السلام علیکـــــــــــــــــــــــیاباقرالعلــوم باز پر از حس ترنم شدم در دل وادی جنون گم شدم باز پر سوخته‌ام واشده این دل دلمرده‌ام احیا شده باز خدا بذل تفضل نمود باز کرامات خدا گل نمود خانه دل منزل جانان شده سینه به جوش آمده طوفان شده بارش اکرام خدا می‌چکد فیض خدا از همه جا می‌چکد جلوه دلدار دلم را ربود تا که گل فاطمه برقع گشود کشتی این شعر به پهلو نشست یوسف از آن حسن به زانو نشست ماه از این جلوه به شوکت رسید شمس از این نور خجالت کشید حضرت داوود به تصنیف عشق آمده در صحنه تعریف عشق خیل رسل یکسره با احترام در بر قنداقه‌ی او در قیام تلخ شده مزه‌ی هر چه رطب جلوه نموده است خدای رجب کوثر زهراست که طغیان کند این خود مولاست که طوفان کند بعد دو نسل از علی و فاطمه آن دو خدا سیرت بی واهمه نخل حسین است که بر داده است نجل حسن بوده ثمر داده است دیده گشا دلبر دل را ببین بار دگر نور خدا را ببین علم لدّن است که در مشت اوست خیل ملائک همه در پشت اوست ساحل چشمش نم دریای عشق قد رشیدش قد و بالای عشق هر نفسش جلوه رب الوجود هر نگهش نکته‌ای از سّر جود سیرت او سیرت شیر خداست صولت او یکسره زهرا نماست علم ازل تا به ابد مات اوست علم چو آبست وَ او چون صبوست جلوه کن ای دوست دلم را ببین سائلم ای شاه کنارم نشین ای که تویی شاهد سودای عشق همسفر کرب و بلا تا دمشق ای که تویی شاهد قحطی آب شاهد دستان امام و طناب شاهد خورشید و قمر روی نی شاهد تشت زری و بزم می شاهد یک غافله‌ی سوخته بال و پر سلسله‌ی سوخته آمده‌ام ظرف مرا پر کنی آمده‌ام تا که مرا حر کنی آمده‌ام تا که زهیرم کنی خادم این خانه و دیرم کنی آمده‌ام تا که مقیمم کنی بر نگه خویش اسیرم کنی #میلاد_امام_باقر_علیه‌السلام #نصیر_حسنی✍ .

«السلام علیکــــــــ‌یا باقرالعلوم» آن زمانی که آفریده شدم بر غلامیتان خریده شدم اگر امروز گرم آوایم با صدای شما شنیده شدم من هجایی شکسته و ناقص و به پای شما کشیده شدم میوه‌ای کال بودم و وقتی دم زدم از شما رسیده شدم بی ولای شما زمین‌گیرم با شما تا خدا پریده شدم هر چه هستم ز فیض نام شماست هر چه دارم ز احترام شماست ذکر و مدح شما صفا دارد نامتان طعم ربنا دارد خوشبحال کسی که می‌ریزد پایتان کل آنچه را دارد مزه عشقتان چه شیرین است عشقتان مزه‌ی خدا دارد دردهایی که بی دوا هستند در حریم شما دوا دارد من که میخوانم از شما جانم آشنایی به هل اتا دارد باید از عشقتان ثمر گیرم وَ ز ایمانتان اثر گیرم تا هلال رجب هویدا شد جلوه حق دوباره پیدا شد با نزول محمد ابن علی امتزاج علی و زهرا شد جلوات خدا عیان آمد عرش حق غرقه نور و زیبا شد بارش رحمت خدا آندم بر سر اهل کل دنیا شد انعکاس خدا نمایان گشت مظهر ناب کل اسما شد حق ز اسرار خود که پرده گشود نور زهرا دوباره جلوه نمود عرشیان دل به ساحتش دادند فرشیان دل به صولتش دادند کهکشانها چو نور اودیدند دل به انوار صورتش دادند جلوه تا کرد زاده‌ی زهرا همه دل بر شرافتش دادند تا که نورش حلول پیدا کرد همه دل بر اصالتش دادند همه شیدائیان انوارش دل به نور ولایتش دادند که به دست خدای لم یزلی جلوه کرده محمد ابن علی چیست دریا نمی ز وسعت او آسمان هم حقیر رفعت او کوه با آن صلابت و قدرت سجده آورده پیش شوکت او قصه‌ی ابر و بارش باران شرحی از ماجرای رأفت او دل ما هم که مبتلا شده است هست عبدی به ذیل دولت او حلقه‌ی عاشقان شیدایی خود گواهی بود ز عصمت او واژه واژه دلم غزلخوان است رزق من بر سر همین خوان است با دلم آمدم دوا گیرم ناخوشم آمدم شفا گیرم آمدم در حریمت آقا جان تا به الطاف تو صفا گیرم کاسه‌ام خالی است و محتاجم آمدم بر درت عطا گیرم سائل و بی نوایم و مسکین آمدم تا ز تو نوا گیرم چند تار مویم سپیده زده آمدم از تو کربلا گیرم بر دل خسته‌ام عطایی کن سائلت را تو کربلایی کن ای نگاه تو زخمی غم‌ها زخمی غصه‌های عاشورا راوی روز گرم و خون‌آلود شاهد نیزه‌ها و دشمن‌ها واقف روضه‌های سخت عطش ای دلت تا همیشه نوحه سرا هست در سینه‌ام سوالی سخت وَ به لب دارم این نوا آقا چیست سرّ دوازده ضربه و چه کرد آن پلید چکمه به پا پیش چشمان عمه‌ات بوده؟ یا که می‌دید مادرت زهرا؟ بخدا صبر دل در این حد نیست بی حیا ذره‌ای حیا بد نیست * با عنایت به تأکید حضرت آقا (دام ظله) در خصوص استفاده نکردن از روضه در مراسم میلادیه‌های حضرات آل الله (علیهم صلوات الله) حقیر قلباً راضی به استفاده از بند انتهایی این شعر توسط دوستان ذاکر نیستم. فقط من باب تبرک ثبت شده است. #میلاد_امام_باقر_علیه‌السلام #نصیر_حسنی