#او_را #رمان📚 #پارت_هفتاد_و_چهارم بعد از چند دقیقه گوشی رو انداختم رو صندلی و سرم رو گذاشتم رو فرمون. از ته دل زار میزدم و گریه میکردم و داد میزدم "غلط کردم!ببخشید..." تو همون حال بودم که گوشیم زنگ خورد،زهرا بود! جواب دادم، صورتم خیس اشک بود... -الو زهرا؟ -سلام ترنم جان،ببخشید گوشیم سایلنت بود،متوجه زنگت نشدم عزیزم. کاری داشتی؟ -سلام.ایرادی نداره. نه دیگه کاریت ندارم. -صدات چرا اینجوریه؟؟ گریه کردی؟؟ دوباره زدم زیر گریه -زهرا... من چیکار کردم؟؟ -چیشده ترنم؟؟ -من نفهمیدم زهرا... نفهمیدم... غلط کردم. به خودش قسم آدم میشم! -ترنم درست بگو ببینم چه اتفاقی افتاده؟ -زهرا من هیچی از امام زمان نمیدونستم! نمیدونستم دارم اذیتش میکنم، ظهورش رو عقب میندازم... زهرا من نمیدونستم که من گناه میکنم و اون میره دست به دامن خدا میشه و برام توبه میکنه! زهرا غلط کردم... من نمیدونستم هرشب هرشب خدارو قسم میده که خدا منو ببخشه! زهرا حالم بده... من تازه فهمیدم چیکار کردم باهاش! تازه فهمیدم چقدر دلشو شکوندم... تازه فهمیدم چقدر دوستم داره، چقدر منتظرم بوده، چقدر دعام کرده! من نمیدونستم اون پادرمیونی کرده که خدا منو ببخشه! زهرا دارم دق میکنم... غلط کردم...غلط کردم! زجه میزدم و میگفتم "غلط کردم" صدای زهرا هم با بغض مخلوط شده بود -عزیزم... ترنم... آروم باش گلم. میبخشدت،باور کن میبخشه تو که فهمیدی چقدر مهربونه! من گریه میکردم و زهرا هم با گریه سعی داشت آرومم کنه! حرفاش تأثیری تو حالم نداشت،ازش خداحافظی کردم و رفتم سمت خونه. دلم میخواست از شرمندگی بمیرم! مثل دیوونه ها تو اتاق راه میرفتم و بلند بلند گریه میکردم. بی حال نشستم رو زمین و زانوهام رو بغل کردم. "به خودت قسم درست میشم... آدم میشم. خودت که دیدی،خبر داری، وقتی از تک تک گناهام باخبری، پس الانم میدونی چندوقته دارم سعی میکنم خوب باشم. دیگه هیچی برام مهم نیست، فقط دلم میخواد تموم زخمایی که بهش زدم رو ترمیم کنم، تموم اشک هایی که برام ریختی رو جبران کنم. غلط کردم آقا...غلط کردم. امروز فهمیدم تو بابای همه ی مایی... غلط کردم بابایی... غلط کردم! من ندونسته تمام این کارا رو کردم. نمیفهمیدم. ولی دیگه تکرار نمیشه. دیدی امروز به کمکت تونستم موفق بشم؟ بازم کمکم کن،بازم دستمو بگیر، اگه دستم تو دست تو باشه از پس همه ی اینها برمیام!" وضو گرفتم و وایسادم به نماز. تمام نمازم اشک بود و شرمندگی و خجالت... برام شام پایین نرفتم و گفتم میل ندارم. واقعا هم میل نداشتم! اون شب تا نزدیکای صبح گریه کردم و با امام زمان صحبت کردم. ازش خواستم منو ببخشه... تو اینترنت بیشتر دربارش تحقیق کردم. بهش قول دادم که بعد از این جبران کنم. صبح با کلی انرژی از خواب بلند شدم. دلم میخواست به همه مهربونی کنم،با همه خوبی کنم. صبحونه رو خوردم و از خونه بیرون رفتم. زنگ زدم به زهرا و ازش خواستم چند ساعتی بیاد پیشم. رفتم دنبالش و سوارش کردم. با دیدنم با کلی ذوق بغلم کرد و بوس بارونم کرد! -وای خدااا... ترنم شبیه فرشته ها شدی!! مبارکت باشه آبجیییییی... -مرسی عزیزممم... هرچند چندنفری نظرشون بر این بود که بیشتر شبیه گونی شدم تا فرشته!! -وا...این چه حرفیه. ولشون کن.معمولا کسایی که نمیتونن جلوی نفسشون بایستن،به اونایی که تو این راه موفق میشن،حسودی میکنن!! -آره بابا،مهم نیست اصلا! فعلا بریم که کلی کار داریم!! -چیکار داریم؟؟ -صبرکن ،خودت میفهمی! سورپرایزه-باشه ولی صبرکن اول من تورو سورپرایز کنم،بعد تو! از تو کیسه ای که دستش بود،یه جعبه ی کادویی دراورد و گرفت جلوم -تولد دوبارت مبارکه خاااانوووووم!! -وای زهراااا... ممنونم عزیزمممم...با خوشحالی جعبه رو گرفتم و بازش کردم. پر بود از روسری و ساق دست و گیره روسری! همونایی که خود زهرا استفاده میکرد. با تموم وجودم احساس خوشحالی کردم. -خیلی دوستت دارم زهرا! واقعا ممنونتم! خیلی خوبه... خیلی! -قابل تو رو نداشت گلم!این کمترین کاری بود که از دستم برمیومد.مبارکت باشه! دوباره ازش تشکر کردم و جعبه رو گذاشتم رو صندلی های پشت ماشین. قند داشت تو دلم آب میشد که زودتر برم خونه و همه رو سر کنم!! راه افتادم سمت یه گل فروشی. جلوی درش نگه داشتم و به زهرا گفتم بشینه تا بیام.رفتم داخل و یه نگاه به گل ها انداختم. -خوش اومدید درخدمتم خانوم.بفرمایید؟ -ممنونم آقا.من چندتا شاخه گل میخوام. -چندتا؟ -سیصد و سیزده تا! -سیصد و سیزده شاخه؟؟ چه گلی؟ بله،فرقی نداره،اگر باهم فرق داشتن هم ایرادی نداره و یک کارت روی هر کدوم! اگر نمیتونید انجام بدید،برم جای دیگه! -تونستنش رو که میتونم،اما طول میکشه! -هرچه سریعتر آماده شه ممنون میشم،به دستمزدتون هم حواسم هست. بی زحمت یه سبد خوشگل هم برام بذارید. -بله چشم،فقط روی کارت ها چی بنویسم؟؟ -با خط خوش بنویسید "جشن آشتی با امام زمان... به قلم محدثه افشاری #ادامه‌دارد... 【 @atre_shohada】