﷽ 🔰 مسیرِ سخت، مدارِ صبر ✍🏻 یکی از شروط و ارکان رسیدن به فضیلتِ صبر، شوق بهشت است. بدون داشتن شوق به بهشت، انسان در مسیر رشد خود صبوری نخواهد کرد. ▫️امام حسین(علیه‌السلام) می‌فرمایند: «اِصْبِرْ عَلَى مَا تَكْرَهُ فِيمَا يَلْزَمُكَ اَلْحَقُّ» به چیزی که از آن خوشت نمی‌آید، صبر کن تا جایی که تو را در راه حق نگه می‌دارد. 🔘 صبوری کردن برای مسیرِ #حق است. نسبت به امر #باطل که صبوری معنا ندارد. ✍🏻 حکومت یزید را که نباید تحمل کرد؛ باید علیه یزید قیام نمود و سختی‌های آن را هم باید تحمل کرد. هر مسیر حقی هم سختی‌های خودش را دارد. برای نفس ناخوش است؛ مثل نصف شب بلند شدن و نماز شب خواندن... ▫️در ادامه روایت حضرت فرمودند: «وَ اِصْبِرْ عَمَّا تُحِبُّ فِيمَا يَدْعُوكَ إِلَيْهِ اَلْهَوَى» [1] نسبت به چیزهایی هم که خوشت می‌آید و هوای نفست به آن دعوت می‌کند نیز صبر کن. پس دو مدل #صبر است؛ صبر دربرابر امور ناخوش و صبر در برابر امور خوش که دوست داری، ولی ممنوع است! این می‌شود داشتن صبر. 🔖 چه کسی تحمل می‌کند؟ کسی که بداند در ازای این تحملی که می‌کند یک چیز بهتر به او می‌دهند. آن چیزِ بهتر، #بهشت است‌. [1] نزهة الناظر و تنبیه الخاطر، ج ۱، ص ۸۵. 📌 برگرفته از جلسات « شوق بهشت»