#شاهرخ_حر_انقلاب_اسلامی قسمت هفدهم : لاهیجان نماز را در مســجد احمديه خوانديم با شاهرخ مشغول صحبت بودم مسئول كميته شــرق تهران هم آنجا بود من و شاهرخ در حال خروج از مسجد بوديم كه مسئول كميته ما را صدا كرد وقتــي همه ازاطرافش رفتند روبه ما كردو گفــت:امام جمعه لاهيجان با ما تمــاس گرفته مثل اينكه ســران حزب توده و چريك هــاي فدائي خلق ازتهران به لاهيجان رفته اند مردم انقلابي ومومن اين شــهرهم ازدســت آنها آسايش ندارند بعد ادمه داد: من شنيدم كه شما با بچه هاي كميته رفته بوديد كردستان تجربه خوبي هم در مبارزه با ضدانقلاب داريد براي همين از شــما ميخوام كه يك ســفربه لاهيجان برويد ماهم قبول كرديم وقرار شــد فــردا براي دريافت دو دستگاه اتوبوس و امكانات برويم مقر كميته مركز وقتي صحبت ها تمام شــد اش كميته نگاهي كردوبا تعجب گفت: آقا شاهرخ، شما قبل از انقلاب چيكار ميكرديد! شــاهرخ لبخندي زدو گفت: بهتره نپرسيد، من وامثال من رو امام آدم كرد. ما گذشته خوبي نداشتيم ايشــان ادامه داد: آخه از طرف دادســتاني آمده بودند براي دســتگيري شما، حتي من عكسي كه آورده بودند را ديدم تصوير خود شما بود ميگفتند: اين از گنده لات هاي قديمه تو جلســه ساواك هم حضورداشته قراره دستگير وبه احتمال زياد اعدام بشه من هم توضيح دادم كه اين آقا الان از بهترين نيروهاي كميته است گذشته هر چي بوده تموم شده اما الان آدم فوق العاده درستيه صبح فردا با دودستگاه اتوبوس راهي لاهيجان شديم به محض ورود به شهر به مسجد جامع رفتيم امام جمعه شهر باديدن ما خيلي خوشحال شد تك تك مارا درآغوش گرفت وبوســيد بعد هم در گوشــه اي جمع شديم ايشان هم اوضاع شهر را توضيح داد و گفت: مردم ديگر جرات نميكنند به مسجد بيايند نمازجمعه تعطيل شده مامورين كلانتــري هم جرات بيــرون آمدن ازمقر خودشــان را ندارند درگيري نظامي نداريم اما آنهاهمه جاهســتند دروديوار شهر پر شده از روزنامه ها واطلاعيه هاي آنها نزديک به چهل دكه روزنامه در شهرراه انداختهاند صحبته اي ايشــان تمام شد ســلاح ها را كنار گذاشتيم با شــاهرخ شروع به گشت زدن در شهر کرديم همان طوربود كه حاج آقا ميگفت سرهر چهارراه ايستاده بودند و بحث ميكردندنماز جماعت را برقرار كرديم صداي اذان مســجد جامع در شهرپيچيدچند روزي به همين منوال گذشت خوب اوضاع شهررا ارزيابي كرديم شاهرخ هر روز زودتراز بقيه براي نماز صبح بلند ميشد بقيه را هم بيدار ميكرد بعد هم پيشنهاد كرد نمازجماعت صبح را در مسجد راه بياندازيم حاج آقا هم خوشحال شــد و گفت: اتفاقاً پيامبر(ص) حديث زيبائي در اين زمينه دارند. ايشان ميفرمايند: "خواندن نمازجماعت صبح در نظر ما از عبادت و شب‌زنده‌ داري تا صبح بالاتراست" بعــد ازناهار کمي اســتراحت کردم عصربود كه با ســرو صداي بچه‌ها از خواب پريدم با تعجب پرســيدم: چي شده!؟ شــاهرخ جلو آمد و گفت: يكي قبلا دانشــجو بوده رفته و با اونها بحــث كرده بعد هم توده اي ها دنبالش كردندحالا هم جمع شدند جلوي مسجد دارن برضد ما شعار ميدن رفتم پشــت پنجره مســجد خيلي زياد بودند بچه ها درب مســجد را بســته بودند بلند داد زدم و گفتم: كســي اسلحه دستش نگيره هيچكس حرفي نزنه جوابشون رو ندين ما بايد بريم و باهاشون صحبت كنيم من و شــاهرخ رفتيم بيرون آنها ســاكت شدند من گفتم: برا چي اينجا جمع شديد جوان درشت هيكلي از وسط جمع جلو آمد و گفت: ماميخوايم شمارو ازاينجا بندازيم بيرون اون كسي هم كه الان باما بحث ميكرد بايد تحويل بديد اصلا نميدانستم چه كار کنیم نفس در سينه ام حبس شده بود خيلي ترسيده بودم آن جوان ادامه داد: من چريك فدائي خلقم بدون ســلاح شما رواز اين شهر بيرون ميكنم هنوز حرفش تمام نشــده بود شاهرخ يکدفعه وباعصبانيت به سمتش رفت جمعيت عقب رفت جوان مات و مبهوت نگاه ميكرد شاهرخ با يك دست يقه بادست ديگر كمربند آن جوان منحرف را گرفت خيلي سريع اورا از روي زمين بلندكرد اورا باآن جثه درشت بالاي سر گرفته بود همه جمعيت ســاكت شدندبعد هم يك دور چرخيد و جوان را كوبيد به زمين و روي سينه اش نشست جوان منحرف مرتب معذرت خواهي ميكرد همه آنهائي كه شعار ميدادند فرار كردند شاهرخ هم از روي سينه اش بلند شد و گفت: بچه برو خونتون! خيلي ذوق زده شــده بودم گفتم: شــاهرخ الان بايد كاري كه ميخوايم رو انجام بديم خيابان خلوت شــده بود با هم رفتيم كلانتري قرار شــد ازامشب نيروهاي ما به همراه مامورها گشت بزنند به همه دكه هاي روزنامه فروشــي هم سر زديم خيلي محترمانه گفتيم: شما از شهرداري مجوز گرفته ايد؟پاسخ همه آنها منفي بود ماهم گفتيم: تا فردا وقت داريد كه دكه را جمع كنيد صبح فردا به ســراغ اولين دكه رفتيم چند نفراز حزب توده با چماق جلوي دكه ايســتاده بودند اما باديدن شــاهرخ عقب رفتند. ویژه مسابقه👇👇👇 @asabeghoon_shahadat

#شاهرخ_حر_انقلاب_اسلامی قسمت هجدهم: خستگی ناپذیر اوايل سال پنجاه ونه بود. هرروز درگيري داشتيم. مخالفين جمهوري اسلامي هرروز در گوشه اي از مرزهاي ايران،آشوب برپا مي کردند. پس از کردستان و گنبد و سيستان، اين بار نوبت خوزستان بود. گروه خلق عرب با حمايت بعثي هاي عراق اين منطقه را ناامن کردند. شاهرخ که به منطقه خوزستان آشنا بود، به همراه تعدادي از بچه ها راهي شد. غائله خلق عرب مدتي بعد به پايان رســيد. رشادت هاي شاهرخ درآن ايام مثال زدني بود. هنوزمشــکل خوزســتان حل نشــده بود که دوباره درمناطق غربي کشور درگيري ايجاد شد. به همراه شاهرخ و چند نفر از دوستان راهي قصرشيرين شديم. اينبار وضعيت بــه گونه اي ديگربود. نيروهاي نفوذي عراق همه جا حضورداشــتند. درهمه اســتان کرمانشــاه همين وضعيت بود. هيچ رســتوراني به ماغذا نمي داد. هيچ مسافرخانه اي به بچه هاي انقلابي جا نمي داد. نيروهاي نفوذي عراق به راحتي از مرز عبور مي کردند و سلاح و مهمات را به داخل خاک ايران منتقل مي کردند. آن ها به چندين پاســگاه مرزي نيز حمله کرده و چندين نفر را به شهادت رساندند. محل اســتقرار ما مسجدي در قصرشــيرين بود.بيشترمواقع به اطراف مرزمي رفتيم. آنجا سنگر مي گرفتيم و در کمين نيروهاي دشمن بوديم. جنگ رسمي عراق هنوز آغاز نشده بود. نيمه هاي شــب از سنگر کمين برگشتيم. آنقدر خسته بوديم که در گوشه اي ازمســجد خوابمان برد. دو ســاعت بعد احساس کردم کسي مرا صدا مي کند. روحاني مسجد بود. بچه ها را بيدار مي کرد براي نماز جماعت صبح بلند شــدم. وضو گرفتم ودر صف نماز نشستم. روحاني بار ديگر شاهرخ را صــدا کرد. اين بارهم تکاني خورد و گفت: چشــم حاج آقا چشــم! اما خيلي خسته بود. دوباره به خواب رفت! نماز جماعت صبح آغاز شــد. فقط شــاهرخ در کنار صف جماعت خوابيده بود. رکعت دوم بوديم که شــاهرخ از خواب پريد. بلافاصله بلند شد. کنار من در صف جماعت ايستاد و بدون وضوگفت: االله اکبر!! درنمازهم چرت مي زد و خميازه مي کشــيد. نماز تمام شد. شاهرخ همان جا کنار صف دراز کشــيد و خوابيد! نمازيک رکعتــي، بدون وضو، حالا هم که صداي ُخرو پُف او بلند شده. همه بچه ها مي خنديدند. صبح فردا وقتي ماجراي نماز صبح را تعريف کرديم چيزي يادش نمي آمد. ً اصــلا يــادش نبود که نماز خوانده يــا نه! اما گفت: خدا خــودش مي دونه که ديشــب چقدر خســته بودم. بعد ادامه‌داد: همه چي دست خداست. اگه بخواد همون نماز يک رکعتي بدون وضوي ما رو هم قبول مي کنه! ٭٭٭ شهريور پنجاه ونه آمد تهران. مادر خيلي خوشحال بود. بعد ازماه ها فرزندش را مي ديد. يک روز بي مقدمه گفت: مادر، تا کي ميخواي دنبال کار انقلاب باشي، سن تو رفته بالاي سي ســال نميخواي ازدواج کني؟! شاهرخ خنديد و گفت: چرا، يــه تصميم هائي دارم. يکي از پرســتارهاي انقلابي ومومن هســت که دوســتان معرفي کردند. اســمش فريده خانم وآدرســش هم اينجاســت. بعد برگــه اي رادادبه مــادرو گفت: آخرهفته ميريم براي خواســتگاري، خيلي خوشحال شديم. دنبال خريد لباس و... بوديم. ظهر روز دوشــنبه سي ويکم شهريور جنگ شــروع شد. شاهرخ گفت: فعلا صبر کنيد تا تکليف جنگ روشن بشه ویژه مسابقه👇👇👇 @asabeghoon_shahadat @asabeghoon_shahadat

#شاهرخ_حر_انقلاب_اسلامی قسمت نوزدهم: شروع جنگ ظهرروز سي ويکم بود. با بمباران فرودگاه هاي کشور جنگ تحميلي عراق عليه ايران شــروع شــد. همه بچه ها مانده بودند که چــه کار کنند. اين بارفقط درگيري با گروهک ها يا حمله به يک شــهرنبــود، بلکه بيش ازهزار کيلومتر مرز خاکي ما مورد حمله قرار گرفته بود. شب درجمع بچه هادرمسجد نشسته بوديم. يکي ازبچه ها ازدر وارد شد وشاهرخ را صدا کرد. نامه اي را به او داد و گفت: از طرف دفتر وزارت دفاع ارسال شده از سوي دکتر چمران براي تمام نيروهائي که در کردستان حضورداشتند اين نامه ارسال شده بود. تقاضاي حضور در مناطق جنگي را داشت. شاهرخ به ســراغ تمامي رفقاي قديم و جديد رفت. صبح روز يازدهم مهربا دو دستگاه اتوبوس و حدود هفتاد نفرنيروراهي جنوب شديم. وقتي وارد اهواز شــديم همه چيزبه هم ريخته بود. آوارگان زيادي به داخل شــهرآمده بودند. رزمندگان هم از شهرهاي مختلف مي آمدند و... همه به ســراغ استانداري ومحل اســتقرار دکتر چمران مي رفتند. سه روز در اهواز مانديم. دكتر چمران براي نيروها صحبت كرد. به همراه ايشان براي انجام عمليات راهي منطقه سوسنگرد شديم. درجريان اين حمله سه دستگاه تانك دشمن را منهدم كرديم. سه دستگاه تانك ديگر را هم غنيمت گرفتيم. تعدادي از نيروهاي دشمن راهم به اسارت در آورديم. بعــد ازاين حمله شــهيد چمران براي نيروها صحبت كــردو گفت: اگرمي خواهيد کاري انجام دهيد، اينجا نمانيد، برويد خرمشهر ما هم تصميم گرفتيم که حرکت کنيم. اما چگونه!؟ جاده اهوازبه خرمشــهردست عراقي ها بود. ديگر جاده هاهم امنيت نداشت. تنها راه عبور، حرکت از مسير ماهشهر به آبادان و سپس به خرمشهربود. با سختي بســيار حرکت کرديم. تعدادي از بچه ها به مناطق ديگر رفتند. ما با چهل نفرنيرو وارد ماهشهر شديم. آنجا بود كه به خيانت هاي بني صدرپي برديم. نيروهاي ارتشــي وتحت نظــارت بني صدراجازه عبوربــه نيروهاي داوطلب نميدادند. هرچه صحبت کرديم بي فايده بود. چند روزي هم آنجامعطل شديم. شــاهرخ گفت: من امروزميرم مقر هوا نيروز اگه لازم شد تيرهوائي شليک ميکنم. من مي دانم مشکل بني صدر است، اينها با ما کاري ندارند. ما بايد اين راه را باز کنيم.. اين کار او بالاخره جواب داد. فرمانده نيروها جلو آمد و گفت: چه خبره؟! شــاهرخ باعصبانيت داد زد: مثل اينکه شما براي اين مملکت نيستي، به زن و بچه مردم توي خرمشهر حمله شده، اما شما نميخواي ما به کمکشون بريم. فرمانــده کمي فکر کــردو گفت: آماده باشــيد. براي حمــل مجروحين يه هليکوپتر داره ميره سمت آبادان، با همون شما رو ميفرستم. ساعتي بعد کناربهمنشيردر جنوب آبادان پياده شديم. ازآنجا با يک کاميون به داخل شهر رفتيم. نميدانستيم به کجا برويم. يکــي ازبچه هائــي که قبل ازما بــه جبه هآمده بود گفت: بايد بيائيد ســمت خرمشهر، جنگ اصلي آنجاست. به همراه او راهي خرمشهر شديم. چند روزي در خطوط دفاعي خرمشهربوديم تا اينکه گفتند: امروز رئيس جمهوربني صدر به خرمشهرمي آيند. ما هم به ديدنش رفتيم. ٭٭٭ از روي پل خرمشــهر جلوترنيامــد. مرتب ميگفت: نيــروي کمکي در راه اســت، امکانات وتجهيزات در راه اســت، يکدفعه ديدم آقائــي با قد بلند در حالي که لباس سبزنظامي برتن و کلاه تکاور هارا داشت باعصبانيت فرياد زد: آقاي بني صدر، نيروهاي دشــمن دارند شهر روميگيرند. شما فرمانده کل قوا هســتي، بيســت وپنج روزه داري اين حرفاروميزني، پس اين نيرو وتجهيزات کي ميرسه، ما تانک احتياج داريم تا شهر رو نگه داريم. بني صدر که خيلي عصباني شده بود گفت: مگه تانک نقل ونباته که به شما بديم. جنگ برنامه ريزي مي خواد. خرج داره و... شــاهرخ هم بلند گفت: شما فقط شعارمي دي، نه تجهيزات مي فرستي، نه پول مي دي. بعد مكثي كردوبه حالت تمسخرآميزي گفت: مي خواي اگه مشکل داري يه کيسه دست بگيريم و برات پول جمع کنيم! بني صدر که خيلي عصباني شــده بود چيزي نگفــت وباهمراهانش ازآنجا رفت. فرداي آن روزدوباره به نيروهاي ارتشي نامه نوشت که؛ به هيچ عنوان به نيروهاي مردمي حتي يک فشنگ تحويل ندهيد!! ویژه مسابقه👇👇👇 @asabeghoon_shahadat @asabeghoon_shahadat

#شاهرخ_حر_انقلاب_اسلامی قسمت بیستم : فدائیان اسلام ســيد بلند قامتي که سر بني صدر داد ميزد را ميشناختم. در کردستان اورا ديده بودم. دلاور مرد شجاعي به نام سيد مجتبي هاشمي سيد، قبل ازانقلاب از افسران تکاور بود. دوره هاي نظامي را به خوبي سپري کرده ودرهمان سالها از ارتش جدا شده بود. ورزشکاربود. باستاني کار و کشتي گير روحيه پهلواني داشت. انساني متواضع وبســيار خوش برخوردبود. درمسائل ديني انساني کامل بود. مي گفتند: وضع مالي خوبي دارد. چند دهنه مغازه در خيابان وحدت اسلامي(شاهپور) داشت. ٭٭٭ نبرد خرمشــهربه روزهاي پاياني خودرسيده بود. اولين روزهاي آبان بود که نيروهاي دشــمن پله اي رود کارون را گرفتند. ازمســير شــمال هم شهر را به طور کامل محاصره شــد. بقيه نيروهاي باقيمانده با قايق وياهروســيله ديگر از رودخانه رد شدند و به سمت آبادان رفتند. با شــاهرخ و ديگر رفقا به سمت آبادان رفتيم. مقر نيروهاي ارتش ما را قبول نکرد. ســپاه هم نيروهاي خود را در دوهتل آبادان مســتقر کــرده بود. نيروي دريائي و ژاندارمري هم براي خودشان مقرمخصوص داشتند. نيروهاي ستون پنجم ومنافقين درهمه جا پراکنده بودند. در گوشه اي از شهر و در نزديکي فرودگاه، هتل کاروانســرا قرارداشت. نيروهاي سيد مجتبي آنجا بودند. يکي از بچه هاي سپاه گفت: شماهم به آنجابرويد،سيد شما را ردنميکند. وقتي به هتل کاروانسرا رسيديم، سيد مجتبي مانند يک پدر دلسوز به استقبال ما آمد. تک تک مارادرآغوش گرفت وبوسيد. شيوه هاي مديريت سيد را در کمتر فرماندهي ديده بودم. خيلي از نيروها او را به نام" آقا" صدا مي کردند وارد شديم ودر سالن هتل نشســتيم. سيد گفت: اينجا محل تشکيل گروهي ازمدافعين به نام فدائيان اســلام است. درهاي گروه فدائيان اسلام به روي همه کساني که به خاطر خدا و حفظ اسلام به اينجا آمده اند باز است. ٭٭٭ ســيد در مورد نحوه نبرد با دشــمن، نظرات خاصي داشــت. البتــه برخي از فرماندهان نظر اورا قبول نميکردند، ســيد با توجه به دوره هاي آموزشــي که قبل از انقلاب طي کرده بود ميگفت: دشمن با پيشرفته ترين سلاح ونيروي کافي به صورت منظم به ما حمله کرده. ما نميتوانيم ونبايد به صورت منظم بادشمن درگير شويم. بلکه بايد به صورت چريکــي عملياتهائي را انجام دهيم تا قدرت اين ارتش منظم ازبين برود. اودر عمل ثابت کرد که اين روش بهترين نوع مبارزه در سال اول جنگ است. ســيد با فعاليت هائي که در طي يكســال حضور در منطقه آبادان داشــت، مانع از ســقوط شهر شــد. مديريت ســيد برمنطقه به قدري قوي بود که بسياري از فرماندهان عدم سقوط آبادان را مديون فعاليتهاي گروه فدائيان اسلام ميدانند. ٭٭٭ سيد مصداق واقعي حديثي بود که مي فرمايد: مردم را به غير از زبان به سوي خــدا دعوت کنيد. برخورد اوبا نيروها خصوصاً تازه واردها به قدري با محبت و دلسوزانه بود که همه با اولين برخورد عاشقش مي شدند. دربعد شــخصي نيز ســيد به مصداق يک شــيعه واقعي بود، انســاني کامل، مديري شجاع ورزمنده اي توانا. به ياد ندارم که هيچگاه نماز شب اوترک شده باشــد. ديگران راهم به بيداري در ســحرونماز شب توصيه مي کرد او خوب ميدانســت كه پيامبراعظم فرموده اند: برشــما بادبه نمازشــب حتي اگريك ركعت باشد. زيرا انسان را از گناه بازمي داردو خشم پروردگار را خاموش مي كند و سوزش آتش را در قيامت دفع مي نمايد. ســيد خودرا شــاگرد مکتب امام خميني (ره) مي دانســت. اوپس از آزادي ميدان تيرآبادان از تصرف دشمن، نام آن را به ميدان ولايت فقيه تغييرداد. هر چند برخي از فرماندهان نظامي با اينکار مخالف بودند. همزمان با ســيد مجتبي هاشــمي که درآبــادان جنگهاي نامنظــم رارهبري ميکرد. شــهيد چمران در کل خوزستان، شهيد وصالي در سرپل ذهاب، گروه شهيد اندرزگو در گيلان غرب ودر بسياري از جبهه ها اين نحوه نبرد گسترش پيدا کرد و تا قبل از فتح خرمشهرادامه داشت. ویژه مسابقه👇👇👇 @asabeghoon_shahadat @asabeghoon_shahadat

#شاهرخ_حر_انقلاب_اسلامی قسمت بیست و یکم: دریاقلی صبح روزنهم آبان بود. چند روزي بيشتر ازتشکيل گروه نميگذشت. بچه ها جلوي مقر ايستاده بودند. هنوزبه سنگرهاي خودنرفته بوديم که پيرمردي سوار بردوچرخه وباعجله به ســوي ما آمد. وقتي رســيد فوراً ســيد مجتبي را صدا زد. يکــي ازبچه هاي آبادان گفت: اين آقا اســمش درياقلي ســوراني اماغلام اوراقچي صداش ميکنن، ازبچه هاي آبادان و کارش اوراق فروشــيه، کسي را هم نداره محل کارش هم نزديک قبرستان و جنوب ذوالفقاريه است. سيد جلو رفت وبا لبخند گفت: چي شده پيرمرد؟غلام که رنگش پريده بود بريده بريده و باترس گفت: آقا سيد،عراقيا اومدن. الان من لب ساحل بهمنشير بودم. کلي ســرباز که لهجه عربي اون ها با ما فرق داره دارن ســمت ذوالفقاري مي يان. اونهارو بهمنشــير پل زدن و جاده خسروآبادو گرفتند! آقا سيد تو رو خدا يه كاري بكن! اين خبريعني محاصره کامل آبادان. همه ســاکت شده بوديم. بيسيم چي مقر همان لحظه آمد و سيد مجتبي را صدازد. سرهنگ شکر ريز از فرماندهي ارتش پشــت خط بود. ايشــان هم خبرهاي جديد را تائيد کرد. بعد هم گفت هر طور ميتوانيد خودتان را نجات دهيد. ســيد همه بچه ها را جمع کرد. با صلابت خاصي شــروع بــه صحبت كردو گفت: ما امروز تو محاصره کامل هســتيم. نه راه پــس داريم، نه راه پيش، بايد بجنگيم ودشمن رو بيرون کنيم. عراقي ها ديشب باعبور از شمال آبادان وعبور از کارخانه شــيرو شرکت گاز رسيدند به بهمنشــير، بعد هم روي رودخانه پل زدند وبه اينطرف آمدند. الان هم از سمت بهشت رضادارن به اينطرف مي يان. امروزاينجا كربلاســت، بايد عاشــورائي بجنگيم، خداهــم ماروياري خواهد کرد. من خودم جلوتراز بقيه حرکت ميکنم. صحبت هاي سيد آنچنان روحيه اي به بچه ها داد که همه با تمام قوا به سمت جاده خسرو آباد راه افتاديم. حاج آقا جمي امام جمعه آبادان و نيروهاي سپاه از سمت راست ماحرکت کردند. يک گروهان از تکاوران نيروي دريائي هم ازسمت چپ. باورود به نخلســتان هاي ذوالفقاري درگيري ها آغاز شد. يکي ازبچه ها به نام علي ســياه با توپ ۱۰۶ خودش را به نزديک ســاحل رســاند. علي خيلي دقيق سنگرهاي عراقيها را هدف ميگرفت. در گرما گرم نبرد، ســيد با فرماندهي نيروي هوائي تماس گرفت و گفت: شما اگرميتوانيد، پل دشمن را بمباران کنيد. ساعتي نگذشت که دو جنگنده ايراني پل عبوري دشمن و سنگرهاي اطراف آن را بمباران کردند. نيروهاي دشمن در محاصره كامل بودند. عصرهمان روز عراق شديداً مواضع و ســنگرهاي مارا بمباران کرد. من در کنار شــاهرخ نشسته بودم،درآن حجم آتش، بسياري ازنيروها ازترس به زمين چسبيده بودند. ازترس زبان ما هم بند آمده بود. بايد ميرفتيم جلو، ولي همه وحشت زده بودند. صادق که از دوستان شاهرخ بوداز جا بلند شد. پيراهن عربي بلندي هم برتن داشــت. يکدفعه شروع به خواندن و رقصيدن کرد. صادق با آن لباس عربي بالاوپائين ميرفت. بچه هاهمه ميخنديدند. روحيه بچه ها برگشــت. شــاهرخ داد زد: دارن فرارميکنن بريم دنبالشــون،همه از ســنگرها بيرون رفتيم ودويديم سمت دشمن. نبرد ذوالفقاري تا صبح فردا ادامه داشــت. دشــمن با برجا گذاشــتن بيش از ســيصد کشــته مجبوربه عقب نشيني شــد. چون راه فرارهم نداشــتند، تعداد زيادي هم اسير شدند. رشادت هاي شاهرخ و بچه هاي گروه او را هرگزفراموش نميکنم. آنها از هيچ چيزي نميترسيدند. صبح وقتي براي بچه هاي گروهش غذا آورديم،همه سيربودند. پرسيدم: چرا غذا نميخوريد! شاهرخ باخنده گفت: ما که نميتونستيم معطل شما بشيم. اين برادراي عراقي توي کوله پشتي هاشون پراز مواد غذائي بود. ما هم خورديم! با بچه ها مشــغول پاکسازي منطقه وروســتاهاي اطراف بوديم. يکدفعه ديدم درياقلــي همان که اولين بار خبر حمله دشــمن را آورده بود مجروح شــده اما جراحتش سطحي بود. سيد مجتبي هم به ديدنش آمد و از او تشکر کرد. دوروز بعدمنافقين به نيروهاي عراقي اطلاع دادند که؛کسي که نقشه شمارا در حمله به آبادان ازبين برده درياقلي است. نزديك ظهربود كه عراقي هامحل کار اورا بمباران کردند. درياقلي به شدت مجروح شد. براي مداوا فرستاديمش تهران درياقلي کســي را نداشت. ميگفتند قبل ازانقلاب زندگي خوبي هم نداشته اما بعدها توبه کرده. چند روزبعد درياقلي درتهران به علت شدت جراحات به شهادت رسيد. او در قطعه ۲۴ بهشت زهرا(س) در کنار ديگر شهدا آرميد. ســيد ميگفت: درياقلي بادوچرخه اش آبــادان را نجات داد. اواگر زندگي خوب نداشت، اما عاقبت به خير شد و مرگش شهادت بود. ویژه مسابقه👈👈👇 @asabeghoon_shahadat

#شاهرخ_حر_انقلاب_اسلامی قسمت بیست و دوم: ماجرای گوساله دهــم آبان بــود. جنازه هاي عراقي را جمع کرديــم و درمحلي دفن نموديم. شــاهرخ به همراه نيروهايش مشغول پاکســازي جنوب ذوالفقاري بود. شهداي خودمان را هم فرستاديم عقب به همراه ســيد مجتبي به کارها رســيدگي ميکرديــم. يکدفعه چند خودرو نظامي مقابل ما ايســتاد. يکي ازفرماندهان نظامي وابســته به بني صدرپياده شد. كمــي به اطراف نگاه كــرد. در کنار يک خودرو ســوخته عراقي قرار گرفت. خبرنگار و فيلمبردار تلويزيون نيز پياده شدند ودر مقابلش ايستادند.آن فرمانده شــروع به صحبت كرد و گفت: نيروهاي تحت امر رئيس جمهوربني صدر طي يک عمليات گســترده سيصد تن از مزدوران دشمن را در ذوالفقاري آبادان به هلاکت رساندند!! با تعجب به ســيد گفتم: اين چي داره ميگه!؟ ســيد که حسابي عصباني شده بود رفت جلو و در حين مصاحبه گفت: مرد حسابي، معلوم هست چي ميگي، شــما که به ما گفتيد هر جور مي تونيد فرار کنيد. بچه هاي ما با همه وجودشون جلوي دشــمن وايسادن، ً اصلا شما از کجا ميگي سيصد تاعراقي کشته شدند. جنازه هاشون کو؟! دوربين خبرنگار به سمت سيد رفته بود، سيد دوباره ادامه داد: شما که گفتيد به دستور بني صدر يه فشنگ به ما نميديد، حالا اومدين کار رو به اسم خودتون تموم کنيد. فرمانده ساكت شده بود و هيچ حرفي نمي زد. خبرنگار پرسيد: راستي جنازه هاي عراقي کجاست؟! سيدگفت: از ايشون بپرسيد فرمانده حرفي براي گفتن نداشــت. سيد كمي به عقب رفت و خاک هارا کنار زد. جنازه يک عراقي نمايان شــد. بعد خيلي آرام گفت: زيراين خاک سيصد تا جنازه از نيروهاي دشمن دفن شده. بعد هم به سمت بچه ها برگشت. در حالي که هنوز دوربين خبرنگار به دنبالش بود. ٭٭٭ ظهرهمان روز خودم را به نيروهاي شاهرخ رساندم. همگي با هم مسير جاده را ادامه داديم تا به روســتاهاي جنوبي رســيديم. در گوشه اي درميان خانه هاي مخروبه مشــغول استراحت شديم. از ناهار هم خبري نبود. شاهرخ گفت: خيلي گشنمون شــده چيکار کنيم؟! چند تا از بچه ها مشــغول گشت زني در اطراف روســتا بودند. يکي ازآنها برگشــت وبا خنده گفت: بچه هــا بيائيد اينجا، اينو ببينيد. ترکش خورده تو پاش!! شاهرخ داد زد: اين که خنده نداره، زود باشين کمکش کنيد! همه دويديم پشت مسجد روســتا، توقع ديدن هرمجروحي را داشتيم غيراز اين. همه مي خنديدند. ما هم که رسيديم خنديديم ترکش خمپاره به پاي يک گوساله اصابت کرده بود. شاهرخ خنديد و گفت: اين هم ناهار امروز ما، اينو ديگه خدا رسونده!! سريع چاقو را برداشت و حيوان را خواباند سمت قبله، من ويکي ازبچه ها به مسجد روستا رفتيم. يک قابلمه بزرگ پيدا کرديم. کمي هم نمک و... ازآنجا برداشــتيم. بچه هاي ديگرهم هيزم آوردنــد. ازداخل يکي از خانه هاهم مقدار زيادي نان خشک پيدا کرديم. ســاعت پنج عصر آبگوشت آماده شد. بچه ها پيازهم پيدا کرده بودند. هنوز غذائي به آن خوشــمزگي نخورده ام. بعد ازغذا تصميم گرفتيم که شــب رادر همان روســتا بمانيم. چندتا ازبچه ها به شــاهرخ گفتند: تــو يکي ازاين خانه ها تلويزيون هست ميتونيم استفاده کنيم؟ شاهرخ گفت: باشه،ولي اينجا که برق نداره. يکي ازبچه ها گفت: تو مسجد روستا موتور برق هست، بنزين هم داره. ســاعتي بعد بچه هادورهم در حياط مسجد نشســته بوديم ومشغول تماشاي تلويزيون بوديم. آن شــب فيلم کمدي هم داشــت وهمه مشغول خنده بودند. چند نفرهم مشغول نگهباني بودند. هر ساعت هم نگهبان ها عوض ميشدند. صبــح فردا، بچه ها يك لانه مرغ رادر كنــاريكي از خانه ها پيدا كردند. در داخل لانه ۲۴عددتخم مرغ وجود داشــت. شــاهرخ گفت: معلوم ميشه اهالي اينجــا ۲۴ روزه كه رفتند! بعــد هم باهمان تخم مرغها صبحانه را آماده كرديم! مرغ راهم برداشــتيم وبا بچه ها برگشــتيم. در كل دوران جنگ چنين شــب و روزي براي من تكرار نشد! ویژه مسابقه👈👈👇 @asabeghoon_shahadat

#شاهرخ_حر_انقلاب_اسلامی قسمت بیست و سوم: کله پاچه مرتب مي گفت: من نمي دونم، بايد هر طور شده کله پاچه پيدا کني! گفتم: آخه آقا شــاهرخ تو اين آبادان محاصره شده غذاهم درست پيدا نمي شه چه برسه به کله پاچه!؟ بالاخره با کمک يکي ازآشــپزها کله پاچه فراهم شــد. گذاشتم داخل يک قابلمــه، بعد هم بردم مقرّ شــاهرخ ونيروهاش. فکر کردم قصد خوشگذراني وخوردن کله پاچه دارند. اما شــاهرخ رفت ســراغ چهاراسيري که صبح همان روز گرفته بودند. آنهارا آوردوروي زمين نشــاند. يکي ازبچه هاي عرب راهم براي ترجمه آورد. بعد شروع به صحبت کرد: خبرداريد ديروز فرمانده يکي از گروهان هاي شــما اسير شد. اسراي عراقي باعلامت ســرتائيد کردند. بعد ادامه داد: شــما متجاوزيد. شــما به ايران حمله کرديد. ما هراسيري را بگيريم مي کشيم و مي خوريم!! مترجم هم خيلي تعجب کرده بود. اما ســريع ترجمه مي کرد. هر چهار اسير عراقي ترســيده بودند و گريه مي کردند. مــن و چند نفرديگرازدورنگاه مي کرديم و مي خنديديم. شاهرخ بلافاصله‌به سمت قابلمه کله پاچه رفت. بعد هم زبان کله را درآورد. جلوي اســرا آمد وگفت: فکرمي کنيد شــوخي مي کنــم؟! اين چيه!؟ جلوي صورت هر چهارنفرشان گرفت. ترس سربازان عراقي بيشتر شده بود. مرتب ناله مي کردند. شاهرخ ادامه داد: اين زبان فرمانده شماست!! زبان،مي فهميد؛زبان!! زبان خودش را هم بيرون آورد ونشانشــان داد. بعد بدون مقدمه گفت: شما بايد بخوريدش! من وبچــه هاي ديگه مرده بوديم ازخنده ،براي همين رفتيم پشــت ســنگر. شــاهرخ مي خواست به زور زبان را به خورد آنها بدهد. وقتي حسابي ترسيدند خودش آن را خورد! بعد رفته بود سراغ چشم کله وحسابي آنها را ترسانده بود. ســاعتي بعد درکمال تعجب هر چهار اســيرعراقي را آزاد کرد. البته يکي از آنها که افسربعثي بود را بيشتر اذيت کرد.بعد هم بقيه کله پاچه را داغ کردند و با رفقا تا آخرش را خوردند. آخر شــب ديدم تنها در گوشهاي نشسته. رفتم وکنارش نشستم. بعد پرسيدم : آقا شاهرخ يک سوال دارم؛ اين کله پاچه، ترسوندن عراقي ها،آزاد کردنشون!؟ براي چي اين کارها رو کردي؟! شــاهرخ خنده تلخي کرد. بعد از چند لحظه ســکوت گفــت: ببين يک ماه ونيم از جنگ گذشــته،دشــمن هم ازما نمي ترســه، مي دونه ما قدرت نظامي نداريم. نيروي نفوذي دشــمن هم خيلي زياده. چند روز پيش اسراي عراقي را فرســتاديم عقب، جالب اين بود که نيروهاي نفوذي دشمن اسرا رو از ما تحويل گرفتند. بعدهم اون هارو آزاد کردند. ما بايد يه ترسي تو دل نيروهاي دشمن مي انداختيــم. اون ها نبايد جرات حمله پيدا کنند. مطمئن باش قضيه کله پاچه خيلي سريع بين نيروهاي دشمن پخش مي شه! ویژه مسابقه👈👈👇 @asabeghoon_shahadat

#شاهرخ_حر_انقلاب_اسلامی قسمت بیست و چهارم: اسیر آخر شــب بود. شــاهرخ مرا صدا كردوگفت: امشب براي شناسائي مي ريم جاده ابوشــانك. در ميان نيروهاي دشمن به يكي از روستاها رسيديم. دو افسر عراقي داخل ســنگرنشســته بودند. يکدفعه ديدم سرنيزه اش را برداشت ورفت سمت آنها، با تعجب گفتم: شاهرخ چيکار ميکني!! گفت: هيچي، فقط نگاه کن! مطمئن شــد كســي آن اطراف نيست. خوب به آنها نزديك شد. هردوي آنهارا به اسارت درآورد. كمي از روستادور شديم. شاهرخ گفت: اســير گرفتن بي فايده است. بايد اينها روبترسونيم. بعد چاقوئي برداشت. لاله گوش آنها را بريد و گذاشت کف دستشان و گفت: بريدخونتون!! مات ومبهوت به شــاهرخ نگاه ميکردم. برگشت به سمت من و گفت: اينها افسراي بعثي بودند. کار ديگه اي به ذهنم نرسيد! شب هاي بعد هم اين کار را تکرار کرد. اگرميديد اسير، فرمانده يا افسربعثي اســت قسمت نرم گوشــش را ميبريد ورهايشان ميکرد. اين کاراودشمن را عجيب به وحشت انداخته بود تا اينکه ازفرماندهي اعلام شــد: نيروهاي دشــمن ازيکي از روســتاهاعقب نشــيني هم کردند. قرار شد من به همراه شاهرخ جهت شناسائي به آنجا برويم. معمولا شاهرخ بدون سلاح به شناسائي ميرفت و با سلاح برميگشت!! ســاعت شــش صبح و هواروشــن بود. کســي هم درآنجا نديديم. در حين شناســائي ودرميان خانه هاي مخروبه روســتا يک دستشــوئي بود که نيروهاي محلی قبلا با چوب و حلبي ساخته بودند. شاهرخ گفت: من نميتونم تحمل کنم. ميرم دستشوئي!! گفتم: اينجا خيلي خطرناکه مواظب باش. من هم رفتم پشــت يک ديوارو ســنگر گرفتم. داشتم به اطراف نگاه مي كردم. يکدفعه ديدم يک ســربازعراقي، اســلحه به دست به ســمت ما مي آيد. ازبيخيالي اوفهميدم که متوجه ما نشده. اومستقيم به محل دستشوئي نزديک ميشد. ميخواستم به شاهرخ خبر بدهم اما نميشد. كســي همراهش نبود. ازنگاه هاي متعجب اوفهميدم راه را گم کرده. ضربان قلبم به شدت زياد شده بود. اگر شاهرخ بيرون بيايد؟ سربازعراقي به مقابل دستشوئي رسيد. با تعجب به اطراف نگاه كرد. يكدفعه شاهرخ با ضربه لگد در را باز کرد و فريادکشيد: وايسا!! سرباز عراقي ازترس اسلحه اش را انداخت وفرار کرد. شاهرخ هم به دنبالش مي دويــد. از صداي اومن هم ترســيده بودم. رفتم واســلحه اش را برداشــتم. بالاخره شاهرخ او را گرفت و به سمت روستا برگشت. سربازعراقي همينطورکه ناله والتماس مي کردميگفت: تو روخدامنو نخور!! قبلا كمي عربي بلد بودم. تعجب کردم و گفتم: چي داري ميگي؟! ًســربازعراقي آرام كه شد به شاهرخ اشــاره کردو گفت: فرماندهان ما مشــخصات اين آقا راداده اند. به همه ماهم گفته اند: اگر اســير او شويد شمارا ميخورد!! براي همين نيروهاي ما از اين منطقه و اين آقا ميترسند. خيلي خنديديم. شــاهرخ گفت: من اين همه دنبالت دويدم و خسته شــدم. اگه ميخواي نخورمت بايد منو تا سنگرنيروهامون کول کني! سربازعراقي هم شــاهرخ را کول کردو حرکت کرديم. چند قدم که رفتيم گفتم: شــاهرخ، گناه داره تو صد و ســي کيلو هســتي اين بيچاره الان ميميره. شــاهرخ هم پائين آمد وبعد از چند دقيقه به ســنگر نيروهاي خودي رسيديم و اسيررا تحويل داديم. شب بعد، سيد مجتبي همه فرماندهان گروه هاي زيرمجموعه فدائيان اسلام را جمع کردو گفت: براي گروه هاي خودتان، اســم انتخاب کنيد وبه نيرو هايتان کارت شناسائي بدهيد. شــيران درنده،عقابان آتشين، اينها نام گروه هاي چريکي بود. شاهرخ هم نام گروهش را گذاشــت: آدمخوارها!! سيد پرســيد: اين چه اسميه؟! شاهرخ هم ماجراي كله پاچه واسيرعراقي را با خنده براي بچه ها تعريف کرد. ویژه مسابقه👈👈👇 @asabeghoon_shahadat

#شاهرخ_حر_انقلاب_اسلامی قسمت بیست پنجم: برادر با ســختي زيادرسيديم به ماهشــهر.ازآنجا با قايق به ســمت آبادان حرکت کرديم. بالاخره پس ازبيســت و چهار ســاعت رســيديم به مقصد. ســراغ هتل کاروانسرا را گرفتم. ديدن چهره شاهرخ خستگي سفر را برطرف کرد. دوستانش باورنمي کردند که من برادرش باشم. هيکل من کوچک و قد من کوتاه بود .برخلاف او. عصرهمان روزبه همراه چند رزمنده به روستاي سيدان وخطوط نبردرفتيم. در حال عبوراز کنار جاده بوديم. يکدفعه شــليک خمپاره هاي پنج تائي، معروف به خمسه خمسه آغاز شد. شاهرخ که من را امانت مادر مي دانست سريع فرياد زد: بخوابيد روي زمين؛بعد هم خودش را انداخت روي من! نيت او خيربود. اما ديگرنمي توانستم نفس بکشم. هرلحظه مرگ را احساس مي کردم. کم مانده بوداستخوان هايم خرد شود. با تلاش بسيار خودم را نجات دادم. گفتم: چکار مي کني؟ من داشتم زيرهيکل تو خفه مي شدم! شــاهرخ با تعجب نگاهم کرد. بعد آهســته گفت:ببخشــيد، من مي خواستم ترکش به تو نخوره. گفتم: آخه داداش تو نمي گي اين هيکل رو . دلم براش سوخت. ديگر چيزي نگفتم. کمي جلوتر مزارع کشاورزي بود که رها شده بود.شاهرخ شــروع کرد به چيدن گوجه فرنگي. بعدهم با ميله اي که زيراسلحه کلاش قرارداشــت گوجه ها را به سيخ کشيد وروي آتش گرفت. نان وگوجه پخته شام ما شد. خيلي خوشمزه بود. مي گفت: چشمانتان را ببنديد، فکر کنيد داريد کباب مي خوريد! وارد خط اول نبرد شديم. صداي سربازان عراقي را ازفاصله پانصد متري مي شنيديم. نيروهاي رزمنده خيلي راحت وآسوده بودند. اما من خيلي مي ترسيدم. روز اولي بود که به جبهه آمده بودم. شاهرخ به سنگرهاي ديگررفت. نيمه شب بود که برگشت. با ده تا کمپوت! با همان حالت هميشــگي گفت: بياييد بزنيد تو رگ! بچه ها مي گفتند اين ها را از سنگرعراقي ها آورده! صبــح زودبود که درگيري شــد. صداي تيراندازي زيادبود. شــليک توپ وخمپاره هم آغاز شد. يکي ازبچه ها توپ ۱۰۶ راآورد. درپشت سنگرمستقر شد. با شــليک اولين گلوله يکي از تانک هاي دشمن هدف قرارگرفت. شاهرخ که خيلي خوشحال بود، داد زد: َدمِت گرم. مادرش رو !! تا نگاهش به من افتاد، حرفش را قطع کرد. اعضاء گروه مثل خودش بودند. امــا بي ادبي بود جلوي برادر کوچکتر. ســريع جمله اش راعوضکرد: بارک االله، مادرش رو شوهردادي! يک موشــک ازبالاي سرمرد شــد وبه ســنگرعقبي اصابت کرد. ازيکي ازبچه ها پرســيدم: اين چي بود!؟ جواب داد: موشــک تاو( اين موشــک سيم هدايت شــونده دارد. با سيم ازراه دور کنترل مي شودتا به هدف اصابت کند. قدش نزديک به يک مترو قدرت بالائي دارد) بعد ادامه داد: ديروز شاهرخ اينجا بود،عراقي هاهم مرتب موشک تاو شليک مي کردند. شــاهرخ هم يک بيل دســتش گرفته بود. وقتي موشک شليک مي شد بيل رو مي زد وسيم کنترل موشک را منحرف مي کرد. اين کار خيلي دل و جرات مي خواد. ســرعت عمل بالاي اوباعث شد دو تا ازموشک هاکاملا منحرف بشه و به هدف اصابت نکنه. ویژه مسابقه👈👈👇 @asabeghoon_shahadat

#شاهرخ_حر_انقلاب_اسلامی قسمت بیست و ششم: ذوالفقاری راه هاي ورودي به آبادان، همگي يا ســقوط کــرده بود يا در محاصره کامل قرارداشــت. تنها منطقه مهمي که تدارکات نيرو ها ورفت وآمد از آن مســير انجام مي شد، منطقه اي در ضلع جنوبي آبادان و رودخانه بهمنشيربود. جزيره آبادان منطقه اي شــبيه به مستطيل و به طول حدود شصت کيلومتربود که دو طرف آن را رودخانه هاي اروند و بهمنشير احاطه کرده بود. شــمال اين منطقه شهر آبادان وپالايشگاه وفرودگاه قرارداشت و جنوب آن بــه خليج فارس منتهي بود. منطقه كوي ذوالفقاري كه بيشــترين درگيري هادر اطراف آن صورت ميگرفت در جنوب شــهرقرارداشــت. جاده خسروآباد و چندين روستا نيز در حوالي اين منطقه بود. نيروهاي ژاندارمري ايران در ساحل اروند مستقر شــده بودند. در روي بهمنشير هم دوپل بزرگ قرارداشت كه به نام ايستگاه هفت وايستگاه دوازده مشهوربود. امنيت اين مناطق دراختيار سپاه آبادان بود. لشگرهفتاد وهفت خراسان نيزاز سوي ارتش دراين منطقه مستقر بود. نيروهاي عراقي پس از تصرف خرمشــهر به ســوي جنــوب آن يعني آبادان حركت كردند. آنها با دور زدن بيابانهاي اطراف آبادان، جاده آبادان- اهوازو ســپس جاده آبادان- ماهشهر را تصرف كردند. عراقي ها در روزهاي اول آبان خودشــان را به نزديك بهمنشير رساندند. در صورت رسيدن آنها به بهمنشيرو عبور از آن محاصره آبادان کامل ميشد. تنها مســيرعبوربه ســوي آبادان استفاده از بهمنشــيربود. نيروها با استفاده از قايق هاي بزرگ از طريق بهمنشيربه سوي ماهشهرميرفتند. ٭٭٭ نيروهاي ماهم به چند گروه تقسيم شدند. هر گروه دريکي از مناطق درگيري، خطي دفاعي رادرمقابل دشــمن تشــكيل دادند. بيشــترين دفاع مادرآن سوي بهمنشير، در حوالي جاده ابوشــانك و چوئبده بود. دشمن نبايد به بهمنشير مي رسيد. بچه هاي ماهر شب به سوي دشمن شبيخون ميزدند وآسايش را ازآنها سلب كرده بودند. ویژه مسابقه👈👈👇 @asabeghoon_shahadat

#شاهرخ_حر_انقلاب_اسلامی قسمت بیست و هفتم: آدم خوار ها ســيد مجتبي هاشمي فرماندهي بســيار خوش برخوردبود. بسياري از کساني که از مراکز ديگر رانده شده بودند، جذب سيد ميشدند. سيد هم از ميان آنها رزمندگاني شجاع تربيت ميکرد. ســيد با شــناختي که از شاهرخ داشــت. بيشــتر اين افرادرا به گروه اويعني آدمخوارها ميفرستاد و از هر کس به ميزان توانائيش استفاده ميکرد. ٭٭٭ پدر وپسري باهم به جبه هآمده بودند. هردو، قبل ازانقلاب مشروب فروشي داشتند. روزهاي اول هيچ کس آنهاراقبول نداشت. آنهاهم هرکاري مي خواستند ميکردند. ســيد آنهارا به شــاهرخ معرفي کرد. بعد ازمدتي آنها بهرزمندگان شجاعي تبديل شدند. الگو گرفتن ازشاهرخ باعث شدکه آنها اهل نماز و... شوند. ٭٭٭ درآبادان شــخصي بود که به مجيد گاوي مشــهوربود. ميگفتند گنده لات اينجا بوده. تمام بدنش جاي چاقو و شکســتگي بود. هرجا ميرفت، يک کيف سامسونت پراز انواع کارد وچاقو همراهش بود. ميخواست باعراقي هابجنگد اما هيچکدام از واحدهاي نظامي او را نپذيرفتند تا اينکه سيد او را تحويل شاهرخ داد. شــاهرخ هم درمقابل اين افراد مثل خودشــان رفتــار ميکرد. کمي به چهره مجيــد نگاه کرد. باهمان زبان عاميانه گفت: ببينم، ميگن يه روزي گنده لات آبادان بودي. ميگن خيلي هم جيگرداري،درســته!؟بعد مکثي کردو گفت: اما امشب معلوم ميشه، با هم ميريم جلو ببينم چيکاره اي! شــب ازمواضع نيروهاي خودي عبور كرديم. به سنگرهاي عراقي ها نزديک شديم. شاهرخ مجيد را صدا کردو گفت: ميري تو سنگراشون، يه افسرعراقي روميکشي واســلحه اش رومي ياري. اگه ديدم دل و جرات داري مي يارمت تو گروه خودم. مجيد يه چاقو ازتو کيفش برداشت وحرکت کرد. دو ساعت گذشت وخبري ازمجيد نشــد. به شــاهرخ گفتم: اين پســر دفعه اولش بود. نبايد ميفرستاديش جلو، هنوز حرفم تمام نشــده بود که در تاريکي شــب احساس کردم کسي به سمت ما مي آيد. اسلحه ام را برداشتم. يکدفعه مجيد داد زد: نزن منم مجيد! پريد داخل ســنگرو گفت: بفرمائيد اين هم اسلحه، شاهرخ نگاهش کردوبا حالت تمسخرگفت: بچه، اينو از کجا دزديدي!؟ مجيد يکدفعه دستش رو داخل كوله پشتي و چيزي شبيه توپ را آورد جلو. در تاريکي شــب ســرم را جلو آوردم. يکدفعه داد زدم: واي!! با دست جلوي دهانم را گرفتم، ســربريده يک عراقي دردســتان مجيد بود. شاهرخ که خيلي عادي به مجيد نگاه ميکرد گفت: سر کدوم سرباز بدبخت رو بريدي مجيد که عصباني شــده بود گفت: به خدا سربازنبود، بيا اين هم درجه هاش،از رو دوشش کندم. بعد هم تکه پارچه اي که نشانه درجه بود را به ما داد. شــاهرخ سري به علامت تائيد تکان داد و گفت: حالا شد، تو ديگه نيروي ما هستي. مجيد فردا به آبادان رفت و چند نفر ديگر از رفقايش را آورد. مصطفي ريش، حســين کره اي،علي ترياکي و... هر کدامشــان ماجراهائي داشــتند، اما جالــب بود که همه اين نيروها مديريت شــاهرخ را قبول کــرده بودند وروي حرف او حرفي نمي زدند. ً مثلا علي ترياکي اصالتاً همداني بود. قبل از انقلاب هم دانشجو بود وبه زبان انگليسي مسلط بود. با توافق سيد يکي ازاتاقهاي هتل را داروخانه کرديم وعلي مسئول آنجا شد. شاهرخ هم اسمش را گذاشت؛علي دکتر!! علي بعدها مواد را ترك كردوبه يكي ازرزمندگان خوب و شــجاع تبديل شد. علي درعمليات كربلاي پنج به شهادت رسيد. شــخص ديگري بود كه براي دزدي از خانه هاي مردم راهي خرمشــهر شده بود. اوبعد ازمدتي با ســيد آشنا ميشود و چون مكاني براي تامين غذا نداشت به سراغ سيد مي آيد. رفاقت اوبا سيد به جائي رسيد كه همه كارهاي گذشته را كنار گذاشت. او به يكي از رزمنده هاي خوب گروه شاهرخ تبديل شد. ٭٭٭ در گروه پنجاه نفره ماهمه تيپ آدمي حضورداشتند، ازبچه هاي لات تهران و آبادان و... تاافراد تحصيل کرده اي مثلا اصغرشعله ور که فارغ التحصيل از آمريکا بود. از افراد بي نمازي که در همان گروه نمازخوان شدند تا افراد نمازشب خوان. اکثرنيروهائي هم که جذب گروه فدائيان اســلام ميشدند علاقمند پيوستن به گروه شاهرخ بودند. وقتي شــاهرخ در مقر بود وبراي نمازجماعت ميرفت همه بچه ها به دنبالش بودند. آن ايام سيدمجتبي امام جماعت مابود. دعاي توسل ودعاي کميل را ازحفظ براي ما ميخواند و حال معنوي خوبي داشت. در شرايطي که کسي به معنويت نيروها اهميت نميداد، ســيد به دنبال اين فعاليتها بود و خوب نتيجه ميگرفت. ویژه مسابقه👈👈👇 @asabeghoon_shahadat

#شاهرخ_حر_انقلاب_اسلامی قسمت بیست و هشتم: یاد گذشته دومين روز حضور من در جبهه بود. تا ظهر در مقربچه هادر هتل كاروانسرا بودم. پســركي حدود پانزده ســال هميشه همراه شــاهرخ بود. مثل فرزندي كه همواره با پدر است. تعجب من ازرفتار آنها وقتي بيشتر شد كه گفتند: اين پسر،رضا فرزند شاهرخ است!! اما من كه برادرش بودم خبرنداشتم. عصربود كه ديدم شاهرخ در گوشه اي تنها نشسته. رفتم ودر كنارش نشستم. بي مقدمه و با تعجب گفتم: اين آقا رضا پسر شماست!؟ خنديــد و گفــت: نه، مادرش اون روبه من ســپرده. گفته مثل پســر خودت مواظب رضا باش. گفتم: مادرش ديگه كيه؟! گفت: مهين، همون خانمي كه تو كاباره بود. آخرين باري كه براش خرجي بردم گفت: رضا خيلي دوست داره بره جبهه. من هم آوردمش اينجا! ماجراي مهين را مي دانستم. براي همين ديگر حرفي نزدم. چندنفري از رفقا آمدند و كنارما نشستند. صحبت ازگذشته وقبل از انقلاب شد. شاهرخ خيلي تو فكر رفته بود. بعد هم با آرامي گفت: مهربوني اوستا كريم رو ميبينيد! من يه زماني آخراي شب بارفقا ميرفتم ميدون شوش. جلوي كاميون ها رومي گرفتيم. اونهارو تهديد مي كرديم. ازشــون باج ســبيل و حق حســاب مــي گرفتيم. بعد مي رفتيم با اون پول هازهرمــاري مي خريديم ومي خورديم. زندگي ما توي لجن بود. اما خدا دست مارو گرفت. امام خميني روفرستاد تا ما رو آدم كنه. البته بعداً هر چي پول در آوردم به جاي اون پول ها صدقه دادم. بعد حرف از كميته وروزهاي اول انقلاب شــد. شــاهرخ گفت: گذشته من اينقدر خراب بود كه روزهاي اول توي كميته براي من مامور گذاشــته بودند! فكرمي كردند كه من نفوذي ساواكي ها هستم! همه ســاکت بودند وبه حرفهاي شاهرخ گوش مي کردند. بعد باهم حركت كرديم ورفتيم براي نمازجماعت. شــاهرخ به يكي ازبچه ها گفت: برونگهبان سنگر خواهرها رو عوض كن. با تعجب پرســيدم: مگه شــمارزمنده زن هم داريد؟! گفت: آره چند تا خانم ازاهالي خرمشــهر هستند كه با ما به آبادان آمدند. براي اينكه مشكلي پيش نياد براي سنگر آن ها نگهبان گذاشتيم. ویژه مسابقه👈👈👇 @asabeghoon_shahadat

#شاهرخ_حر_انقلاب_اسلامی قسمت بیست و نهم: گروه پیشرو آمــده بودم تهران، براي مرخصي. روز آخر که ميخواســتم برگردم برادرم را صــدا کردم. اوهميشــه به دنبال خلافکاري و لات بــازي بود. گفتم: تا کي ميخواي عمرت روتلف کني، مگه تو جوان اين مملکت نيســتي،دشمن داره شهراي ما رو ميگيره، ميدوني چقدر از دختراي اين مملکت رو اسير گرفتند و بردند! برادرم همينطور گوش ميکرد. بعد كمي فكر كرد وگفت: من حرفي ندارم که بيام. اما شما مرتب نماز و دعا ميخونيد. من حال اين کارهاروندارم. گفتم: تو بيا اگه نخواستي نماز نخوان فردا با هم راه افتاديم. وقتي به آبادان رســيديم، رفتيم هتل کاروانســرا، سيد مجتبي آمد و حســابي ما را تحويل گرفت. برادرم کــه خودش را جداي از ما ميدانست، کنار در روي صندلي نشست. چند تا مجروح را ديده بودو حسابي ترسيده بود. من هم رفتم دنبال کارت براي برادرم، هنوز چند دقيقه اي نگذشته بود کــه دنبالم دويد وبا اضطراب گفت: ببين من ميخوام برگردم تهرون، من گروه خونم به اين ها نميخوره کمي مکث کردمو گفتم: خب باشه،فعلا همون جا بنشين من الان مي يام. گفتم: خدايا خودت درســتش کن. کارت را گرفتم واز طبقه بالا به ســمت پائيــن آمدم. برادرم همچنان کنار درنشســته بود. آمــدم و کارت را تحويلش دادم. هنوز با هم حرفي نزده بوديم که شاهرخ و نيروهايش از در وارد شدند. يک لحظه نگاه برادرم به چهره شــاهرخ افتاد. کمي به صورت او خيره شد و با تعجب گفت: شاهرخ؟! شاهرخ هم گفت: حميد خودتي؟! هردو درآغوش هم قرار گرفتند. بعد هم به دنبال هم رفتند و شروع به صحبت کردند. ساعتي بعد برادرم خوشحال به سراغ من آمد و گفت: نگفته بودي شاهرخ هم اينجاســت. من قبل انقلاب از رفيقاي شاهرخ بودم. چقدر با هم دوست بوديم. هميشه با هم بوديم. دربند ميرفتيم و... تازه، چند تا ديگه از رفقاي قديمي هم تو گروه شاهرخ هستن. من ميخوام همينجا پيش اين بچه ها بمونم. رفاقت مجدد شــاهرخ با برادرم مســيرزندگي او راعوض کرد. برادرم اهل نماز شد. او به يکي از رزمندگان خوب جبهه تبديل شد. ٭٭٭ شــب بود که با شاهرخ به ديدن سيد مجتبي رفتيم. بيشترمسئولين گروه هاهم نشســته بودند. ســيد چند روز قبل اعلام کرده بود: برادر ضرغام معاون بنده در گروه فدائيان اسلام است. سيد قبل از شروع جلسه گفت: آقا شاهرخ، اگه امکان داره اسم گروهت رو عوض کن. اسم آدمخوارها برازنده شما و گروهت نيست! بعد از کمي صحبت، اســم گروه به پيشــرو تغيير يافت. سيد ادامه داد: رفقا، سعي کنيد با اســير رفتار خوبي داشته باشيد. مولاي ما اميرالمومنين(ع) سفارش کرده اند که، با اســير رفتاراســلامي داشــته باشيد. اما متاســفانه بعضي از رفقا فراموش ميکننــد. همه فهميدند منظور ســيد، کارهاي شــاهرخ، خودش هم خندهاش گرفت. سيد و بقيه بچه ها هم خنديدند. سيد با خنده زد سر شانه شاهرخ و گفت: خودت بگو ديشب چيکار کردي؟! شــاهرخ هم خنديد و گفت: بــا چند تا بچه هارفته بوديم شناســائي، بعد هم کمين گذاشــتيم و چهار تاعراقي رو اســير گرفتيم. تو مسيربرگشت، پاي من خورد به سنگ و حسابي درد گرفت. کمي جلوتر يه در آهني پيدا کرديم. من نشســتم وسط در واســراي عراقي چهار طرفش را بلند کردند. مثل پادشاه هاي قديم شده بوديم. نميدونيد چقدر حال ميداد! وقتي به نيروهاي خودي رســيديم ديدم سيد داره باعصبانيت نگاهم ميکنه، من هم سريع پياده شدم و گفتم: آقا سيد، اين ها اومده بودند ماروبکشن، ما فقط ازشون سواري گرفتيم. اما ديگه تکرار نميشه. ویژه مسابقه👈👈👇 @asabeghoon_shahadat

#شاهرخ_حر_انقلاب_اسلامی قسمت سی ام: بشکه نيروهاي دشــمن هر از چند گاهي به داخل مواضع ما پيشــروي ميکردند. ما هم تا آنجا که توان داشتيم با آنها مقابله ميکرديم. در يکي از شب هاي آبان ماه، نيروهاي دشــمن با تمام قوا آماده حمله شدند. سيد هر چقدر تلاش کرد که از ارتش ســلاح سنگين دريافت کند نتوانســت. همه مطمئن بودند که صبح فردا، دشــمن حمله وســيعي را آغازميکند. نيروهاي ما آماده باش کامل بودند، اما دشمن با تمام قوا آمده بود. شــب بود. همه در اين فکــر بودند که چه بايد کرد. ناگهان ســيد گفت: هر چي بشــکه خالي تو پالايشــگاه داريم، بياريد توي خــط. ميخواهيم يك كار سامورائي انجام بديم! با تعجب گفتم: بشكه؟! گفت: معطل نكن. سريع برو نيمه هاي شــب نزديک به دويســت عددبشکه دربين ســنگرهاي نزديک به دشمن توزيع شد. اما هيچکس نميدانست چرا! مــا بايد جلوي دشــمن را مي گرفتيم. بــراي اينكاربايــد خاكريز مي زديم. ســاعتي بعد حســين لودرچي با لودر موجود درمقربه خط آمد و مشغول زدن خاكريز شــد. بچه هاهم باوســايل مختلف مرتب به بشــکه ها ميکوبيدند. اين صداها باعث شــد كه صداي لودر به گوش دشــمن نرسد. هر کس هم ازدور صداها را ميشنيد يقين ميکرد که اينها صداي شليک است! دشــمن فكر كرده بودمــا قصد حمله داريم. همزمان بــا اين کاربچه ها چند گلوله خمپاره و آرپي جي هم شليک کردند. چند نفرازبچه هاي گروه شاهرخ هم فانوس روشن را به زير شكم الاغ بستند و به سمت دشمن حرکت دادند! با اينکار دشمن تصور ميکرد که نيروهاي ما در حال پيشروي هســتند. هر چند سيد مجتبي از اين کار ناراحت شد و گفت: نبايد حيوانات را اذيت کرد. امــا در نهايت ناباوري صبح فردا خاكريز بزرگي از كنــار جاده تا ميدان تير كشــيده شده بود. دشمن گيج شــده بود. آنها نميدانستند كه اين خاكريز كي زده شــده. تمام ســنگرهاي كه دشــمن براي حمله آماده كرده بود خالي بود. شاهرخ با نيروهايش براي پاکســازي حرکتکردند. دشمن مهمات زيادي را بر جاي گذاشته بود. من به همراه شاهرخ ودونفرديگربه سمتسنگرهاي دشمن رفتيم. جاده اي درمقابــل ما بود. بايد ازعرض آن عبورمي كرديم. آرام ودر ســكوت كامل به جاده نزديک شديم. يکدفعه ديدم در داخل سنگرآن سوي جاده يک افسر ديده بان عراقي به همراه يک ســرباز نشســته اند. افســرعراقي بادوربين، سمت چــپ خودرا نــگاه ميکرد. آنها متوجه حضور ما نبودنــد. ماروبروي آنهادر اينطرف جاده بوديم. شــاهرخ به يکباره کارد خود را برداشــت! از جا بلند شد. بعد هم باآن چهره خشن وبا تمام قدرت فرياد زد: تكون نخور!! وبه سمت سنگر ديده باني دويد. از فرياد او من هم ترسيدم. ولي بلافاصله به دنبال شاهرخ رفتم. وارد ســنگردشمن شدم. با تعجب ديدم که افسر ديده بان روي زمين افتاده و غش کرده! ســربازعراقي هم دستانش را بالا گرفته واز ترس ميلرزيد. بالاي ســرديده بان رفتم. افسري حدود چهل سال بود. نبض اونميزد. سکته کرده و در دم مرده بود! دستان سرباز را بستم. ساعتي بعد ديگربچه هاي گروه رسيدند. اسير را تحويل داديــم. با بقيه بچه ها براي ادامه پاکســازي حرکت کرديم. ظهر،در کنار جاده بوديم که با وانت ناهار را آوردند. يک قابلمه بزرگ برنج بود. قاشق وبشــقاب نداشتيم. آب براي شستن دستمان هم نبود. با همان وضعيت ناهار خورديم و برگشتيم! ویژه مسابقه👈👈👇 @asabeghoon_shahadat

#شاهرخ_حر_انقلاب_اسلامی قسمت سی و یکم: دیدار یار بيست و چهارم آبان بود. مقام معظم رهبري که درآن زمان امام جمعه تهران بود به آبادان آمدند. بعد هم به جمع نيروهاي فدائيان اسلام تشريف آوردند. مســئولين ديگرهم قبلا براي بازديد آمده بودند. اما اين بار تفاوت داشــت. شــاهرخ همه بچه هارا جمع کــرد وبه ديدن آقا آمد. فيلم ديدار ايشــان هنوز موجوداســت. همه گرد وجود ايشــان حلقه زده بودند. صحبت هاي ايشان قوت قلبي براي تمام بچه ها بود. ٭٭٭ مدتي بعد آيت االله خلخالي که پشــتيباني گروه را انجام ميداد به آبادان آمد. همان روز شاهرخ به حمام رفت بود. پس ازمدتها بالاخره لباسهايش را شست! هيچ لباســي که به اندازه شاهرخ باشد نداشتيم. به ناچار لباس هايش را پهن کرد. فقط لباس زيرپوشيد ويک پتو دور خودش گرفت. باعجله به محل سخنراني آقاي خلخالي آمد. ايشــان در گوشــه اي روي يك سكو ايســتاده بود وهمه بچه ها در اطراف اوبودند. وســط صحبت ها، شاهرخ دوان دوان رســيد و از پشت جمعيت سرک ميکشيد. قد اويک سرو گردن از همه بلندتر بود. آقاي خلخالي صحبت هايش را قطع کرد وبا تعجب گفت: ببينم، اين آقا کيه؟! بچه ها کنار رفتند. شاهرخ با آن پتوئي که دورش گرفته بود خنديد و جلو آمد. آقــاي خلخالي قد وهيــکل او را برانداز کرد و گفت: بــاور كنيد من ديدم ايشــان با اين هيبت ازدور مي دود ترســيدم. ماشاءاالله عجب قد وهيکلي! خدا شما رزمنده ها را حفظ كند. شب،بچه ها اين ماجرا را براي هم تعريف مي کردندو مي گفتند: قاچاقچي هاي بزرگ ازآقاي خلخالي ميترسند. آقاي خلخالي هم از شاهرخ ترسيده!! بعد به شوخي ميگفتند: براي ترساندن آقاي خلخالي بايد چهره شاهرخ رانشانش بدهيم! ٭٭٭ شــهيد رجائي نخســت وزيرمحبوب، ســيد احمد آقا فرزنــد حضرت امام، شــهيدان مظلوم دکتربهشتي و شهيد چمران نيز بازديدهائي را از گروه فدائيان اسلام داشتند. هر کدام به نوعي از زحمات بچه هاو شخص سيد مجتبي هاشمي تشكر كردند. ویژه مسابقه👈👈👇 @asabeghoon_shahadat

#شاهرخ_حر_انقلاب_اسلامی قسمت سی و سوم: جایزه درآبــادان بــودم. به ديدن دوســتم دريكي ازمقرها رفتم. کار اوبه دســت آوردن اخبــارمهــم از راديو تلويزيــون عراق بود. اين خبرها راهم به ســيد و فرمانده ها ميداد. تا مرا ديد گفت: يازده هزار دينار چقدر ميشــه!؟با تعجب گفتم: نميدونم، چطور مگه!؟ گفــت: الان عراقي ها درمورد شــاهرخ صحبت ميکردنــد! با تعجب گفتم: شاهرخ خودمون! فرمانده گروه پيشرو؟! گفــت: آره حســابي هم بهش فحش دادنــد. انگار خيلي ازش ترســيده اند. گوينده عراقي ميگفت: اين آدم شبيه غول ميمونه. اون آدمخواره هر کي سر اين جلاد رو بياره يازده هزار دينار جايزه ميگيره!! دوســتم ادامه داد: تو خرمشهر که بوديم براي ســر شهيد شيخ شريف جايزه گذاشته بودند. حالا هم براي شاهرخ، بهش بگو بيشتر مراقب باشه. صحبت دوستم كه تمام شد گفتم: راستي پاشو بريم پيش سيد، امشب عروسي داريم! چشماش ازتعجب گرد شده بود. با تعجب گفت: عروسي، اون هم توي آبادان محاصره شده!؟ گفتم: آره يکي ازدخترهائي که توي خرمشــهر همه خانوادهاش رو ازدست داده و در آشــپزخانه، به همراه ديگر زنان براي رزمندگان غذا درست ميکنه، قــراره با يکي ازبچه هاي گروه مــا به نام علي توپولف ازدواج کنه. پدر ومادر علي با سختي از تهران آمده اند و امشب مراسم عروسي داريم. سوار شديم و رفتيم سمت هتل کاروانسرا، توي راه گفتم: اين آقا سيد مجتبي خيلي آدم بزرگيه. هرکســي با هراخلاق ورفتار که باشه جذب ايشون ميشه. سيد فقط حرف نمي زنه بلكه باعمل بچه ها رو به كاردرست دعوت مي كنه. مثلا درمورد نمازجمعه خودش هميشــه تو نمازجمعه آبادان شــركت مي كنه. يك بارهم براي ما گفت: امام صادق(ع) فرموده اند: قدمي كه به سوي نمازجمعه برداشته مي شود. خدا آتش را براو حرام مي كند. براي همين تاثير كلام ايشان بسيار بالاست. بعد گفتم: ميدوني تو گروه فدائيان اسلام چند نفراقليت مذهبي داريم. با تعجب گفت: جدي ميگي!؟ گفتم: يکي ازبچه ها به اســم ارسلان هســت كه امشب مي بينيش ازمسيحي هــاي تهرانه كــه داوطلب آمده جبهــه بعد ازمدتي هم به خاطــربرخوردهاي ســيد مسلمان شــد. چند نفرهم زرتشتي در گروه ماهســتند. ما توي جنگ به فرماندهاني مثل سيد مجتبي خيلي احتياج داريم. بعد ادامه دادم: وضع مالي سيد خيلــي خوب بــوده اما به خاطرتامين هزينه هاي جنگ و گروه فدائيان اســلام مجبور شده چند تا از مغازه هاش رو بفروشه! بعد گفتم: ســيد با اخلاق اســلامي خودش بيشــترين تاثير رو در شــخصيت شــاهرخ وبچه هاي گروه پيشروداشته. هميشــه هم براي ما صحبت مي كنه و بچه ها رو نصيحت مي كنه. ویژه مسابقه👈👈👇 @asabeghoon_shahadat

#شاهرخ_حر_انقلاب_اسلامی قسمت سی و دوم: آمبولانس توي خط بودم. سيد تماس گرفت و پرسيد: شاهرخ هست؟ گفتم: نه ســيد ادامه داد: ده نفر نيروي جديد ازتهران آمده . فرســتادم پيش شما، الان ميرسند. در مورد نحوه نبرد و ديگر مسائل اينها را توجيه کن. چنــد دقيقه بعد رســيدند. يك ســاعتي برايشــان صحبت کــردم و در مورد کارهايمان توضيح دادم. بعد گفتم لباســهاي شما رنگي است. اولين کاري که ميکنيد اين است که لباس خاکي بپوشيد تا دشمن شما را تشخيص ندهد. بعد هم کمي صحبت کردم و رفتم داخل سنگر چند دقيقه بعد يکي ازبچه ها آمدوگفت: ببين اين نيروهاي جديد چيکارميکنن! آمدم بيرون،همه آن ده نفروســط دشت و جلوي ديد دشمن، ايستاده بودند. يک بيل راهم درزمين فرو کرده بودند. بعد هر کدام چاقوي خودش رادست گرفته بود و به سمت دسته بيل پرت ميکرد! جاي شاهرخ خالي بود. زبان اين افراد را خوب مي فهميد. مي دانست چطور برخورد كند. از اينها بدتر راهم آدم كرده بود. مسابقه راه انداخته بودند. هر چه داد زدم بيائيد تو سنگر، الان شماروميزنن، بي فايده بود. با ســيد تماس گرفتم و ماجرا را گفتم. در جواب گفت: توي اينها يکي هست که همه ازاو حساب مي برن، گنده لات اين هاست، قد وهيکلش از همه درشت تره، صداش کن بياد پشت گوشي. رفتــم و صدايش کردم. خيلي بي تفاوت گفت: ما فعلا کارداريم. بايد روي اينهارو كم كنم! به آقا سيد بگو اگه ميخواد خودش بياد اينجا. نميدانستم چه کار کنم. هر کاري کردم نتوانستم آنها را به داخل سنگر بياورم. يک دفعه صداي ســوت خمپاره آمــد. محل انفجار دورتر از مــا بود اما يک ترکش ريز به شــکم همان آقا اصابت کرد. با فرياد من، همه آنها ترســيدند و رفتند داخل سنگر، با خودم گفتم: بايد اين آقا رو بفرستيم عقب. به يکي از بچه ها گفتم: برو سريع از پشت سنگرآمبولانس رو بيار آمبولانس قبلاخراب شده بود اما قابل استفاده بود. هر چه آن آقا ميگفت: بابا من حالم خوبه،هيچي نيست. امامن ميگفتم تو مجروح شدي بايد بري بيمارستان! روي آهــن کف آمبولانــس خوابيد. من ويک نفر ديگــر ازبچه ها کنارش نشســتيم. ماشــين حرکت کرد. چند دقيقه بعد يكدفعه داد زد: آي، کمرم داره ميســوزه، ميخوام پياده شــم. اما ما دونفربراي اينکه فرار نکند محکم او را گرفته بوديم. نميگذاشتيم از جا بلند شود. من در جوابش گفتم: اين درد تو به خاطر ترکشه، الان داره ميره سمت نخاع، ً اصلا تکون نخور! اون بيچاره هم ترســيد و حرفي نــزد. چند دقيقه بعد،داخل ماشين بوي گوشت سوخته پيچيد! راننده گفت: رسيديم جلوي بيمارستان جــوان يکدفعه از جا پريد ورفت بيــرون. با تعجب ديدم روي کمرش چهار ســوراخ ايجاد شده وغرق خون است. به کف ماشين که نگاه کردم ديدم لوله اگزوز به کف پوسيده ماشين چسبيده و هر چهار پيچ آن خوني است! به راننده گفتم: تا اين بابا برنگشته سريع فرار کن!! ویژه مسابقه👈👈👇 @asabeghoon_shahadat

#شاهرخ_حر_انقلاب_اسلامی قسمت سی و چهارم: دعا براي دريافت آذوقه رفتم اهواز. رســيدم به استانداري. سراغ دكتر چمران را گرفتم. گفتند: داخل جلسه هســتند. لحظاتي بعد درب ساختمان باز شد. دكتر چمران به همراه اعضاي جلســه بيرون آمدند. ســيد مجتبي هاشــمي و شاهرخ وبــرادر ارومي( ازمعاونين ســيد بود كه در حمله به حجاج در ســال ۶۶ به شهادت رسيد) پشت سر دكتر بودند. جلو رفتم و سلام كردم. شاهرخ را هم ازقبل مي شناختم. يكي ازرفقا من را به شاهرخ معرفي كردو گفت: آقا سيد ازبچه هاي محل هستند. شاهرخ دوباره برگشت و من را در آغوش گرفت و گفت: مخلص همه سادات هم هستيم. كمي با هم صحبت كرديم. بعد گفت: ســيد ما تو ذوالفقاري هســتيم. وقت كردي يه سربه ما بزن. من هم گفتم: ما تو منطقه دبحردان هستيم شما بيا اونجا خوشحال مي شــيم. گفت: چشم به خاطر بچه هاي پيغمبر هم كه شده مي يام. چند روزبعد در سنگرهاي خط مقدم نشسته بودم. يك جيپ نظامي از دور به ســمت ما مي آمد. كاملا در تيررس بود. خيلي ترسيدم. اما با سلامتي به خط ما رسيد. با تعجب ديدم شاهرخ با چند نفر از دوستانش آمده. خيلي خوشحال شدم. بعدازكمي صحبت كردن مرا ازبچه هاجدا كرد وگفت: سيد يه خواهشي از شما دارم. با تعجب پرسيدم: چيشده!! هرچي بخواي نوكرتم. سريع رديف ميكنم. كمــي مكث كــرد وبا صدائي بغض آلــود گفت: مي خوام بــرام دعا كني. تعجب من بيشــتر شد. منتظر هر حرفي بودم به جز اين! دوباره گفت: تو سيدي مادر شــما حضرت زهراست(س)! خدا دعاي شمارو زود ترقبول مي كنه. دعا كن من عاقبت به خيربشم! كمي نگاهش كردم و گفتم: شــما همين كه الان تو جبهه هستي يعني عاقبت به خير شــدي! گفت: نه ســيد جون. خيلي ها مي يان اينجا وهيچ تغييري نمي كنند. خدا بايد دســت ماروبگيره. بعد مكثي كرد وادامه داد: براي من عاقبت به خيري اينه كه شــهيد بشــم. من مي ترسم كه شــهادت رو از دست بدم. شما حتماً براي من دعا كن. ٭٭٭ ايســتاده بودم كنار سنگر و دور شدن جيپ شــاهرخ را نگاه مي كردم. واقعاً نفس مســيحائي امام با او چه كرده بود. آن شاهرخي كه من مي شناختم كجاو اين سردار رشيد اسلام كجا! ویژه مسابقه👈👈👇 @asabeghoon_shahadat

#شاهرخ_حر_انقلاب_اسلامی قسمت سی و پنجم: روزهای آخر نيمه شب بود. وارد مقر نيروها در هتل شدم. همه بچه ها بيدار ونگران بودند. با تعجب پرسيدم: چيشده؟! يکي از رفقا گفت: سيد مجتبي چند ساعت پيش رفته شناسائي وهنوز نيامده. الان راديوي عراق اعلام کرده که ما سيد مجتبي هاشمي را به اسارت گرفتيم. پاهايم سست شد. زدم توي سرم. فكرهمه چيز را مي كرديم الا اسارت سيد با ناراحتي گفتم: تنهارفته بود؟ادامه داد: نه، شاهرخ باهاش بوده نميدانســتم چي بگم، خيلي حالم گرفته شــد. رفتم در گوشه اي نشستم. ياد خاطراتي که با آنها داشــتم لحظه اي از ذهنم خارج نميشد. نميتوانستم جلوي گريه ام را بگيرم. ساعتي بعد از فرط خستگي با چشماني اشک آلود خوابم برد. هنوز ساعتي نگذشته بود که با سرو صداي بچه ها بيدار شدم. به جلوي درب هتــل نــگاه کردم. تعداد زيــادي ازبچه ها در ورودي هتل جمع شــده بودند و صلوات مي فرستادند. درميــان بچه ها ســيد و در کنار او شــاهرخ راديــدم! اول فکر کردم خواب ميبينــم. اما خــواب نبود. از جا پريدم وبه سمتشــان رفتم. همــه بچه ها با آنها روبوسي ميکردند. يکــي ازبچه ها گفت: آقا ســيد، شــما که مــارونصف جون كــردي، مگه شــما اسيرنشده بوديد؟! آخه عراقي ها سر شــب اعلام كردند که شما رو اسير گرفتند. شاهرخ پريد تو حرفش و گفت: چي ميگي!؟ مادوتا اسيرهم از اونها گرفتيم. سيد مجتبي هم به شوخي گفت: ما رو گرفتند و بردند توي مقرشان، بعد هم دوتا افســرعراقي را به عنوان کادو به ما دادند وبرگشــتيم. بعد ازيك ساعت شوخي و خنده به اتاقها رفتيم و خوابيديم. ٭٭٭ صبح فردا جلســه اي برگزارشد. نقشه هائي که سيد آورده بود همگي بررسي شد. با فرماندهي ارتش و دفترفرماندهي كل قوادر منطقه آبادان هماهنگي لازم صورت گرفت. قرار شــد درغروب روز شانزده آذر نيروهاي فدائيان اسلام با عبور از خطوط مقدم نبرد در شــمال شرق آبادان به مواضع دشمن حمله کنند و تا جاده آبادان ماهشــهر را پاكسازي كنند. سپس مواضع تصرف شده را تحويل ارتش بدهند. ســه روز تا شــروع عمليات مانده بود. شــب جمعه براي دعاي کميل به مقر نيروهــادرهتل آمديم. شــاهرخ،همه نيروهايــش را آورده بود. رفتار او خيلي عجيب شــده. وقتي ســيد دعاي کميل را ميخواند شاهرخ در گوشه اي نشسته بود.از شدت گريه شانه هايش ميلرزيد! باديدن اوناخوداگاه گريه ام گرفت. سرش پائين ودستانش به سمت آسمان بود. مرتب مي گفت: الهي العفو... سيد خيلي ســوزناك ميخواند. آخر دعا گفت: عمليات نزديکه، خدايا اگه ما لياقت داريم مارو پاک کن و شــهادت رونصيبمان کن. بعد گفت: دوستان شــهادت نصيب كســي مي شــه كه ازبقيه پاك ترباشه. برگشــم به سمت عقب شاهرخ سرش را به سجده گذاشته بود و بلند بلند گريه مي كرد! صبــح فردا، يکي از خبرنگاران تلويزيون بــه ميان نيروها آمد وباهمه بچه ها مصاحبه کرد. اين فيلم چندين بار از صداو ســيما پخش شده. وقتي دوربين در مقابل شاهرخ قرارگرفت چند دقيقه اي صحبت كرد. درپايان وقتي خبرنگار از اوپرسيد: چه آرزوئي داري؟بدون مكث گفت: پيروزي نهائي براي رزمندگان اسلام و شهادت براي خودم!! ویژه مسابقه👈👈👇 @asabeghoon_shahadat

#شاهرخ_حر_انقلاب_اسلامی قسمت سی و ششم : دو قلو ها عصر روز يكشنبه شــانزدهم آذر پنجاه ونه بود. سيد مجتبي همه بچه هارا در سالن هتل جمع کرد. تقريباً دويست وپنجاه نفربوديم. ابتدا آياتي از سوره فتح را خواند. سپس در مورد عمليات جديد صحبت کرد: برادرها، امشــب با ياري خدا براي آزادسازي دشت وروستاهاي اشغال شده در شمال شرق آبادان حرکت ميکنيم. استعداد نيروي ما نزديك به يك گردان اســت. امادشــمن چند برابرما نيرو وتجهيزات مستقر كرده. ولي رزمندگان ما ثابت کرده اند که قدرت ايمان برهمه سلاح هاي دشمن برتري دارد. بعــد ادامــه داد: دفترفرماندهــي کل قوا(بني صدر) اعلام کــرده: صبح فردا نيروهاي ارتش براي اســتقرار در منطقه جانشين ما خواهند شد. توپخانه ارتش هم پشــتيباني مــارا انجام خواهد داد. بعد درمورد حفــر کانال صحبت کردو گفت: دوســتان عزيــزمادر طي اين مدت کانالي را به طول ســيصدصد مترتا نزديک خطوط دشــمن حفر کرده اند. همه از اين کانــال عبور ميکنيم. دقت کنيد تا به خاکريزو ســنگرهاي دشمن نرسيديم کسي تيراندازي نکند. بايد در سكوت كامل به دشمن نزديك شويم. يکي ديگراز فرماندهان ادامه داد: برادر هاشــمي فرماندهي عمليات و برادر شــاهرخ ضرغام معاونت اين عمليات را برعهده دارند. براي رمزاين حمله هم کلمه"دوقلوها" انتخاب شده! بچه ها با تعجب به هم نگاه ميکردند. اين اســم خيلي عجيب بود. فرمانده با خنده ادامه داد: روزقبل، خدا به آقا ســيد دوتا فرزند دوقلو داده ما هم هر چه از ايشان خواستيم به تهران بروند قبول نکردند. براي همين رمز حمله را اينطور انتخاب کرديم. نيروهــا آخرين تجهيزات خود را دريافــت کردند. نمازمغرب را خوانديم و مجلس دعاي توســل برپا شــد. هر چه گشتم شــاهرخ را نديدم. رفته بودتوي تاريكي و تو حال خودش بود. بعد از دعا كمي غذا خورديم و حرکت بچه ها آغاز شد. همه ســوار بر كاميون ها تا روســتاي سادات و سپس تا ســنگرهاي آماده شده رفتيم. بعد از آن پياده شديم و به يك ستون حركت كرديم. آقا ســيد مجتبي جلوتر از همه بود. من ويكــي ازرفقا هم در کنارش بودم. شاهرخ هم کمي عقب تر از ما در حرکت بود. بقيه هم پشت سرما بودند. در راه يكي از بچه ها جلو آمد وبا آقا ســيد شــروع به صحبت كرد. بعد هم گفت: دقت کرديد، شاهرخ خيلي تغيير كرده! سيد با تعجب پرسيد: چطور؟! گفت: هميشه لباس هاي گلي و کثيف داشت. موهاش به هم ريخته بود. مرتب هم با بچه ها شوخي ميكرد و ميخنديد اما حالا! سيدهم برگشت ونگاهش کرد. درتاريكي هم مشخص بود. سربه زيرشده بود و ذکر ميگفت. حمام رفته بود ولباس نوپوشيده بود. موهاراهم مرتب کرده بود. سيد براي لحظاتي در چهره شاهرخ خيره شد. بعد هم گفت: از شاهرخ حلاليت بطلبيد، اين چهره نشون ميده که آسموني شده. مطمئن باشيد که شهيد ميشه! ویژه مسابقه👈👈👇 @asabeghoon_shahadat

#شاهرخ_حر_انقلاب_اسلامی قسمت سی و هفتم:آخرین حماسه رســيديم به سنگر اول يا سنگرالله.تمام نيروها به دسته هاي كوچك تقسيم شدند.مسئولين محورهاو گروه ها با نيروهايشان حركت كردند. شاهرخ يك آرپي جي و چندتا گلوله برداشت وبه من گفت:ممد تو همراه من باش،با من بياجلو، گفتم: چشم. به همراه سه نفرديگر حركت كرديم. چند دقيقه بعد به کانال رسيديم. کانال به صورت خط خميده به سمت دشمن ساخته شده بود ونيروهاي عراقي متوجه آن نشده بود. دکتر چمران هم در بازديدي که از کانال داشت خيلي ازآن تعريف کرده بود. باعبور از کانال به مواضع و سنگرهاي دشمن نزديك شديم. در قسمت هائي از دشت خاکريزهاي کوتاه و جدا از هم ايجاد شده بود. به پشت يکي از اين خاکريز ها رفتيم. صداي تيراندازي هاي پراكنده شنيده مي شد. امادشمن هنوز از حضور ما مطلع نشده بود. شاهرخ اشاره کرد بيائيد و ما به دنبالش راه افتادم. هوا تاريک و سرد بود. کمي آن طرف تر به يک خاكريز كوچك نعل اسبي رسيديم. يک دستگاه نفربر داخل خاكريز بود. به سمت نفربر رفتيم. يکدفعه يکي از خدمه آن بيرون آمد و مقابل شاهرخ قرار گرفت! قبل ازاينکه حرفي بزند آنچنان ضربه اي به صورت افسرعراقي زد كه به بدنه نفربر خورد و افتاد.جنازه اش را به کنار خاكريز بردم. کسي آن اطراف نبود. از دور يك عراقي ديگربه سمت ما مي آمد. سرنيزه ام را برداشتم. وقتي خوب نزديك شد به او حمله كردم. شاهرخ خيلي باآرامش درب نفربر راباز کرد وبه عربي گفت: تعال! (بيائيدبيرون) آرامش عجيبي داشت. سه نظامي دشمن را اسير گرفت وتحويل بچه هاي ديگرداد. بعد با هم برگشتيم ورفتيم داخل نفربــر، ازغذاهاو خوراکي هائي که آنجا بود معلوم بود که هنوزآنها نخورده بودند. چند دقيقه اي با هم مشغول خوردن شديم! با صداي االله اکبرو شليک اولين گلوله ها به سمت دشمن ماهم دست از غذا کشيديم وحرکت کرديم! نيروها از همه محورها پيشــروي كردند. عراقي ها پا به فرار گذاشــته بودند. بچهها تا ساعتي بعد به جاده آسفالته رسيدند. شيرازه ارتش عراق در اين منطقه به هم ريخته بود. خاكريز كوچك ونفربر موجود در آن در نقطه مهمي واقع شــده بود. اينجا محل تلاقي دو جاده خاكي ولي مهم ارتش عراق بود. طبق دســتور ما همان جا مانديم. پيشروي بچه‌ها خيلي خوب بود. كار خاصي نداشتم. به شاهرخ گفتم: من خيلي خسته ام. خوابم مي ياد. گفت: بروپشــت نفربر اونجا يك پتو هست كه يكي زيرش خوابيده. تو هم كنارش بخواب. بعد هم خنديد! من هم رفتم و خوابيدم. هوا سرد بود بيشتر پتو را روي خودم كشيدم! ٭٭٭ ساعت چهار صبح بود. روزهفده آذر. با صداي يك انفجار از خواب پريدم. بلند شــدم ونشســتم. هنوز در عالم خواب بودم. پتو را كنار زدم. يكدفعه از جا پريدم. جنازه متلاشي شده يك عراقي در كنارم بود! شاهرخ تا مراديد گفت: برادر عراقي چطوره؟! با تعجب گفتم: تو ميدونستي زيرپتو جنازه است!؟ گفت: مگه چيه ترس نداره! پرسيدم: راســتي چه خبر؟ گفت: خدا رو شكر بيشتر سنگرها پاکسازي شده. نيروهاي دشــمن از همه محورهاي عملياتي عقب نشــيني کردند. دشــمن هم نزديکبه ســيصد کشــته وتعداد زيادي هم اســيرداده. چهاردســتگاه تانك دشمن هم منهدم شده. نيروهاي دشمن خيلي غافلگير شدند. پرســيدم از سيد مجتبي خبرداري؟ گفت:آره، توي اون سنگرداره با بيسيم صحبت ميکنه. با شاهرخ رفتيم سمت سنگر سيد. وقتي وارد شديم سيد داشت پشت گوشي داد ميزد. تاآن زمان عصبانيتش را نديده بودم. صحبتش که تمام شــد شاهرخ با تعجب پرسيد: آقا سيد چي شده؟! جواب داد: هيچي، خيانت بعدخيلي آرام گفت: توپخانه كه پشتيباني نكرد. الان هم ميگن نيروهاي پشتيباني رو فرستاديم جائي ديگه! بعد نفس عميقي كشيد وادامه داد: بچه هاي ما حسابي خسته شدند. هواروشن بشه مطمئن باش عراق با لشگر تانک به جنگ ما مي ياد. نماز صبح راهمانجا خوانديم. ســيد و شــاهرخ وديگرفرماندهان از ســنگر بيرون آمدند و منطقه را بررسي کردند. شــاهرخ گفت: يك جاده بزرگ از ســمت راست ما مي يادوبه سنگرنفربر مي رســه. يك جاده هم از روبرو مي ياد وبه اينجا ختم مي شــه. اگه تانک هاي دشــمن ازايــن دو محور حمله کنند خيلي راحت به صــورت گاز انبري مارو محاصره مي کنند. بعد ادامه داد: شــما مجروحيــن و نيروهاي اضافه را از خط خارج کنيد. ما اينجا هستيم. ســاعت هشــت صبح بود. من و شــاهرخ در كنار نفربر بوديم. دو نفرديگر ازبچه هاي ما بيســت متر آنطرف تر داخل ســنگربودند. بچه هائي كه ديشب شــجاعانه به خط دشــمن زده بودند دســته دســته از كنارما عبور مي كردند و باخســتگي بســيارعقب مي رفتند. ســنگرهاو خاكريزهاي تصرف شده امنيت نداشت. نيروي پشــتيباني هم نبود. هرلحظه احتمال داشت كه همگي محاصره شويم. ازنيروهاي پياده عراق خبري نبود. ســاعتي بعد احساس کردم زمين ميلرزد. بــه اطراف نگاه کردم. رفتم بالاي خاكريز. علت لرزش را پيدا کردم. ازانتهاي جاده رو

#شاهرخ_حر_انقلاب_اسلامی قسمت سی و هشتم: وصال ســاعت نه صبح بود. تانک هاي دشــمن مرتب شــليک مي کردنــد و جلو مي آمدند. از ســنگر کناري ما يکي ازبچه ها بلند شــد و اولين گلوله آرپي جي را شــليک کرد. گلوله از کنار تانک رد شد. بلافاصله تانک دشمن شليک کردو سنگررا منهدم کرد. تانك هائي كه از روبرو مي آمدند بســيار نزديك شده بودند. شاهرخ هم اولين گلوله را شــليك كرد. بلافاصله جاي خودمان راعــوض کرديم. آنها بي امان شــليک ميکردند. شــاهرخ گلوله دوم را زد. گلوله به تانک اصابت کرد وبا صداي مهيبي تانک منفجر شد. تيربار روي تانک ها مرتب شليك مي كردند. ماهنوز در كنارنفربر در درون خاكريزبوديم. فاصله تانك ها با ما كمتر از صدمتربود. شاهرخ پرسيد: نارنجك داري؟گفتم: آره چطورمگه! گفت: نفربر رو منفجر كن. نبايد دست عراقيا بيفته. بعد گفت: تو اون سنگر گلوله آرپي جي هست بروبيار. بعد هم آماده شليك آخرين گلوله شــد. شاهرخ از جا بلند شد و روي خاكريز رفت. من هم دويدم ودو گلولــه آرپي جــي پيدا کردم. هنوز گلوله آخررا شــليک نکرده بود كه صدائي شنيدم! يكدفعه به سمت شاهرخ برگشتم. چيزي كه مي ديدم باوركردني نبود. گلوله هارا انداختم و دويدم. شاهرخ آرام و آسوده بر دامنه خاكريز افتاده بود. گوئي سال هاست كه به خواب رفته. برروي سينه اش حفره ائي ايجاد شده بود. خون با شدت از آنجابيرون ميزد! گلوله تيربار تانك دقيقاًبه سينه اش اصابت كرده بود. رنگ از چهره ام پريده بود. مات ومبهوت نگاهش ميکردم. زبانم بند آمده بود. کنارش نشســتم. داد مي زدم و صدايش مي كردم. اما هيچ عكس العملي نشــان نمي داد. تانك ها به من خيلي نزديك شده بودند. صداي انفجارها وبوي باروت همه جارا گرفته بود. نمي دانســتم چه كنم. نه مي توانستم اورا به عقب منتقل كنم نه توان جنگيدن داشتم. اســلحه ام را برداشتم تا به سمت عقب حركت كنم. همين كه برگشتم ديدم يك ســرباز عراقي كنار نفربر ايســتاده! نفهميدم از كجا آمده بود. اسلحه را به سمتش گرفتم و سريع تسليم شد. گفتم: حركت كن. يك نارنجك داخل نفربر انداختم. بعد هم از ميان شيارها به سمت خاکريز خودي حركت كرديم. صد مترعقب تر يك خاكريز كوچك بود. ســريع پشــت آن رفتيم. برگشــتم تا براي آخرين بار شــاهرخ راببينم. با تعجب ديدم چندين عراقي بالاي ســراو رســيده اند. آنها مرتب فريادمي زدند ودوستانشان را صدا مي كردند. بعد هم در كنار پيكراو از خوشحالي هلهله مي كردند. دســتان اســيررا بســتم. باهم شــروع به دويدن كرديم. درراه هر چه اسلحه جامانده بود روي دوش اسيرمي ريختم! در راه يك نارنجك انداز پيدا كردم. داخل آن يك گلوله بود. برداشــتم و ســريع حركت كرديم. هنوز به نيروهاي خودي نرسيده بوديم. لحظه اي از فكر شاهرخ جدا نمي شدم. يكدفعه ســروكله يك هلي كوپترعراقي پيدا شــد! همين را كم داشتيم. درداخل چالهاي ســنگر گرفتيم. هلي کوپتربالاي ســرما آمد وبه سمت خاکريز نيروهاي ما شــليک مي کرد. نمي توانستم حرکتي انجام دهم. ارتفاع هلي کوپتر خيلي پائين بود و درب آن باز بود. حتي پوكه هاي آن روي سرما مي ريخت. فكري به ذهنم رسيد. نارنجک‌انداز را برداشــتم. بادقت هدف گيري كردم و گلوله را شليك كردم. باور كردني نبود. گلوله دقيقاً به داخل هلي کوپتررفت. بعد هم تکان شــديدي خوردوبه ســمت پائين آمد. دو خلبان دشــمن بيرون پريدند. آنها را به رگبار بستم. هردو خلبان را به هلاکت رساندم. دست اســير را گرفتم وبا قدرت تمام به سمت خاکريز دويديم. دقايقي بعد به خاكريز نيروهاي خودي رســيديم. ازبچه ها ســراغ آقاسيد را گرفتم. گفتند: مجروح شــده گلوله تيرباردشمن به دستش خورده واستخوان دستش راخرد کرده. اســير را تحويــل يكي ازفرمانــده هادادم. به هيچ يك ازبچه ها از شــاهرخ حرفي نزدم. بغض گلويم را گرفته بود. عصربود كه به مقربرگشتيم. ویژه مسابقه👈👈👇 @asabeghoon_shahadat

#شاهرخ_حر_انقلاب_اسلامی قسمت سی و نهم: گمنامی نيروي کمکي نيامد. توپخانه هم حمايــت نکرد. همه نيروها به عقب آمدند. شب بود که به هتل رسيديم. آقاسيد راديدم. درد شديدي داشت. اما تا مرا ديد با لبخندي برلب گفت: خســته نباشي دلاور، بعد مکثي کرد وبا تعجب گفت: شاهرخ کو!؟ بچه هاهم در كنار ما جمع شــده بودند. نفس عميقي کشيدم و چيزي نگفتم. قطرات اشــک از چشمانم سرازير شد. ســيد منتظر جواب بود. اين را از چهره نگرانش مي فهميدم. كسي باورنمي كرد كه شاهرخ ديگر در بين ما نباشد. خيلي ازبچه ها بلندبلند گريه ميکردند. سيد را هم براي مداوا فرستاديم بيمارستان. روز بعد يکي ازدوستانم که راديو تلويزيون عراق را زير نظرداشت سراغ من آمد. نگران و با تعجب گفت: شاهرخ شهيد شده؟! گفتم: چطورمگه؟! گفت: الان عراقيها تصوير جنازه يك شــهيد روپخش کردند. بدنش پراز تيروترکش وغرق در خون بود. ســربازاي عراقي هم در کنار پيکرش از خوشــحالي هلهله ميکردند. گوينــده عراقي هم ميگفت: ما شاهرخ، جلاد حکومت ايران را کشتيم! ديگــرنتوانســتم تحمل كنم. گريه امانــم نمي داد. نميدانســتم بايد چه کار کنم. بچه هاي گروه پيشــروهم مثل من بودند. انگار پدر از دســت داده بودند. هيچکس نميتوانســت جاي خالي اورا پر کند. شــاهرخ خيلي خوب بچه هاي گروه را مديريت مي کرد و حالا! دوســتم پرســيد: چرا پيکرش را نياورديد؟ گفتم: کســي آنجــا نبود. من هم نميتوانستم وزن او را تحمل کنم. عراقي ها هم خيلي نزديک بودند. ٭٭٭ مدتي بعد نيروهاي عراقي ازدشــت هاي اطراف آبادان عقب نشــيني کردند. به همراه يکي از نيروها به سمت جاده خاكي رفتيم. من دقيق ميدانستم که شاهرخ کجا شــهيد شده. ســريع به آنجارفتيم. خاكريزنعل اســبي را پيدا كردم. نفربر سوخته هم ســرجايش بود. با خوشحالي شروع به جستجو كرديم. اما خبري از پيكر شــاهرخ نبود. تمام آن اطراف را گشــتيم. تنها چيزي که پيدا شد کاپشن شاهرخ بود. داخل همه چاله ها را گشتيم. حتي آن اطراف را کنديم ولي ! دوستم گفت: شايد اشتباه ميکني گفتم: نه من مطمئنم،دقيقاً همينجا بود. بعد بادســت اشاره کردم و گفتم: آنطرف هم ســنگربعدي بود که يک نفردرآنجا شهيد شد. به سراغ آن سنگررفتيم. پيکر آرپي جي زن شهيد داخل سنگربود. پس از كلي جستجو خسته شديم ودر گوشه اي نشستيم. يادش ازذهنم خارج نميشــد. فراموش نميکنم يکبار خيلي جدي براي ما صحبت کرد. ميگفت: اگر فکر آدم درست بشه،رفتارش هم درست ميشه. بعد هم از گذشته خودش گفت، ازاينکه امام چگونه با قدرت ايمان، فکر امثال او را درســت کرده و در نتيجه رفتارشان تغيير کرده اثري از پيکر شــاهرخ نيافتيم. اوشهيد شده بود. شهيد گمنام. از خدا خواسته بودهمه را پاك كند. همه گذشــته اش را. مي خواســت چيزي از اونماند. نه اسم. نه شهرت نه قبرو مزار و نه هيچ چيز ديگر امــا ياداوزنده اســت. ياداونه فقط دردل دوســتان بلكــه درقلوب تمامي ايرانيان زنده اســت. اومزاردارد. مزار اوبه وســعت همه خاک هاي سرزمين ايران است. اومرد ميدان عمل بود او سرباز اسلام بود. او مريد امام بود. شاهرخ مطيع بي چون و چراي ولايت بود و اينان تا ابد زنده اند. ویژه مسابقه👈👈👇 @asabeghoon_shahadat

#شاهرخ_حر_انقلاب_اسلامی قسمت چهلم: مادر چند روزي از شــهادت شــاهرخ گذشــت. جلوي در مقرايستاده بودم.خودرو نظامي جلوي درايســتاد و يك پيرزن پياده شــد. راننده كه ازبچه هاي ســپاه بود گفت: اين مــادرازتهران اومده، ببين ميتوني کمکش کني. قبلا هم ســاکن آبادان بوده. ميگه پسرم تو گروه فدائيان اسلام. جلورفتم. باادب سلام کردم وگفتم: من همه بچه هارا ميشناسم. اسم پسرت چيه؟تاصداش کنم. پيرزن خوشحال شدو گفت: ميتوني شاهرخ ضرغام روصداکني. َسرم يکدفعه داغ شد. نميدانســتم چه بگويم. آوردمش داخل و گفتم: فعلا بنشينيد اينجا رفته جلو، هنوز برنگشته عصــربود که برادر کيان پور(برادر شــاهرخ که ازاعضاي گروه بود و روزقبل مجروح شده بود) ازبيمارستان مرخص شد. يک روز آنجا بودند. بعد هم مادرش را با خودش به تهران برد. قبــل ازرفتن، مــادرش ميگفت: چند روزپيش خيلي نگران شــاهرخ بودم. همان شــب خواب ديدم که دربياباني نشسته ام وگريه ميکنم. شاهرخ آمد. گفت: مادر چرا نشستي پاشو بريم. گفتم: پسرم کجائي، با ادب دستم را گرفت و گفتم نميگي اين مادر پيردلش برا پســرش تنگ ميشه؟مرا کناريک رودخانه بزرگ و زیبا برد گفت: همين جا بنشين بعد به سمت یک سنگر و خاکريز رفت. ازپشت خاکريزدو سيد نوراني به استقبالش آمدند. شاهرخ باخوشحالي به سمت آنهارفت. ميگفت ومی خندید بعدهم درحالي كه دستش در دستان آنها بودگفت: مادرمن رفتم. منتظر من نباش! ٭٭٭ سال بعد وقتي محاصره آبادان ازبين رفت،دوباره اين مادر به منطقه ذوالفقاري آمد. قرار شــد محل شهادت شاهرخ را به اونشــان دهيم. من به همراه چند نفر ديگربه محل حمله شانزده آذررفتيم. داخل جاده خاكي به دنبال نفربر سوخته بودم. قبل ازاينکه من چيزي بگويم مادرش سنگري را نشان دادو گفت: پسرم اينجا شــهيد شــده درسته؟! با تعجب جلو رفتم و درپشــت سنگر نفربر را پيدا كردم.گفتم: بله، شما از کجا ميدونستيد!؟ همينطور كه به سنگر خيره شده بود گفت: من همين جا را در خواب ديدم. آن دو جوان نوراني همينجا به استقبالش آمدند!! بعد ادامه داد: باور کنيد بارها اوراديدهام. اصلا احســاس نميکنم که شهيد شده. مرتب به من سرميزند. هيچوقت من را تنها نمي گذارد! ٭٭٭ مدتي بعد به همراه بچه هاي گروه پيگيري كرديم وخانه اي مناسب در شمال تهــران براي اين مادرو خانواده اش مهيا كرديم. وتحويل داديم. روزبعد مادر سند خانه را پس فرستاد. باتعجب به منزلشان رفتم و ازعلت اين كار سوال كردم. خانم عبدالهي خيلي با آرامش گفت: شاهرخ به اين كار راضي نيست. مي گه من به خاطراين چيزها جبه هنرفتم! ماهم همين خانه برامون بسه. كليد و ســالها بعد از جنگ هم که به ديدن اين مادر رفتيم. ميگفت. اصلا احساس دوري پسرش را نميکند. ميگفت: مرتب به من سرميزند. پسرش هم مي گفت: مادرم را بارها ديده ام. بعد از نماز سر سجاده مي نشيند وبســيارعادي با پسرش حرف مي زند. انگار شاهرخ درمقابلش نشسته. خیلی عادی سلام و احوال پرسی می کند. ویژه مسابقه👈👈👇 @asabeghoon_shahadat

#اسامی_برندگان ⭕️ مسابقه شماره ( ۱ ) کتاب: #شاهرخ_حر_انقلاب_اسلامی ۳۴ نقدی ۵۰۰ هزار ریالی 🌷 امیراحمد عباسی 🌷 مهدیه احمدوند 🌷 فاطمه زندیه کارت شارژ: 🌷 فرزانه بابایی 🌷 رضوان عباسی 🌷 میترا احمدوند 🌷 ویدا تقوی 🌷 سعیده برزگرجهانی 🔸 26 عدد شارژ 5000 تومانی برای مابقی شرکت کنندگان ⭕️ مسابقه شماره ( ۲ ) کتاب: #پسرک_فلافل_فروش نقدی ۵۰۰ هزار ریالی 🌷 میترا احمدوند 🌷 کبری عباسی 🌷 پروفایل یازهرا 🌷 محمدمهدی زنگنه کارت شارژ: 🌷 آسیه عباسی 🌷 سما سطحی 🌷 پروفایل مستانه 🌷 محمدرضا عزیزی 🌷 مهدیه احمدوند ⭕️ مسابقه شماره ( ۳ ) کتاب: #یازهرا(س) نقدی ۵۰۰ هزار ریالی 🌷 فریما برزگرجهانی 🌷 اکرم غفوری 🌷 شهناز مرادی کارت شارژ: 🌷 پروفایل فرزان 🌷 آسیه عباسی 🌷 منا دباغیان 🌷 روح انگیز صمدی 🌷 محمدرضاعزیزی ⭕️ مسابقه شماره ( ۴ ) کتاب: #سه_روایت_ازیک_مرد نقدی ۵۰۰ هزار 🌷 مجتبی مومنی 🌷 صادق پاسبان 🌷 مریم پاسبان 🌷 توران شبان کارت شارژ: 🌷 جهانگیر خانزاده 🌷 عرفان قصابی 🌷 آمنه عزیزی 🌷 نیره تقی زاده 🌷 زینب به مرد 🌷 فرنگیس اسمعیلی 🌷 میلاد اسدی 🌷نازنین پورعباسی 🌷 جواد بیروم آبادی 🌷 شهرام عزیزی ⭕️ مسابقه شماره ( ۵ ) کتاب: #خاک_های_نرم_کوشک نقدی ۵۰۰ هزار ریالی 🌷 خانم آمنه عزیزی 🌷 محمدرضا عزیزی 🌷 محمدحمزه پاسبان بیرم آباد کارت شارژ: 🌷 ملیحه بهلولی 🌷 صالح مراد پور 🌷 جعفر پاسبان 🌷 سمانه فرح بخش 🌷 محمد پورعباس 🔰 رفتن به لیست برندگان👇 https://eitaa.com/asabeghoon_shahadat/1818