#سرخط
🔴 تکلیف گرایی یا نتیجه گرایی ؟‼️
🎙مقام معظم رهبری (۹۲/۵/۶)
یک سؤال دیگر این است - که اینجا هم باز بعضی از دوستان گفتند - که رابطهی «تکلیفمداری» با «دنبال نتیجه بودن» چیست؟!
امام فرمودند: ما دنبال تکلیف هستیم. آیا این معنایش این است که امام دنبال نتیجه نبود؟ چطور میشود چنین چیزی را گفت؟ امام بزرگوار که با آن شدت، با آن حدّت، در سنین کهولت، این همه سختیها را دنبال کرد، برای اینکه نظام اسلامی را بر سر کار بیاورد و موفق هم شد، میشود گفت که ایشان دنبال نتیجه نبود؟!
تکلیفگرائی معنایش این است که انسان در راه رسیدن به نتیجهی مطلوب، بر طبق #تکلیف عمل کند؛ برخلاف تکلیف عمل نکند، ضدتکلیف عمل نکند، کار نامشروع انجام ندهد....
مگر میشود گفت که ما دنبال #نتیجه نیستیم؟ یعنی نتیجه هر چه شد، شد؟ نه!
این که تصور کنیم تکلیفگرائی معنایش این است که ما اصلاً به نتیجه نظر نداشته باشیم، نگاه درستی نیست!!
در دفاع مقدس و در همهی جنگهائی که در صدر اسلام، زمان پیغمبر یا بعضی از ائمه (علیهمالسّلام) بوده است، کسانی که وارد میدان #جهاد میشدند، برای تکلیف هم حرکت میکردند....
جهاد فیسبیلالله یک تکلیف بود، در دفاع مقدس هم همین جور بود؛ ورود در این میدان، با احساس تکلیف بود؛ آن کسانی که وارد میشدند، اغلب احساس تکلیف میکردند....
اما آیا این احساس تکلیف، معنایش این بود که به نتیجه نیندیشند؟ راه رسیدن به نتیجه را محاسبه نکنند؟ اتاق جنگ نداشته باشند؟ برنامهریزی و #تاکتیک و اتاق فرمان و لشکر و تشکیلات نظامی نداشته باشند؟ اینجور نیست. بنابراین تکلیفگرائی هیچ منافاتی ندارد با دنبال نتیجه بودن، و انسان نگاه کند ببیند این نتیجه چگونه به دست میآید، چگونه قابل تحقق است؛ برای رسیدن به آن نتیجه، بر طبق راههای مشروع و میسّر، #برنامهریزی کند...
https://eitaa.com/ashagan_mobaraze_ba_asrael
#محرم_مجازی
تکلیف امام حسین(ع) شهادت نبود!
شهادت فرع بر تکلیف است
شهادت پاداش آن تکلیف گرایی است.
تکلیف امام حسین(ع) احیا دین جدش و قیام علیه حاکم طاغوت بود.
اما آیا نتیجه و کیفیت ادای این تکلیف برای حضرت اهمیت داشت؟ یا با هر کیفیت روش ممکن به سمت قتلگاه شهادت رهسپار بود؟
امام در کاخ حاکم مدینه با زیرکی و کیاست توانست بیعت را به تعویق بیاندازد و از کاخ خارج شود. دستور داده بودند اگر حسین(ع) بیعت نکرد در همان مدینه گردن او را بزنید! البته حاکم مدینه هم توان این کار را نداشت. پس اگر بنا بر شهادت بود، در همان مدینه شرایط شهادت مهیا بود. اما حضرت نباید نتیجه کارش به یک شهادت بی سر و صدا ختم شود.
موقعیت دوم حضور در مکه است. در مکه عمّال حکومت زیر لباس احرام به دنبال ترور حضرت بودند. امام با خبر شد. حرمت کعبه باید رعایت میشد درست است اما حضرت دنبال شهادت بی سر و صدا نیست. شهادت مخفیانه در مکه از طریق ترور پروژه رسواسازی حکومت بنی امیه را تکمیل نخواهد نمود.
حضرت علم به وقایع داشت. جدش رسول خدا(ص) و پدر گرامیشان در کلام و رویا به آن کیفیت شهادت بشارت داده بودند. حضرت لحظه ای از عمل به تکلیف فاصله نگرفت، اساسا استدلال بستگان و برخی از دلسوزان در مدینه همین بود که به دلایل روشن که ختم به سرکوب میشود از این سفر صرف نظر کنید.
امام حسین(ع) در مسیر ادای #تکلیف آن چنان هوشمندانه طراحی نمودند که #نتیجه حاصل شود. یک بال این هوشمندی کیفیت و ترکیب افراد حاضر در کاروان بودند. کاروانی که یک پیوست رسانه ای داشت، یعنی اجازه ندادند فاجعه عظیم کربلا در کربلا بمانند.
تکلیف و نتیجه
https://eitaa.com/ashagan_mobaraze_ba_asrael
💢 شکست ما
داستان ما ، داستان چوپانی است که از یک طرف به گوسفندش پوست خربزه می داد و از طرف دیگر دنبه اش را وزن می کرد تا ببیند چاق شده یا نه ... ما می خواهیم اگر امروز برخوردی کردیم ، فردا به #نتیجه برسیم ، در حالی که این #شتاب ، در هیچ موقعیتی بهره نمی دهد حتی غذا هم بلافاصله به رگ ها و سلول ها منتقل نمی شود ، بلکه بارها و بارها کنترل می شود بذری که تو امروز کاشته ای ، بعد از ماهها سر از خاک در می آورد و پس از مدت درازی ریشه میدواند تا بار دهد تا سُنبله شود . «شکست های ما» از اینجا شروع می شود که می خواهیم در #یک_برخورد و در یک روز ، تمام خلق را بسازیم ، در حالی که در تاریخ میبینیم که انبیاء سالها نالیدند و نتیجه ای نگرفتند ، ولی مأیوس هم نشدند . حالا چه شده که ما مأیوس می شویم و صدمه میخوریم ؟!
📚 حرکت - علی صفایی حائری - صفحه ۵۸