#بهداشت_روان ١ #ازمنظرنهج‌البلاغه 💢 گشایش در لحظه سختی 🔆 «عِنْدَ تَنَاهِي الشِّدَّةِ تَكُونُ الْفَرْجَةُ وَ عِنْدَ تَضَايُقِ حَلَقِ الْبَلَاءِ يَكُونُ الرَّخَاء»؛ «چون سختی‌ها به نهايت رسد، گشايش پديد آيد، و آن هنگام كه حلقه‌هاى بلا تنگ گردد آسايش فرا رسد» (نهج البلاغه(فیض الاسلام)، حکمت 343) 🌀در هنگامه شدید شدن گرفتاری‌ها، همان زمان گشایشی حاصل می‌شود و هنگام تنگ شدن حلقات بلاء آسایشی به وجود می‌آید. 🔶 اگر این فرمایش حضرت را با بحث بهداشت روان مطابقت دهیم در می‌یابیم فردی که از بهداشت روانی کامل برخورداراست، خود را هرگز در بن بست‌ها احساس نمی‌کند 🔷 بلکه نگاهی بسیار زیبابین به حل مشکلات دارد، این نگاه زیبابین سبب می‌شود تا هرگز در هنگامه گرفتاری فکرش گرفتار خمود و کندی نگردد و در اوج سختی و چه اضطرار، پناهندگی به خدای سبحان را نه تنها از دست نمی‌دهد بلکه پناهندگیش به حق افزایش می‌یابد و همین افزایش پناهندگی موجب می‌شود تا او راه صحیح را در حل مشکل جستجو کند و بیابد.

#بهداشت_روان 💠 *اکتفا به موجودی فعلی* 🔆 «... وَ مَنِ اقْتَصَرَ عَلَى بُلْغَةِ الْكَفَافِ فَقَدِ انْتَظَمَ الرَّاحَةَ وَ تَبَوَّأَ خَفْضَ الدَّعَةِ» 🔆 «... و كسى كه به مقداری که به او رسیده اکتفا نماید؛ قطعا به آسایش دست یافته و آسوده‌خاطر گردد» 📗 (نهج البلاغه(فیض الاسلام)، حکمت 363) 🔹 در این فرمایش، به یکی از اصول سلامت روان اشاره شده است. اگر فردی متوجه موجودی مادی خود بوده و آن را برای گذران زندگی خویش کافی بداند؛ 🌀 همواره از آرامش و آسایش برخوردار بوده و این آسودگی خاطر سبب می‌شود شخص از موجودی خود نهایت استفاده را ببرد. 🌀 همچنین حس امنیت و آرامش، موجب درک لذات زمان حال و رضایتمندی او از زندگی خواهد شد. 🌀 به علاوه، با پذیرش واقعیت و قبول وضعیت فعلی، نهایت تلاش خود را برای به فعلیت رساندن استعدادهای پنهان خویش به کار مي گيردو احساس عجز و ضعف در او راه ندارد. چنین فردی از نابسامانی و آشفتگی فکری و تألم روحی به دور است. ✳️ بنابراین آنكس که از سلامت روان برخوردار باشد؛ از وضعیت فعلی خویش، کمال رضایت را داشته و از آن لذت می‌برد هرچندمحرومیت‌ها و محدودیت‌های خاصی در زندگیش وجود داشته باشد اما با وجود محدودیت ها نیز احساس شادی، امنیت و رضایت مي كندو مهارت‌های خویش را افزایش می‌ دهد. 💢 لازم به ذکر است که این قناعت و اکتفا در امور مادی است؛ زیرا در امور معنوی قناعت معنا ندارد و فرد همواره خواستار دریافت کمالات بیشتر است: 🔆 «رَبِّ زِدْنی‏ عِلْما» 🔆 «پروردگارا! علم مرا افزون نما» 📔 (سوره مبارکه طه، آیه 114)

#بهداشت_روان ۲۶ 💠 *درخواست عافیت* 📗 دعای بیست و سوم دعایی‌ست که حضرت در طلب عافیت قرائت می‌کردند. در فراز دوم این دعا آمده است: 🔆 «وَ عَافِنِی عَافِیةً كَافِیةً شَافِیةً عَالِیةً نَامِیةً عَافِیةً تُوَلِّدُ فِی بَدَنِی الْعَافِیةَ عَافِیةَ الدُّنْیا وَ الْآخِرَةِ» 🔆 «پروردگارا مرا عافیت ده؛ عافیتی کفایت کننده، شفادهنده، بالابرنده، رشد دهنده، عافیتی که در بدن من عافیت دنیا و آخرت را ایجاد نماید» ✳️ *یکی از ویژگی‌های مهم فردی که از سلامت روان بهره‌مند است این است که توانایی خویش را کاملاً درک نموده و متناسب با آن درخواست می‌کند. به علاوه حس «کمال‌طلبی» او مانع از آن است که به امور اندک، موقتی و محدود بسنده نماید.* ✍️ در این فراز نیز مشاهده می‌شود بنده درخواستی از خدای سبحان دارد که به همین ویژگی اشاره می‌کند. او از پروردگار خویش درخواست عافیت می‌کند: 🌀 عافیتی که کفایت او را نموده تا محتاج امر دیگری نباشد. 🌀 عافیتی روزافزون که موجبات رشد وی را فراهم کند. 🌀 عافیتی که در جسم و روح شخص جلوه‌گر بوده و آن دو را در یک راستا قرار دهد. 🌀 عافیتی که محدود به یک بُعد از زندگی او نبوده و در همه وجوه زندگی او اعم از مادی و معنوی، حاکم باشد. 🔸 *کارشناسان بر این باورند که میزان سلامت روان بر میزان سلامت جسم اثر دارد*؛ به عنوان مثال نگرش صحیح فرد و خوش بینی او به آینده موجب می‌شود جسم او نیز در برابر بیماری‌ها مقاوم شود و قابیلت بیشتری برای کار و فعالیت داشته باشد. برخی افراد که گرفتار بیماری جسم بوده اما از رذائل اخلاقی و عقاید فاسد به دور هستند؛ به خوبی با بیماری خویش مدارا کرده و خود را مغلوب آن نمی‌کنند. 💢 عدم سلامت روان نیز زمینه ساز بروز انواع بیماری‌ها در جسم می‌شود. گاه مشاهده می‌شود افرادی از جهت جسمانی سالم بوده اما بدبین، ناامید و یا مغرور هستند. چنین فردی از عافیت کامل برخوردار نیست و در دراز مدت جسم او تحت تأثیر روح بیمارش، آسیب می‌بیند. ✅ بنابراین «بهداشت روان» به عنوان زیر مجموعه‌ای از عافیت، بسیار اهمیت دارد و در دنیا و آخرت فرد اثرگذار است.