﻮﻧﺪ. ﺑﻪ ﻛﺴﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﺳﺮﻣﺎﻳﮥ ﺭﺍﻛﺪ، ﺑﻪ‌ﺻﻮﺭﺕ ﻃﻠﺎ ﻭ ﭘﻮﻝ، ﺭﻭی ﻫﻢ ﺍﻧﺒﺎﺷﺘﻪ ﻣﻲ‌ﻛﻨﻨﺪ ﻭ ﺩﺭ ﺭﺍﻩ ﺧﺪﺍ ﻫﺰﻳﻨﻪ‌ﺍﺵ ﻧﻤﻲ‌ﻛﻨﻨﺪ،* ﻋﺬﺍﺑﻲ ﺯﺟﺮﺁﻭﺭ ﻣﮋﺩﻩ ﺑﺪﻩ! (توبه٣٤) 2⃣ فرعونیان 🕊🥀 «وَكُنُوزٍ وَمَقَامٍ كَرِيمٍ»(۵۸)شعراء و نیز از گنج‌ها و ثروتها و مقامات عالیه ریاست بیرون آوردیم (و به دریای هلاک افکندیم). 3⃣ قارون🕊🥀 «إِنَّ قَارُونَ كَانَ مِنْ قَوْمِ مُوسَىٰ فَبَغَىٰ عَلَيْهِمْ وَآتَيْنَاهُ مِنَ الْكُنُوزِ مَا إِنَّ مَفَاتِحَهُ لَتَنُوءُ بِالْعُصْبَةِ أُولِي الْقُوَّةِ إِذْ قَالَ لَهُ قَوْمُهُ لَا تَفْرَحْ إِنَّ اللَّهَ لَا يُحِبُّ الْفَرِحِينَ» (۷۶)سوره قصص همانا قارون یکی از (ثروتمندان) قوم موسی بود که بر آنها طریق ظلم و طغیان پیش گرفت و ما آن قدر گنج و مال به او دادیم که بر دوش بردن کلید آن گنجها صاحبان قوّت را خسته کردی، هنگامی که قومش به او گفتند: آن قدر مغرور و شادمان (به ثروت خود) مباش که خدا هرگز مردم پر غرور و نشاط را دوست نمی‌دارد. 4⃣ امت های پیشین🕊🥀 «قَالَ إِنَّمَا أُوتِيتُهُ عَلَىٰ عِلْمٍ عِنْدِي أَوَلَمْ يَعْلَمْ أَنَّ اللَّهَ قَدْ أَهْلَكَ مِنْ قَبْلِهِ مِنَ الْقُرُونِ مَنْ هُوَ أَشَدُّ مِنْهُ قُوَّةً وَأَكْثَرُ جَمْعًا وَلَا يُسْأَلُ عَنْ ذُنُوبِهِمُ الْمُجْرِمُونَ»(۷۸)سوره قصص قارون گفت: این مال و ثروت فراوان به علم و تدبیر خودم به من داده شد! آیا ندانست که خدا پیش از او چه بسیار امم و طوایفی را که از او قوت و ثروت و جمعیتشان بیشتر بود هلاک کرد؟ و هیچ از گناه بدکاران سؤال نخواهد شد (بلکه یکسر به دوزخ روند).📚📚📚
✍بافضیلت ترین وباارزشترین و مهمترین کار درقرآن 👌 🌷من احیاها فکانما احیاالناس جمیعا...سوره مائده آیه ۹ 🌷هر کس یک نفر رانجات دهدازجهنم قطعا مثل این است که همه انسان ها رانجات داده باشد. 🌷انسان با خود سازی و مهربانی وسخاوت وصبروعاطفه زیاد، ممکن است بتواند اثر سازنده روی دیگران بگذارد. 🌷قدافلح من زکاها (سوره شمس آیه ۹) ...کسانی به سعادت می‌رسند که بانمازوترک گناه ،خودراازپلیدیها پاک کنند 🌷و خود سازی، باعلم و عمل ونمازبابصیرت امکان دارد. 📚📚📚
جالبه ها دقیقا کار رو خنثی می کنه آخه قرآن میگه 🔸شیطان دعوت به فحشا و منکر می کنه ✴️ فَإِنَّهُ يَأْمُرُ بِالْفَحْشَاءِ وَالْمُنكَرِ 📜(سوره نورآیه 21) 🔹و نماز مانع فحشا ومنکر میشه ✴️إِنَّ الصَّلَاةَ تَنْهَىٰ عَنِ الْفَحْشَاءِ وَالْمُنكَرِ 📜(سوره عنکبوت آیه 45) البته باید دوزش دقیق باشه اگه دعوت شیطان تو وجودت بیشتره نمازو بیشتر کن تا جواب بگیری📚📚📚
🌸🍃﷽🍃🌸 ✋تعلق اراده خداوند بر ریشه کنی ستمگران و پیروزی مومنین 🌹وَ يُرِيدُ اللَّهُ أَنْ يُحِقَّ الْحَقَّ بِكَلِماتِهِ وَ يَقْطَعَ دابِرَ الْكافِرِينَ (انفال 7) 🌹در حالى كه خداوند مى‌خواهد حقّ را با كلمات (و سنّت‌هاى) خويش استوار ساخته و ريشه‌ى كفّار را بركند. (از اين رو شما را با تعداد كم و نداشتن آمادگى جنگى در بدر با لشكر قريش درگير و سرانجام پيروز ساخت.) ✍پيام‌ها: 1⃣ 👈 پيروزى مومنین، تنها با تعداد نفرات و تجهيزات جنگى نيست، عامل عمده، اراده‌ى خداوند است. «يُرِيدُ اللَّهُ» آرى، اراده خدا، غالب بر عوامل طبيعى است. 2⃣👈خدا خواسته است اراده‌ اش، با دست مؤمنین انجام ‌شود. «يُرِيدُ اللَّهُ» 3⃣👈 احقاق حقّ مومنین، به وسيله‌ى سنتهای الهی( فداكارى، جهاد و عمل به دستورات الهى) است. «يُحِقَّ الْحَقَّ بِكَلِماتِهِ» 4⃣ 👈 پيروزى نهايى مجاهدان انقلابی، با عزّت حقّ و ذلّت باطل خواهد بود. «يُرِيدُ اللَّهُ أَنْ يُحِقَّ الْحَقَّ» ... «وَ يَقْطَعَ دابِرَ الْكافِرِينَ» 5⃣-👈 هدف جهاد اسلامى، ریشه کن نمودن باطل است، نه كشورگشايى و اشغال سرزمين. «أَنْ يُحِقَّ الْحَقَّ بِكَلِماتِهِ وَ يَقْطَعَ دابِرَ الْكافِرِينَ» 📚📚📚
🌸🍃﷽🍃🌸 🌸ﭼﻬﺎﺭ ﻧﻮﻉ ﺯﻥ ﻭ ﺷﻮﻫﺮدر قرآن🌸 🌷🌴🌷🌴🌷🌴🌷 1⃣👈ﺯﻥﻭﺷﻮﻫﺮﻱﻛﻪﺩﺭﻛﺎﺭ ﻧﻴﻚ ﻫﻤﻔﻜﺮﻭﻫﻤﺮﺍﻫﻨﺪ💖 (ﺣﻀﺮﺕ ﻋﻠﻲ ﻭ ﺣﻀﺮﺕ ﺯﻫﺮﺍءﻋﻠﻴﻬﻤﺎ ﺍﻟﺴﻠﺎم ﻛﻪ ﺑﻪ مسکین وﻳﺘﻴﻢ ﻭ ﺍﺳﻴﺮ ﻃﻌﺎم ﺩﺍﺩﻧﺪ.) وَيُطْعِمُونَ الطَّعَامَ عَلَىٰ حُبِّهِ مِسْكِينًا وَيَتِيمًا وَأَسِيرًا ﻭ ﻏﺬﺍ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻋﻴﻦ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺷﺘﻨﺶ ، ﺑﻪ ﻣﺴﻜﻴﻦ ﻭ ﻳﺘﻴﻢ ﻭ ﺍﺳﻴﺮ ﺍﻧﻔﺎﻕ ﻣﻰ ﻛﻨﻨﺪ .(سوره انسان آیه٨) 2⃣👈ﺯﻥ ﻭ ﺷﻮﻫﺮﻱ ﻛﻪ ﺩﺭ ﻛﺎﺭ ﺑﺪ ﻫﻤﺮﺍﻫﻨﺪ📛 (ﺍﺑولهب و زنش) تَبَّتْ يَدَا أَبِي لَهَبٍ وَتَبَّ ﻧﺎﺑﻮﺩ ﺑﺎﺩ ﻗﺪﺭﺕ ﺍﺑﻮﻟﻬﺐ ، ﻭ ﻧﺎﺑﻮﺩ ﺑﺎﺩ ﺧﻮﺩﺵ (سوره مسدآیات ١و۴) 3⃣👈ﺯﻥ ﻭ ﺷﻮﻫﺮﻱ ﻛﻪ ﻣﺮﺩ ﺩﺭ ﺭﺍﻩ ﺣﻖ ﻭ ﺯﻥ ﺩﺭ ﺭﺍﻩ ﺑﺎﻃﻞ ﺍﺳﺖ.🛑 (ﺣﻀﺮﺕ ﻧﻮﺡ ﻭ ﺣﻀﺮﺕ ﻟﻮﻁ ﻛﻪ ﻫﻤﺴﺮﺍﻧﺸﺎﻥ ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﺍﻳﻤﺎﻥ ﻧﻴﺎﻭﺭﺩﻧﺪ ﻭ ﺑﺎ ﻣﺨﺎﻟﻔﺎﻥ ﻫﻤﺪﺳﺖ ﺷﺪﻧﺪ) ضَرَبَ اللَّهُ مَثَلًا لِّلَّذِينَ كَفَرُوا امْرَأَتَ نُوحٍ وَامْرَأَتَ لُوطٍ كَانَتَا تَحْتَ عَبْدَيْنِ مِنْ عِبَادِنَا صَالِحَيْنِ فَخَانَتَاهُمَا ﺧﺪﺍ ﺑﺮﺍﻱ ﻛﺎﻓﺮﺍﻥ ، ﺯﻥ ﻧﻮﺡ ﻭ ﺯﻥ ﻟﻮﻁ ﺭﺍ ﻣﺜﻞ ﺯﺩﻩ ﻛﻪ ﺗﺤﺖ ﺳﺮﭘﺮﺳﺘﻲ ﻭ ﺯﻭﺟﻴﺖ ﺩﻭ ﺑﻨﺪﻩ ﺷﺎﻳﺴﺘﻪ ﺍﺯ ﺑﻨﺪﮔﺎﻥ ﻣﺎ ﺑﻮﺩﻧﺪ ، ﻭﻟﻲﺑﻪ ﺁﻥ ﺩﻭﺧﻴﺎﻧﺖ ﻭﺭﺯﻳﺪﻧﺪ. (سوره تحریم آیه١٠) 4⃣👈ﺯﻥ ﻭ ﺷﻮﻫﺮﻱ ﻛﻪ ﺯﻥ ﺩﺭ ﺭﺍﻩ ﺣﻖ ﻭ ﻣﺮﺩ ﺩﺭ ﺭﺍﻩ ﺑﺎﻃﻞ ﺍﺳﺖ⭕️ (ﻓﺮﻋﻮﻥ ﻭ ﻫﻤﺴﺮﺵ آسیه) وَضَرَبَ اللَّهُ مَثَلًا لِّلَّذِينَ آمَنُوا امْرَأَتَ فِرْعَوْنَ إِذْ قَالَتْ رَبِّ ابْنِ لِي عِندَكَ بَيْتًا فِي الْجَنَّةِ وَنَجِّنِي مِن فِرْعَوْنَ وَعَمَلِهِ ﻭ ﺧﺪﺍ ﺑﺮﺍﻱ ﻣﺆﻣﻨﺎﻥ ﻫﻤﺴﺮ ﻓﺮﻋﻮﻥ ﺭﺍ ﻣﺜﻞ ﺯﺩﻩ ﺍﺳﺖ ﻫﻨﮕﺎﻣﻰ ﻛﻪ ﮔﻔﺖ : ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭﺍ ! ﺑﺮﺍﻱ ﻣﻦ ﻧﺰﺩ ﺧﻮﺩﺕ ﺧﺎﻧﻪ ﺍﻱ ﺩﺭ ﺑﻬﺸﺖ ﺑﻨﺎ ﻛﻦ ﻭﻣﺮﺍ ﺍﺯ ﻓﺮﻋﻮﻥ ﻭﻛﺮﺩﺍﺭﺵ ﺭﻫﺎﻳﻲ ﺑﺨﺶ (سوره تحریم آیه١١) 🌷🌴🌷🌴🌷🌴🌷🌴🌷🌴
https://eitaa.com/joinchat/2840135051Ceb6c733605 📚حکمتهای نهج البلاغه🌹 خطبه ها_ونامه ها🌹 ✔️هر روز یک حکمت بهمراه شرح ان شاءالله با مدیریت شعبان پور @payamhaye_amiralmomenin
همان گونه که در سند این حکمت اشاره شد این کلام امیرمؤمنان على(علیه السلام) بخشى از وصیت طولانى است که امام امیر مؤمنان على(علیه السلام) به فرزند گرامى اش امام حسن مجتبى(علیه السلام) فرموده است که قسمتى از آغاز آن را براى مزید فایده در اینجا مى آوریم. فرمود: «کَیْفَ وَأَنِّى بِکَ یَا بُنَیَّ إِذَا صِرْتَ فِی قَوْم صَبِیُّهُمْ غَاو وَشَابُّهُمْ فَاتِکٌ وَشَیْخُهُمْ لاَ یَأْمُرُ بِمَعْرُوف وَلاَ یَنْهَى عَنْ مُنْکَر وَعَالِمُهُمْ خَبٌّ مَوَّاهٌ مُسْتَحْوِذٌ عَلَیْهِ هَوَاهُ مُتَمَسِّکٌ بِعَاجِلِ دُنْیَاهُ أَشَدُّهُمْ عَلَیْکَ إِقْبَالًا یَرْصُدُکَ بِالْغَوَائِلِ وَیَطْلُبُ الْحِیلَةَ بِالتَّمَنِّی وَیَطْلُبُ الدُّنْیَا بِالاِْجْتِهَادِ خَوْفُهُمْ آجِلٌ وَرَجَاؤُهُمْ عَاجِلٌ لاَ یَهَابُونَ إِلاَّ مَنْ یَخَافُونَ لِسَانَهُ وَلاَ یُکْرِمُونَ إِلاَّ مَنْ یَرْجُونَ نَوَالَهُ دِینُهُمُ الرِّبَا کُلُّ حَقّ عِنْدَهُمْ مَهْجُورٌ یُحِبُّونَ مَنْ غَشَّهُمْ وَیَمَلُّونَ مَنْ دَاهَنَهُمْ قُلُوبُهُمْ خَاوِیَةٌ لاَ یَسْمَعُونَ دُعَاءً وَلاَ یُجِیبُونَ سَائِلاً قَدِ اسْتَوْلَتْ عَلَیْهِمْ سَکْرَةُ الْغَفْلَةِ إِنْ تَرَکْتَهُمْ لَمْ یَتْرُکُوکَ وَإِنْ تَابَعْتَهُمْ اغْتَالُوکَ إِخْوَانُ الظَّاهِرِ وَأَعْدَاءُ السَّرَائِرِ یَتَصَاحَبُونَ عَلَى غَیْرِ تَقْوَى فَإِذَا افْتَرَقُوا ذَمَّ بَعْضُهُمْ بَعْضاً تَمُوتُ فِیهِمُ السُّنَنُ وَتَحْیَا فِیهِمُ الْبِدَعُ فَأَحْمَقُ النَّاسِ مَنْ أَسِفَ عَلَى فَقْدِهِمْ أَوْ سُرَّ بِکَثْرَتِهِمْ فَکُنْ عِنْدَ ذَلِکَ یَا بُنَیَّ کَابْنِ اللَّبُونِ لاَ ظَهْرٌ فَیُرْکَبَ وَلاَ وَبَرٌ فَیُسْلَبَ وَلاَ ضَرْعٌ فَیُحْلَب; فرزندم چگونه خواهى بود هنگامى که در میان قومى گرفتار شوى که کودک آنها گمراه و جوانشان هواپرست و پیرانشان امر به معروف و نهى از منکر نمى کنند، عالم آنها حیله گر فریبکارى است که هواى نفس بر او چیره شده و به دنیاى زودگذر چسبیده و از همه بیشتر (ظاهرا) به تو روى مى آورد و در انتظار حوادث دردناکى براى توست و با آرزوها چاره جویى مى کند و دنیا را با تمام قدرت مى طلبد. (مردم آن زمان) ترسشان از نظر دور و امیدشان نزدیک است (به عذاب هاى آخرت بى اعتنا و به مواهب دنیا شدیداً علاقه مند هستند) تنها از کسى حساب مى برند که از زبانش مى ترسند و اکرام نمى کنند مگر کسى را که امید بخششى از او دارند. دینشان ربا و هر حقى نزد آنها به فراموشى سپرده شده، افراد فریبکار را دوست دارند و سراغ کسانى مى روند که از همه بیشتر چاپلوسى کنند.دل هاى آنها خالى (از یاد خدا) است، سخن حقى را نمى شنوند و به درخواست سائلى پاسخ نمى گویند، مستى غفلت بر آنها غالب شده، اگر آنها را رها کنى دست از تو بر نمى دارند و اگر از آنها پیروى کنى فریبت مى دهند، در ظاهر برادرند و در باطن دشمن، رفاقت آنها با یکدیگر بر اساس بى تقوایى است و هنگامى که از هم جدا شوند یکدیگر را نکوهش مى کنند، سنت هاى الهى در میان آنها مى میرد و بدعت ها زنده مى شود نادان ترین مردان کسى است که از فقدان آنها متاثر شود یا از کثرت آنها خوشحال. فرزندم در چنین شرایطى که (آتش فتنه ها شعله ور است) همچون شتر کم سن و سال باش نه پشتى دارد که سوار شوند و نه پشمى که بچینند و نه پستانى که بدوشند...(حار الانوار، ج 74، ص 234، ح 3.) 🍂🌸🍂🌸🍂🌸🍂🌸🍂
روایاتى که از ائمه هدى(علیهم السلام) درباره فضیلت عزلت و گوشه گیرى به ما رسیده است غالباً ناظر به این گونه شرایط است. از جمله امام امیرالمؤمنین(علیه السلام) طبق آنچه در غررالحکم آمده مى فرماید: «الْعُزْلَةُ أَفْضَلُ شِیَمِ الاَْکْیَاسِ; گوشه گیرى برترین خصلت افراد باهوش و زیرک است».( غررالحکم، ص 318، ح 7350.) و در حدیث دیگرى از آن حضرت مى خوانیم: «سَلاَمَةُ الدِّینِ فِی إعْتِزَالِ النَاسِ; سلامت دین انسان درکناره گیرى از مردم است».(غررالحکم ص 319، ح 7365.) در حدیث گویا و روشنى از امام صادق(علیه السلام) مى خوانیم هنگامى از آن حضرت سؤال کردند: چرا گوشه گیرى را انتخاب کرده اید؟ فرمود: «فَسَدَ الزَّمَانُ وَتَغَیَّرَ الاِْخْوَانُ فَرَأَیْتُ الاِنْفِرَادَ أَسْکَنَ لِلْفُؤَاد; زمانه فاسد شده و برادران تغییر روش داده اند به همین دلیل، آرامش دل را در تنهایى یافتم».(میزان الحکمه، ج 8، ماده عزلت، ح 12911.) قرآن مجید نیز اشاراتى به این معنا دارد از جمله درباره حضرت ابراهیم مى خوانیم که او گروه بت پرستان را مخاطب قرار داد و گفت: «(وَأَعْتَزِلُکُمْ وَما تَدْعُونَ مِنْ دُونِ اللّهِ وَأَدْعُوا رَبِّی); از شما و آنچه غیر از خدا مى خوانید و مى پرستید کناره گیرى مى کنم و (تنها) پروردگارم را مى خوانم».( مریم، آیه 48.) در داستان اصحاب کهف نیز در آیه 16 سوره «کهف» اشاره به گوشه گیرى آنها از گروه فاسد و مفسد شده است. از آنچه گفته شد به خوبى روشن مى شود که هرگز منظور امام(علیه السلام) این نبوده است که اگر گروهى باطل بر ضد مؤمنان و طرفداران حق برخیزند نباید به حمایت مؤمنان حق جو برخاست; این سخن بر خلاف صریح قرآن است که مى فرماید: «(فَإِنْ بَغَتْ إِحْداهُما عَلَى الاُْخْرى فَقاتِلُوا الَّتى تَبْغى حَتّى تَفىءَ إِلى أَمْرِ اللّه); اگر گروهى از مسلمانان بر گروه دیگرى ظلم و ستم روا داشتند (و اصلاح در میان آن دو از طریق مسالمت آمیز امکان پذیر نشد) با جمعیت ستمگر پیکار کنید تا به سوى حق باز گردند».(حجرات، آیه 9.) ممکن است تفاوت بین جمله «لا ظَهْرٌ فَیُرْکَبُ» و جمله «وَلا ضَرْعٌ فَیُحْلَبُ» در این باشد که نه کمک هاى مستقیم به فتنه جویان کن (مانند سوارى دادن مرکب) که خودش وارد معرکه شود و نه کمک هاى غیر مستقیم مانند کمک هاى مادى به این گروه ها کردن رواست شبیه شیر دادن براى تغذیه افراد.
✨﷽✨ 🔴علی (ع) را چه کُشت؟! ✍یک وقت می‌گوییم علی(ع) را "که" کُشت و یک وقت می‌گوییم "چه" کُشت؟ اگر بگوییم علی را "که" کُشت؟! البته عبدالرحمن ابن ملجم، و اگر بگوییم علی را "چه" کُشت، باید بگوییم "جمود"، "خشک مغزی" و "خشکه مقدّسی"؛ همین هایی که آمده بودند علی را بکشند، از سر شب تا صبح عبادت می‌ کردند، واقعاً خیلی تأثّرآور است... علی به جهالت و نادانی این ها ترحّم می‌کرد، تا آخر هم حقوق این ها را از بیت المال می‌داد و به این ها آزادی فکری می‌داد... ابن ابی الحدید می‌گوید، اگر می‌خواهید بفهمید که جمود و جهالت چیست، به این نکته توجه کنید که این ها وقتی که قرار گذاشتند این کار را بکنند، مخصوصاً شب‌ نوزدهم رمضان را انتخاب کردند و گفتند: "ما می‌خواهیم خدا را عبادت بکنیم و چون می‌خواهیم امر خیری را انجام بدهیم، پس بهتر این است که این کار را در یکی از شب های عزیز قرار بدهیم که اجر بیشتری ببریم...!" 📚از کتاب اسلام و نیازهای زمان، ج ١|نوشته شهید مطهری
2️⃣👈حکمت دوم:وَ قَالَ (علیه السلام): أَزْرَى بِنَفْسِهِ مَنِ اسْتَشْعَرَ الطَّمَعَ، وَ رَضِيَ بِالذُّلِّ مَنْ كَشَفَ عَنْ ضُرِّهِ، وَ هَانَتْ عَلَيْهِ نَفْسُهُ مَنْ أَمَّرَ عَلَيْهَا لِسَانَه. امام عليه السلام فرمود: هر كس طمع را پيشه كند خود را حقير كرده و كسى كه ناراحتى هايش را (نزد اين و آن بدون هيچ فايده) فاش كند به ذلت خويش راضى شده و آن كس كه زبانش را بر خود امير كند شخصيتش حقير خواهد شد.
از اين کارها بپرهيز: امام(عليه السلام) در اين کلام نورانى اش به پيامدها و آثار سوء سه رذيله اخلاقى در عباراتى کوتاه و فشرده اشاره فرموده است. 🔺نخست مى فرمايد: «هر کس طمع را پيشه کند خود را حقير ساخته است». (أَزْرَى بِنَفْسِهِ مَنِ اسْتَشْعَرَ الطَّمَعَ). واژه «طمع» به معناى بيش از حق خود طالب بودن و گرفتن مواهب زندگى از دست ديگران است و تعبير به «استشعر» که به معناى پوشيدن لباس زيرين است اشاره به اين است که طمع را به خود چسبانده و از آن جدا نمى شود; بديهى است که افراد طماع براى رسيدن به مقصود خود بايد تن به هر ذلتى بدهند و دست سؤال به سوى هرکس دراز کنند و شخصيت خود را براى نيل به اهداف طمعکارانه خود بشکنند. 🔺در سخنان رسول خدا(صلى الله عليه وآله) مى خوانيم: «بِئْسَ الْعَبْدُ عَبْدٌ لَهُ طَمَعٌ يَقُودُهُ إِلَى طَبَع». در حديث ديگرى از رسول خدا(صلى الله عليه وآله) درباره خطر اين صفت مذموم مخصوصاً براى علما وارد شده است که فرمود: «إن الصّفاة الزّلال الذي لا تَثْبُتُ عَلَيْهِ أقْدامُ». 🔺و عجيب اين که هنگامى که طمع فزونى يابد کارهايى از انسان سر مى زند که کاملاً احمقانه است; شبيه آنچه درباره طماع معروف عرب به نام «اشعب» نقل شده که بسيارى از اوقات هنگامى که راه مى رفت دامن خود را به دست مى گرفت و آن را در برابر آسمان باز نگه مى داشت و مى گفت: شنيده ام بعضى از پرندگان در حال پرواز تخم مى گذارند شايد تخم آن پرنده در دامن من بيفتد. و يا نقل مى کنند هنگامى که گروهى از کودکان او را در کوچه و بازار آزار مى دادند براى پراکنده ساختن آنها گفت: شنيده ام در فلان خانه حلوا پخش مى کنند بچه ها به سوى آن خانه دويدند ناگهان ديدند خود اشعب نيز به سوى آن خانه مى دود گفتند: تو چرا؟ گفت: شايد حرف من درست باشد. اين داستان ها خواه واقعيت داشته باشد يا نه اشاره به کارهاى ننگ آورى است که انسان به جهت طمع انجام مى دهد. نقطه مقابل طمع قناعت است که سبب عزت آدمى مى شود همان گونه که اميرمؤمنان فرمود: «عَزَّ مَنْ قَنَعَ; آن کس که قناعت پيشه کند عزيز خواهد بود».( غررالحکم، ص 392، ح 9018) و به گفته شاعر: آز بگذار و پادشاهى کن * گردن بى طمع بلند بود! 🔺در دومين نکته مى فرمايد: «کسى که سفره دل خويش را (نزد اين و آن بدون هيچ فايده) باز کند (و مشکلات خود را فاش سازد) رضايت به ذلت خود داده است»; (وَ رَضِيَ بِالذُّلِّ مَنْ کَشَفَ عَنْ ضُرِّهِ). روشن است هرگاه انسان نزد طبيب درد خود را بگويد و از وى راه درمان بطلبد يا پيش قاضى ظلمى را که بر او رفته بيان سازد و از او احقاق حق بخواهد يا نزد دوستش از گرفتارى خود براى گرفتن وام سخن بگويد کار خلافى نکرده و به دنبال مشکل گشايى بوده; اما طرح مشکلات نزد کسانى که هيچ گونه توانايى بر حل آن ندارند اثرى جز ذلت و سرافکندگى انسان نخواهد داشت. در اين گونه موارد بايد خويشتن دار بود و لب به شکايت نگشود. 🔺آن گاه امام(عليه السلام) در جمله سوم مى فرمايد: «کسى که زبانش را بر خود امير سازد شخصيت او تحقير مى شود»; (وَهَانَتْ عَلَيْهِ نَفْسُهُ مَنْ أَمَّرَ عَلَيْهَا لِسَانَهُ). منظور از امير شدن زبان آن است که از تحت کنترل عقل و فکر خارج شود و هرچه بر زبانش آمد بگويد. بديهى است سخنانى که از فکر و عقل و تقوا سرچشمه نمى گيرد در بسيارى از موارد خطرهايى ايجاد مى کند که انسان قادر بر جبران آن نيست و گاه اسباب رنجش افراد آبرومند و سبب ايجاد اختلاف در ميان مردم و کينه و دشمنى نسبت به گوينده و ديگران مى شود و چه زيبا مى گويد شاعر عرب: اِحْفَظْ لِسانَکَ اَيُّهَا الاْنْسانُ * لا يَلْدَغَنَّکَ إنَّهُ ثُعْبانٌ کَمْ فِى الْمَقابِرِ مِنْ قَتيلِ لِسانِهِ *** کانَتْ تُهابُ لِقاءُهُ الاْقْرانُ اى انسان زبان خود را حفظ کن ـ مراقب باش تو را نگزد که اژدهايى است. 🔺چه بسيارند کسانى که در گورستان ها خفته اند و کشته زبان خويشند ـ همان کسانى که همطرازان آنها از ملاقات با آنها وحشت داشتند. در حديث ديگرى در سلسله همين کلمات قصار مى خوانيم: «مَنْ کَثُرَ کَلاَمُهُ کَثُرَ خَطَؤُهُ; کسى که زياد سخن گويد اشتباهات زيادى خواهد کرد».(حکمت 349.) و اين خطاى بسيار باعت تحقير و بى ارزش شدن او در نظرها مى شود. کوتاه سخن اين که انسان عاقل بايد زبانش را در اختيار عقلش قرار دهد نه اين که عقلش را در اختيار زبان که اولى مايه سعادت است و دومى اسباب حقارت. 🔺شايان توجه است صفات سه گانه نکوهيده اى را که امام در اين بيان کوتاه ذکر کرده (طمع، فاش کردن ناراحتى ها نزد هرکس و امير ساختن زبان بر خود) هرسه در اين جهت مشترکند که سبب ذلت و خوارى مى شوند و اين هماهنگى در اثر سبب شده است که امام(عليه السلام) هر سه را کنار هم قرار دهد. 🍂🌸🍂🌸🍂🌸🍂🌸
🔴علل پیروزى و شکست ملّتها ═════ ೋღ🕊ღೋ════ 💠اى مردم اگر دست از یارى حق بر نمى داشتید، و در خوار ساختن باطل سستى نمى کردید، هیچ گاه آنان که به پایه شما نیستند در نابودى شما طمع نمى کردند، و هیچ قدرتمندى بر شما پیروز نمى گشت، امّا چونان امّت بنى اسراییل در حیرت و سرگردانى فرو رفتید، به جانم سوگند سرگردانى شما پس از من بیشتر خواهد شد. چرا که به حق پشت کردید، و با نزدیکان پیامبر صلّى اللّه علیه و آله و سلّم بریده به بیگانه ها نزدیک شدید. آگاه باشید اگر از امام خود پیروى مى کردید، شما را به راهى هدایت مى کرد که رسول خدا صلّى اللّه علیه و آله و سلّم رفته بود، و از اندوه بیراهه رفتن در امان بودید، و بار سنگین مشکلات را از دوش خود بر مى داشتید. 📘 ۱۶۶ ═════ ೋღ🕊ღೋ════ 🍃🌹🍃