این خبر برد سوی موشانا که چه بنشسته اید ای موشان؟ ای رفیقان صهیونیستانا گربه ای تیز چنگ و خشم آلود همچو شیری ژیان و غرانا می دهد در بلندی جولان یکسره با خروش جولانا من خودم با دو چشم خود دیدم خورد موشی به بامدادانا دست اگر روی دست بگذارید می شوید آخرش پشیمانا موشها این خبر چو بشنیدند تنشان شد چو بید لرزانا پیرموشی در آن میان گفتا رفت باید به نزد سلطانا رفت باید پی مدد نزد کهنه ارباب، انگلستانا تا به شه حال خویش واگوئیم تا دهد او چه امر و فرمانا؟ جملگی تا بریتانی رفتند خسته دل، زردرو، هراسانا پیش روباه پیر خم گشتند کای شهنشه، اولوم به قربانا شرح دادند کل واقعه را کرده بر عجز خویش اذعانا «روبه پر فریب و حیلت ساز» رو به موشان نمود اعلانا که مترسید و غصه هم نخورید هست این راه حلش آسانا داد موشک به موشکان روباه تا زنندش به کودکستانا تا زنندش میان درمانگاه تا که گربه شود پشیمانا بعد، گفتند خود زدی آن را و به گربه زدند بهتانا بعد از هر جهت یورش بردند همچو قومی ز بربرستانا زان طرف گربه‌های زیتونی هر که بر ملکشان نگهبانا چون گرفتند قوت قلب از گربه‌های دلیر ایرانا پاسخی در جوابشان دادند و برابر نه، بل دوچندانا پر صلابت چو سیل بنیان کن رعدآسا، شبیه طوفانا آنچنان که به لشکر موشان راه افتاد پشم ریزانا با پلخمون مشهدی، در دم جمله گشتند سنگبارانا! هر که از یک طرف فراری شد رو به صحرای خود گریزانا جان من پند گیر از این قصه پندی از شاعر خراسانا هر که به هرکجا تجاوز کرد آخرش شد زبون و گریانا #شعر_طنز #مجید_رحمانی_صانع @ashareiranman 👈 #شعروادب