تخصصش “ #راه_انداختن “ بود . می‌گفت : « راه بنداز ، جا بنداز » منتظر نمی‌شد بستر‌ کاری که روی زمین مانده کامل درست شود و ردیف بودجه بگیرد و چارت تشکیلاتی و مکان و پرسنل و اینهایش فراهم شود و بعد قیچی دست بگیرد و روبان پاره کند و بشود رئیس یک جایی . مگر آن موقع‌ها که میخواست توپخانه‌ی سپاه را راه بیندازد سپاه توپ جنگی داشت ؟! خیلی‌ها می‌خندیدند که : شما فرمانده توپخونه هستید ؟! پس توپ‌هاتون کو ؟! با خنده اشاره می‌کرد سمت عراق ؛ می‌گفت : « توپ‌های ما اون طرفه . دست دشمن . فقط باید بریم برشون داریم .» همین هم شده بود . با توپ‌های غنیمتی ، توپخانه‌ای راه انداخت که توی یکی دو عملیات دشمن را زمینگیر کرد و جرات بی‌گدار به آب زدن را از او گرفت . یا مگر وقتی که موشکی را راه انداخت ، ایران دسترسی به موشک داشت ؟! حتی بعضی از آنهایی که جدا کرد و با خودش برد سوریه که آموزش موشکی ببینند تا آن روز عکس موشک را هم ندیده بودند. چه برسد به خودش . توی سی سال دوران کاری‌اش جایی نرفت که قبلا راه افتاده باشد و کاری نکرد که قبلا شبیه‌اش را کس دیگری انجام داده باشد . #حاج_حسن ، مرد کارهای سخت روی زمین مانده بود . تا کاری که راه انداخته بود روی غلتک می‌افتاد می‌سپردش به دیگری و می‌رفت سراغ کار بعدی . می‌گفت : « من نمیخوام مثل مرغ روی تخم‌مرغی که گذاشتم بشینم و نذارم کسی بهش دست بزنه .» 📚 مردی با آرزو‌های دور‌برد ✍🏻 فائضه غفار حدادی ــــــــــــــــــــــــــ 🔻| روایت آشپزخانه مقاومت ✉️ با ما همراه باشید و به دیگران معرفی کنید: 📎|ایتا|بله