💠 جامعه ربّانی 🔹 در قرآن کریم #رژیم_ارباب_و_رعیتی را بالقول المطلق نفی کرده است. یک ارباب و رعیتی اقتصادی بود که به لطف الهی رخت بربست؛ اما #ارباب_و_رعیتی_فکری و علمی کم و بیش هست؛ گاهی دامنگیر حوزویان است گاهی دامنگیر دانشگاهیان است. فرمود ما این کتاب را فرستادیم، معارف فراوانی در آن هست، شما زحمت بکشید یاد بگیرید؛ اما رژیمتان رژیم ارباب و رعیتی نباشد، مقلّدپرور نباشید، خوشتان نیاید که کسی بی ‌دلیل چیزی را از شما قبول بکند؛ برای مردم #عالم_ربانی باشید. 🔹 فرمود: ﴿مَا كَانَ لِبَشَرٍ أَن یؤْتِیهُ اللّهُ الْكِتَابَ وَ الْحُكْمَ وَ النُّبُوَّةَ ثُمَّ یقُولَ لِلنَّاسِ كُونُوا عِبَاداً لِی مِن دُونِ اللّهِ﴾؛ ما به هیچ بشری، چه نبی چه غیر نبی، معارف را ندادیم که این معارف را یاد بگیرد بشود ارباب طبقه دیگر که مردم را به خود دعوت کند بگوید این نظر من است بگوید که از من پیروی کنید؛ ﴿ثُمَّ یقُولَ لِلنَّاسِ كُونُوا عِبَاداً لِی مِن دُونِ اللّهِ﴾. البته هیچ کس داعیه ربوبیت ندارد که بگوید من ربّ هستم مرا بپرستید تا این آیه بخواهد او را نفی کند؛ اما این #تفکر_تقلیدی، مقلّدپروری، جاهل را در جاهلیت نگه داشتن و جلوی پیشرفت تحقیقی علم او را گرفتن و تحمّل نقد نداشتن را نفی می‌ کند. می ‌فرماید ما به کسی چیزی یاد ندادیم ﴿ثُمَّ یقُولَ لِلنَّاسِ كُونُوا عِبَاداً لِی مِن دُونِ اللّهِ﴾، پس چه باید باشیم؟ 🔹 این امور را به افرادی یاد می ‌دهیم تا اینکه ﴿وَ لكِن كُونُوا رَبَّانِیینَ﴾. #عالم_ربانی کسی است که هم شدید الرّبط به ربّ خودش باشد، #بنده_محض باشد و هم شدید الرّبط به متعلّمانش باشد بشود معلم خوب، چنین آدمی می ‌شود عالم ربّانی. اینکه مربوط به خصوص انبیا نیست؛ فرمود #حوزه باید عالم ربّانی تربیت کند #دانشگاه باید عالم ربّانی تربیت کند: ﴿وَ لكِن كُونُوا رَبَّانِیینَ بِمَا كُنْتُمْ تُعَلِّمُونَ الْكِتَابَ وَ بِمَا كُنْتُمْ تَدْرُسُونَ﴾؛ درس شما درس قرآنی باشد؛ اما #نقد_پذیر باشید، #اشکال_‌پذیر باشید، داعیه ارباب و رعیتی نداشته باشید، تا جامعه بشود #جامعه_ربانی. #آیت_الله_العظمی_جوادی_آملی 📚 سوره مبارکه الرحمن جلسه 4 تاریخ: 1396/07/29 🆔 @a_javadiamoli_esra

💠 حیات توحیدی 🔹 بسیاری از ماها #اسلامی_حرف_می_‌زنیم ولی قارونی فكر می ‌كنیم! اسلامی حرف می‌ زنیم یعنی می ‌گوییم ما مسلمانیم، قارونی فكر می ‌كنیم چون هر چه در دست ماست می‌ گوییم ما خودمان زحمت كشیدیم پیدا كردیم، آن وقت خودمان را مالك مطلق می ‌دانیم در #حسنات شركت نمی ‌كنیم در #خیرات شركت نمی ‌كنیم در #ارزان_كردن ارزاق شركت نمی ‌كنیم در #كمك_كردن_به_نیازمندان شركت نمی ‌كنیم. 🔹 بسیاری از ماها #اسلامی_حرف_می_‌زنیم و قارونی فكر می ‌كنیم؛ در علم هم همین طور است! بعضی از ماها می‌ گوییم ما سی، چهل سال خودمان زحمت كشیدیم عالِم شدیم! خب خیلی ‌ها آمدند به جایی نرسیدند این طور نیست كه هر كه رفته باشد #حوزه یا #دانشگاه به جایی برسد یا خیلی ‌ها می‌ خواهند بروند به سراغ علم ولی نصیبشان نمی ‌شود. این طور نیست كه ما مُجاز باشیم که ﴿عَلَّمَ الْإِنسَانَ مَا لَمْ یعْلَمْ﴾ را نبینیم! ما مُجاز نیستیم كه بگوییم ما خودمان چهل سال زحمت كشیدیم به جایی رسیدیم؛ آن قارون هم كه غیر از این نگفته بود، گفت من خودم زحمت كشیدم مال پیدا كردم صاحب‌اختیارم. 🔹 بیان #قرآن این است كه هیچ وقت نگویید من این كار را كردم، اعضا و جوارح شما سربازان او هستند. ما تفویضی فكر نكنیم نگوییم خدا خلق كرد و در قیامت از ما بازخواست می ‌کند! نه، الآن هم او دارد اداره می ‌كند. ما اگر بدانیم اعضا و جوارح ما #سربازان_الهی‌ هستند هرگز نمی ‌گوییم: ﴿إِنَّمَا أُوتِیتُهُ عَلَی عِلْمٍ عِندِی﴾. اگر مثلا یك سبد میوه‌ به منزل ما برسد می ‌گوییم این چیست؟ می ‌گویند این میوه است، می ‌گوییم چه كسی داد؟ می‌ گویند فلان کس، همین! اما آن موحّدین هرگز این طور حرف نمی ‌زنند، می ‌گویند این چیست؟ می‌ گویند میوه است، می‌ گویند چه كسی آورد؟ می‌ گویند فلان باغبان، چه كسی داد؟ معلوم است چه كسی داد! ما بین آن كه می ‌آورد با آن كه داده فرق نمی ‌گذاریم؛ این در زندگی ماست و فرهنگ ماست، ما خیال می ‌كنیم این داد! خب آنكه در #نهج_البلاغه آمده که وجود مبارك حضرت امیر فرمود: «إِنَّ الْمِسْكِینَ رَسُولُ اللّهِ» یعنی چه؟ یعنی اگر كسی درِ خانه شما آمد این را خدا فرستاد اگر نیازمندی به شما مراجعه كرد این رسول خداست؛ «إِنَّ الْمِسْكِینَ رَسُولُ اللّهِ». خب اگر «المسکین» رسول الله است، «المعطی» هم رسول الله است؛ آن كه آمده حاجت خودش را با ما در میان می‌ گذارد فرستاده خداست، آن هم كه سبد میوه آورده آن هم رسول خداست لذا ما نباید بگوییم چه كسی داد باید بگوییم چه كسی آورد، آن كه داد خداست! #آیت_الله_العظمی_جوادی_آملی 📚 سوره مبارکه قصص جلسه 21 🆔 @a_javadiamoli_esra