#مأمون عباسی از کنیزی به غایت زشت به نام #مَراجل که نسبی ایرانی داشت به دنیا آمد، از این رو عباسیان او را نسبت به امین که نسبی کاملا عربی داشت تنقیص کرده، امین را بر او مقدم می داشتند. از دیگر سو، قیام های علویان که در زمانه مأمون رواج داشت، مانعی دیگر بر سر راه حکومت او بود و مأمون ایشان را مخاطره ای بزرگ برای حیات سیاسی خویش می پنداشت. از این رو بود که مأمون که در زمانه خویش دانشمندی سرآمد محسوب می شد، پس از غلبه بر برادر خویش یعنی امین، برای فائق آمدن بر موانع پیش رو به #امام_رضا (ع) پیشنهاد #ولایتعهدی اجباری را داد تا بدین وسیله علاوه بر خاموش کردن قیام علویان، جایگاه خویش را مستحکم تر کرده با حضور امام در عرصه سیاست عباسی، علاوه بر مشروعیت بخشی به حکومت خویش موانع را تا حد زیادی برطرف سازد. سیاست و درایت علی بن موسی الرضا (ع) اما فراتر از مأمون و وزیر زیرک او یعنی فضل بن سهل بود. امام ولایتعهدی را با این شرط پذیرفت که در عزل و نصب ها و امور سیاسی دخالت نکند. ایشان در توصیف این شرایط برای یاران خویش، خود را چونان عزیز مصر می دانست، با این تفاوت که یوسف به میل خود و امام علیرغم میل خویش پای در این عرصه نهاده است. امام نه تنها اسیر دام و نقشه ولایتعهدی مأمون نشد که حتی با استفاده از گزینه های تحمیلی مانند مناظرات، توانست افق و دید تشیع را به اقصی نقاط عالم برساند و شکوه و عزت شیعه را که به خاطر پرده غلیظ تقیه در هم کشیده شده بود صاف و شفاف نماید. پس از آن که مأمون از مقابله با ایشان عاجز و درمانده ماند، آخرین نقشه خویش را عملی ساخت و با شهادت ایشان پرده از چهره نفاق خویش برداشت. #سیره_رضوی #برگی_از_تاریخ ✍️ سید محمد زمانی فرد @NoRetouchPolitics