🍃💚﷽💚🍃 #فصل_پنجم: در وصیت های امیرالمؤمنین علی علیه السلام و کیفیت وفات آن حضرت #قسمت_هشتادوچهارم بالجمله چون شب بیست و یکم شد فرزندان و اهل بیت خود را جمع کرد و ایشان را وداع کرد و فرمود که خدا خلیفهٔ من است بر شما او بس است مرا و نیکو وکیلی است و ایشان را وصیت به خیرات فرمود و در آن شب اثر زهر بر بدن مبارکش بسیار ظاهر شده بود هر چند خوردنی و آشامیدنی آوردند تناول نفرمود و لب های مبارکش به ذکر خدا حرکت می کرد و مانند مروارید عرق از جبین نازنینش می ریخت و بدست مبارک خود پاک می کرد و می فرمود شنیدم از رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم که چون نزدیک وفات مؤمن می شود عرق می کند جبین او مانند مروارید تر و نالهٔ او ساکن می شود. پس صغیر و کبیر فرزندان خود را طلبید و فرمود که خدا خلیفهٔ من است بر شما شما را به خدا می سپارم پس همه به گریه افتادند حضرت امام حسن علیه السلام گفت ای پدر چنین سخن می گویی که گویا از خود ناامید شده‌ای، فرمود ای فرزند گرامی یک شب پیش از آنکه این واقعه بشود جدّت رسول خدا را در خواب دیدم از آزارهای این امت با او شکایت کردم فرمود نفرین کن بر ایشان پس گفتم خداوندا بدل من بدان را بر ایشان مسلط کن و بدل ایشان بهتر از ایشان مرا روزی گردان، پس حضرت رسول فرمود که خدا دعای تو را مستجاب کرد بعد از سه شب تو را به نزد من خواهد آورد اکنون سه شب گذشته است ای حسن تو را وصیت می کنم به برادرت حسین و فرمود که شماها از منید و من از شماهایم آنگاه رو کرد به فرزندان دیگر که غیر از فاطمه بودند و ایشان را وصیت فرمود که مخالفت حسن و حسین مکنید پس گفت حقتعالی شما را صبر نیکو کرامت فرماید امشب از میان شما می روم و به حبیب خود محمد مصطفی صلوات الله علیه و اله ملحق می شوم چنانچه مرا وعده داده است. 📚منتهی الآمال 📡 @atre1o1 🇮🇷