بهلول از شیخ جنید بغدادی پرسید: آداب طعام خوردن خود را می دانی؟ گفت: آری.
چگونه می خوری؟
جنید بغدادی پاسخ داد: اول بسم الله می گویم و از جلوی خود می خورم و لقمه کوچک بر می دارم و به طرف راست دهانم می گذارم و آهسته می جوم و به لقمه دیگران نظر نمی کنم و در خوردن از یاد حق غافل نمی شوم و هر لقمه که می خورم، الحمدلله می گویم و در اول و آخر غذا دست می شویم.
بهلول گفت:
اینها که تو گفتی، فرع است و اصل در خوردن، آن است که لقمه حلال باید خورد و اگر غذای حرام را صدها نوع از این آداب که گفتی به جای بیاوری، فایده ای ندارد و سبب تاریکی دل شود.
✍️ از کتاب رازقیت خالق نوشته اسماعیل صدیقی
@Asemani_bashim
فرزندشیخ رجبعلی خیاط:
یک خیاطی به اسم «آقا صمد» در بازار کار می‌کرد که یک چرخ خیاطی داشت و آن چرخ، همه زندگی‌اش بود. او از شاگردهای پدرم بود، با همان کسب ضعیف و درآمد کم همیشه بازارچه را ایام محرم خرج می‌داد.
همین آقا صمد می‌گفت: یکی از دوستانم حدود 75 روز برای خودسازی جایی برای ریاضت و این نوع کارها رفته بود و بعد که برگشت به من گفت: صمد! برو ببین جناب شیخ درباره من چه می‌گوید؟ می‌گفت: وقتی که من وارد کارگاه جناب شیخ شدم، گفت: برو بیرون! گفتم: جناب شیخ، من آمده‌ام فیضی ببرم!
گفت: به دوستت بگو بدبخت، تو مشرک شده‌ای! در آن مدت تو خودت را گذاشته بودی جلو که «من چشم برزخی‌ام باز شود!» «من!» ببینم، پس خدا کو؟! برای خدا چه کرده‌ای؟ بعد جناب شیخ گفت: به او بگو برو نمازت را بخوان! زنت هم از تو ناراضی است، برو دو حلقه النگو بگیر و او را راضی کن!
✍🏻 پایگاه اطلاع رسانی مشرق
کد خبر: ۱۵۳۴۶۲
@Asemani_bashim
آیت الله قرهی:
همانطور که میدانید حسادت با غبطه فرق میکند. «حسادت»؛ یعنی این که چرا او دارد، من ندارم، «غبطه»؛ یعنی او دارد نوش جانش، ولی به من هم بده.
امّا در این زمینه های مادّی، غبطه معنا ندارد. او دارد که دارد! به من چه که دارد؟! دیگر این که: خدا! او چه خانه بزرگی دارد، چه ماشین فلانی دارد، نوش جانش امّا به من هم بده؛ غبطه نمیشود! اصلاً غبطه را در مسائل دنیوی مصرف نمیکنند که بخواهد تاریخ مصرفش بگذرد - توجّه! توجّه! این یک کد است که دارم به شما عرض میکنم– بلکه انسان در مسائل معنوی، غبطه میخورد که او چه مقام معنوی خوبی دارد، خوشا به سعادتش امّا ای کاش میشد من هم اینطور بشوم، ای کاش من هم آدم میشدم، ای کاش من هم به این مقامات الهی که بزرگانی مثل بهجت القلوب، مثل آیت‌الله العظمی بهاء‌الدّینی، مثل ابوالعرفا، آیت‌الله العظمی ادیب، مثل آیت‌الله مولوی قندهاری، مثل آیت‌الله شاه آبادی، مثل آیت‌الله حق شناس(اعلی اللّه مقامهم اجمعین) و مثل حضرت شیخنا الاعظم، حضرت مفید عزیز(روحی له الفداء و سلام اللّه علیه) و ... دارند، میرسیدم. لذا غبطه را در این‌جا خرج میکند و حسادت نمیورزد.
عزیز دلم! وقتی کسی خود را از مردگان دانست و طمع نداشت و قانع بود؛ درّ شناس و گوهر‌شناس میشود و میداند غبطه، یک درّ است؛ پس غبطه را برای مسائل دنیا نمیخورد. وقتی میبیند کسی اموال زیادی دارد، می‌گوید: دارد که دارد، اصلاً قانع میشود، دیگر حریص نیست ولو به طریق حلالش!
✍🏻227 مین جلسه درس اخلاق
@Asemani_bashim
5.21M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
دعا
آیت الله جوادی آملی
@Asemani_bashim
https://chat.whatsapp.com/CX1T9HwZujk0VVetUFPu9d