در میان اصحاب امیرالمومنین مردی را داریم به نام ربیع بن خثیم، همین خواجه ربیع معروف که قبری منسوب به او در مشهد است. حالا این، قبر او هست یا نه، من یقین ندارم و اطلاعم در این زمینه کافی نیست ولی در اینکه او را یکی از زهاد ثمانیه یعنی یکی از هشت زاهد معروف دنیای اسلام می شمارند شکی نیست. ربیع بن خثیم اینقدر کارش به زهد و عبادت کشیده بود که در دوران آخر عمرش این مرد بعد از شهادت امیرالمومنین تا دوران شهادت اباعبدالله که بیست سال فاصله شد، زنده بود یعنی ایامی که امام حسین را شهید کردند او زنده بود. نوشته اند بیست سال تمام این مرد کارش عبادت بود و یک کلمه هم به اصطلاح حرف دنیا نزد. * قبر خودش را کنده بود و گاهی می رفت در قبر ولحدی که خودش برای خودش کنده بود می خوابید و خود نصیحت و موعظه می کرد، می گفت: یادت نرود عاقبت باید بیایی اینجا، تنها جمله ای که غیر از ذکر دعا از او شنیدند آن وقتی بود که اطلاع پیدا کرد که مردم حسین بن علی فرزند عزیز پیغمبر را شهید کرده اند: چند کلمه گفت در اظهار تاثر و تاسف از چنین حادثه ای: وای بر این امت که فرزند پیغمبر شان را شهید کردند! می گویند بعدها استغفار می کرد که چرا من این چند کلمه را که غیر ذکر بود به زبان آوردم. همین آدم در دوران امیرالمومنین علی علیه السلام جزء سپاهیان ایشان بوده است. یکی روز آمد خدمت امیرالمومنین عرض کرد: (یا امیرالمومنین! انا شککنا فی هذا قتال). (انا) راهم که می گوید معلوم می شود که او نماینده عده ای بوده است. یا امیرالمومنین! ما درباره این جنگ شک و تردید داریم، می ترسیم این جنگ جنگ شرعی نباشد چرا؟ چون ما داریم با اهل قبله می جنگیم، ما داریم با مردمی می جنگیم که آنها مثل ما شهادتین می گویند، مثل ما نماز می خوانند، مثل ما رو به قبله می ایستند. و از طرفی شیعه امیرالمومنین بود، نمی خواست کناره گیری کند. گفت: امیرالمؤمنین! خواهش می کنم به من کاری را واگذار کنید که در آن شک وجود نداشته باشد، من را به جایی و دنبال ماموریتی بفرست که در آن شک نباشد. امیرالمومنین هم فرمود: بسیار خوب، اگر تو شک می کنی من تو را به جای دیگر می فرستم. نمی دانم خودش تقاضا کرد یا ابتدائاً حضرت او را به یکی از سرحدات فرستادند که در آنجا هم باز سرباز بود. کار سربازی می خواست انجام بدهد اما در سرحد کشور اسلامی که اگر احیانا پای جنگ و خونریزی به میان آمد طرفش کفار یا بت پرستان باشند، غیر مسلمانها باشند. این نمونه ای بود از زهاد و عبادی که در آن زمان بودند. این زهد و عبادت چقدر ارزش دارد؟ این، ارزش ندارد که آدم در رکاب مردی مانند علی باشد اما در راهی که علی دارد راهنمایی می کند و در آنجایی که علی فرمان جهاد می دهد، شک کند که آیا درست است یا نادرست، و عمل به احتیاط کند، بنا را بر احتیاط بگذارد. ✍🏻آزادی معنوی نویسنده : متفکر شهید استاد مرتضی مطهری @Asemani_bashim

کلیپ ۵ دقیقه نماهنگ راهم بده مهدی رسولی من سائلم درو واکن @saatibarayagha @Asemani_bashim

✨ روزبه‌روز روشن‌تر می‌شویم... حضرت آیت‌الله بهجت قدس‌سره: در فکر قول و مقال نباشیم، در فکر عمل باشیم. اگر در فکر عمل به معلومات باشیم دیگر خاطرجمع باشیم به اینکه شکست نخواهیم خورد روزبه‌روز روشن‌تر می‌شویم. ✍ به‌سوی محبوب، ص٩۶ @saatibarayagha @Asemani_bashim

کلیپ ۳ دقیقه نماهنگ یا امام رضا علیه السلام علی اکبر قلیچ @Asemani_bashim

حاج آقا قرهی : محضر آیت‌الله العظمی بهاءالدّینی بودیم، یک آقایی آمد که می‌خواست نماینده بشود. ایشان گفت: من می‌خواهم یک نکته خصوصی محضر مبارکتان بیان کنم. آقا می‌دانست چی می‌خواهد بگوید، فرمودند: بگویید، این‌ها غریبه نیستند. لذا آن بنده خدا هم دیگر مجبور شد که بگوید. گفت: به من گفتن برای نمایندگی مجلس بروم، خواستم که شما ... آقا به سرعت فرمودند: چه کسی به شما گفته است؟ ظاهراً گفت: بعضی از آقایان گفتند. آقا فرمودند: اشتباه کردند! شما نمی‌خواهد بروی، به درد شما نمی‌خورد. خیلی به آن شخص برخورد، امّا به روی خودش نیاورد، یک چائی هم خورد و دست آقا را بوسید و رفت. ما تعجّب کردیم که حالا چرا آقا جلوی ما این‌طور برخورد کرد. امّا وقتی آن شخص رفت، آقا فرمودند: این آقا همه کارهایش را کرده است، فقط آمده بود از ما تأییدیّه بگیرد، الآن هم سراغ یک آقای دیگر می‌رود، ایشان هم به او تأییدیّه می‌دهند و بعد هم نماینده می‌شود، امّا بدبخت می‌شود، من خواستم بدبخت نشود ✍️خبرگزاری مهر @Asemani_bashim

حاج آقا فاطمی نیا: نقل است که روزی فردی مرتبا به درگاه خداوند زاری کرده و دعا می‌نمود؛ روزی شیطان آمد و به او گفت؛ این چه «یارب یارب» است، آیا این همه گفته‌ای جواب نشنیده‌ای؟! این شخص دلش شکست و خوابید؛ در خواب، فرد بزرگی را دید، آن شخص به او گفت؛ چرا یارب نمی‌گویی! مرد پاسخ داد؛ لبیکم نمی آید جواب زان همی ترسم که باشم رد باب چه دعایی کنم در حالی که هنوز لبیکی از خداوند متعال نشنیده‌ام؛ می‌ترسم مردود درگاه الهی باشم. آن شخص گفت؛ خدا مرا فرستاده تا این را به تو بگویم که این «یا رب یا رب» تو همان لبیک ماست. یعنی خداوند متعال می‌فرماید؛ اگر من نخواهم صدای تو در درگاه من بلند شود، نمی گذارم اصلا «یا رب» بگویی. چون خدا خواهد که غفّاری کند میل بنده جانب زاری کند ✍️شفقنا @Asemani_bashim

🎬با ديدن اين كليپ همه با هم براي فرج آقا و مولايمان حضرت صاحب الزمان عجل الله فرجه الشريف دعا كنيم 🌸ای بیقرار یار ، دعای فرج بخوان 🌸با چشم اشکبار ، دعای فرج بخوان 🌸عجّل علی ظهورک و یابن الحسن بگو 🌸پنهان و آشکار دعای فرج بخوان... @saatibarayagha @Asemani_bashim

کلیپ کوتاه لحظاتی دلنشین و روحانی حاجت داری بطلب کارها با کریمان دشوار نیست @saatibarayagha @Asemani_bashim

صوت دو دقیقه کلیپ کوتاه خشنودی خدا حاج آقا عالی @saatibarayagha @Asemani_bashim

حضرت آیت‌الله بهجت قدس‌سره: با کسی نشست‌وبرخاست بکنید که همین‌که او را دیدید، به یاد خدا بیفتید، به یاد طاعت خدا بیفتید؛ نه با کسانی‌که در فکر معاصی هستند و انسان را از یاد خدا باز می‌دارند. 📚 به‌سوی محبوب، ص٩۴ @saatibarayagha @Asemani_bashim

حاج آقا قرهی : دیدید در نماز جماعت بیان می‌کنند: تا امام به رکوع نرفته، شما به رکوع نرو. تا امام از رکوع بلند نشده، شما از رکوع بلند نشو. اضافه و کم کردن رکن در نماز فرادا، نماز را باطل می‌کند، امّا در نماز جماعت وقتی بلند شدی و متوجّه شدی که امام هنوز در رکوع است، دوباره باید به رکوع بروی. با اینکه دو رکوع می‌شود و رکوع، رکن است و کم و زیاد شدن رکن در فرادا سبب بطلان نماز می‌شود؛ امّا چون در این‌جا داری از امام تبعیّت می‌کنی، صحیح است. لذا حتّی در افعال عبادی هم این‌طور مطرح می‌شود که ببین امام چه می‌کند، هر چه امام گفت، همان. اتّفاقاً این‌جا انسان، مطیع محض می‌شود و دیگر مدّعی به اینکه من هم صاحب نظر هستم، نمی‌شود. تمام اشتباه سقیفه و حوادث بعد آن، این بود که می‌گفتند: ما هم صاحب نظر و آدم هستیم دیگر. عقل سلیم می‌گوید؛ این نفس دون است که دارد می‌گوید، غلط کردی که می‌گویی من هم آدم و صاحب نظرم؟! تو کجا صاحب نظری؟! تو همین که بفهمی که نمی‌فهمی، خودش خیلی مهم است؛ چون دیگر اختیارت را دست امام به عنوان اسماءالله و صفات الله می‌دهی. ✍️تابناک @Asemani_bashim

حکمت امیرالمومنین علیه السلام در بیان آیت الله محمد شجاعی: « اِجعَل هَمَّکَ لِمَعادِکَ تُصلِح » همّت را مخصوص معادت قرار بده تا صالح باشی، تا در صلاح باشی. غررالحکم ج1 ص36 مجموعا به وجود خودتان خوب دقت کنید که همّ شما بر چیست؟ همّ و غمّ شما در 24 ساعت چیست؟ اگر همّ و غمّتان آخرت است، امید هست و اگر نیست، امیدی نیست. خوب بررسی کنید و سعی کنید اشتباه نکنید، نفسِ شما با کید خفی شیطان خودتان، شما را فریب ندهد. همّ و غمّ شما به چه مصروف است؟ ناراحتی تان از چیست؟ غصه هاتان از چیست؟ اگر دیدید معاد است، آخرت است، در راه صلاح و اصلاح هستید. اما آن چیزی که برای آن شب و روز سعی می کنید، بود و نبود آن شما را ناراحت می کند، غیر خدا، غیر آخرت است ولو برای آخرت قدمهایی بر می دارید، حتما راه صلاح نیست، شما در راه نجات نیستید. ✍️سایت آیت الله شجاعی @Asemani_bashim