🔰شرح کوتاه #حکمتهای_نهج_البلاغه 33 📜 حکمت 33 👈امیرالمؤمنین (ع) میگن: بخشنده باش، ولی ولخرجی نکن؛ حسابگر باش، ولی خسیس نشو. یعنی تو خرج کردن، راه وسط رو برو. سخاوت قشنگه، اما اگه از حد بگذره میشه اسراف و تبذیر (ریخت‌وپاش بی‌جا)؛ اگه هم زیادی ببندی، میشه بخل و تقتیر (تنگ‌نظری). قرآن هم همینو میگه: نه ولخرج باش، نه خسیس؛ وسطش قشنگه. امام صادق (ع) برای نشون دادن این موضوع، سه جور مشت از سنگریزه برداشت: یکی رو سفت بست (بخل)، یکی رو کامل ریخت (اسراف)، یکی رو نصفه باز کرد (اعتدال). 👈 البته بعضی وقت‌ها ایثار لازمه، ولی فقط وقتی که زندگی‌تو به هم نریزه؛ اگه قراره نابودت کنه، بهتره همون اعتدال رو رعایت کنی.(ایثار مالی)

🔰شرح کوتاه #حکمتهای_نهج_البلاغه 31 📜 حکمت 31 ( قسمت پنجم و آخر) 🌹امیرالمؤمنین (ع) میفرمایند کفر چهار پایه داره: 1⃣ تعمق بیجا؛ یعنی فضولی کردن تو کارایی که اصلاً دسترسی بهش ممکن نیست، مثل کنجکاوی تو ذات خدا که آخرش گیج و گم میشی. 2⃣ تنازع؛ دعوای جاهلانه و کل‌کل کردن فقط واسه اینکه کم نیاری، که کم‌کم چشم آدم رو به حق می‌بنده. 3⃣ زیغ؛ منحرف شدن به خاطر هوس و تعصب، جوری که خوبی رو بد ببینی و بدی رو خوب. 4⃣ شقاق؛ لج کردن با حق که راه رو مثل جاده سنگلاخ سخت می‌کنه. ⬅️ شک هم چهار شاخه داره: 1⃣ مراء؛ بحثای بی‌سر و ته که هیچ‌جا نمی‌رسه. 2⃣ هول؛ ترس از روبه‌رو شدن با حقیقت. 3⃣ تردد؛ دودلی و وسواس که اجازه تصمیم گرفتن نمیده. 4⃣ استسلام؛ هرچی شنیدی سریع قبول کنی، بدون تحقیق. ⬅️ نفاق هم چهار پایه داره: هواپرستی (هوس‌بازی، ظلم، زیاده‌خواهی)، سستی (غرور، آرزوهای دراز، ترس، امروز و فردا کردن)، تعصب (خودبزرگ‌بینی، فخر فروشی، قوم‌گرایی)، و طمع (خوشی دنیا، خودباختگی، لجاجت، حرص). ❌خلاصه اینکه سقوط آدم از همین‌جاها شروع میشه؛ از دعوا و هوس و لج، تا ترس و طمع و بی‌تصمیمی.

🔰شرح کوتاه #حکمتهای_نهج_البلاغه 38 📜 حکمت 38 امیرالمومنین(ع) به امام حسن(ع) چهار سفارش اخلاقی و چهار سفارش رفتاری کرده. ⬅️چهار سفارش اخلاقی: بزرگ‌ترین ثروت، عقل است؛ عقل درست هم دین آدم را حفظ می‌کند هم دنیایش را آباد می‌سازد. بدترین فقر، حماقت است؛ آدم نادان هم به خودش ضرر می‌زند هم به دیگران، و درمانش سخت است. بدترین تنهایی، خودپسندی است؛ کسی که شیفته خودش باشد دیگران را از خودش دور می‌کند. بهترین شرافت، خوش‌اخلاقی است؛ اخلاق خوب محبت می‌آورد، مردم را جذب می‌کند و حتی روزی را زیاد می‌کند. ❇️ چهار سفارش رفتاری: از دوستی با این چهار گروه بپرهیز: احمق؛ چون می‌خواهد کمکت کند ولی از نادانی ضرر می‌رساند. بخیل؛ وقتی بیشتر از همه به او نیاز داری، تنهایت می‌گذارد. فاسق و بی‌تقوا؛ به اندک منفعتی تو را می‌فروشد و قابل اعتماد نیست. دروغگو؛ واقعیت‌ها را وارونه نشان می‌دهد، دور را نزدیک و نزدیک را دور جلوه می‌دهد. در روایات هم تأکید شده با این آدم‌ها حتی مشورت نکنید چون قضاوت‌شان غلط است و ضرر می‌زنند. امامان دیگر هم این توصیه‌ها را تکرار کرده‌اند و حتی یک گروه دیگر، یعنی قاطع رحم (کسی که با خانواده و فامیل قطع رابطه می‌کند)، را هم به این لیست اضافه کرده‌اند. 👈به زبان ساده، امام علی(ع) می‌گوید: عقل، اخلاق و فروتنی سرمایه‌ی زندگی توست. نادانی و خودبینی زندگی را ویران می‌کند. و دوستی با آدم نادان، بخیل، بی‌دین، دروغگو و کسی که با خانواده‌اش قهر است، فقط به ضررت تمام می‌شود.

🔰شرح کوتاه #حکمتهای_نهج_البلاغه 43 📜 حکمت 43 🔰امام علی(ع) در توصیف «خبّاب بن الأرت» پنج ویژگی مهم او را بیان می‌کند که الگویی برای همه است: ۱. اسلام آوردن با عشق و آگاهی، نه از ترس یا طمع؛ حتی زیر شکنجه‌ها دست از ایمان برنداشت. ۲. مهاجرت برای اطاعت خدا، نه از روی ترس یا منفعت‌طلبی؛ او در بدر و همه غزوات همراه پیامبر بود. ۳. قناعت و ساده‌زیستی، بی‌نیاز از ثروت و جایگاه، با عزت نفس. ۴. رضایت از خدا در همه سختی‌ها و حوادث، شبیه مؤمنان راستینی که «راضِیَةً مَرضِیَّة» هستند. ۵. جهاد مادام‌العمر؛ چه جهاد با شکنجه در مکه، چه حضور در میدان‌های جنگ در مدینه و حکومت امام علی(ع). این صفات نشان می‌دهد محبوبان اولیای الهی، کسانی‌اند که ایمان‌شان آگاهانه است، برای خدا فداکاری می‌کنند، قانع‌اند، رضایت به تقدیر دارند و در راه حق تا پایان ایستاده‌اند.

🔰شرح کوتاه #حکمتهای_نهج_البلاغه 44 📜 حکمت 44 🔰امیرالمومنین(ع) در این سخن چهار عامل خوشبختی را بیان می‌کنند: 1. یاد معاد: کسی که همیشه قیامت و دادگاه الهی را به یاد دارد، کمتر به گناه نزدیک می‌شود و اگر خطایی کند، زود توبه می‌کند. 2. عمل برای حساب: ایمان واقعی فقط اعتقاد نیست، بلکه عمل پاک و خالصانه برای روز حساب است. 3. قناعت به حد کفاف: یعنی به اندازه نیاز زندگی بسنده کند؛ نه کمتر که به ذلت بیفتد، نه بیشتر که او را از یاد خدا غافل سازد. 4. رضایت از خدا: چه اتفاقات خوشایند و چه ناخوشایند، اگر از تقدیر الهی راضی باشی، همه‌اش برایت خیر است. پیام این کلام این است که یاد قیامت، تلاش برای آخرت، دل بریدن از افراط در دنیا و راضی بودن به خواست خدا، چهار ستون خوشبختی‌اند که آرامش و عزت را تضمین می‌کنند.

🔰شرح کوتاه #حکمتهای_نهج_البلاغه 46 📜 حکمت 46 🔰امیرالمومنین(ع) در این سخن می‌فرمایند: گناهی که باعث پشیمانی و ناراحتی تو شود، نزد خدا بهتر از کار نیکی است که باعث غرور و خودپسندی‌ات گردد. علتش این است که پشیمانی، انسان را به سوی توبه و جبران می‌کشاند و توبه می‌تواند اثر گناه را پاک کند؛ اما عُجب و خودپسندی، حتی نیکوکاری را خراب می‌کند و زمینه ریا، تکبر و سقوط را فراهم می‌سازد. روایات نیز همین را تأیید می‌کنند: پیامبر(ص) فرمود: «کسی که خود را بدکار بداند، نیکوکار است» و برعکس، کسی که خود را اهل احسان ببیند، ممکن است بدکار باشد. خدا به داود(ع) فرمود: گنهکاران پشیمان را بشارت بده و صدیقان را بیم بده که به عبادتشان مغرور نشوند. حتی دیده شده که فاسق با قلب شکسته وارد مسجد شده و پاک‌دل بیرون رفته، اما عابدِ مغرور برعکس. پیام این سخن این است که شکستن نفس، از خودبینی ارزشمندتر است.