✍ #نکات و #پیامهایی از #جزء_دهم
📎#قسمت_سوم
✅ سرزنش مجدد #علمای دین یهود و نصارا
(آنها) دانشمندان و راهبان (تاركان دنيا) را معبودهائي در برابر خدا قرار دادند و (همچنين) مسيح فرزند مريم را، در حالي كه جز به عبادت معبود واحدي كه هيچ معبودي جز او نيست دستور نداشتند، پاك و منزه است از آنچه شريك وي قرار ميدهند.۳۱
ای اهل ایمان! یقیناً بسیاری از عالمان یهود و راهبان، اموال مردم را به باطل [و به صورتی نامشروع] می خورند و همواره [مردم را] از راه خدا بازمی دارند؛ و کسانی را که طلا و نقره می اندوزند و آن را در راه خدا انفاق نمی کنند، به عذاب دردناکی مژده ده.۳۴
✅ نشانه های افراد #مومن واقعی و #متظاهر به ایمان
( #دورو و منافق)
مردان #منافق و زنان منافق همه از يك گروهند، آنها امر به منكر، و نهي از معروف، ميكنند، و دستهايشان را (از انفاق و بخشش) ميبندند، خدا را فراموش كردند و خدا آنها را فراموش كرده (رحمتش را از آنها قطع کرده) منافقان قطعا فاسقند.۶۷
و جز با [حال] كسالت نماز به جا نمىآورند و جز با كراهت انفاق نمىكنند {54}
براى شما به خدا سوگند ياد مىكنند تا شما را خشنود گردانند در صورتى كه اگر مؤمن باشند [بدانند] سزاوارتر است كه خدا و رسولش را خشنود سازند {62}
و از آنان كسانىاند كه با خدا عهد كردهاند كه اگر از كرم خويش به ما عطا كند قطعا صدقه خواهيم داد و از شايستگان خواهيم شد {75}
پس چون از فضل خويش به آنان بخشيد بدان بخل ورزيدند و به حال اعراض روى برتافتند {76}
در نتيجه به سزاى آنكه با خدا خلف وعده كردند و دروغ مىگفتند در دلهايشان تا روزى كه او را ديدار مىكنند پيامدهاى نفاق را باقى گذارد {77}
آيا ندانسته اند كه خدا راز آنان و نجواى ايشان را مىداند و خدا داناى رازهاى نهانى است {78}
اما #مومنان واقعی
و مردان و زنان با ايمان دوستان يكديگرند كه به كارهاى پسنديده وا مىدارند و از كارهاى ناپسند باز مىدارند و نماز را بر پا مىكنند و زكات مىدهند و از خدا و پيامبرش فرمان مىبرند آنانند كه خدا به زودى مشمول رحمتشان قرار خواهد داد كه خدا توانا و حكيم است {71}
✅ به نعمتهایی که به شما میرسد، راضی باشید واینگونه بگویید
وَلَوْ أَنَّهُمْ رَضُوا مَا آتَاهُمُ اللَّهُ وَرَسُولُهُ وَقَالُوا حَسْبُنَا اللَّهُ سَیؤْتِینَا اللَّهُ مِنْ فَضْلِهِ وَرَسُولُهُ إِنَّا إِلَی اللَّهِ رَاغِبُونَ (59)
و اگر آنان بدان چه خدا و پیامبرش به ایشان دادهاند خشنود میگشتند و میگفتند خدا ما را بس است بهزودی خدا و پیامبرش از کرم خود به ما میدهند و ما به خدا مشتاقیم [قطعاً برای آنان بهتر بود] (توبه/59)