eitaa logo
عطر نرگس
1.8هزار دنبال‌کننده
9هزار عکس
12.7هزار ویدیو
46 فایل
❌تبــادل نــداریــم لطـفـا پیـام نـدیـن❌ کپی باذکرصلوات به نیت فرج مهدی فاطمه آزاداست. ➨ @golenarges_admin313
مشاهده در ایتا
دانلود
✨﷽✨ ✅یکی از علتهای نزول بلا ✍ (ع)، به اهل و عیال خود سفارش می کردند: «هیچ سائلی از مقابل خانه من نمی گذرد مگر اینکه اطعامش کنیم» گاهی به ایشان اعتراض می کردند: «ولی هر سائلی که واقعا محتاج نیست!» امام سجاد(ع)پاسخ می دادند: «بیم آن دارم که بعضی از آنها مستحق باشند و ما نیز با رد کردن مستحق، به بلایی که بر حضرت یعقوب نازل شد مبتلا شویم. حضرت یوسف، آن خواب معروف را همان شبی دید، که یعقوب، سائل مستحقی را اطعام نکرد. آن شب یعقوب و خانواده اش سیر خوابیدند ولی سائل، گرسنه بود. به همین دلیل خداوند فرمود: «ای یعقوب ! چرا به بنده ام رحم نکردی؟! به عزتم سوگند تو را به مصیبت پسرانت مبتلا خواهم کرد.» 📚علل الشرایع ج ۱ ص۶۱
چرا به علیه‌السلام «اِبنُ‌الخِیَرَتَین» (زاده‌ی برگزیدگان) گفته می‌شود؟ رحمة‌الله‌علیه در کتاب شریف بحارالانوار در بخش احوالات علیه‌السلام چنین می‌نویسد: از صلّی‌الله‌علیه‌وآله روایت شده است که فرمودند: «خداوند از میان بندگانش دو قوم برگزیده دارد: برگزیده‌ی او از عرب، قریش است و از عجم (غیر عرب)، فارس (ایرانیان‌) هستند.» و حضرت سجّاد علیه‌السلام پیوسته می‌فرمود: «من فرزند دو برگزیده هستم.» زیرا جدّ پدری‌اش رسول خدا صلّی‌الله‌علیه‌وآله (بزرگ قریش و اشرف کائنات) بود و مادرش ( علیهاالسلام) دختر یزدگرد (پادشاه و بزرگ ایرانیان و جدّ مادری حضرت). 📚 بحار الانوار (علامه‌مجلسی)، ج۴۶، ص۴ رحمه‌الله ویژگیهای حضرت زین‌العابدین صلوات‌الله‌علیه را چنین بر می‌شمارد: اوّل: تألیف صحیفه‌ی کامله () است؛ که مصحف اهل‌بیت و عروة الوثقی شیعیان است؛ دوّم: جمع شدن نجابت عرب و عجم هر دو در ایشان؛ به اعتبار سخن پیامبر که خدا در میان بندگانش، دو برگزیده دارد: برگزیده او از عرب، قریش و از عجم، فارس می‌باشد؛ لذا او ملقّب به «ابن الخیرتین» است سوّم: انتشار اولاد رسول خدا صلّی‌الله‌علیه‌وآله از آن حضرت است؛ (چرا که پس از واقعه‌ی و به شهادت رسیدن دیگر فرزندان ذکور علیه‌السلام، نسل ایشان، یعنی حسینی، موسوی و رضوی، فقط از طریق امام سجّاد صلوات‌الله‌علیه ادامه یافت)؛ لذا آن حضرت را «آدمِ بنی‌الحسین» علیه‌السلام هم می‌گویند منتهی الآمال (محدث‌قمی)، ج۲، ص۱۱۷۵