# روز بیست و یکم ماه مبارک رمضان

# روز بیست و یکم ماه مبارک رمضان

# روز بیست و یکم ماه مبارک رمضان

# روز بیست و یکم ماه مبارک رمضان

# روز بیست و یکم ماه مبارک رمضان

➖لحظات آخر عمر مبارک امیرالمومنین علیه‌السلام قسمت اول 🛑عَنِ اَلْأَصْبَغِ بْنِ نُبَاتَةَ اَلْعَبْدِيِّ قَالَ : لَمَّا ضَرَبَ اِبْنُ مُلْجَمٍ أَمِيرَ اَلْمُؤْمِنِينَ عَلِيَّ بْنَ أَبِي طَالِبٍ عَلَيْهِ السَّلاَمُ غَدَوْنَا عَلَيْهِ نَفَرٌ مِنْ أَصْحَابِنَا أَنَا وَ اَلْحَارِثُ وَ سُوَيْدُ بْنُ غَفَلَةَ وَ جَمَاعَةٌ مَعَنَا فَقَعَدْنَا عَلَى اَلْبَابِ فَسَمِعْنَا اَلْبُكَاءَ فَبَكَيْنَا فَخَرَجَ إِلَيْنَا اَلْحَسَنُ بْنُ عَلِيٍّ عَلَيْهِ السَّلاَمُ فَقَالَ يَقُولُ لَكُمْ أَمِيرُ اَلْمُؤْمِنِينَ اِنْصَرِفُوا إِلَى مَنَازِلِكُمْ فَانْصَرَفَ اَلْقَوْمُ غَيْرِي وَ اِشْتَدَّ اَلْبُكَاءُ مِنْ مَنْزِلِهِ فَبَكَيْتُ فَخَرَجَ اَلْحَسَنُ عَلَيْهِ السَّلاَمُ فَقَالَ أَ لَمْ أَقُلْ لَكُمُ اِنْصَرِفُوا فَقُلْتُ لاَ وَ اَللَّهِ يَا اِبْنَ رَسُولِ اَللَّهِ مَا تُتَابِعُنِي نَفْسِي وَ لاَ تَحْمِلُنِي رِجْلِي أَنْ أَنْصَرِفَ حَتَّى أَرَى أَمِيرَ اَلْمُؤْمِنِينَ صَلَوَاتُ اَللَّهِ عَلَيْهِ قَالَ فَتَلَبَّثْ فَدَخَلَ وَ لَمْ يَلْبَثْ أَنْ خَرَجَ فَقَالَ لِيَ اُدْخُلْ فَدَخَلْتُ عَلَى أَمِيرِ اَلْمُؤْمِنِينَ عَلَيْهِ السَّلاَمُ فَإِذَا هُوَ مُسْتَنِدٌ مَعْصُوبُ اَلرَّأْسِ بِعِمَامَةٍ صَفْرَاءَ قَدْ نُزِفَ وَ اِصْفَرَّ وَجْهُهُ مَا أَدْرِي وَجْهُهُ أَصْفَرُ أَوْ اَلْعِمَامَةُ 🔰اصبغ بن نباتۀ عبدى گويد: چون ابن ملجم بر امير المؤمنين على بن ابى طالب(عليه السّلام)ضربت زد ما چند نفر از ياران،من و حارث(بن عبد اللّٰه اعور)و سويد بن غفله و گروهى ديگر صبح زود بديدن آن حضرت رفتيم، بر در خانه نشستيم و صداى گريه از خانه شنيديم و ما نيز گريستيم، امام حسن مجتبى(عليه السّلام) از خانه بيرون آمد و فرمود:امير المؤمنين(عليه السّلام)مى‌فرمايد:به خانه‌هاى خود برويد. بجز من همه رفتند، و صداى گريه و ناله از منزل آن حضرت بلند شد و من نيز گريه كردم، امام حسن(عليه السّلام)بيرون آمد و فرمود:مگر نگفتم برويد؟عرضكردم: نه،بخدا سوگند اى پسر رسول خدا 👈نفسم با من يارى نمى‌كند و پاهايم بار تنم را نمى‌كشد كه بروم جز اينكه امير المؤمنين صلوات اللّٰه عليه را ببينم. حضرت اندكى درنگ كرد و درون خانه رفت،چيزى نگذشت كه بيرون آمد و بمن فرمود:داخل شو،پس بر امير المؤمنين(عليه السّلام)وارد شدم ديدم حضرت تكيه داده و دستمالى زرد بسر مبارك بسته،و👈 از كثرت خونريزى رنگ چهرۀ مباركش بقدرى زرد شده بود كه نمى‌دانم صورت مباركش زردتر بود يا دستمالى كه بسر بسته بود ✍: ادامه دارد انشاءالله.... 📚:الأمالي (للمفید)ج۱ ص۳۵۱  

➖لحظات آخر عمر مبارک امیرالمومنین علیه‌السلام قسمت دوم 🛑فَأَكْبَبْتُ عَلَيْهِ فَقَبَّلْتُهُ وَ بَكَيْتُ فَقَالَ لِي لاَ تَبْكِ يَا أَصْبَغُ فَإِنَّهَا وَ اَللَّهِ اَلْجَنَّةُ فَقُلْتُ لَهُ جُعِلْتُ فِدَاكَ إِنِّي أَعْلَمُ وَ اَللَّهِ أَنَّكَ تَصِيرُ إِلَى اَلْجَنَّةِ وَ إِنَّمَا أَبْكِي لِفِقْدَانِي إِيَّاكَ يَا أَمِيرَ اَلْمُؤْمِنِينَ جُعِلْتُ فِدَاكَ حَدِّثْنِي بِحَدِيثٍ سَمِعْتَهُ مِنْ رَسُولِ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ فَإِنِّي أَرَانِي لاَ أَسْمَعُ مِنْكَ حَدِيثاً بَعْدَ يَوْمِي هَذَا أَبَداً فَقَالَ نَعَمْ يَا أَصْبَغُ دَعَانِي رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ يَوْماً فَقَالَ لِي يَا عَلِيُّ اِنْطَلِقْ حَتَّى تَأْتِيَ مَسْجِدِي ثُمَّ تَصْعَدَ عَلَى مِنْبَرِي ثُمَّ تَدْعُوَ اَلنَّاسَ إِلَيْكَ فَتَحْمَدَ اَللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ وَ تُثْنِيَ عَلَيْهِ وَ تُصَلِّيَ عَلَيَّ صَلاَةً كَثِيرَةً ثُمَّ تَقُولَ أَيُّهَا اَلنَّاسُ إِنِّي رَسُولُ رَسُولِ اَللَّهِ إِلَيْكُمْ وَ هُوَ يَقُولُ لَكُمْ أَلاَ إِنَّ لَعْنَةَ اَللَّهِ وَ لَعْنَةَ مَلاَئِكَتِهِ اَلْمُقَرَّبِينَ وَ أَنْبِيَائِهِ اَلْمُرْسَلِينَ وَ لَعْنَتِي عَلَى مَنِ اِنْتَمَى إِلَى غَيْرِ أَبِيهِ أَوِ اِدَّعَى إِلَى غَيْرِ مَوَالِيهِ أَوْ ظَلَمَ أَجِيراً أَجْرَهُ 🔰اصبغ بن نباته می گوید: خود را بروى حضرت انداختم و او را بوسيدم و گريستم.بمن فرمود:اصبغ! گريه مكن،بخدا سوگند به بهشت مى‌روم،عرضكردم:فدايت شوم بخدا سوگند مى‌دانم كه شما به بهشت مى‌رويد و همانا گريۀ من بخاطر آن است كه شما را از دست مى‌دهم. اى امير المؤمنين.فدايت شوم يكى از احاديثى را كه از رسول خدا(صلّى الله عليه و آله)شنيده‌اى برايم بازگو كه من فكر كنم از اين روز به بعد ديگر نتوانم از شما حديثى بشنوم .فرمود: آرى اى اصبغ،روزى رسول خدا(صلّى الله عليه و آله)مرا فرا خواند و فرمود:اى على برو بمسجد من،سپس بر منبر بالا مى‌روى و مردم را سوى خود فرا مى‌خوانى،پس حمد و ثناى خدا-عزّ و جلّ‌-بجاى مى‌آورى و درود فراوان بر من مى‌فرستىآنگاه مى‌گوئى:اى مردم،من فرستادۀ رسول خدا بسوى شما هستم،و ايشان بشما مى‌فرمايد: 👈«آگاه باشيد،لعنت خدا و لعنت فرشتگان مقرّب و پيامبران مرسل خداوند و لعنت من بر هر كس كه خود را به غير پدر خودش منتسب كند،يا خود را از آن غير صاحبان خود بداند،يا مزد كارگرى را كم گذارد و باو ستم روا دارد»👉 ✍: ادامه دارد انشاءالله....