.
مرحوم آیت اللّه سید محمدحسن نجفی قوچانی (صاحب کتاب سیاحت شرق و غرب):
.
در عالم ماده هر چقدر خودتان را در برابر حضرت ٲباعبدالله الحسین (سلام الله علیه) حقیر کنید، نوکری کنید، حمّالی کنید، خدمتگزاری کنید تا در عالم آخرت عزیز و بزرگ و صاحب مراتب مقرب می شوید.
اختیار عالم مرگ در یدبَیضاء حضرتش است.
.
📗 سیاحت شرق ، فصل زیارت کربلا .
.
کار خاصی نیاز نیست بکنیم
کافیه کارهای روزمرهمون رو
بهخاطر خدا انجام بدیم..!
اگه تو این کار زرنگ باشی،
شک نکن شهید بعدی تویی..!
"شهیدمحمدابـراهیمهمـت"┄┄┄
🔹عملی که شیطان مىگوید: واى بر من! هرچه در مدت این سال زحمت کشیدم بر باد رفت❗️😳 🤔
☘ نماز آخرین روز ماه ذیالحجه، روز آخر سال قمری
🌺 برای آخرین روز ماه ذیالحجه که روز آخر سال قمرى نیز است، مرحوم «سیدبنطاووس» نقل کردهاست که :
🌹 در این روز، دو رکعت نماز مىخوانى و در هر رکعت:
🌱 یک مرتبه سوره «حمد» و ده مرتبه سوره «قل هو اللّه» و ده مرتبه «آیةالکرسى» را مىخوانى 🌹
و پس از نماز مىگویى:
✅ اَللّهُمَّ ما عَمِلْتُ فى هذِهِ السَّنَةِ مِنْ عَمَل نَهَیْتَنى عَنْهُ وَلَمْ تَرْضَهُ،
خدایا آنچه انجام دادم در این سال از اعمالى که مرا از آن نهى فرمودى و راضى بدان نبودى
✅ وَ نَسیتُهُ وَلَمْ تَنْسَهُ،
و من آن را فراموش کردم ولى تو فراموشش نکردى
✅ وَ دَعَوْتَنى اِلَى التَّوْبَةِ بَعْدَ اجْتِرائى عَلَیْکَ،
و مرا به بازگشت بسویت خواندى بعد از دلیرى کردنم بر تو،
اَللّهُمَّ فَاِنّى اَسْتَغْفِرُکَ مِنْهُ فَاغْفِرْ لى،
خدایا من از آن اعمال آمرزش مى طلبم پس بیامرز آنها را
✅ وَ ما عَمِلْتُ مِنْ عَمَل یُقَرِّبُنى اِلَیْکَ فَاقْبَلْهُ مِنّى،
و هر عملى که انجام دادم از اعمالى که مرا به تو نزدیک گرداند پس آن را از من قبول کن
✅ وَ لا تَقْطَعْ رَجآئى مِنْکَ یاکَریمُ.
و قطع مکن امیدم را از خودت اى بزرگوار.
وقتى چنین کردى شیطان مىگوید: واى بر من! 😱😡
هرچه در مدت این سال زحمت کشیدم (و او را وسوسه کردم) با این عمل، همه را از بین برد و سالش را به خیر پایان داد.
📚 اقبال الاعمال، ج٢، ص٥١٧
آیه بامداد چهارشنبه ، روز اول از ماه ایثار و شهادت ، ماه نهضت و حماسه امام حسین ع :
#قرآن
.
سوره شورى : تَرَى الظَّالِمِينَ مُشْفِقِينَ مِمَّا كَسَبُوا وَ هُوَ واقِعٌ بِهِمْ
وَ الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ فِي رَوْضاتِ الْجَنَّاتِ
لَهُمْ ما يَشاؤُنَ عِنْدَ رَبِّهِمْ ذلِكَ هُوَ الْفَضْلُ الْكَبِيرُ «22»
.
ستمكاران را خواهى ديد كه از آنچه انجام داده اند هراسانند ، در حالى كه (كيفر) آن به آنان خواهد رسيد
و كسانى كه ايمان آورده و كارهاى نيكو انجام داده اند در باغهاى بهشت هستند،
براى آنان نزد پروردگارشان هر چه را بخواهند (فراهم است).
اين است آن فضل بزرگ.
نكته ها:
«رَوْضَةٍ» به محلى گفته مىشود كه داراى آب و درخت فراوان باشد.
پيامها:
1- عملكرد بد انسان ارمغانى به جز #دوزخ براى او ندارد. «مُشْفِقِينَ مِمَّا كَسَبُوا»
2- ترس از عذاب در روز قيامت هيچ سودى ندارد.
مُشْفِقِينَ ... وَ هُوَ واقِعٌ بِهِمْ
3- در #بهشت لذات مادى و معنوى همراه يكديگرند.
رَوْضاتِ ... عِنْدَ رَبِّهِمْ
4- محروميّتهاى دنيوى و اجتناب از محرمات در روزگارى جبران خواهد شد.
«ما يَشاؤُنَ» (تمام خواسته هاى مادّى و معنوى مؤمنان در بهشت فراهم است)
5- با اينكه بهشتيان اهل ايمان و كارهاى نيكو هستند لكن آن همه نعمتها به خاطر #فضل الهى است نه سزاى كارشان. «الْفَضْلُ الْكَبِيرُ»
6- از خداى كبير جز فضل كبير انتظارى نيست. «هُوَ الْفَضْلُ الْكَبِيرُ»
#تلنگر
گناهان کوچک، نردبانی هستند برای انجام گناهان بزرگتر...
با آثاری بسیار مخربتر...
شاید وقتی گناه کوچکی انجام میدهیم گمان نکنیم منتهی به چه آثار وحشتناکی شود...
شاید یکی از حکمتهای فرمایش امیرالمومنین همین است: لاَ تَحْقَرَنَّ صَغَائِرَ اَلْآثَامِ فَإِنَّهَا اَلْمُوبِقَاتُ وَ مَنْ أَحَاطَتْ بِهِ مُوبِقَاتُهُ أَهْلَكَتْهُ؛
هرگز گناهان صغیره را کوچک مشمار، زیرا که هلاکتگاه است، و کسیکه هلاکتگاهها او را احاطه کنند هلاکش میکنند
(غررالحکم، ص ۷۶۴).
باسلام
جهت استحضار شهرداری مشهد پویشی را تحت عنوان «هر خانه یک حسینیه» راهاندازی کرده است و شهروندانی که می توانندسردرب منازلشان پرچم عزا نصب کنند، با ارسال عدد ۱۰ به سرشماره ۱۰۰۰۱۰۸ در سامانه ثبتنام کنند و ضمن دریافت تخفیف ۵۰ درصدی برای خرید پرچم و پایه پرچم از امکان نصب رایگان پایه پرچم در درب منزل خود از سوی پیمانکاران شهرداری بهرهمند شوند.
اطلاع رسانی ونشربه دوستان و آشنایان
وگروه ها وکانال هاکه عضو هستید
مایه امتنان است.
آیه بامداد پنجشنبه :
#قرآن
.
سوره شورى : ذلِكَ الَّذِي يُبَشِّرُ اللَّهُ عِبادَهُ الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ
قُلْ لا أَسْئَلُكُمْ عَلَيْهِ أَجْراً إِلَّا الْمَوَدَّةَ فِي الْقُرْبى
وَ مَنْ يَقْتَرِفْ حَسَنَةً نَزِدْ لَهُ فِيها حُسْناً
إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ شَكُورٌ «23»
.
اين (فضل بزرگ) چيزى است كه خداوند به بندگانش، آنان كه ايمان آورده و كارهاى شايسته انجام دادهاند بشارت مىدهد.
(اى پيامبر! به مردم) بگو: من از شما بر اين (رسالت خود) هيچ #مزدى جز #مودت نزديكانم را نمى خواهم
و هركس كار نيكى انجام دهد، براى او در نيكويى آن مى افزاييم.
همانا خداوند بسيار آمرزنده و قدردان است.
نكته ها:
در آيه قبل خوانديم كه پاداش مؤمنان نيكوكار، باغهاى بهشتى و رسيدن به تمام خواسته ها و فضل بزرگ پروردگار است.
در اين آيه سخن از پاداش كسى است كه با #هدايت خود ، صدها ميليون نفر را به اين باغها و خواسته ها رسانده است، يعنى پيامبر اسلام.
.
اگر هديه يك شاخه گل تشكّر و پاداش لازم دارد، نجات بشريّت چه پاداشى خواهد داشت.
با نگاهى به قرآن مىبينيم كه شعار تمام انبيا اين بود كه ما جز از پروردگارمان پاداشى نمىخواهيم.
در سوره شعراء از آيه 109 تا آيه 127، سخن حضرت نوح، هود، صالح، لوط و شعيب عليهم السلام و در سوره سبأ آيه 47، سخن پيامبر اسلام چنين است:
مزد و پاداش من تنها بر خداوند است. «إِنْ أَجْرِيَ إِلَّا عَلَى اللَّهِ»*
البتّه شكى نيست كه مراد انبيا اين بود كه ما #پاداش مادى نمىخواهيم،
ولى اطاعت كردن و هدايت شدن شما را مىخواهيم،
زيرا همه آنان پس از آنكه در سوره شعراء درخواست مزد را منتفى دانستند،
به مردم سفارش تقوا و اطاعت از خداوند مىكردند. «فَاتَّقُوا اللَّهَ وَ أَطِيعُونِ»*
.
پس انبيا پاداش مادى نمىخواهند، ولى مزد معنوى و هدايت مردم را خواهانند كه اين مزد در واقع به #نفع خود مردم است،
نظير اينكه استادى به شاگردش بگويد:
من از تو مزدى نمىخواهم و پاداش من تنها يك چيز است و آن اينكه تو درس بخوانى كه در واقع اين پاداش براى شاگرد است.
.
#مزد رسالت پيامبر اسلام صلى الله عليه و آله چيست؟
پيامبر اسلام نيز از مردم درخواست مزد مادى نداشت، ولى چندين مرتبه از طرف #خداوند با كلمه «قُلْ» مأمور شد تا مزد معنوى را كه به نفع خود مردم است، از مردم تقاضا كند. «قُلْ ما سَأَلْتُكُمْ مِنْ أَجْرٍ فَهُوَ لَكُمْ»
اين مزد معنوى نيز در دو تعبير آمده است.
يك بار مىفرمايد: من هيچ مزدى نمىخواهم جز آنكه هر كه خواست راه خدا را انتخاب كند، «إِلَّا مَنْ شاءَ أَنْ يَتَّخِذَ إِلى رَبِّهِ سَبِيلًا»
و يك بار در آيه مورد بحث كه مىفرمايد: «لا أَسْئَلُكُمْ عَلَيْهِ أَجْراً إِلَّا الْمَوَدَّةَ فِي الْقُرْبى»
بنابراين مزد رسالت دو چيز است: يكى انتخاب راه خدا و ديگرى مودّت قربى.
جالب آنكه در هر دو تعبير كلمه «إِلَّا» مطرح شده است، يعنى مزد من تنها همين مورد است.
با كمى تأمل مىفهميم كه بايد راه خدا و مودّت #اهل_بيت يكى باشد،
زيرا اگر دو تا باشد، تناقض است، يعنى نمىتوان گفت:
من فقط تابستانها مطالعه مىكنم و بار ديگر گفت:
من فقط زمستانها مطالعه مىكنم. زيرا محصور بايد يك چيز باشد.....
.
پيامها:
1- بشارت خداوند بس بزرگ و عظيم است. «رَوْضاتِ الْجَنَّاتِ- ما يَشاؤُنَ- الْفَضْلُ الْكَبِيرُ- ذلِكَ الَّذِي يُبَشِّرُ اللَّهُ عِبادَهُ»
2- نشانه بنده خدا ايمان و عمل صالح است. «عِبادَهُ الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ»
3- رمز دريافت آن همه نعمت و بشارت، بندگى خدا و ايمان و نيكوكارى است.
عِبادَهُ الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا ...
4- مودت قربى مصداق روشن ايمان و عمل صالح است. يُبَشِّرُ اللَّهُ عِبادَهُ الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ قُلْ لا أَسْئَلُكُمْ ... إِلَّا الْمَوَدَّةَ فِي الْقُرْبى
5- درخواست مزد از زبان خود سنگين است، لذا پيامبر مأمور مىشود از طرف خداوند مزد خود را به مردم اعلام كند. قُلْ لا أَسْئَلُكُمْ ...
6- مودّت بدون #معرفت امكان ندارد. (پس مزد رسالت قبل از هر چيز شناخت اهل بيت پيامبر است سپس مودّت آنان) «إِلَّا الْمَوَدَّةَ فِي الْقُرْبى»
7- مودّت بدون #اطاعت، ريا و تملّق است. (پس مودّت قربى يعنى اطاعت از آنان) «إِلَّا الْمَوَدَّةَ فِي الْقُرْبى»
8- قربى معصومند. زيرا مودّت گناهكار نمىتواند مزد رسالت قرار گيرد. «إِلَّا الْمَوَدَّةَ فِي الْقُرْبى»
9- مودّتى كه قهراً همراه با معرفت و اطاعت است تنها در اهلبيت مستقر است.
(كلمه «فى» رمز آن است كه جايگاه مودّت تنها اهلبيت است.) «فِي الْقُرْبى»
10- مودّت فى القربى، راهى براى كسب خوبى هاست.
«إِلَّا الْمَوَدَّةَ فِي الْقُرْبى وَ مَنْ يَقْتَرِفْ حَسَنَةً»
11- مودّت اهل بيت عليهم السلام، برجسته ترين حسنه است. «الْمَوَدَّةَ فِي
الْقُرْبى وَ مَنْ يَقْتَرِفْ حَسَنَةً»
12- مودّت قربى حسنه است. «مَنْ يَقْتَرِفْ حَسَنَةً»
13- مودّت قربى سبب دريافت پاداش بيشتراست. «نَزِدْ لَهُ فِيها حُسْناً»
14- دوستى اهل بيت پيامبر، زمينهى دريافت مغفرت است. إِلَّا الْمَوَدَّةَ فِي الْقُرْبى ...
إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ
15- خداوند #قدردان كسانى است كه به وظيفه خود در مودت اهل بيت عمل مىكنند. «إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ شَكُورٌ»