هدایت شده از سعداء/حجت الاسلام راجی
🔰 #مقایسه_انقلابها از لحاظ وضعیت حکومتها پیش از انقلاب
🛑 #قسمت_اول
🔵 الف) از لحاظ #نظامی
🔺 ۱- فرانسه:
دوران لوئی پانزدهم و شانزدهم ارتش در چهار جنگ بزرگ با کشورهای همسایه شرکت کرد که مجموعاً بیش از ربع قرن طول کشید و موجب فرسایش جدی قوای نظامی شد.
🔺 ۲- روسیه:
رومانوف ها بعد از شکست در جنگ با ژاپن (1905) و جنگ جهانی اول تحقیر شدند. سربازان ناراضی و برگشته از جنگ، خود از معترضان و مخالفان حکومت شدند.
🔺 ۳- ایران:
ارتش ایران در پنجاه سال قبل از انقلاب در هیچ جنگ خارجی مهمی شرکت نکرده بود و با افزایش قیمت نفت و اعلام خروج انگلیس از خلیج فارس، شاه #ژاندارم منطقه شد و آمریکا بهترین تسلیحات نظامی اش را به چند میلیارد دلار به شاه فروخت در بحبوحه انقلاب هر دو #ابرقدرت شرق و غرب از شاه #حمایت می کردند
🔵 ب) از لحاظ #اقتصادی
🔻 ۱- فرانسه:
خزانه خالی، کاهش تولیدات، کشاورزی، هزینه های سرسام آور جنگها، #استقراض مکرر حکومت از اشراف و بورژوا ها در #قحطی ۱۷۸۹ و تلاش برای تصویب یک برنامه اقتصادی با اتکا به نهاد قضایی پارلمان آخرالامر حکومت را به دام انقلاب انداخت.
🔻 ۲- روسیه:
کاهش تولید غله از ۷ میلیارد پود در سال ۱۹۱۳ به ۵ میلیارد پود در سال ۱۹۱۷ و قحطی بعد از شروع جنگ ۱۹۱۴ مدیریت اقتصادی حکومت را به #بحران کشاند.
🔻 ۳- ایران:
#افزایش درآمد نفتی در پنج سال آخر، از 2 میلیارد به ۱۸ میلیارد یعنی #بالاترین حد تا زمان خودش باعث واردات مواد غذایی و کالاهای مصرفی و همینطور اعطای وام های کلان به کشورهای مختلف جهان شد البته در کنار رشد #ثروت حکومت، فاصله طبقاتی و #فقر مردم نیز بسیار افزایش یافت.
🔵 الف) از لحاظ #فراگیری_جغرافیایی_و_اجتماعی
🔺 ۱- فرانسه:
انقلاب #محدود به پاریس و روستاهای حومه آن بود. حکومت #ضعیف بود و لازم نبود همه کشور #بسیج شوند لذا شورشهای پایتخت کار را تمام کرد
🔺 ۲- روسیه:
انقلاب در سن پترزبورگ و مسکو شکل گرفت و #نهایتاً به چند شهر صنعتی نیز تسری یافت
🔺 ۳- ایران:
انقلاب در #اغلب شهرها و روستاهای کشور واقع شد. مردم شهرها و روستاها برای کشته هایشان چهلم گرفتند و کارگران، کارمندان، کشاورزان و اصناف و همه اقشار به انقلاب پیوستند و انقلاب در تمام شهرها و روستاها خود را نشان داد و حتی بسیاری از شهرها و روستاها، #قبل از ۲۲ بهمن در شهر خود حکومت را بهدست گرفته بودند
♦️ جهت مشاهده مجموعه موشنگرافیکهای مقایسه انقلابها به صفحه آپارات سعداء به آدرس زیر مراجعه نمایید
🌐 https://www.aparat.com/v/5XQK1?playlist=242934
💠 اندیشکده راهبردی سعداء
🆔 @soada_ir
هدایت شده از کانال حسین دارابی
🔴 کشف حجاب حرام سیاسی است یعنی چه؟
قسمت اول تحلیل سخنان آقا درباره حجاب
حرام سیاسی یعنی حرامی که لزوماً شارع مقدس آن را حرام اعلام نکرده اما از منظر سیاسی، ابزار تضعیف نظام دینی و یا نظام اجتماعی و یا مورد سوء استفاده دشمن قرار میگیره. این تضعیف نظام دینی و اجتماعی، هرچند ذاتاً حرام نیست (همانند حرام شرعی) اما بخاطر آثاری که داره، حرام سیاسی است
چه بسا در دهه هفتاد "کشف حجاب" حرام سیاسی نبود و صرفا حرام شرعی بود ولی الان حجاب و بیحجابی موضوعش خیلی فرق کرده. چه از دید داخلی چه خارجی.
این حرام سیاسی اعلام کردن حجاب بنظرم خیلی مهم و راهگشا بود و جواب خیلی از شبهات و سوالاتی که درباره حجاب مطرح بوده و هست رو پاسخ میده. مثلا:
🔻همیشه این سوال برای مردم و بخصوص برای مخالفان حجاب مطرح بوده که آیا در حکومت پیامبر(ص) و امیرالمؤمنین حجاب واجب بوده؟ حکومت کاری به حجاب زنان داشتن؟ کلی بحث و استدلال طرفین میاوردن که اثبات یا رد کنن بوده یا نبوده. الان رهبری وقتی کشف حجاب رو حرام سیاسی کردن دیگه این بحث پایان داده میشه،
ازچه جهت؟
از این جهت که در صدر اسلام بیحجابی حرام سیاسی نبوده، یعنی حجاب انقدر حساسیت نداشته که دشمنان اسلام و پیامبر بخوان ازش سوءاستفاده کنن و حکومت و جامعه اسلامی رو تضعیف کنن. اصلا آیه حجاب چندین و چند سال از حکومت پیامبر گذشته بود که نازل شد، قبلش بیحجابی مشکلی نداشت. صدر اسلام از حجاب استفاده سیاسی نمیکردن ولی الان خیلی قضیه فرق کرده. در زمان رسول خدا وقتی آیه حجاب نازل شد، مسلمونا اونقدر غرق در اطاعت از پیامبر و رعایت شرعیات بودن که در روایت است که هیچکس رو بیحجاب دیگه نمیدیدی. این اصلا قابل مقایسه با الان نیست و نمیشه با تاریخ تطبیقی صدر اسلام برای الان نسخه جامع پیچید. الان کشف حجاب بنا بدلایلی که بخشیش به عملکرد قبلی خودمون برمیگرده، حرام سیاسی شده و دشمن داره روی این قضیه کار میکنه تا به اسلام و نظام اسلامی ضربه بزنه.
🔻 یا مثلا اگر برخی فقها در موضوع حجاب اختلاف نظر پیدا کنن که آیا واجبه یا نیست؟ حدودش چیه؟ و یا هر اختلافی در این موضوع، دیگه در حکومت اسلامی فعلی ما این اختلافات اهمیتی نداره، یعنی حتی اگه فرضاً ثابت کردی حجاب واجب شرعی نیست، چون واجب سیاسیه باید رعایت بشه، وهمینطور کشف حجاب اگه ثابت شد حرام شرعی نیست، چون حرام سیاسیه باید رعایت بشه، چراکه باعث تضعیف نظام دینی و اجتماعی میشه و همچنین دشمن سوء استفاده میکنه.
خیلی از سوالات و شبهات دیگه رو میشه با این مبنا پاسخ داد و حل کرد
✅ البته باید توجه داشته باشیم
وقتی کشف حجاب به سمت حرمت سیاسی میره، یعنی روزبه روز داره پیچیده و پیچیدهتر میشه، اینجا دیگه برخورد با این معضل هم روشهای سخت و سختری پیدا میکنه، دیگه مثل قبل که فقط حجاب، یک واجب شرعیِ صرف بود برخورد نمیشه کرد باید تدابیر بیشتری لحاظ بشه، خود آقا هم اشاره کردن که دشمن با برنامه اومده، ماهم باید برنامه داشته باشیم.
قبلا شاید با یک تذکر ساده تو خیابون میشد برای حجاب کار کرد، چون طرف مقابل این رو یک واجب شرعیِ صرف میدونست و تذکر ما یک یادآوری بود براش و قبول میکرد، ولی الان یه تذکر ساده شاید در برخی مواقع (نه همهجا) باعث درگیری بشه، چون حجاب دیگه یک مسأله تکبعدی نیست و تبدیل به یک مسأله چندوجهی پیچیده شده. خب رهاش کنیم؟ خیر اتفاقا باید بیشتر روش کار کنیم، فکر کنیم تا بهترین و موثرترین روش رو با کمترین مفسده پیدا کرد. و البته وظیفه مردم با وظیفه مسئولین فرق داره که آقا اشاره کردن مسؤلین برنامه دارن برای این قضیه
🔻رهبری در ابتدای صحبتشون درباره کشف حجاب اینطوری مسأله رو تبیین کردن و از حرام شرعی و حرام سیاسی بودن کشف حجاب گفتن، ولی در ادامه که مخاطب انتظار داشت با یک حکم نهایی قائله کشف حجاب رو درهم بپیچن، اینطور نشد و اصلا جهت بحث عوض شد و نشون داد چقدر ساحت نظر و عمل باهم متفاوته، و چقدر در اجرا باید ملاحظات بیشتری رو درنظر گرفت. که در قسمتهای بعد بهش میپردازم
#قسمت_اول از تحلیل بیانات اخیر رهبری درباره حجاب.
ادامه دارد..
✍حسیندارابی
👈عضوشید و قسمتهای بعدو حتما بخونید
@hosein_darabi
هدایت شده از استاد مهدوی ارفع
📜 چهل و پنج سال پیش، یعنی زمانی که هنوز مراسم اربعین، به شکوه امروز شکل نگرفته بود، حضرت آیتالله خامنهای در تاریخ ۵۲/۱۲/۲۴ (روز جمعه ۲۰صفر سال ۱۳۹۴ هجری قمری) در جریان سلسله جلساتی در مسجد امام حسن علیهالسلام در مشهد مقدس که به شرح و تفسیر خطبههای نهجالبلاغه اختصاص داشت، بهمناسبت تقارن با شب اربعین حسینی، تحلیلی تاریخی و جامع از چرایی اهمیت زیارت اربعین ارائه دادند.
🔻متن بیانات معظمله بدین شرح زیر است:
🔰 میدانید یکى از علائم ایمان زیارت اربعین است؟ بنده نمیدانم این روایت چقدر صحیح است، اصرارى هم ندارم که بگویم معناى این روایت همین است که من گمان کردهام، واقعش هم این است که احتمال میدهم معنایش یکى از شقوق و احتمالات دیگرى باشد که در این زمینه بیان میشود؛ امّا اگر این احتمال هم که من میگویم باشد، مؤیّد فراوانى دارد؛ «زیارة الاربعین».
▪️شیعه یک جمع متفرّقى بود؛ یک جامعهاى بود که در یک جا و در یک مکان زندگى نمیکرد؛ در مدینه بودند، در کوفه بودند، در بصره بودند، در اهواز بودند، در قم بودند، در خراسان بودند -اطراف و اکناف بلاد- امّا یک روح در این کالبدِ متفرّق و در این اجزای متشتّت در جریان است؛ مثل دانههاى تسبیح، یک رشته و یک نخ، همهى اینها را به هم وصل میکرد. آن رشته چه بود؟ رشتهى اطاعت و فرمانبَرى از مرکزیّت تشیّع، از رهبرى عالى تشیّع یعنى امام؛ همهى این رشتهها به آنجا متّصل میشد؛ قلبى بود که به همهى اعضا فرمان میداد؛ و به این ترتیب، تشیّع یک سازمان و یک تشکیلات بود. ممکن بود دو نفر از حال هم خبر نداشته باشند، امّا بودند کسانى که از حال همه باخبر بودند. اطاعت و فرمانبَرى آنها بهحساب، فریاد زدنشان از روى دستور، سکوتشان برطبق نقشه، همه چیزشان با حساب. فقط یک عیبى کار آنها داشت و آن اینکه همدیگر را کمتر میدیدند. اهل یک شهر و شیعیان یک منطقه، البتّه یکدیگر را میدیدند، امّا یک کنگرهى جهانى لازم بود براى شیعیانِ روزگار ائمّه (علیهمالسّلام). این کنگرهى جهانى را معیّن کردند، وقتش را هم معیّن کردند؛ گفتند در این موعدِ معیّن، در آن کنگره هرکس بتواند شرکت کند. آن موعد، روز اربعین است؛ و جاى شرکت، سرزمین کربلا است؛ چون روح شیعه روح کربلائى است، روح عاشورائى است؛ در کالبد شیعه تپش روز عاشورا مشهود است؛ شیعه هرجا که هست دنبالهروِ عاشوراى حسین است. این است که مىبینیم همه جا این تپشهایى که در شیعه مکشوف شده، از آن مرقد پاک ناشى است؛ اینها شعلههایى بوده که از آن روح مقدّس و پاک و از آن تربت عالىمقدار سرکشیده؛ به جانها و روحها زده؛ انسانها را به گلولههاى داغى تبدیل کرده و آنها را به قلب دشمن فرو برده.
▪️اوّلین نهضتى که بعد از عاشوراى حسینى از طرف شیعیان به وجود آمد، نهضت توّابین بود. اینها آمدند در آن مرقد پاک دور هم جمع شدند -کتب تواریخ اینها را نوشتهاند- مبلغ زیادى اشک ریختند. بعضى خیال میکنند این گریه وسیلهى عقدهگشایى است؛ بله، گریه وسیلهى عقدهگشایى است، درصورتىکه با فکر همراه نباشد. اگر گریه را و اشک ریختن را فقط احساسات هدایت بکند، همین است که گفتهاند، امّا اگر فکر و اندیشه به انسان اشکى بدهد و چشم انسان قطرهى اشکى بچکاند، این مثل همان آب کبابى است که آتش را تیزتر و تندتر میکند؛ این عقده نیست، سلاح است؛ لذاست که گریه جزو کارهاى معمولى شیعیان صدر اوّل است که همهی آنها در راه ستیزهگرى بودند، همهی آنها در راه عاشورا قدم برمیداشتند. امام جعفر صادق اهل گریه است؛ امام رضا (صلواتاللهعلیه) اهل گریه است؛ شعرا را وادار میکنند و میگویند این قصائد بلند را بگویید، بروید گروهها را به یاد گذشتهى تشیّع بگریانید که با این گریه، آتششان مشتعلتر و برافروختهتر بشود. توّابین آمدند اینجا مبالغ زیادی گریه کردند؛ هرچه بخواهید. گمانم گفتهام یک شبانهروز یا دو شبانهروز -نوشتهاند در تواریخ، بنده یادم رفته- اتّصالاً اشک [ریختند]؛ بعد از این گریهها بود که دست به دست هم دادند، تصمیم گرفتند که بروند تا جانشان را در راه خدا بدهند و تا کشته نشدهاند، دست از جنگ برندارند و از این جنگ زنده برنگردند؛ همین هم شد. مردمان بزرگی؛ سلیمانبنصرد خزاعى -صحابى امیرالمؤمنین، حوارى امام حسن- و امثال اینها رفتند و آنجا جان دادند و کشته شدند؛ [شروعش] از کربلا بود؛ ببینید چه این حقیقت جلوهدار و جلوهگرى بوده در آن روزگار! در ذهن مردم ما امروز البتّه، این حقیقت به آن زیبایى و به آن شکوهمندى باقى نمانده؛ جور دیگر است. بنابراین، مسئلهى اربعین یک مسئلهى مهمّى است.
#قسمت_اول
#اربعین_کنگرهٔ_جهانی
#مهدوی_ارفع
🆔 https://eitaa.com/mahdavi_arfae