اصلاح‌طلب‌ها عصبانی‌اند. آنها که همیشه سعی می‌کنند حداقل در مقابل انظار عمومی خود را موجه و مبادی آداب نشان دهند کارشان به جایی رسیده که نمی‌توانند خشم خود را پنهان کنند. آن از رفتارهای عصبانیِ ظریف و فاضلی و این از محسن هاشمی که متکبرانه اجازه‌ی حرف زدن به طرف مناظره‌ی خود را نمی‌دهد و بر سرش داد می‌زند که نه با منطق، بلکه با فریاد محکومش کند. انتخابات اگر هیچ نفعی نداشته باشد درون آدم‌ها را به منصه‌ی ظهور می‌گذارد و شاقولی است برای محک حرف و عمل آنها. البته این نوع رفتارها از این جریانِ منادیِ گفت‌وگوی تمدن‌ها، در سال ۸۸ هم که رقابت سختی در پیش داشتند دیده می‌شد و نشان‌دهنده‌ی عدم تاب‌آوریِ آنها دربرابر پذیرش شکست است. جریانی که انتخابات را تا جایی قبول دارد که خودش پیروز میدان باشد. طرفدارانِ بلدبودنِ زبانِ دنیا از حرف‌زدن معمولی با مردم هم‌زبان خود عاجزند و رفتار ناشکیبانانه(!) را به پاسخ منطقی ترجیح می‌دهند! از این بدتر آن است که این رفتارهای عاری از فرهنگ و ادب خود را با توجیهات مختلف تقدیس می‌کنند و با هشتگ‌های مجازیِ خود از آن حماسه می‌سازند. #انتخابات #بگذارید_حرفش_را_بزند [ @asraneh313 ]