مرحوم آیه‌ الله میرزا احمد سیبویه معتقد بود؛ حضور قلب انسان را بهتر به خدا می‌ رساند نسبت به کسی که اعضا و جوارحش را خسته می ‌کند، مرتب نماز می ‌خواند، در حالی که دلش جای دیگری است. ✍️سایت علامه حسن زاده آملی خبرگزاری خبر آنلاین @Asemani_bashim

کلیپ کوتاه شفاعت قرآن آیت الله ناصری @saatibarayagha @Asemani_bashim

کلیپ کوتاه مستم آقا به هوات علیمی @saatibarayagha @Asemani_bashim

کلیپ دو دقیقه درسی از قرآن @saatibarayagha @Asemani_bashim

محبت اهل بیت علیهم السلام @saatibarayagha @Asemani_bashim

امام باقر (علیه السلام) می فرماید: خداوند متعال، از بین بندگان مؤمنش آنان را که بسیار دعا کنند، دوست می دارد، پس شما را به دعا در سحر تا طلوع آفتاب سفارش می کنم، زیرا در این ساعات درهای آسمان باز و رزق و روزی میان بندگان تقسیم می گردد و حاجت های بزرگ بر آورده می شود. ✍️اصول کافی مترجم ج 4، باب الاوقات و الحالات التی ترجی فیها الاجابه، ص 228، ح 9. @Asemani_bashim

کلیپ کوتاه انسانهای ناسپاس @saatibarayagha @Asemani_bashim

آیت الله حق شناس: گرفتاری‌های محبت دنیا این را هم عرض بکنم: « قَالَ اللَّهُ تَبَارَکَ و َتَعَالَی یَا أَحْمَدُ لَوْ صَلَّی الْعَبْدُ صَلَاةَ أَهْلِ السَّمَاءِ و َالْأَرْضِ و َیَصُومُ صِیَامَ أَهْلِ السَّمَاءِ وَ الْأَرْضِ و َیَطْوِی عَنِ الطَّعَامِ مِثْلَ الْمَلَائِکَةِ وَ لَبِسَ لِبَاسَ الْعَابِدِینَ ثُمَّ أَرَی فِی قَلْبِهِ مِنْ حُبِّ الدُّنْیَا ذَرَّةً أَوْ سُمْعَتِهَا أَوْ رِئَاسَتِهَا أَوْ صِیتِهَا أَوْ زِینَتِهَا لَا یُجَاوِرُنِی فِی دَارِی وَلَأَنْزِعَنَّ مِنْ قَلْبِهِ مَحَبَّتِی وَلَأُظْلِمَنَّ قَلْبَهُ حَتَّی یَنْسَانِی وَلَا أُذِیقُهُ حَلَاوَةَ مَحَبَّتِی»، اگر بنده‌ای، هی نماز بخواند، هی روزه بگیرد، شکمش هم خالی از خوراک باشد، اما دنیا را دوست داشته باشد، در خانه من و همسایه من نخواهد بود، پس اگر ببینم در قلبش حب دنیاست؛ دنیا یعنی چه؟ دنیا یعنی همین خشت و گل‌ها؟ نه! یعنی اینکه اگر دنیا مزاحمت برای نماز اول وقت بکند، نماز را رها می‌کند! این به درد نمی‌خورد! من باید نمازم را اول وقت بخوانم. ✍️خبرگزاری فارس @Asemani_bashim

کلیپ ۶ دقیقه کلیپ زیبای امام رضا علیه السلام ولی الله شربتی @saatibarayagha @Asemani_bashim

کلیپ ۳دقیقه کلیپ زیبای مناجات با خداوند @saatibarayagha @Asemani_bashim

حضرت آیت‌الله بهجت قدس‌سره: هر عمل خیری، حدی از آن مطلوب است که اگر از آن حد گذشت، ضدش حاصل می‌شود؛ یعنی اگر انسان، پایین‌تر از حد مطلوب انجام داد، قاصر و یا مقصر است و اگر بالاتر از حدّ مطلوب بود، به صعوبت (سختی و مشقت) مبتلا می‌شود، تا اینکه به‌حدی می‌رسد که غیر ممکن و غیر مقدور بشر می‌گردد. … به‌جز «ذکرالله»؛ چنان‌که در روایت دارد که حدی برای آن نیست. در روایت منقول از امام صادق علیه‌السلام آمده است: «مَا مِنْ شَيْءٍ إِلَّا وَ لَهُ حَدٌّ يَنْتَهِي إِلَيْهِ إِلَّا الذِّکرَ فَلَيْسَ لَهُ حَدٌّ يَنْتَهِي إِلَيْه؛ هر چیز حدی دارد که در آنجا تمام می‌شود، به‌جز یاد خدا که حد مشخصی برای آن وجود ندارد». ✍در محضر بهجت، ج۱، ص۷ @saatibarayagha @Asemani_bashim

آیت الله ضیاء آبادی رحمت الله علیه @saatibarayagha @Asemani_bashim