#شرح_حکمت۱۶۲ ❣امیرالمومنین علی علیه‌السلام می فرماید: ✨مَنْ کَتَمَ سِرَّهُ کَانَتِ الْخِیَرَهُ بِیَدِهِ 💠«کسى که راز خود را بپوشاند همواره اختیار آن به دست اوست (و کسى که نپوشاند از اختیارش بیرون مى رود.) ✍ منظور از سرّ، امورى است مربوط به انسان که اگر دیگران از آن آگاه شوند ممکن است مشکلات عظیمى براى وى فراهم سازند; 🔹مثلاً شخصى که معتقد به مذهب اهل بیت است و در میان متعصبان لجوج و نادانى از مخالفان قرار گرفته است، بدیهى است اگر سرّ خویش را فاش کند جانش به خطر مى افتد و گاه افشاى اسرار سبب مى شود که حسودان انسان را از رسیدن به نتیجه کارش باز دارند و به اصطلاح چوب لاى چرخ هایش بگذارند یا رقیبانى باشند که براى حفظ منافع خود پیش دستى کنند و کارى را که او ابداع کرده از وى بگیرند و به ثمر برسانند و از فواید آن بهره گیرند و ابداع کننده اصلى را محروم سازند. ✔️ بدیهى است عقل مى گوید: در چنین مواردى اسرار را باید مکتوم داشت و حتى براى عزیزترین عزیزان بازگو نکرد، زیرا آن عزیزان هم عزیزانى دارند که براى آنها بازگو مى کنند و چیزى نمى گذرد که آن سرّ، همه جا منتشر مى شود و صاحب سرّ در رسیدن به اهدافش ناکام مى ماند ═══✙❆♡❆✙═══ 💝 @نهج البلاغه ═══✙❆♡❆✙═══ @asheghanzahra

#نهج_البلاغه 💠«براى انسان عیب نیست که حقش به تأخیر افتد. عیب آن است که چیزى را که حقش نیست بگیرد»; 📘#حکمت ۱۶۶ #شرح_حکمت ۱۶۶ ❣ امام علیه السلام این سخن حکمت آمیز را در پاسخ کسى مى گوید که از آن حضرت پرسید چرا شما در گرفتن حق خود در امر امامت شتاب نکردید. 👈 امام علیه السلام در پاسخ مى فرماید: ✨لاَ یُعَابُ الْمَرْءُ بِتَأْخِیرِ حَقِّهِ، إِنَّمَا یُعَابُ مَنْ أَخَذَ مَا لَیْسَ لَهُ 💠 «براى انسان عیب نیست که حقش به تأخیر افتد. عیب آن است که چیزى را که حقش نیست بگیرد»; ✍البته شک نیست که تأخیر امام علیه السلام در مسئله امامت ـ که از یک سو نص رسول اکرم صلى الله علیه وآله بر خلافت آن حضرت در داستان غدیر و غیر آن بود و از سوى دیگر افضلیت آن حضرت نسبت به تمام صحابه که جاى انکار براى هیچ فرد منصفى نیست ایجاب مى کرد که آن حضرت خلیفه بلا فصل پیامبرصلى الله علیه وآله باشد ـ بدین رو بود که آن حضرت حق خود را در مسئله امامت که در واقع حق مسلمانان است مطالبه کرد; اما مخالفان دست به دست هم دادند و او را از رسیدن به آن حق محروم نمودند،. ═══✙❆♡❆✙═══ 💝 @صالحان المهدی عج،ری ═══✙❆♡❆✙═══ @asheghanzahra

#شرح_حکمت۱۷۳ ❣️امير المومنين _عليه السلام _مى فرمايد : ✨مَنِ اسْتَقْبَلَ وُجُوهَ الاْرَاءِ عَرَفَ مَوَاقِعَ الْخَطَإِ.✨ 💠كسى كه از آراى مختلف استقبال كند (و نظرات متفاوت را بررسى نمايد)موارد خطا را خواهد شناخت. ✍ بعضى از مسائل بديهى است و به همين دليل مورد اختلاف نيست اما بسيارى از مسائل نظرى، پيچيده و آراء مختلفى در آن اظهار شده است. در اين گونه مسائل هرگز نبايد انسان به تنهايى تصميم گيرى كند بلكه عقل مى گويد: بايد آراى ديگران را به ضميمه استدلالات آنها بررسى كند تا بتواند آنچه را به حقيقت نزديك تر است انتخاب نمايد. 🔹البته يكى از طرق آشنايى با آراى ديگران به مشورت نشستن است ولى كلام امام (عليه السلام) در اينجا منحصراً ناظر به مشورت نيست، بلكه هر گونه بررسى آراى ديگران را شامل مى شود. ✔️ اين گفتار حكيمانه از يك سو هشدارى است به افراد متعصب و لجوج و صاحبان استبداد در رأى كه گاه حاضر نيستند حتى سخنان ديگران را بشنوند تا چه رسد كه اگر آنها را صحيح ديدند بپذيرند و از سوى ديگر مسئله آزادى و سعه صدر را در مسائل علمى روشن مى سازد كه از چهارده قرن پيش براى ما به يادگار مانده است; آن روز كه نه سخنى از علم مقارن بود و نه حريت در بررسى آراء و نه احترام به افكار ديگران. ═══✙❆♡❆✙═══ 💝 @نهج البلاغه ═══✙❆♡❆✙═══

#شرح_حکمت۱۷۹ ❣️امير المومنين _عليه السلام _مي فرمايد : ✨اللَّجَاجَةُ تَسُلُّ الرَّأْى.✨ 💠لجاجت، فكر و رأى انسان را از ميان مى برد. ✍🏻 منظور امام(عليه السلام) از اين كلام نورانى بازداشتن لجوجان از لجاجت است، زيرا لجاجت به انسان اجازه درست انديشيدن و فكر صحيح را نمى دهد و غالباً لجوجان به راه خطا مى روند و منافع و موقعيت هاى خود را از دست مى دهند، چرا كه تصميم گيرى هاى آنها نابجا و ناصواب و دور از مشورت است. 🔹مفاسد لجاجت به قدرى زياد است كه گاه سبب از هم پاشيدن خانواده ها، به هم خوردن دوستى هاى پرسابقه، ايجاد اختلاف در ميان شركا و به هم خوردن وحدت صفوف و .... مى شود ✔️اگر لجاجت در مديران جامعه پيدا شود آثار سوء آن بسيار گسترده تر است. ═══✙❆♡❆✙═══ 💝 @نهج البلاغه ═══✙❆♡❆✙═══

#شرح_حکمت ١٨٦ ❣️امير المومنين _عليه السلام _مي فرمايد : ✨لِلظَّالِمِ الْبَادِي غَداً بِكَفِّهِ عَضَّةٌ✨ 💠 «آن ستمگر كه ابتداى به ظلم مى كند فرداى قيامت دست خود را از پشيمانى (به دندان) مى گزد» ✍ امام عليه السلام در اينجا ظالم را مقدم به «كسى كه ابتداى به ظلم مى كند» كرده است، پس شخص دوم اگر مقابله به مثل كند ظلم نيست بلكه احقاق حقى است و اگر بيش از مقابله به مثل كند باز قبح و زشتى ظلم او به اندازه كسى كه ابتدا به ظلم كرده نيست 🔹تعبير به «عَضَّة» (به دندان گزيدن) كنايه از شدت ناراحتى است، زيرا انسان هنگامى كه به ناراحتى هاى شديد گرفتار مى شود خصوصاً ناراحتى هايى كه از خود او سر زده و خودش باعث و بانى آن بوده ، مى خواهد از خود انتقام بگيرد و براى اين كار به آزار خويشتن مى پردازد; گاه بر سر و صورت خود مى كوبد و گاه دست خود را كه با آن كار خلافى انجام داده مى گزد و همه اينها نشانه ناراحتى شديد از كار خويشتن و نوعى مجازات و انتقام از خود است. كه ظلم از اين قسم است . ═══✙❆♡❆✙═══ 💝 @نهج البلاغه ═══✙❆♡❆✙═══

#شرح_حکمت ۱۸۹ ❣️امير المومنين _عليه السلام _مي فرمايد : ✨مَنْ لَمْ يُنْجِهِ الصَّبْرُ أَهْلَكَهُ الْجَزَعُ✨ 💠 «كسى كه صبر و شكيبايى او را نجات ندهد بى تابى او را از پاى در مى آورد» ✍حيات دنيا آميخته با انواع مشكلات است. و اگر توجه به اين حقيقت داشته باشيم كه در گذشته چنين بوده و در آينده نيز چنين خواهد بود از وجود اين مشكلات ، پيمانه صبر ما لبريز نمى گردد ، شكيبايى خود را از دست نمى دهيم و ناراحتى هاى روانى ناشى از جزع و بى تابى به سراغ ما نمى آيد جزع و بى تابى افزون بر نوعى ناسپاسى در پيشگاه خدا، آثار بسيار مخرّبى روى اعصاب انسان دارد و او را گاه تا سر حد جنون پيش مى برد. براى درمان جزع لازم است انسان توجه به مصائب اولياء الله در گذشته و مصائب دوستان و خويشان و بستگان كند كه هر يك به نوعى گرفتارند. 🔹به علاوه در آثار مثبت صبر و شكيبايى و آثار منفى جزع و بى تابى بينديشد. نيز به امورى بپردازد كه فكر او را به خود مشغول مى سازد و از مصيبت منصرف مى كند تا در سايه آن تدريجاً مصيبت را فراموش كند. ✔️اضافه بر اين، همان گونه كه در روايتى از اميرمؤمنان على(عليه السلام) اشاره شده، بسيارى از مشكلات پايانى دارد و به تعبير ما از اين ستون تا آن ستون فرج است. نبايد انسان خيال كند كه هميشه مشكل به يك حال باقى مى ماند ═══✙❆♡❆✙═══ 💝@نهج البلاغه ═══✙❆♡❆✙═══

#شرح_حکمت ۱۹۱ (قسمت دوم) ❣️امير المومنين _عليه السلام _مي فرمايد : ✨وَمَعَ کُلِّ جُرْعَة شَرَقٌ. وَفِی کُلِّ أَکْلَة غَصَصٌ 💠«همراه هر جرعه اى گلوگیر شدنى و همراه هر لقمه اى (نیز) گلوگرفتنى است» ✍اشاره به این که در کنار هر لذتى از لذات دنیا خطرات و ناراحتى هایى وجود دارد; در کنار هر نوشى نیشى است و در کنار هر خوشبختى بدبختى. زندگى آمیخته با انواع مشکلات و مصائبِ از دست رفتن نیرو و توان جسمانى و بستگان و دوستان و ثروت ها و سرمایه ها. ✔️با این حال کدام عاقل مى تواند آن را به عنوان هدف اصلى خود برگزیند؟ ═══✙❆♡❆✙═══ 💝 @نهج البلاغه ═══✙❆♡❆✙═══