بسمه تعالی و بذکر ولیه امشب، علی را ضربت زدند... آری! به چشم من و تو، علی با این شمشیر آلوده به زهر از پا در آمد... اما این، فقط یک ضربه بود! یک ضربه‌ی نهایی! علی، آن روز که به چشم دید پیکر رسول خدا روی زمین بود و این مردمان گربه صفت در سقیفه دور هم جمع شدند، زخم اول را برداشت... نمیگویم پیش این زخمی نبود...ولی بودن رسول خدا، مرهم بزرگتری بود از زخم هایش... اما از سقیفه به بعد علی بود و علی بود و خدای علی! اصلا قبل از علی، مظلومیت چگونه تعریف میشد؟! 😭 چگونه میشود فاتح خیبر باشی اما مأمور به سکوت؟! چگونه میشود ولی برگزیده‌ی حق تعالی باشی اما کنج خانه؟! چگونه میشود غیرت الله باشی اما ذوالفقار در غلاف؟! بگذریم... [زخم،خود حکایتی‌ست، اما در این میان نمک روی زخم و استخوان لای زخم و زخم روی زخم، حکایتی دیگر دارد...] علی آن روز که زهرایش پشت در بود و در به آتش کشیده شد، سوخت...😭 علی آن روز که پهلوی حضرت مادر شکست، شکسته شد... علی از آن روز که فاطمه در خانه نقاب به صورت زد، کمر خم کرد... علی از آن شب که بدن تنها یاورش را با اشک غسل میداد، دیگر زانوانش راست نشد...😭 علی از آن لحظه که بدن کبود گل یاسش را به دست خاک سرد میسپارد، دیگر علی نشد... ضربتِ شمشیر و فرق شکافته بهانه است... علی سالهاست که دارد خون دل می خورد و مرهمِ ایمان روی زخم هایش می گذارد... اصلا اگر بنا به عمق زخم باشد، عمق فرق شکافته‌ اش به پای عمق زخم های دلش هم نمیرسد... این فرق شکاف خورده تنها بهانه ایست برای من و تویی که باید با وحشت دنیای بی علی روبه رو شویم...😭 امشب علی را ضربت زدند...اما ضربت شمشیر، بهانه است...تا علی به لقاءُ الله برسد... #یک_تا اللهم عجل لولیک الفرج بحق امیرالمومنین علیه السلام 🖤 #شهادت #مقتدایم_ولایت_است #لبیک_یا_علی #لبیک_یا_مهدی #با_ولایت_تا_ظهور 🌹@AtreNarges🌹 👆👆👆👆👆👆👆👆