🕊🥀••♧۰۰﷽۰۰♧••🥀🕊 #سلوک_با_زیارت_عاشورا #قسمت_بیست_وهفتم ✍مؤمن وقتي مي‌ميرد وارد يک عالم زنده تري مي‌شود و حياتش کامل­تر و متعالي­تر مي‌شود و سرچشمه آن هم ولايت امام (عليه السلام) است؛ ☘«وَ أَحْيِ‏ بِهِ الْقُلُوبَ الْمَيْتَةَ وَ اشْفِ بِهِ الصُّدُورَ الْوَغِرَةَ». در اين صورت، شعاعي از حيات امام (عليه السلام) در او دميده شده و در ظرف خودش سرچشمه حيات خواهد شد؛ ☘«مَنْ سَرّهُ أَنْ يَحْيَا حَيَاتِي وَ يَمُوتَ مِيتَتِي وَ يَدْخُلَ الْجَنّةَ الّتِي وَعَدَنِيهَا رَبّي وَ يَتَمَسّكَ بِقَضِيبٍ غَرَسَهُ رَبّي بِيَدِهِ فَلْيَتَوَلّ عَلِيّ بْنَ أَبِي طَالِبٍ ع وَ أَوْصِيَاءَهُ مِنْ بَعْدِهِا»(1) لذا انسان مي‌تواند به مقامي برسد که نفسش ديگران را زنده کند و ديگران با او زنده شوند 🔹نه اينکه فقط خودش زنده باشد🔹 به عبارتي، اگر حيات کسي حيات محمد (صلي الله عليه و آله) و آل محمد (عليهم السلام) باشد قدرت احياء پيدا مي‌کند و مي‌تواند تصرف کند و قلوب مرده را زنده کند. (1)بحارالانوارج۲۳ص۱۳۹ 📚حجت الاسلام میرباقری 🍃🌸🍃🌸🍃🌸🍃🌸🍃🌸🍃🌸 🍃🌷@asheghanvlaiat🌷🍃