📰 #دیروزنامه‌های_زنجیره‌ای 🔹روحانی با ترامپ دیدار کند اما مذاکره نکند! 🔸روحانی از فرصت نشست سران شورای امنیت برای دیدار با ترامپ استفاده کند! تکرار سراب برجام در FATF و چرخه سنی برخی در دولت از مدیریت گذشته است از جمله مطالب دیروز مطبوعات زنجیره‌ای بود. روزنامه مدعی اصلاحات بهار دیروز در سرمقاله خود نوشت: «جلسه سران عضو شورای امنیت با توجه به اینکه هم حسن روحانی و هم دونالد ترامپ در آن حضور دارند می‌تواند زمینه‌ساز گفت‌وگو میان این دو مقام عالی رتبه ایران و ایالات متحده آمریکا شود.» [!] این روزنامه در ادامه در استدلالی عجیب‌تر مدعی شده: «البته برخی بر این باورند که با توجه به فرمایشات رهبری، به هیچ عنوان ایران با آمریکا وارد مذاکره نخواهد شد اما بعضی از تحلیلگران تاکید دارند که باید حساب مذاکره با دیدار را از یکدیگر جدا کرد! آنها تاکید دارند در علم سیاست مذاکره و دیدار به یک معنی نیست. یعنی روحانی می‌تواند با رئیس‌جمهور ایالات متحده دیداری داشته باشد و نقطه نظرات خود را عنوان کند و اگر به نقاط‌اشتراکی رسیدند آن زمان است که می‌توان درخصوص مذاکره یا عدم مذاکره به بحث و گفت‌و‌گو پرداخت» [!] گفتنی است، اصرار مدعیان اصلاح‌طلبی بر دیدار روحانی و ترامپ بیشتر به یک لجبازی شبیه است وگرنه بعید به نظر می‌رسد عقل سیاسی به این تنزل شأن رئیس‌جمهور کشور، حتی اگر از جناح مخالف ما باشد، رأی بدهد؛ چه رسد که رئیس‌جمهور از جناح خودمان هم باشد! دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور کشوری است که همه برجامی را که سرمایه چهار سال دولت حسن روحانی و تلاش رسانه‌ای اصلاح‌طلبان بود، از بین برد و حالا همین حامیان روحانی باید اصلی‌ترین مخالفان مذاکره با ترامپ باشند اما قضیه کاملاً برعکس است. اصلاح‌طلبان دولت را تشویق به دیدار با ترامپ می‌کنند و حتی از احتمالات دیدار تیتر یک می‌زنند؛ همان‌هایی که روزی تیتر اول‌شان «امضای جان کری تضمین است» بود.

📰 #دیروزنامه‌های_زنجیره‌ای 🔹️کلید واژه «اختیارات محدود» ترفندی برای فرار از پاسخگویی 🔸روزنامه آرمان با اشاره به اظهارات اخیر روحانی درباره اختیارات محدود دولت در مطلبی نوشت: «آقای روحانی به نکته‌ای اقرار کرده که می‌شد در همان ماه‌های اول کار به آن اشاره کرد، نه اینکه بعد از ۶ سال مطرح شود. آیا طرح این مسئله با چنین کلمات و چنین سیاقی به معنای آن نیست که مردم خیالشان از پاسخ به وعده‌ها آسوده باشد؟ نکته نهایی اینکه، طرح چنین سخنانی قبل از اینکه راهی به دهی باشد، می‌تواند به‌آسانی برهم زننده ساختارهایی باشد که از قضا ریاست جمهوری هم در آن تعریف می‌شود.» ▫در سال ۹۲ و در جریان رقابت‌های انتخابات ریاست جمهوری، روحانی قسم جلاله خورد که «اگر مشکلات این کشور راه‌حل نداشت من کاندیدا نمی‌شدم». اما حالا علیرغم سپری شدن ۶ سال از عمر دولت، روحانی در اظهارنظری تأمل برانگیز گفته است که اختیارات دولت در حوزه‌های مختلف از جمله اقتصاد و سیاست خارجی محدود است. متاسفانه دولت در زنگ حساب و موسم پاسخگویی، با ادعاهایی همچون «اختیارات محدود» و «کارشکنی در روند اقدامات دولت»، از ارائه گزارش عملکرد شانه خالی می‌کند. گفتنی است طبق بودجه مصوب سال ۱۳۹۷، رقم کل بودجه کشور حدود ۱۲۰۰ هزار میلیارد تومان است که جدول مشهور به ۱۷ که مؤسسات خاص غیر دولتی را شامل می‌شود طبیعتاً سهمی از این بودجه دارند. گرچه جریان اصلاح‌طلب و حامیان دولت این نهاد ها را به دریافت بخش قابل‌توجهی از این بودجه متهم می‌کنند، اما همه ارگان‌های نظامی تحت عنوان نیروهای مسلح تنها حدود ۴ درصد از میزان بودجه هر سال را به خود اختصاص می‌دهند. علاوه‌بر این، باید به این نکته نیز اشاره شود که از ۱۲۰۰ هزار میلیارد تومان بودجه مصوب سال جاری، سهم نهادها و شرکت‌های زیر نظر و وابسته به دولت، بیش از ۸۰۰ هزار میلیارد تومان می‌باشد. ادامه مطلب👇

📰 #دیروزنامه‌های_زنجیره‌ای 🔹 یکی از گرفتاری‌های روحانی مسئولیت‌های رسمی اوست! 🔸 روزنامه شرق در سرمقاله شماره دیروزش ابتدا به شعری از سیدغلامرضا روحانی ‌اشاره می‌کند: «سپلشت آید و زن زاید و مهمان برسد – عمه از قم برسد، خاله ز کرمان برسد – خبر مرگ عموقلی برسد از تبریز – نامه رحلت دایی ز خراسان برسد – هر بلایی به زمین می‌رسد از دور سپهر – بهر ماتم زده‌ای بی‌سروسامان برسد...» با این مقدمه نویسنده به سراغ رئیس‌جمهور می‌رود و گرفتاری‌های او را در سه دسته تقسیم می‌کند: «1) مسئولیت‌های رسمی یک رئیس‌جمهور[!!] هر کس دیگری هم که جای او باشد باید وظایف خود را انجام دهد... 2) فشارهایی که این روزها قدرت‌های جهانی بر ایران می‌آورند.» تا اینجای کار و در این دو مورد که باید گفت روزنامه شرق به زحمت افتاده و فراصت فرموده‌اند و به این نتیجه رسیده‌اند که یکی از گرفتاری‌های روحانی انجام دادن کارهایی است که در شمار وظایف یک رئیس‌جمهور است! این نگاه طیف موسوم به اصلاح‌طلب است، چنانکه وظایف یک رئیس‌جمهور را گرفتاری‌های او می‌داند! بر همین بستر فکری اس مقامی که هستند، اگر کمترین حد وظایف خود را انجام دهند، چون آن را وظیفه نمی‌دانند با تصور رفع گرفتاری دچار غرور می‌شوند...