جواد ر: ♦️ زلزله در سوریه و ترکیه و چند نکته مهم! 🔸آیا جهان با غوطه ور شدن در جهالت کنار آمده است؟ 🔸آیا وقتش رسیده برای انسانیت فاتحه قرائت کنیم؟ #شبنامه #زلزله_مرگبار ۱۴۰۱/۱۱/۱۸ 🔺 چند ساعت از زلزله‌ی مهیبی که ترکیه و سوریه و قلب انسان های دردمند را لرزانده می‌گذرد. انسان هایی در این دو کشور زیر آوار هستند. حجم خسارت آنقدر بالاست که تلاش برای نجات دادن آنها به سختی در حال انجام است و هر ثانیه ای که میگذرد شانس گروه‌های امدادی برای زنده خارج کردن آنها از زیر آوار کمتر میشود. اردوغان یک رزمایش با حضور بیش از ده کشور از جمله دو استان سابق ایران برگزار کرده و چیزهایی با کمک باکو برای هفته های پیش رو در نظر داشت که به حاشیه رفته است. از طرفی او یک انتخابات مهم درپیش دارد که زلزله بر روی آن هم اثر خواهد گذاشت. و همچنین در سوریه هم زلزله، زندگی در مناطق بحران زده را دچار توقف کرده است. توقفی متاثر از زلزله ای ویرانگر که تصاویر و فیلم هایش شبیه به اثرات حملات چند کشور و گروه های تروریستیِ تحت حمایتشان به #سوریه در سال‌های اخیر است. 🔺 بخش شرم آور ماجرا البته تناقضی ست که بشر به شکلی عجیب و غریب درگیرش شده است. تقریبا این روزها ترکیه مدام در صدر اخبار است. و این البته به خودی خود چیز بدی نیست؛ چرا که تک تک ما نسبت به همنوعان خود و انسان‌هایی که زیر آوار هستند مسئولیت داریم. مسئله دردناک اینجاست که این توجه چه در حوزه رسانه و چه در حوزه کمک رسانی هرگز برای سوریه رخ نداده است. ظاهرا نظمی که بر دنیا حاکم است کمک به انسان ها را هم مصلحتی می‌بیند. این مهم را زمانی میتوان فهمید که متوجه میشویم تا همین لحظه صدها کشور، ترکیه را به عنوان مقصد کمک های خود انتخاب کرده اند، در صورتی که تا این لحظه فقط ایران، عراق، مصر، الجزایر، لیبی و روسیه برای کمک رسانی به سوریه در این کشور حاضر شده اند. 🔺 انسانیت خیلی وقت است که به خواب رفته و بشر مدت هاست حتی مصلحتی، غمگین یا شاد می‌شود. ما این روزها اسیر نظمی شده ایم که بلد است آدمی را در غمِ کدام کودک گریان کند، و در برابر کدام یک بی تفاوت نگه دارد... سوریه ده سال است با جنگ و همچنین با تحریم دست و پنجه نرم می‌کند. اگرچه بسیاری بر این باورند که آمار واقعی کشته های زلزله در ترکیه ده ها هزار نفر است و دولت فعلا ترجیح داده در حوزه رسانه به شکلی دیگر روند ارائه اخبار را پیش ببرد، اما اینطور به نظر میرسد که با گذشتِ زمان تعداد کشته ها در ترکیه همه را حیرت زده تر کند. علت این ماجرا هم چالش های بی حدی ست که این کشور در مدیریت بحران با آن رو به رو خواهد بود. 🔺 تا اینجای کار دنیا تقسیم کار کرده است. غرب و کشورهای عربی ترکیه را به عنوان مقصد برای ارسال کمک ها انتخاب کرده اند. ایران هم نیروهای امدادی را به ترکیه فرستاده وهمزمان #محور_مقاومت را در سوریه فعال کرده تا جورِ جهانی که ترجیح داده حتی در این مرحله سوریه را در محاصره نگه دارد بکشد. بشر باید برای غمگین شدنِ مصلحتی، خوشحالی تحمیلی رسانه ها و خشمِ اجباری که فراعنه‌ی غرب با امپراتوری رسانه ای به آنها اجبار میکنند، فکری کند. انسان های روی این کره خاکی را نظم مستکبرانه ی غرب دارد با رسانه آن طور که دوست دارد مدیریت میکند. سندش زلزله ای ست که رخ داده ، همزمان دو کودک در دوطرف یک مرز هستند و جهان برای یکی اشک می‌ریزد و دیگری را سانسور می‌کند. جهان ما بیشتر از هرچیزی به بیداری نیاز دارد.... #آقای_تحلیلگر #زلزله_ترکیه_سوریه #شبنامه 🌷🌹

♦️تاریخی ترین ماموریت نیروی دریایی ایران 🔸 تقریبا همه میگفتند: بهتر است به این سفر نروید 🔸 دور دنیا در 221 روز ... #شبنامه #جنگ_اراده‌ها ۱۴۰۲/۲/۲۵ 🔺 چیزی در حدود 7 ماه پیش ارتش ایران ماموریت نا ممکنی را برای خود تعریف میکند. ماموریتی که شامل عبور از اقیانوس ها، طی کردن هزاران کیلومتر، رسیدن به حیاط خلوت آمریکا و عبور از تنگه ی پاناما بوده است. فرمانده ی نیروی دریایی ارتش در صحبت های اخیر خود درباره این مهم گفته است: ما در بررسی‌های خود فقط توانستیم دو کاپیتان ایرانی پیدا کنیم که آن‌ها با نفتکش‌های سنگین یعنی سوپرتانکرهای ۳۰۰ هزار تنی بخشی از این مسیر را طی کرده بودند، مشورت کردیم. البته این مشورت برای ما چندان امیدبخش نبود و این دو عزیز در ابتدا وقتی تناژ واحدهای ما را متوجه شدند، گفتند اصلاً فکرش را هم نکنید چون امکان عبور برای شما وجود ندارد. 🔺 کسانی که تجربه دریانوردی در اقیانوس آرام را داشته اند میگویند ارتفاع موج در این اقیانوس بعضا تا 20 متر هم رسیده و عبور از چنین مسیری یکی از پر ریسک ترین و پر استرس ترین اقداماتی ست که یک دریانورد حرفه ای ممکن است در طول عمر خود انجام دهد. با وجود همه ی این تردید افکنی ها #ارتش_ایران به این جمع بندی میرسد که این ماموریت باید انجام شود. در نهایت ایران با شروع مسیری 65 هزار کیلومتری ، دور تا دور زمین را در مدت 221 روز در قالب ناوگروه 86 طی میکند. ماموریتی که برای نیروهای دریایی ایران با فراز و نشیب های بسیاری همراه بوده است. 🔺 5 کشور در این سفر به طور رسمی میزبان ایران بوده است. مسئله ی اصلی در خصوص چنین عملیاتی این است که عوامل دیگری در تمام طول این 221 روز تلاش کرده بود تا ایران به هدف مورد نظر نرسد. تاکنون 5 کشور را میتوان نام برد که سفر به دور دنیا داشته اند. اما در زمانی که ماموریت این کشورها در حال انجام بوده ، ایالات متحده ، انگلستان و فرانسه در جهت متوقف کردن ماموریت آنها تلاش نکرده اند. یکی از اولین رخدادهایی که از سوی غرب برای تردید افکنی در روند این عملیات صورت میگیرد، استفاده از مسئله ی "تحریم ناو مکران" بوده است. اتفاقی که این امکان را فراهم میکرد تا اجازه ی ورود این ناو به بنادر یک کشور از آن گرفته شود. 🔺 این اما همه ی ماجرا نبود. وقتی شما درباره یک سفر 65 هزار کیلومتری روی آب صحبت میکنید ، اجازه یا عدم اجازه ی حضور در یک بندر، همراهی یا عدم همراهی یک کشور معنا پیدا میکند. آمریکایی ها در ادامه ی این مسیر به برخی دولت ها فشار می آورند تا آنها را از همراهی با ایران منصرف کنند. با وجود این چالش ها ارتش ایران به مسیری که در ماموریت تعریف شده ادامه میدهد اما آمریکا بی کار ننشسته و تلاش میکند تا بستن تنگه ی پاناما به روی ایران را پیگیری کند. در نهایت این تلاش هم به نتیجه نمیرسد و ایران با موفقیت، امکان عبور از این نقطه ی حساس در حیاط خلوت آمریکا را پیدا میکند. 🔺 آنچه در عملیات ناوگروه 86 نیروی دریایی ارتش رخ داد چیزی فراتر از یک ماموریت بوده است. عملیاتی که غیر ممکن بودن آن از ابتدا برای همه مشخص بود. از طرفی آمریکا هم تلاش میکرد در حاشیه ی آن، اراده ی خود را به طرف ایرانی تحمیل کند. ایران فاتح جنگ اراده ها بوده هست و خواهد بود. طی کردن مسیر 65 هزار کیلومتری ، چیزی فراتر از یک ماموریت بوده است. به زودی بیشتر در خصوص آنچه در این ماموریت رخ داد و پیامد های تاریخی آن برای ایران ، نکاتی را مورد اشاره قرار خواهیم داد... #آقای_تحلیلگر #شبنامه #ارتش_قهرمان #ماموریت_ناممکن_نیروی_دریایی🌷🌹 ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

♦️ دفاع از پایان نامه با لباس تروریست های پژاک؟! 🔸 رخنه ی تجزیه طلبها در ورزش و دانشگاه و هنر 🔸 آیا جمهوری اسلامی لزومِ ضرورتِ برخورد قاطع و عبرت آموز را درک خواهد کرد؟ #شبنامه ۱۴۰۲/۶/۲۹ 🔺 چند ماه پیش و همزمان با حمله نیروهای مسلح ایران به اقلیم کردستان، یک پست عجیب و غریب از بازیکن فوتبال تیم تراکتور سازی منتشر شد ماجرا از این قرار بود که کاوه رضایی همزمان با موشک باران گروه تروریستی کومله، عکسی از پهپاد ها را در آسمان کردستان عراق منتشر کرده و نوشته بود: کوردستانم، تسلیت همان موقع بسیاری از کاربران در پاسخ به این پست نه خطاب به وی بلکه خطاب به مسئولان فوتبال کشور نوشتند: اگر این بازیکن دلش برای کومله سوخته، او را بفرستید در کمپ کومله توپ بزند تا زمانی که موشک ها و پهپاد ها روی سر خودش و دوستانش دیده شوند. 🔺 قبل از کاوه رضایی فوتبال این مملکت شاهد حضور ورزشکار پر حاشیه ی دیگری بوده است. وریا غفوری که بعد از بالا گرفتن حرف هایش برخی درباره ارتباط افراد درجه یک خانواده اش با تروریست های تجزیه طلب افشاگری کردند فارغ از این دو و حضورشان در حوزه ی ورزش، ما در حوزه ی هنر نیز شاهد حضور چهره هایی مانند مهدی یراحی بوده ایم. چهره ای که به مرور بسیاری از کاربرها به رگه هایی از وجود روحیه ی تجزیه طلبی در او پی برده اند آخرین دفاع مهدی یراحی در توئیتر از تجزیه طلب ها مربوط به توئیت بازی هایش در دفاع از جنایتکارِ معروف، حبیب فرج الله چعب بوده است. 🔺 جانیِ شروری که به جرم کشتن مردم خوزستان (به بهانه ی جنگیدن با جمهوری اسلامی) به هلاکت رسید. حضور پر رنگ تروریست های تجزیه طلب در عرصه هنر و ورزش یک پیامد بسیار بسیار خطرناک برای کشور دارد. سلبریتیِ تجزیه طلب، یا سلبریتی حامی تجزیه طلبی وقتی موفق به جذب هوادار شد لزوما نیاز نیست که مخاطبش را تجزیه طلب کند. همینکه بتواند در شرایط بحران (که منفعت تجزیه طلبها در ناآرام بودن ایران است) مخاطب را تحریک و وادار به رفتار رادیکال کرده یا با پست هایش او را عصبی کند، ماموریت را به بهترین نحو انجام داده است. چیزی که در رفتار کاوه رضایی، وریا غفوری و مهدی یراحی به وضوح دیده شده است. 🔺 فارغ از ایفای نقش تجزیه طلبانه در حوزه ی هنر و ورزش، ما شاهد حضور برخی تروریست ها، بیخِ گوش سلبریتی ها بوده ایم. از معروف ترین این نمونه ها میتوان به فعالیت سارو قهرمانی در قالب پیک موتوری (تا چند روز قبل از هلاکت) در رستوران بهاره رهنما اشاره کرد. همزمان با موارد فوق یک مسئله در روزهای اخیر توجه همه را به خود جلب کرده و آن هم حضور یک چهره ی تجزیه طلب در دانشگاه تهران، همزمان با پوشش تجزیه طلبانه و اسم بردن از برخی عناصر تجزیه طلب در یک جلسه ی علمی بوده است. 🔺 مهرداد عربستانی، دانشیار گروه آموزشی انسان‌شناسی دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران میگوید از اینکه این فرد (لیلا حسین زاده) دانشجو بوده یا نه اطلاعی نداشته است. بحث در این موضوع اصلا بر سر دانشجو بودن یا نبودن فرد مورد نظر نیست. بحث این است: آقا مهرداد عربستانی و دیگر حاضرین متوجه اظهارات تجزیه طلبانه ی فرد و ظاهر تروریستی اش نشده اند؟ اگر شده اند آیا حساسیتی نسبت به این موضوع نباید میداشته اند؟ اگر نداشته اند کسی نباید به آنها گوش زد کند؟ 🔺 مسئله ی مهمی که در ماجرای کاوه رضایی، وریا غفوری، مهدی یراحی و لیلا حسین زاده به وضوح دیده میشود رخنه ی تجزیه طلبها در بخش های فرهنگی، هنری، ورزشی و علمی به شیوه های مختلف است. آیا حتما یک تجزیه طلب باید شناخته شود، مخاطب جذب کرده و حاشیه درست کند تا بفهمیم باید با آن برخورد کنیم؟ آیا آن مسئول (از استاد دانشگاه تا فلان شخص در عرصه ورزش) که نسبت به فعالیت تجزیه طلبان تغافل داشته نباید سرزنش شود؟ آیا خود تجزیه طلب ها نباید از این فضا ها دور نگه داشته شوند؟ 🔺 از ابتدای ماجرای مهسا ژینا امینی، کومله با خانواده مهسا در بیمارستان در ارتباط بوده است. پسرخاله ی او از کمپ کومله دستور آتش صادر کرده و شخص مسعود بارزانی با این خانواده تماس گرفته است. در گزارش سی ان ان از کمپ کومله دخترانی جلوی دوربین قرار گرفته و گفته بودند که در حال آموزش برای عملیات در ایران اند. واقعیت این است که تجزیه طلبها به شکلی شیطنت آمیز زیر رخدادهای حوزه های اجتماعی و فرهنگی و هر مسئله ای که به تنش منجر شود قرار دارند. در چنین شرایطی باید بسیار نسبت به این مسئله هوشیار بود. لازم و ضروری است که نوع رفتار مسئولان مورد نظر در جهت برخورد با تجزیه طلبان، عبرت آموز باشد.✊✊👊👊