رمان های مذهبی...🍃: 🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸 حرمت_عشق قسمت ۴۸ ١۶ ماه رجب بود و باز مهمانی.این بار هم، به دعوت فخری خانم..با این تفاوت که یوسف این بار تنها نبود.دلگیر نبود.مهمانی برایش کابوس نبود.ریحانه اش بود، بانویی، که دلدارش بود.خبری از موسیقی نبود. خبری از آن مهمانیهای قبل نبود..! همه بودند.خانم بزرگ و آقابزرگ، پسرانش و بقیه. بعد از صرف ناهار.فخری خانم، میوه و چای و شیرینی آورده بود. میوه در بشقاب میگذاشت. به حمید میداد تا پذیرایی کند. بشقاب میوه ریحانه سیب بود و خیار. و بشقاب میوه یوسف، موز پرتقال سیب و خیار بود. ریحانه، بشقاب میوه یوسفش را جلو کشید. میوه ها را پوست گرفت.هر کدام را تزیین میکرد.سیب را بصورت گل درآورد.موز را ستاره کرد.خیار را درخت.و پرتقال را خورشید.پوست ها را در بشقاب خودش ریخت. میوه ها را مرتب، در بشقاب یوسفش، چید. همه مات حرکات ریحانه شده بودند حتی دختران فامیل. حتی فخری خانم.یوسف دوزانو، باغرور، باعشق، دست به سینه، نشسته بود و زل زده بود به حرکات دلدارش... دوهفته ای از محرمیتشان میگذشت.... جواب آزمایش را یوسف گرفته بود. هیچ مشکلی نبود.الحمدلله..این دوهفته، هنوز ریحانه دلگیر بود. و یوسف نفهمیده بود. حمید خواست شوخی کند. _میگم ریحانه خانم کاش یه انگوری چیزی میذاشتید کنارش بعنوان آبشار دیگه تکمیل میشد. حمید خندید.و به تبع حمید، بقیه.. یوسف ناراحت شد.حس کرد خانمش رو مسخره میکند..ریحانه بقولش عمل کرد، باید دفاع میکرد. نمیگذاشت ترک بردارد، غرور معشوقش.دلخور بود درست.ناراحت بود درست. اما دلیلی خوبی برای عاشق نبود. ریحانه _این دیگه آبشار نمیخاد. دل آقا یوسف خودش دریایی هست برا همه چی. یوسف، کپ کرده بود.ناخواسته لبخندی زد. سرش را به گوش خانمش نزدیک کرد. _دل دریایی منو از کجا دیدی؟ ریحانه همینطور که دستش را با دستمال تمیز میکرد. برشی از موز را به چاقو زد و بدست مردش داد. آرام گفت: _از صوت زیارتی که اون روز خوندید. از سه تاچله سنگینی که گرفتین. ۴٠ روز روزه با زیارت جامعه یه دلی میخاد به وسعت #دریاهای_خدا. تفسیری که شنیده بود.بمانند آبی بود برای تشنه. چقدر مشتاق حرفهایش شده بود. میخواست از او حرف بکشد تا باز هم برایش بگوید... _این چله رو گرفتی خودت.. آره!؟ _آره گرفته بودم ولی... _ولی چی باناراحتی نگاهی به مردش کرد.آرامتر گفت: _هیچی.. بیخیال..مهم نیست برات. چه چیز مهم نبود برای یوسف،؟به فکر رفت. بانوی قلبش چه میگفت.یوسف که همه تلاشش را کرده بود، که به ریحانه اش برسد! جوابش را موکول به #خلوت کرد. یوسف برشی از پرتقال را برداشت. بدست خانمش داد. شاید #رفع_کدورت میشد.. رفتار ریحانه و دفاع جانانه اش را #هیچکسی ندید.! اما همین صحنه را #همه دیدند. هرکسی چیزی میگفت..! 🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸 🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸 حرمت_عشق قسمت ۴۹ هرکسی چیزی میگفت..! خاله شهین_ خوبه والا خدا شانس بده مریم خانم_ خداکنه بعضیا قدر بدونن دلخوری ریحانه گرچه، بیشتر بود، اما #سکوت جایز نبود. اینان، قصد داشتند، تیشه به #ریشه زندگیشان بزنند. ریشه ای که نهال بود و نورس. ریحانه_ مطمئن باشین مریم جون. هر کاری میکنم تا آقای مهندس ازم راضی باشه. مهربونی و خوش اخلاقی از سیره اهلبیت.ع. هست، که آقای مهندس داره، کوروش خان_ نمیتونی ریحانه. پسر من خیلی بد سلیقه هس. ریحانه_ این چه حرفیه.هرچی باشه آقای مهندس تاج سرمه فخری خانم_ خدا کنه همیشه همینجوری باشی..! ریحانه_ حتما زن عمو جون.مطمئن باشین. آقای سخایی_ همه اولش همینو میگن! ریحانه_ ولی من تاآخرش همینو میگم میتونین امتحانم کنین. مهسا باعصبانیت گفت: _چه مهندس مهندسی میکنی..! باهمین چیزا خامش کردی.. میدونم سهیلا_ماشاله چه زبونی هرچی میگیم.. یه جوابی داره. ریحانه_ میدونی مهساجون.دارم حقیقت رو میگم شما هیچکدومتون آقای مهندس رو نمیشناسین. یوسف همچون برنده و قهرمان...باافتخار گوش به جوابهای خانمش میداد. فتانه با خباثت و حسادت گفت: _آها بعد تو که دوهفته هس، محرمش شدی، بیشتر از ما میشناسیش.. !؟ همه بحرف فتانه خندیدند.ریحانه را مسخره میکردند..! اما ریحانه گفت: _بعضی شناخت ها به محرم شدن نیس فتانه جون. سهیلا_ خب تو چه شناختی داری..؟ بگو ما هم بشناسیم..! یادش افتاد..روزی که تازه محرم شده بودند.. میبایست، حسن های سَرورَش را، به تعداد بند بند انگشتانش بشمارد...دست راست مردش را گرفت و انگشتش را روی تک تک بند انگشتانش میگذاشت و می‌شمرد... _ مردونگی. غیرت.احترام. غرور.دل دریایی. صفای باطن.نگهداشتن حرمت به بزرگترها. شعور. مهربونی.درک.هوش.اطمینان به کارهای بزرگ.یکدلی.ادب.مفیدبودن. دست چپ عشقش را گرفت.. ایمان.اخلاق خوب.تواضع.درس خون بودن. فعال فرهنگی.جذاب.شجاع.با سخاوت. کافیه یا بازم بگم... ؟