🔸خود نمایی امیرالمؤمنین در جنگ ــــــــــــــــــــــــــــ💠ـــــــ در مورد امیرالمؤمنین فقط یک جا دیده ام که این بزرگوار مثل یک قهرمان، خودنمایی و جلوه فروشی شجاعانه کرده. و آن وقتی است که به جنگ عمرو بن عبدود می رود. سرش را بالا گرفته بود، شمشیرش را به دست گرفته بود، و می رفت. پیغمبر نگاه کرد و گفت: -هذه مَشیَّةٌ- این راه رفتنی است، که خدا در غیر چنین موردی که او راه می رود، در همه جا آن را مبغوض می دارد. ببینید، یک جا خودنمایی هست، آن هم درست. به قول معروف به خال می زند. در همان نقطه ای که باید، خودنمایی کرد. این ها کوچک است؟ این ها کم است؟ این ها الگوست؛ یعنی جلوه فروشی در مقابل دشمنی که اساس شخصیت و هویت او اصلا تکبر و غرور است. عمروبن عبدود پیرمردی بوده که در همهٔ عمرش هرچه شمشیر زده، طرف مقابل را به خاک انداخته؛ این طور مغرور بوده است. در جنگ احزابی که یک ماه هم تقریباً طول کشیده و هیچ کس نتوانسته به این خندق نفوذ کند. پیغمبر مرتب نگهبان ها را در سرتاسر این خندق طولانی چند کیلومتری راه برده که کسی نتواند از آن عبور کند؛ و اِلّا یک خندق است و بالاخره از آن بالا می آیند؛ این که چندان محال نیست، اما چطور شد که نتوانستند بیایند؟ ◀️مبحث: #قسمت_چهاردهم #زندگی_و_شخصیت_امام_علی 📚#انسان_250_ساله📚صهبا ✔️🔴نشر متن و کپی با عبارت *انسان ۲۵۰ ساله، صهبا* #مجاز می باشد. @shidegomnam