می کُشد غِیرت مرا غیری اگر آهی کشد زانکه میترسم که از عشق تو باشد آه او #شیخ_بهایی

آن کس بدم گفت بدی سیرت اوست وآن کس که مرا گفت نکو خود نیکوست حال متکلم از کلامش پیداست از کوزه همان برون تراود که در اوست #شیخ_بهایی

در کوی ما شکسته‌دلی می‌خرند و بس بازار خودفروشی از آن سوی دیگر است #شیخ_بهایی

پشیمان ز گفتار دیدم بسی پشیمان نگشت از خموشی کسی #شیخ_بهایی

نور فلک از جبین تابندۀ اوست سرداریِ کائنات زیبندۀ اوست در وصف علی بس، که بوَد دست خدا در وصف خدا بس، که علی بندۀ اوست #شیخ_بهایی

سنگی که سجده‌گاه نماز ریای ماست ترسم که در ترازوی اعمال ما نهند #شیخ_بهایی