♡ #رمان_دلارامِ_من ❤️ #قسمت_بیست_ویکم جمله آخر محمد، بدجور تکانم میدهد و نگرانی به وجودم چنگ می اندازد؛ نگران غریبه ای شده ام که الان آشنا درآمده؛ نگران مجهولی که حالا از هر معلومی معلوم تراست، نگران واژه غریبی به نام برادر؛ یادم نمی آید برای نیما نگران شده باشم، با اینکه از مادر یکی هستیم، ولی چندان علاقه ای به او ندارم، نمیدانم باید درباره این برادر جدید چه حسی داشته باشم؟ نرگس که تا الان با گوشی اش کشتی میگرفت، ناگاه میگوید: بالاخره روشن شد! الان برمیداره! هانیه خانم برمیگردد و با اضطراب میگوید: بذار رو بلندگو! نرگس اطاعت میکند، بعد از چندبار بوق زدن، صدای ناواضحی از پشت خط میگوید: جانم مادر؟ هانیه خانم خودش را به نرگس میرساند و گوشی را میقاپد: تو کجا سرتو زیر انداختی رفتی بچه؟ صدای خنده می آید: شرمنده اتون شدم مادر، ببخشید؛ اخه پروازم داشت دیر میشد؛ این ماموریتم نمیشد کاریش کنم، باید میرفتم حتما، شرمنده. هانیه خانم گریان و گله مند میگوید: الان که باید باشی نیستی! چکار کنم از دست تو؟ خواهرت اینجا داره دور از جونش دق میکنه! صدا دیگر نمیخندد و رنگ ناباوری و حیرت به خود میگیرد: خواهرم؟ حوراء؟! چرا؟ چی شده؟ او تمام مدت مرا میشناخته و من نه! یکبار دیگر چهره اش جلوی چشمم میآید، هنوز با او غریبه ام. هانیه خانم های های میگرید: امروز که اومده بودن همه چیزو فهمید. جواب نمیآید. دلم میخواهد بدانم چه حالی شده؟ اصلا نگران من هست یا نه؟ عمو گوشی را میگیرد و به حامد میگوید: سلام آقاحامد، این رسمشه اخه؟ صاف وقتی باید میموندی گذاشتی رفتی؟ صدا که گرفته تر و اندوهناک تر شده میگوید: سلام حاجی... من که... نمیدونستم... حالا میتونم باهاش حرف بزنم؟ با من؟ حامد با من حرف بزند؟ صدایش را آخرین بار در کتابفروشی شنیدم، هیچوقت باهم هم کلام نشدیم، حالا میخواهد با من حرف بزند؟ اصلا حرفی با او ندارم! با هیچکس جز پدر حرفی ندارم. عمو گوشی را به سمتم میگیرد و وقتی میبیند تمایلی به حرف زدن ندارم، میگوید: صداتو میشنوه، حرفتو بزن! چشمانم را میبندم و منتظر میشوم ببینم این برادر تازه کشف شده چه حرفی دارد برای گفتن؟ با ملایمت و شرمندگی و صدایی لرزان میگوید: حوراء خانم... نفسش را بیرون میدهد، نمیداند چه بگوید: من شرمنده شمام... نمیدونستم اینجوری میشه... ان شاالله ماموریتم تموم شد میام، جبران میکنم... ببخشید... شرمندم. صدایش در گلو میشکند و نفس عمیق میکشد؛ عمو میگوید: تموم شد؟ دیگه کاری نداری؟ -نه. هانیه خانم اشاره میکند: بهش بگین مواظب خودش باشه، بپرسین کی میاد؟ -کی برمیگردی؟ بذارین این طرفا یکم خلوت بشه، میام، الان شرایط خاصه، منم باید برم؛ دعا کنید اتفاقی برای زوار اباعبدالله ع نیفته، مواظب خواهرمم باشید، التماس دعا، فعلا یا علی. -مواظب خودت باش پسرم، فعلا. ✍ #نویسنده:#فاطمه_شکیبا(فرات) ↩️ #ادامہ_دارد.... •┈┈••☆•♥️☆••┈┈• @asganshadt •┈┈••☆•♥️•☆••┈┈•