🌺 گر درد دهد بما   و گر راحت دوست 🌺 از دوست هر آن چیز  که آید نیکوست  🌺 ما را نبـود نظــــر  بخوبی و بــدی 🌺 مقصود رضای او  خشنودی اوست http://eitaa.com/joinchat/2376597514Cd7df27c490 اسراردرون

🍂🍂🍂🍂🍂🍂 📌هرڪَز ناامید نشو 🌼🍃زڪریا علیه السلام، با وجود سه سبب ناامیدے : ❣سستے استخوان ❣و سفیدےموے سر از پیرے ❣و نازایے همسرش 🌼🍃و با وجود این موانع ثابت از آرزوے خود دست نڪشید.. پس ڪَفت: ❣﴿...وَلَمْ أَكُنْ بِدُعَائِكَ رَبِّ شَقِيًّا ﴾ [المریم/4] «پروردڪَارا! من هرڪَز در #دعاهایے ڪه ڪرده ام (از درڪَاه ڪرم تو) محروم و ناامید باز نڪَشته ام» 👌چه اعتماد شڪَفت انڪَیزے به خداوند عزوجل.. http://eitaa.com/joinchat/2376597514Cd7df27c490 اسراردرون 🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂

سلام وقتتون بخیر 🌹 ایام به کام دلتون شاد ولبتون خندون 😊👌 دوستان جدیدالورود خوش آمدید 🌹 منتظر نظرات و پیشنهاداتتان در باره برنامه های کانال و رمان هستم ✅

ریپلی به قسمت اول رمان گندمزار طلائی👆👆👆 هدیه به نگاه مهربانتان 🌹

ریپلی به قسمت اول اوج لذت 👆👆🌹

ریپلی به قست اول مبحث خود شناسی👆👆🌹

منتظر نظرات سازنده تون هستم 🌹👌

داستان کودکانه😍🌹 برای کوچولو های نازنین👶🌺 ومامان های مهربون ☺️🌸

#داستان_کودکانه شکلات 🌹 صدای زنگِ بلند شد. خانم معلم از کلاس بیرون رفت. بچه ها هم به دنبالش از دربیرون رفتند. مریم دفترش را در کیف گذاشت. زیپ کیفش را بست، چشمش به چیزی زیر میز افتاد. خم شد و زیر میز را نگاه کرد. مدادِ زهره روی زمین افتاده بود. آن را برداشت. خوب می شناختش. چند روز پیش زهره این مداد را خریده بود. یک عروسکِ کوچکِ زیبا بر سرِ مداد بود. او هم آرزو داشت که یکی مثلِ این داشته باشد.سر و صدای بچه ها از راهرو و حیاط به گوش می رسید. کیفش را روی دوشش انداخت. با سرعت از کلاس بیرون رفت. دنبال زهره گشت تا مدادش را بدهد. زهره را دید که از حیاطِ مدرسه بیرون رفت. دنبالش دوید. ولی زهره سوارِ ماشینِ پدرش شد و رفت. مجبور شد مداد را با خودش به خانه ببرد. بعد از ناهار، دفتر و کتابش را در آورد. مدادش را برداشت که مشقش را بنویسد. چشمش به مدادِ زهره افتاد. به طرفِ آشپزخانه نگاه کرد. مادرش، مشغولِ شستنِ ظرف ها بود. مداد را در دست گرفت و نگاه کرد. با خودش گفت"هیچ کس نمی داند که مدادِ زهره را پیدا کردم. پس باید برای خودم نگهش دارم" صدای مادر به گوشش خورد: _مریم جان، بیا بشقابِ مینا خانم را ببر بده. مداد را در کیفش پنهان کرد. مادر بشقابِ مینا خانم را که برایشان حلوا آورده بود، شسته بود و در آن شکلات گذاشته بود. مریم بشقاب را گرفت و برد. به مینا خانم داد و برگشت. دوباره دستش را در کیفش کرد و مداد را برداشت. دلش می خواست مداد را برای خودش بردارد. مداد را روی دفترش گذاشت تا مشق بنویسید. ِمادرش کنارش آمد وگفت: _مریم جان این شکلات ها هم برای تو. مریم نگاهی به شکلات ها کرد. از همان شکلات هایی که برای مینا خانم برده بود. خوشگل و خوشمزه. یادِ مداد افتاد. "خوب شد که مامان مداد را ندید" زود مداد را در کیفش گذاشت. بعد آن را از خود دور کرد و شروع کرد به نوشتنِ مشق هایش. فردا صبح از همیشه زودتر آماده شد و به مدرسه رفت. هنوز زنگ نخورده بود که زهره وارد حیاط مدرسه شد. با لبخند به طرف زهره رفت. مدادش را به طرفش گرفت و گفت: _دیروز این را جا گذاشتی. زهره از او تشکر کرد و مدادش را گرفت. وقتی به کلاس رفتند. خانم معلم برای بچه های زرنگِ کلاس جایزه گرفته بود. وجایزه مریم یک مدادِ عروسکی قشنگ بود. (فرجام پور) https://t.me/joinchat/AAAAAE-wggMdiSE6sfRj_w http://eitaa.com/joinchat/2376597514Cd7df27c490 اسراردرون