eitaa logo
پایگاه جریان‌شناسی اسباط
664 دنبال‌کننده
594 عکس
30 ویدیو
3 فایل
"اسباط"، پایگاه تخصصی جریان‌شناسی حوزه و روحانیت، وابسته به موسسه مطالعات راهبردی بعثت 💻 asbaat.ir 🔸 eitaa.com/asbaat_ir 📷 www.instagram.com/asbaat_ir 💠 @Asbaatadmin
مشاهده در ایتا
دانلود
🚩 نگاهی گذرا به #حوزه_علمیه_اصفهان/ بخش چهاردهم 💠 جریان‌ها و ویژگی‌های #مکتب_عرفانی_اصفهان/ قسمت سوم 2️⃣ عرفان عملی و سلوک شرعی شیعی 👇👇👇 🆔 @asbaat_ir
🚩 نگاهی گذرا به / بخش چهاردهم 💠 جریان‌ها و ویژگی‌های / قسمت سوم 2️⃣ عرفان عملی و سلوک شرعی شیعی 🔹 کمی پس از صفویه جریان عرفانی جدیدی در بین برخی حکما و عرفای شیعه به وجود آمد. نقش آقا محمد بیدآبادی (۱۱۹۸) در این جریان بسیار پررنگ است. 🔹 عارف بیدآبادی که عرفان ناب را در مکتب فقیهان عارفی مانند مجلسی اول و شیخ بهایی آموخته بود، به جای حکم به اتحاد تصوف و تشیع، عرفان را بر مبنای باورها و روایات شیعی بنا کرد. 🔹 پیش از این نیز چنین تلاشی توسط فقیهان عارفی مانند سید بن طاوس، شهید ثانی و ابن فهد حلی صورت گرفته بود. اهمیت آقا محمد بیدآبادی در مقایسه با عرفای پیشین شیعه در این بود که توانست آموزه­‌های بلند عرفانی را که در بین کتب حدیث، تفسیر و … بیان شده بود، با چینش جدیدی به صورت یک مکتب اخلاقی-عرفانی و سلوک شرعی شیعی در آورد. 🔹 رویه سلوکی بیدآبادی ریشه در کتاب و سنت و آموزه­‌های پیشوایان شیعه دارد. از یک سو توصیه قرآن کریم و احادیث امامان(ع) به ضرورت تهذیب نفس و لزوم بهره‌­گیری از ذکر و دعا و توسل و از سوی دیگر سستی بنیاد اخلاق ارسطویی و عدم انطباق با پاره­‌ای مبانی کتاب و سنت، با تمام رواجی که در بین عالمان مسلمان داشت، وی را بر آن داشت تا از متن زلال کتاب و سنت و سیره معصومان(ع) شیوه صحیح تهذیب نفس را استنباط و ارائه نماید. 🔰 ویژگی‌های مکتب عرفانی بیدآبادی 🔹 از ویژگی‌­های این مکتب می­‌توان به توجه به باطن اعمال در عین حفظ ظواهر و توجه به معرفت نفس، اشاره کرد. نکته دیگر اینکه اساس این مکتب بر عمل قرار دارد و دیدگاه­‌های آن تجربی و عملی و محور آن دستور العمل – و نه آگاهی از فضایل و رذایل- است. بید آبادی در این مکتب برخلاف برخی علمای ظاهری ریاضت کشیدن را امری مثبت می­‌داند. 🔹 در مکتب عرفانی بیدآبادی انسان می‌تواند با ریاضت­‌های شرعی و مداومت بر اذکار و اوراد رسیده از معصومین به تدریج به جایی برسد که باب ملکوت به روی او باز گردد. 🔹 در این حال برای او «فنای ملک و ملکوت حاصل گردد و نهایتا از محو به صحو و بقای کلی در عین فنا رسد و سر معنای «العبودية جوهرة كنهها الربوبية» برایش منکشف گردد و در این مقام به مرتبه خلافت و راهنمایی مردم به سوی خدا و نیابت حضرت حجة­الله على الارض خواهد رسید.» 🔹 گفتنی است که رویه سلوکی و مشرب عرفانی آقا محمد بیدآبادی از یک سو با شریعتمداران ظاهر انگار که از «لب و حقیقت به قشر و پوسته و از رحیق شراب به سراب» اکتفا می­‌کردند و از سویی دیگر با صوفیه باطنيه منحرف که منکر ظواهر شریعت بودند، در تقابل بود. 🔹 این شیوه عرفانی و سلوکی سبب شهرت او در جهان تشیع شد و شاگردان زیادی از محضر وی بهره بردند که همین شاگردان بعدها سبب شکل­‌گیری عرفان شرعی یا سیر و سلوک شیعی شدند. به همین دلیل وی را بنیان‌گذار عرفان عملی شیعی می­‌دانند. حتی بزرگان عرفای نجف اشرف طريقه خود را به این عارف سالک می­‌رسانند. ادامه دارد ... 🌐 https://www.asbaat.ir/?p=4736 🆔 @asbaat_ir
🔰 مکتب امام، نفی احزاب #چپ‌گرا و #راست‌گرا 👇👇👇 🆔 @asbaat_ir
🔰 مکتب امام، نفی احزاب و 🔺 در مکتب اخلاقی و انسانی امام، جان و آبروی هر انسانی از احترام برخوردار است. امام به همان اندازه که مواظب بود تا احزاب و گروه های راست گرا و مدعی مبارزه ، اخلاص و حیثیت مردم را فدای اهداف حزبی خود نکنند و با استفاده ی ابزاری از احساسات دینی و ملی مردم، اهداف محافظه کارانه خود را دنبال نکنند؛ به همان اندازه با روش های گروه های چپ گرا و خشونت گرا که با روش های قهر آمیز درصدد دستیابی به قدرت بودند مخالف بود. 🔺 امام به خوبی بدین نکته واقف بود که حرکت های مسلحانه و بمب گذاری و ترور، جان و مال مردم را با خطر روبه رو می سازد. از این رو حتی در مقابل تلاش برخی گروه ها برای تروز خائنین به دین و ملت، سکوت اختیار می کرد. 🔺 پایبندی امام به اخلاق و سیره اهل بیت علیهم السلام به قدری بود که حتی به ترور شاه راضی نشد. امام تنها بر افشای حرکت های ضد دینی و ضد اخلاقی رژیم طاغوت و بالا بردن سطح بینش مردم و کادرسازی تکیه داشت و حتی تهدید به اعلام حکم از سوی او در دوران اوج گیری انقلاب، مبارزه ای با دست خالی از سلاح دربرابر یک حکومت کاملا مسلح بود و این شبیه حمایت روز بیست و یکم و بیست و دوم بهمن سال 1357 بود که مردم در آن روزها با دست خالی به میدان آمده بودند. 🔺 امام در یکی از بیاناتشان، به تلاش یکی از عناصر سازمان منافقین در نجف اشاره می کند که سعی داشت ایشان را برای آغاز عملیات مسلحانه متقاعد کند. 🔺 «یکماه [یا] بیست و چند روز، یکی از همین منافقین با صورت صالح، با ژـ سه، با همه چیز آمد آنجا، نشست در ، من بودم؛ برای من گفت، هرروز گفت، هرروز گوش کردم؛ از مرحوم آقای طالقانی سفارش آورده بود؛ از یکی از علمای دیگر سفارش آورده بود؛ آن ها را هم بازی داده بود. آمد [مواضعشان را] گفت. من دیدم خیلی این مسلمان است؛ خوب ما که این قدر مسلمان نیستیم! من به او سوء ظن پیدا کردم. من هیچ جوابش را نداد؛ فقط گفت: ما می خواهیم بکنیم؛ گفتم: نمی توانید؛ خودتان را به کشتن ندهید.» 🔺 امام در جایی دیگر، پاسخ خود را به این عنصر سازمان منافقین چنین بیان می کند: «آمده بود که تأیید بگیرد از من. من همان گوش کردم و یک کلمه هم جواب ندادم؛ فقط این که گفت ما می خواهیم که قیام مسلحانه بکنیم؛ من گفتم: نه قیام مسلحانه حالا وقتش نیست و شما نیروی خودتان را از دست می دهید و کاری هم ازتان [بر] نمی آید.» 🔺 بعدها در مصاحبه ای با مجله «پیکار» - ارگان رسمی - اعتراف می کند که سخن آن روز امام، جنبه تاکتیکی و مقطعی نداشت و اصولاً دیدگاه امام، برخاسته از یک باور و اعتقاد بود که ربطی به یک زمان و مکان خاص ندارد. ✍️ استاد حسن ابراهیم‌زاده 📚 امر به معروف و نهی از منکر احزاب؛ ص 92 🆔 @asbaat_ir
🔖 #نقش_علما_در_تحولات_ایران_معاصر/ بخش نخست 🔰 تقسیم‌بندی علما در #مشروطه 👇👇👇 🆔 @asbaat_ir
🔖 / بخش نخست 🔰 تقسیم‌بندی علما در 🔺 متأسفانه در نهضت مشروطه، علمای ما از لحاظ سیاسی، به دو دسته عمده تقسیم شدند: 1️⃣ گروه مشروطه‌خواه 2️⃣ گروهی که به مخالفان مشروطه مشهور شدند. 🔺 دو دسته فوق، هم در ایران و هم در نجف حضور داشتند. از کسانی که در نجف بودند و به مشروطه‌خواه مشهور گردیدند، می‌توان افراد ذیل را نام برد: 🔺 ملامحمدکاظم ، شیخ عبداللّه مازندرانی، حاج میرزا حسین خلیلی تهرانی و آیت اللّه . نائینی که در واقعه مشروطه نامدارتر از دیگران است، در آن مقطع، شاگرد سه عالم قبلی به شمار می‌آمد. 🔺 مهمترین کسی که در نجف به مخالفت با مشروطه مشهور شد، بود. در خصوص دیدگاه‌ها و عملکرد سیاسی ایشان کار چندانی صورت نگرفته است. 🔺 مهمترین سندی که می‌توان درباره مواضع ایشان ارائه کرد، خاطرات آقانجفی قوچانی در سیاحت شرق می‌باشد. آقانجفی قوچانی از شاگردان آخوند خراسانی و طرفدار مشروطه بود. 🔺 در واقعه قیام مسلمانان بر ضد نیروهای انگلیسی، که پس از جنگ جهانی اول وارد عراق شده بودند و با عثمانی‌ها می‌جنگیدند، سیدمحمدکاظم یزدی علیه آنها فتوای صادر کرد. 🔺 نکته درخور توجه آن است که مخالفت وی با مشروطه نمی‌تواند در ردیف مخالفت با مشروطه قرار گیرد، زیرا شیخ فضل اللّه که در ابتدا مشروطه‌خواه بود، بعد از مدتی خواهان گردید و سپس به دلایلی که قبلاً گفتیم، به مخالفت قطعی با مشروطه پرداخت. 🔺 آیت اللّه و آیة اللّه سیدمحمد طباطبایی از موافقان مشروطه در تهران بودند. سید عبداللّه بهبهانی در سال ۱۹۱۰م در منزلش ترور شد و به قتل ایشان متهم گردید، لذا از ایران فرار کرد. مشهورترین مخالف مشروطه در ایران نیز شیخ فضل اللّه نوری بود. ادامه دارد ... 🌐 https://www.asbaat.ir/?p=4810 🆔 @asbaat_ir
🔰 #جریان_مخالف_دخالت_دین_در_سیاست/ بخش پنجم 📝 #یادداشت| تضعیف مرجعیت دینی مهمترین ویژگی طیف اصلاح‌طلب افراطی 👇👇👇 🆔 @asbaat_ir
🔰 / بخش پنجم 📝 | تضعیف مرجعیت دینی مهمترین ویژگی طیف اصلاح طلب افراطی 🔺 با پیروزی انقلاب اسلامی ایران و تاسیس نخستین حکومت دینی مشروع در عصر غیبت بر مبنای ، جریان مخالف دخالت دین در سیاست همچنان به عنوان یکی از جریان‌های مطرح در حوزه نمود روشن‌تری یافته است. 🔺 جریانی که در لفافه دین و به نام دفاع از آن به مخالفت دخالت دین در عرصه سیاست برخاسته است. این جریان را پس از پیروزی انقلاب اسلامی به طور مشخص می‌توان در شاخه‌هایی از گفتمان موسوم به مورد مطالعه و بررسی قرار داد. 🔺 طیف اصلاح طلب خود دارای جریانها و شاخه‌های متعددی با عقاید و دیدگاه‌های متفاوت است که بعضا خود را در دایره ولایت تعریف نموده و سیطره دین بر تمام ابعاد زندگی بشر را نیز پذیرفته است اما نوشتار حاضر معطوف به شاخه‌های افراطی از این جریان است که تاکنون ولایت مطلقه فقیه را زیر سوال برده و با تمسک به رویکرد عقل‌گرایانه محض بر جمهوریت نظام به جای اسلامیت آن تاکید ورزیده‌ است. 🔺 در اصل این گفتمان به دین حداقلی و جدایی آن از سیاست متمایل شده‌ است. و در نهایت مهم‌ترین ویژگی این طیف را می‌توان در نفی یا تضعیف و حاکمیت سیاسی علما و فقهاء شیعه در عصر غیبت توصیف نمود. 🔺 در ادامه به برخی از سرشاخه‌ها و نمادهای حوزوی این پدیده که در دوره بعد از پیروزی انقلاب اسلامی در قالب گفتمان اصلاحات ظاهر گردیدند اشاره می‌کنیم: 🔸 الف - جریان حامی طیف 🔺 اجمالا طیف ملی‌گرا بعد از پیروزی انقلاب اسلامی جریانی است که بر تقدم عناصر ملی و سرزمینی و جمهوریت نظام بر اسلامیت آن تاکید ورزیده‌اند. 🔺 در مقطع بعد از تاسیس نظام جمهوری اسلامی با چهره‌هايی از حوزه مواجه می‌شویم که از آنها می‌توان با عنوان حامیان سیاسی جریان ملی‌گرا و جریانات وابسته به آن یاد کرد این چهره‌ها به دلایل سیاسی همواره مورد حمایت جریانات ملی‌گرا نیز قرار داشته‌اند در میان این چهره‌ها می‌توان به افرادی همچون آقای ، و محسن اشاره کرد. ✍️ حجت الاسلام محمد ملک‌زاده ادامه دارد ... 🌐 https://www.asbaat.ir/?p=2141 🆔 @asbaat_ir
🔖 در جمهوری اسلامی ایران/ بخش دوم 🔰 تقسیم‌بندی گروه‌های اجتماعی ایران در قرن نوزدهم 🔹 اما در عرصه­‌ی اجتماعی، جامعه­‌ی ایران در سده­‌ی نوزدهم شامل سه گروه اجتماعی عمده نظير: 🔹 ۱- شاه و گروه ممتاز حاکمه 🔹 ۲- اشراف و فئودال از جمله قبایل، روحانیون و بازرگانان 🔹 ۳- دهقانان و اصطلاحا عوام‌‌الناس (توده­‌ی مردم، زارعان و کوچندگان دامدار) بودند. 🔹 در این دوره با وجود طایفه­‌ها، روستاها، اصناف، محلات شهری و اجتماعات مذهبی بسیار منسجم، گسیختگی در ایران کمتر دیده می­‌شد. با این حال، از دیدگاه برخی محققین، سه علت مرتبط به هم، این تعدد و گوناگونی‌­های اجتماعی را به رقابت تبدیل می­‌کرد: 🔹 ۱- مبارزه برای دستیابی به منابع کمیاب به ویژه زمین­‌های آبی، مراتع حاصل‌خیز و قنات‌ها. 🔹 ۲- اعتقاد رایج به عدم رشد اقتصادی پایدار این باور را تقویت می­‌کرد که شخص، فقط با محروم کردن دیگران می­‌تواند به ثروت و دارایی دست یابد و نفع یک گروه، خسران دیگری را در پی دارد. 🔹 ۳- رقابت برای دستیابی به مناصب محلی، اغلب به درگیری میان گروه­‌ها منجر می­‌شد و این مسئله به ویژه در شهرها واقعیت پیدا می‌­کرد. مشاهده می‌­شود که ماهیت کشمکش­‌ها در مقطع فوق، بیشتر جنبه‌­ی درون قبیله‌­ای و موضوع کشمکش­‌ها هم اصطلاحا فرو ملی بوده است و هیچگاه در عرصه­‌ی ملی بروز نمی­‌یافت. 🔹 از این روی اصطلاحا در دوران پیش از مدرن، به دلیل فقدان یا عدم دسترسی عمومی به منابع قدرت و ثروت، رقابت­‌ها و یا کشمکش‌­ها نیز متناسب با جامعه سنتی آن دوران بود. 🔹 اما با تأسیس سلسله­‌ی قاجاریه و آشنایی نخبگان سیاسی و روشنفکران با آموزه‌­ها و نهادهای غربی، خاصه از اواخر سده­‌ی نوزدهم، تضادها و کشکش‌­ها، ماهیتی مدرن، پیدا کردند. ادامه دارد ... 🌐 https://www.asbaat.ir/?p=4795 🆔 @asbaat_ir
🔰 #جریان‌شناسی_فکری_سیاسی_عاشورا/ بخش سوم 📝 #یادداشت|عاشورا، صف‌آرایی اسلام محمدی با اسلام بنی امیه 👇👇👇 🆔 @asbaat_ir
🔰 / بخش سوم 📝 |عاشورا، صف‌آرایی اسلام محمدی با اسلام بنی امیه 🔸 برخی معتقدند اساسا واقعه عاشورا، تنها چیزی که نداشت، بود، زیرا مذاکره و تعامل در کربلا، اصلا معنا نداشت. بلکه صف‌آرایی تمام قد، بین لشکر حق و باطل بود. 🔸 این صف­‌آرایی بین حق و باطل همواره در طول تاریخ ادامه خواهد داشت تا به امروز، البته مصادیق آن تغییر می­‌کنند. امام صادق علیه السلام در روایتی به زیبایی عاشورا و بعد از آن را در مصاف حق و باطل به خوبی ترسیم می­‌کند. 🔸 امام صادق(ع) در این خصوص فرموده­‌اند: «إِنَّا وَ آلُ أَبِي سُفْيَانَ أَهْلُ بَيْتَيْنِ تَعَادَيْنَا فِي اللَّهِ قُلْنَا صَدَقَ اللَّهُ وَ قَالُوا كَذَبَ اللَّهُ قَاتَلَ أَبُو سُفْيَانَ رَسُولَ اللَّهِ وَ قَاتَلَ مُعَاوِيَةُ عَلِيَّ بْنَ أَبِي طَالِبٍ وَ قَاتَلَ يَزِيدُ بْنُ مُعَاوِيَةَ الْحُسَيْنَ بْنَ عَلِيٍّ وَ السُّفْيَانِيُ‏ يُقَاتِلُ‏ الْقَائِم[۴]؛ ما و خاندان ابوسفیان، دو خانواده هستیم که به جهت خداوند با یکدیگر دشمنی کردیم. ما خداوند را تصدیق کردیم و آنها تکذیبش کردند. ابوسفیان با پیامبر جنگید و معاویه با علی بن ابی­‌طالب عليه ‌السلام و یزید با حسین بن علی عليه ‌السلام. سفیانی نیز با قائم عليه‌ السلام خواهد جنگید.» 🔸 بر این اساس جنگ بین و بین اسلام اهل‌بیت و اسلام بنی‌ امیه، قدمتی به درازای تاریخ اسلام، دارد. 🔸 بنی امیه به عنوان نماد جبهه باطل و نفاق داخلی در میان امت اسلام از یک طرف، و از طرف دیگر، اسلام اهل‌بیت به عنوان نماد جبهه حق، از ابتدای اسلام با یکدیگر، در حال ستیز و نزاع بودند و این درگیری، به معنای مذاکره نبوده و نخواهد بود، بلکه منشاء این نزاع بر سر اعتلای کلمه الله هی العلیاء (تَعَادَيْنَا فِي اللَّهِ)، بوده است و نه تعامل و مذاکره. 🔸 امروزه این نزاع بین ایران اسلام و غرب به سرکردگی شیطان بزرگ، به خوبی ملموس است. از این رو بارها به زبان­‌ها و گفتارهای مختلف بیان کرده‌­اند که نزاع ما و آمریکا، نزاعی و بر اساس نظام ارزش‌­ها و باورهاست و فقط به امور سیاسی محدود نمی­‌شود که با گفت­گو و مذاکره حل شود. 🔸 در این رویکرد در کربلا، مذاکره که هیچ، امان­‌نامه هم جایی نداشت، حتی وقتی مستکبرین زمان چون شمر، عباس بن علی را مخاطب قرار می­‌دهند، بی­‌اذن ولی امر خویش، به شمر نگاه هم نمی‌کند و آن‌گاه هم که امام حسین به عباس اذن می‌دهند که جوابش را بده هر چند فاسق باشد: «أَجِیبُوهُ‌ وَ إِنْ‌ کَانَ فَاسِقاً» و وقتی شمر، برای علمدار کربلا امان‌نامه می­‌آورد، حضرت عباس(ع) که کانون غیرت، حمیت و وفاداری است، بر شمر بانگ می‌زند و می­فرماید: 🔹 «لَعَنَکَ اللَّهُ وَ لَعَنَ أَمَانَکَ أَ تُؤْمِنُنَا وَ ابْنُ رَسُولِ اللَّهِ لَا أَمَانَ‌ لَهُ؛ بریده باد دستان تو و لعنت خدا بر تو و امان نامه تو ای دشمن خدا، ما را فرمان می­‌دهی که از یاری برادر و مولایمان حسین(ع) دست برداریم و سر در طاعت ملعونان و ناپاکان درآوریم آیا ما را امان می‌دهی ولی برای فرزند رسول خدا(ص) امانی نیست!» عباس بن علی، چنان با قاطعیت سخن می­‌گوید، که دشمن ناامیدانه، به خیمه خویش، باز می­‌گردد. ✍️ حجت الاسلام محسن محمدی ادامه دارد ... 🌐 https://www.asbaat.ir/?p=4773 🆔 @asbaat_ir
🔖 #احزاب_و_گروه_های_متاثر_از_لیبرالیسم/ بخش نخست 🔰 #سازمان_مجاهدین_انقلاب_اسلامی_ایران/ قسمت اول 👇👇👇 🆔 @asbaat_ir