eitaa logo
اساتید انقلابی و نخبگان علمی
42.8هزار دنبال‌کننده
28.8هزار عکس
18.8هزار ویدیو
579 فایل
کانال اختصاصی اساتید ، فرهنگیان انقلابی ، نخبگان و مراکز آموزش عالی و پژوهشی ، شبکه روشنگران ، هادیان سیاسی و اصحاب رسانه http://eitaa.com/asatid_enghelabi به غیر از کربلا هر جا سفر کردم ، ضرر کردم 🌹 به تو از دور سلام🌹
مشاهده در ایتا
دانلود
💠 ناطق حقایق ▫️ این نحوه برداشت را غیر از کسی نقل نکرده است؛ حضرت فرمود شما به این فکر هستید که خدا را با چیز دیگر بشناسید؟ خدا که شاهد است چیز دیگر غایب است، مگر غایب را وسیله برای شناخت حاضر قرار می دهند؟! فرمودند اگر کسی نزد شما حاضر باشد، اوّل او را می بینید، بعد به اوصاف او پی می برید؛ اوّل خود شخص را می بینید، بعد به اندام او، به چهره او، به رنگ او پی می برید، بعد وقتی حرف می زند به علم او و وقتی که عمل می کند به وصف او پی می برید؛ وصف او، علم او، اندام او بعد از شهود خود اوست. وصف مشهود یعنی کسی که حاضر است، بعد از شهود اوست؛ ولی اگر کسی غایب بود، اوّل اسم و وصف هست، اسم او را آدم می بیند وصف او را می بیند، بعدها بر او تطبیق می کند و خود شخص را می شناسد. پس اگر معروف ما غایب باشد، اوّل اسم است و وصف، بعد خود شخص؛ اگر حاضر باشد، اوّل خود شخص است، بعد اسم و وصف. ▫️ وجود مبارک در ذیل همان آیه سوره مبارکه «یوسف» استدلال می کند، می گوید برادران یوسف، او را دیدند، این آقا را دیدند اما نمی دانستند که یوسف است، این شخص را دیدند، «أنت» را دیدند و از «أنت» پی به یوسف بردند: ﴿أَ ءِنَّكَ لَأَنتَ یوسُفُ﴾؛ یعنی اوّل شخص را دیدند، بعد به اسم پی بردند؛ نگفتند یوسف تو هستی، بلکه گفتند تو یوسف هستی؟! فرمود بله من یوسف هستم. این تعبیری است که ما مرتّب می خوانیم و می گوییم؛ ولی هرگز در ذهن ما این‌طور نمی آید. وجود مبارک امام صادق از همین تعبیر آیه شریفه که «أنت» را بر یوسف مقدم داشت که اوّل انسان «أنت» را می شناسد، بعد اسم و وصف را می شناسد، گفت چون یوسف حاضر بود و برادران او را دیدند، اوّل او را دیدند و بعد به اسم و وصف او پی بردند، بعد او گفت بله من یوسف هستم. ▫️ فرمود در هم همین طور است؛ خدا چون شاهد است، اوّل خدا را می بینید، بعد «الله» را، بعد «رحمان» را، بعد «حکیم» را، بعد «علیم» را بعد «قدیر» را می شناسید؛ اوّل او را می بینید، بعد به اسمای حسنای او پی می برید! «إِنَّ مَعْرِفَةَ عَینِ الشَّاهِد» قبل از معرفت اسم و وصف اوست «كَمَا قَالُوا لِیوسُفَ‏ ﴿إِنَّكَ لَأَنْتَ یوسُف﴾‏». این همان است که احکام فقهی را برای ما بیان می کند! این جزء است؛ حتماً به این آیه، به ذیل این آیه و به روایتی که در ذیل این آیه است مراجعه کنید، ببینید که طرز استدلال را اینها چطور بیان می کنند! این یک امام صادق (سلام الله علیه) می خواهد که بگوید چون «أنت» قبل از یوسف ذکر شد؛ یعنی کسی که حاضر هست، اوّل خود او را باید شناخت، ما نمی دانیم که اسم و وصف او چیست، بعد به اسم و وصف او پی می بریم، چه اینکه برادران یوسف اوّل یوسف را شناختند، بعد به اسم او پی بردند. فرمود ما خدا را اوّل باید بشناسیم و ببینیم، بعد «الله» را، بعد «رحمان» را و بعد «رحیم» را! «إِنَّ مَعْرِفَةَ عَینِ الشَّاهِد» قبل از معرفت اسم و وصف اوست؛ اما معرفت غایب بعد از معرفت اسم و وصف اوست.! آپارات: https://aparat.com/v/HKaej 📚 سوره مبارکه جاثیه جلسه 6 🇮🇷 کانال اساتید انقلابی و نخبگان علمی @asatid_enghelabi ایتا و سروش https://eitaa.com/asatid_enghelabi http://sapp.ir/asatid_enghelabi