به نظرم حسین پناهی با یک جمله حال و روز امروز جامعه ما را توصیف کرده است: «مشکل ما از جایی شروع شد که نگاه ما به هم، نگاه آدم به آدم نبود، نگاه آدم به فرصت بود.» جامعه سوداگر، جامعه‌ای است که ارزش‌ها، هنجارها، و روابط انسانی آن به شدت تحت تأثیر منافع مادی و اقتصادی قرار دارد. در چنین جامعه‌ای، فعالیت‌ها و تصمیم‌گیری‌های فردی و جمعی عمدتاً بر اساس سود و زیان‌های مالی و ... تعریف می‌شود و اصول اخلاقی، فرهنگی، و اجتماعی در اولویت‌های بعدی قرار می‌گیرند. مؤلفه‌های جامعه سوداگر: مادی‌گرایی افراطی تمرکز اصلی بر ثروت و دارایی‌های مادی است و ارزش‌های غیرمادی مانند اخلاق، فرهنگ، یا معنویت به حاشیه رانده می‌شوند. ابزاری شدن روابط انسانی روابط انسانی به جای آنکه بر پایه‌ی احساسات، اعتماد، یا مسئولیت اجتماعی باشند، به ابزاری برای کسب منافع شخصی تبدیل می‌شوند. ضعف مسئولیت اجتماعی در جامعه سوداگر، تعهد به منافع جمعی و ارزش‌های انسانی کاهش می‌یابد و افراد و سازمان‌ها به جای تأثیر مثبت اجتماعی، تنها به منافع شخصی خود فکر می‌کنند. فروپاشی هویت فرهنگی و اخلاقی فرهنگ و هویت جمعی قربانی ارزش‌های اقتصادی و مادی می‌شود و باورها و سنت‌های ملی به تدریج کم‌رنگ یا نادیده گرفته می‌شوند. #طمع #کاپیتالیسم #جامعه_سوداگر #هنر_حب_ورزی 💢رسانه باشید ونشردهید📣 💥کانال آسیب های اجتماعی نوپدید (جهاد تبیین) را در پیام رسان ایتا دنبال کنید👇👇 @asibha_ejtemai