🔰هیجان زده پرسیدم «آقا مهدی مگه تو شهید نشدی همین چند وقت پیش توی جاده سردشت... » حرفم را نیمه تمام گذاشت اخم کوتاهی کرد و چین به پیشانی اش افتاد . بعد با خنده گفت « من توی جلسات، جلسه‌هاتون میام. مثل اینکه هنوز باور نکردی شهدا زنده‌ن» عجله داشت میخواست برود یک باردیگر چهره درخشانش را کاویدم حرف با گریه از گلویم بیرون ریخت: «پس حالا که میخوای بری لااقل یه پیغامی چیزی بده تا به رزمنده ها برسونم» رویم را زمین نزد: «قاسم من خیلی کار دارم باید برم هرچی میگم زود بنویس» هول هولکی گشتم دنبال کاغذ ؛ یک برگه کوچک پیدا کردم فوری خودکارم را از جیبم در آوردم و گفتم: «بفرما برادر بگو تا بنویسم» . . «بنویس سلام من در جمع شما هستم» . . همین چند کلمه را بیشتر نگفت موقع خداحافظی با لحنی که چاشنی التماس داشت گفتم: «بی زحمت زیر نوشته رو امضا کن» برگ را گرفت و امضا کرد و کنارش نوشت: . . «سید مهدی زین الدین» نگاهی بهت زده به امضا و نوشته زیرش کردم با تعجب پرسیدم: « چی نوشتی؟ مهدی تو که سید نبودی؟» . . « اینجا بهم مقام سیادت دادن» از خواب پریدم، موج صدای آقا مهدی هنوز توی گوشم بود: «سلام من در جمع شما هستم» 🌹راوی: حاج قاسم سلیمانی فرمانده لشگر ۴۱ثارالله در دوران دفاع مقدس بخشی از کتاب تنها زیر باران، روایت زندگی شهید مهدی زین‌الدین 🌹سالروز شهادت #شهید_مهدی_زین‌الدین اولین فرمانده لشگر علی‌بن‌ابی‌طالب علیه‌السلام @ashuraee