🔰 امام حسین علیه السلام: 🔅مَن حاوَلَ اَمراً بِمَعصِیَةِ اللهِ کانَ اَفوَتُ لِما یَرجو و اَسرَعُ لِما یَحذَرُ 💠 کسی که بخواهد از راه گناه به مقصدی برسد، دیرتر به آرزویش می رسد و زودتر به آنچه می ترسد گرفتار می شود. 📚 تحف العقول، ص248

آیه بامداد دوشنبه : #قرآن . سوره شورى : وَ لَوْ بَسَطَ اللَّهُ الرِّزْقَ لِعِبادِهِ ، لَبَغَوْا فِي الْأَرْضِ وَ لكِنْ يُنَزِّلُ بِقَدَرٍ ما يَشاءُ إِنَّهُ بِعِبادِهِ خَبِيرٌ بَصِيرٌ «27» . و اگر خداوند براى بندگانش رزق را توسعه مى‏داد در زمين #طغيان مى‏كردند و لكن آنچه را مى‏ خواهد به #اندازه ‏اى (معيّن) نازل مى‏كند. زيرا كه او به بندگانش آگاه و بيناست. نكته ‏ها: در آيه قبل خداوند وعده استجابت به مؤمنان داد، حال اين سؤال مطرح مى‏شود كه چرا برخى دعاهاى مؤمنان براى توسعه رزق مستجاب نمى‏شود؟ در پاسخ بايد گفت: استجابت دعا در چارچوب حكمت الهى است. گاهى توسعه رزق عامل غفلت از خدا و موجب طغيان و تجاوز است و چه بسيارند كسانى كه ثروت سبب هلاكت آنان شده است. سؤال ديگر اينكه: اگر توسعه رزق سبب طغيان است، پس چرا به گروهى توسعه داد و طغيان هم كردند؟ در پاسخ مى‏گوييم: برنامه ‏ها و سنّت‏هاى الهى متعدّد و داراى مراحلى است. همان گونه كه كنترل رزق براى جلوگيرى از فساد يك سنّت عمومى است، توسعه رزق و مهلت دادن به مرفّهان نيز يك سنّت است كه براى آزمايش بكار مى‏رود. پس قانون عمومى و كلى، كنترل رزق است ولى گاهى براى آزمايش مردم توسعه‏اى داده مى‏شود. ناگفته نماند كه گاهى كمبود رزق بدليل تن پرورى انسان است كه حسابش جداگانه است. پيام‏ها: 1- همان گونه كه عطاهاى الهى لطف است، گاهى محروميّت‏ها نيز لطف است. «لَوْ بَسَطَ اللَّهُ الرِّزْقَ لِعِبادِهِ لَبَغَوْا» 2- فضل الهى بر اساس مصلحت و حكمت تقسيم مى‏شود نه بر اساس تمايلات انسان. وَ لَوْ بَسَطَ اللَّهُ‏ ... 3- روابط اجتماعى سالم در گرو زندگى معتدل و در حدّ نياز است. لَوْ بَسَطَ ... لَبَغَوْا 4- مؤمنان نبايد به خاطر تنگناى #معيشت به خداوند سوءظن داشته باشند. «وَ لَوْ بَسَطَ اللَّهُ» 5- رفاه بيش از حد زمينه‏ى طغيان است. لَوْ بَسَطَ ... لَبَغَوْا 6- مشيّت الهى بر اساس حكمت است. «ما يَشاءُ إِنَّهُ بِعِبادِهِ خَبِيرٌ بَصِيرٌ» 7- #رزق مردم حساب و كتاب دارد. «يُنَزِّلُ بِقَدَرٍ»

🌸امام حسین (علیه السلام): 🍃کسی در قیامت در امان نیست مگر کسی که در دنیا ترس از خدا در دل داشت بحار الانوار، ج 44، ص 192

🍃دائم الذکر 🌻 سبک زندگی به شیوه آیت الله بهجت(ره): 🌸 زمان را با ذکر شکار می‌کرد،با ذکر نفس می‌کشید.در خانه بیشتر ذکر «یا هادی» و «یا الله» را می‌گفت.گاهی با چشمان بسته، ذکر «یا ستّار» بر لب داشت. 🌸 می‌خواست به جایی برود،هنگامی که از منزل خارج می شد،زمانی که برای دیدن کسی به اتاق بیرونی می‌رفت، ذکر «یا ستّار»  را می‌گفت.همیشه ذکر می‌گفت. 🌸 می‌رفت کتاب بردارد، در همین زمان کوتاه ذکر می‌گفت.بعد از ذکرِ رکوع و سجود نمازش، «یٰا اَرْحَمَ الرّٰاحِمٖینَ» را زمزمه  می‌کرد. 📚 این بهشت، آن بهشت، ص٢۶؛

👌تلنگر 🍃ارزش تفکر 🌸 قرآن خطاب به اينهايى كه بى فكر كار مى‏ كنند مى‏ فرمايد: «فَأَيْنَ تَذْهَبُونَ»كجا می‌رويد؟ ▪ آدم با يك فكر صد و هشتاد درجه تغییر مى‏ كند حرّ طرفدار بنى اميه بود. کمی قبل از ظهر عاشورا فكر كرد، و یک باره عوض شد. ▪ مى‏ خواهيم کاری انجام بدهیم فكر كنيم چه چیزی مى‏ دهيم و چه چیزی مى‏ گيريم، آنچه مى‏ دهیم جوانى است.  ابر و باد و مه و خورشيد براى تو انسان هستند. اگر بی‌ هدف و پوچ باشید اين سرمایه‌ ها را هدر داده‌ اید. 👤 استاد قرائتی

❖ علامه طباطبایی: در این ایام و لیالی (ماه محرم) بهترین چیز، همان توجه و توسل به سیدالشهداء ‹ع› است. مرحوم استاد قاضی می‌فرمودند: «حضور در مجالس سیدالشهداء ‹ع› و توسل به سیدالشهداء در این ایام، اهمّ از همه مستحبات است که اگر موجب ترک نماز شب هم بشود، باز عزاداری اهمّ است». و می‌فرمودند: «از راه سیدالشهداء ‹ع› می توان به مقصد رسید و توسل به حضرت ابوالفضل ‹ع› باب و کلیدِ این در است.» مرحوم استاد قاضی [هم] از این راه، به مقصد نائل گشته بودند. ‌ • ثمرات‌ الحیات، جلد ۳، ص ۹۸ ‌‌

آیات بامداد سه شنبه : #قرآن . سوره شورى : وَ هُوَ الَّذِي يُنَزِّلُ الْغَيْثَ مِنْ بَعْدِ ما قَنَطُوا وَ يَنْشُرُ رَحْمَتَهُ وَ هُوَ الْوَلِيُّ الْحَمِيدُ «28» . و اوست كه پس از نا اميدى مردم #باران مى‏ فرستد و رحمت خويش را گسترش مى‏دهد و اوست سَرور ستوده. سوره شورى : وَ مِنْ آياتِهِ خَلْقُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ ما بَثَّ فِيهِما مِنْ دابَّةٍ وَ هُوَ عَلى‏ جَمْعِهِمْ إِذا يَشاءُ قَدِيرٌ «29» . و از نشانه‏ هاى قدرت او آفرينش آسمان‏ها و زمين است و جنبندگانى كه در آن دو پراكنده ‏اند و او هرگاه بخواهد بر گردآورى آنها تواناست. نكته‏ ها: « #غيث» به باران مفيد گفته مى‏شود. امّا « #مطر» به هر نوع باران گفته مى‏شود (خواه مفيد و خواه مضرّ). چنانكه مى‏فرمايد: «أُمْطِرَتْ مَطَرَ السَّوْءِ» «قَنُوطٌ» به معناى يأس و «بَثَّ» به معناى پراكنده كردن است. . پيام‏ها: 1- در نوميدى بسى اميد است، پايان شب سيه سپيد است. «يُنَزِّلُ الْغَيْثَ مِنْ بَعْدِ ما قَنَطُوا» 2- تنها پناهگاه انسان در مشكلات و نااميدى‏ ها خداست. وَ هُوَ الَّذِي‏ ... مِنْ بَعْدِ ما قَنَطُوا 3- باران، نمودى از رحمت الهى است. يُنَزِّلُ الْغَيْثَ‏ ... وَ يَنْشُرُ رَحْمَتَهُ‏ 4- كمى باران در مواردى براى جلوگيرى از طغيان انسان‏هاست. وَ لَوْ بَسَطَ اللَّهُ الرِّزْقَ لِعِبادِهِ لَبَغَوْا ... يُنَزِّلُ الْغَيْثَ مِنْ بَعْدِ ما قَنَطُوا 5- ولايت پسنديده و دائمى، تنها به خداوند اختصاص دارد. «وَ هُوَ الْوَلِيُّ الْحَمِيدُ» 6- آفرينش آسمان‏ها و زمين و جنبنده‏ها، گوشه‏اى از آيات الهى است. «مِنْ آياتِهِ» 7- قدرت خداوند در آفرينش ابتدايى، نشانه قدرت او بر برپايى قيامت است. خَلْقُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ‏ ... وَ هُوَ عَلى‏ جَمْعِهِمْ‏ ... قَدِيرٌ 8- در آسمان‏ها نيز موجودات زنده است. «بَثَّ فِيهِما مِنْ دابَّةٍ» 9- پراكندگى حيوانات در مناطق مختلف زمين، يكى از نعمت‏هاست. (اگر همه گوسفندها در يك منطقه و همه گاوها در جاى ديگر بودند زندگى براى انسان بسيار سخت و گران بود.) «بَثَّ فِيهِما مِنْ دابَّةٍ» 10- تعيين زمان قيامت تنها در اختيار اوست. «إِذا يَشاءُ»

💚امام سجاد عليه السلام: ‌ 🍃زمين کربلا، در روز رستاخيز، چون ستاره مـرواريدى مى درخشد و ندا درمى‌دهد كه من زمين مقدّس خدايم، زمين پاک و مباركى كه پيشواى شهیدان و سالار جوانان بهشت را در برگرفـته اسـت. ‌ ❣قـالَ عَـلِىُّ بنُ الحُسَينِ عليهماالسلام: ‌ 🍃تَزْهَرُ أَرْضُ كَرْبَلا يَوْمَ الْقيامَةِ كَالْكَوْكَبِ الدُّرّىّ وَتُنادِى أَنَا أَرْضُ الْمُقَدَّسَةُ الطَّيّبَةُ الْمُبارَكَةُ الَّتى تَضَمَّنَتْ سَيِّدَالشَّهَداءِ وَ سَيِّدَ شَبابِ أَهْلِ الجَنَّةِ. ‌ 📗ادب الطف، ج۱، ص۲۳۶، به نقل از كامل الزيارات، ص۲۶۸

آیات بامداد چهارشنبه : #قرآن . سوره شورى : وَ ما أَصابَكُمْ مِنْ مُصِيبَةٍ فَبِما كَسَبَتْ أَيْدِيكُمْ وَ يَعْفُوا عَنْ كَثِيرٍ «30» . و آنچه از #مصيبت به شما رسد پس به خاطر دست آورد خودتان است و او از بسيارى (گناهانتان) در مى‏ گذرد. . سوره شورى : وَ ما أَنْتُمْ بِمُعْجِزِينَ فِي الْأَرْضِ وَ ما لَكُمْ مِنْ دُونِ اللَّهِ مِنْ وَلِيٍّ وَ لا نَصِيرٍ «31» . و شما نمى توانيد (خدا) را در زمين به عجز آوريد (و از سلطه او خارج شويد) و براى شما از غير خداوند هيچ سرپرست و ياورى نيست. . نكته ‏ها: سؤال: اگر مصيبت‏ها به خاطر عملكرد خود ماست، پس مصائب اولياى خداوند چه توجيهى دارد؟ . پاسخ: برنامه‏ ها و سنّت‏هاى الهى متعدّد است، يكى از سنّت‏ها چشاندن مزه تلخ عملكرد به انسان گناهكار است كه در اين آيه آمده است ولى يكى ديگر از سنّت‏هاى الهى رشد مردم در لابلاى حوادث و آزمايش‏هاى پى در پى است. لذا حوادث تلخ كه براى معصومين رخ مى‏دهد براى رشد معنوى و دريافت درجه و الگو بودن آنان براى ديگران است. در حديث مى‏خوانيم: «البلاء للظالم ادب و للمؤمن امتحان و للاولياء درجه» حوادث تلخ براى ظالم وسيله ادب و براى مؤمن وسيله آزمايش و براى اولياى الهى وسيله قرب بيشتر است. . مشابه اين آيه، آيه 41 سوره روم است كه مى‏فرمايد: «ظَهَرَ الْفَسادُ فِي الْبَرِّ وَ الْبَحْرِ بِما كَسَبَتْ أَيْدِي النَّاسِ لِيُذِيقَهُمْ بَعْضَ الَّذِي عَمِلُوا لَعَلَّهُمْ يَرْجِعُونَ» به خاطر عملكرد مردم، در دريا و خشكى فساد پديد آمد كه گوشه ‏اى از عملكردشان را بچشند. . پيام‏ها: 1- ميان رفتار انسان و حوادث تلخ و شيرين زندگى رابطه است. ما أَصابَكُمْ‏ ... فَبِما كَسَبَتْ أَيْدِيكُمْ‏ 2- مشكلات انسان، تنها عكس‏العمل بخشى از خلاف‏هاى اوست، نه تمام آن. زيرا خداوند از بسيارى خطاهاى انسان در مى‏گذرد. «وَ يَعْفُوا عَنْ كَثِيرٍ» 3- مصيبت‏ها جنبه هشدارى دارد و اگر انتقامى بود ، #عفو در كار نبود. «وَ يَعْفُوا عَنْ كَثِيرٍ» 4- دود جنايات بشر به چشم خودش مى‏رود و به خداوند ضربه ‏اى نمى ‏زند. «وَ ما أَنْتُمْ بِمُعْجِزِينَ» 5- انسان‏ها نمى‏توانند همه عوامل را تحت سلطه خود بگيرند و از آثار گناهانشان بگريزند. «وَ ما أَنْتُمْ بِمُعْجِزِينَ» 6- انگيزه بسيارى خلاف‏ها بدست آوردن ياور و حامى است، در حالى كه ياور حقيقى خداست. «وَ ما لَكُمْ مِنْ دُونِ اللَّهِ مِنْ وَلِيٍّ وَ لا نَصِيرٍ»