#تفسیر_قرآن_کریم (ادامه تفسیر آیه ٢ سوره عنکبوت) 💠گاهاً سؤالی در ذهن بعضی افراد شکل میگیرد که چرا خداوند با آن رحمت وسیع و گسترده ای که فرمود:(وَرَحْمَتِی وَسِعَتْ کُلَّ شَیْ)(کَتَبَ عَلَى نَفْسِهِ الرَّحْمَة) بشر را برای رسیدن به پاداش؛ آزمایشهای سخت می نماید؟ 💠در پاسخ چند مورد را با توجه به آیات و روایات بیان میکنیم 1⃣اولاً باید بدانیم زمینة رسیدن به پاداش، عمل است. شخص حکیم براساس عمل، اجر و پاداش می دهد و این یکی از اصول قرآنی است.(وَالَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ سَنُدْخِلُهُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِی) و امتحانات هم در حیطه اعمال هستند 2⃣ثانیاً؛اگر خداوند بدون آزمایش و امتحان به همه پاداش بدهد، با صفت عدالت خداوند ناساز است. آن که یک عمر تخطی و تخلف نموده با کسی که امر خدا را مطیع بوده، هر دو یکسان باشند؟ (أَمْ نَجْعَلُ الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ کَالْمُفْسِدِینَ فِی الأرْضِ أَمْ نَجْعَلُ الْمُتَّقِینَ کَالْفُجَّار) 3⃣ثالثاً؛ آزمایش الهی از طرف خداوند بر بندگان خودش رحمت است. از امام باقر (ع) نقل شده است که فرمود: هرگاه خداوند متعال بر آن شود تا بنده ای را گرامی دارد و آن بنده گناهی کرده باشد او را به بیماری مبتلا گرداند، اگر چنین نکرد، به فقر و نیازمندی دچارش سازد و اگر این را هم نکرد، هنگام جان کندن بر او سخت گیرد. اما چون بخواهد بنده ای را خوار و بی مقدار سازد و او کار نیکی نزد خدا نداشته باشد، تن سالم به او دهد، اگر چنین نکرد، زندگیش را فراخ و مرفه گرداند و اگر این را هم نکرد، مرگ را بر او آسان سازد ♻️ادامه دارد... @atsh_bkhryar

#تفسیر_قرآن_کریم (ادامه تفسیر آیه٢ سوره عنکبوت) 🔰نقش انسان در نزول بلاء 💠شداید و گرفتاری ها، ضمن آن که جنبة آزمایش و امتحان دارد و به وسیله آن ایمان و صبر مردم آزموده می شود، از نظر بررسی علل و منشأ، به خود انسان برمی گردد. از متون دینی استفاده می شود که رفتار انسان در برخورداری از نعمت و مبتلا شدن به نقمتِ الهی اثر گذار می باشد 🍃ظَهَرَ الْفَسَادُ فِی الْبَرِّ وَالْبَحْرِ بِمَا کَسَبَتْ أَیْدِی النَّاسِ لِیُذِیقَهُمْ بَعْضَ الَّذِی عَمِلُوا لَعَلَّهُمْ یَرْجِعُون [فساد در خشکی و دریا به خاطر اعمالی که مردم انجام داده اند آشکار شده، خدا می خواهد نتیجة بعضی از اعمال آنها را به آنها بچشاند، شاید بازگردند] 🍃إِنَّ اللَّهَ لا یُغَیِّرُ مَا بِقَوْمٍ حَتَّى یُغَیِّرُوا مَا بِأَنْفُسِهِم [خداوند سرنوشت هیچ جمعیتی را تغییر نمی دهد، مگر این که خویشتن را تغییر دهند] 🍃وَمَا أَصَابَکُمْ مِنْ مُصِیبَةٍ فَبِمَا کَسَبَتْ أَیْدِیکُمْ وَیَعْفُو عَنْ کَثِیرٍ [هر مصیبتی به شما رسد، به خاطر اعمالی است که انجام داده اید و بسیاری را نیز عفو می کند] 💠امام علی (ع) از پیامبر اکرم (ص) نقل می کند که فرمود: «این آیه (وَمَا أَصَابَکُمْ مِنْ مُصِیبَةٍ...)بهترین آیه در قرآن است، ای علی، هر خراشی که از چوبی بر تن انسان وارد می شود و هر لغزش قدمی، بر اثر گناهی است که از او سر می زده، و آن چه خداوند در دنیا عفو می کند گرامی تر از آن است که در قیامت در آن تجدید نظر فرماید، و آن چه را که در دنیا عقوبت فرموده عادل تر از آن است که در آخرت بار دیگر کیفر دهد @atsh_bkhryar

#تفسیر_قرآن_کریم (بخش پایانی تفسیر آیه ٢/ عنکبوت) 💠یکی از بحث های کلیدی معارف قرآنی، امتحان و آزمایش است که در آیات متعددی از آن سخن به میان آمده است و از زوایای مختلفی به آن نگریسته شده است. آزمایش و امتحان برای زندگی ضروری است و بدون آزمایش، بشر روی تکامل را نخواهد دید. به همین دلیل هیچ کسی از آزمایش الهی مستثنی نیست. حتی مقرب ترین افراد نزد خداوند از آزمایش سخت تری برخوردارند 💠قرآن به خاطر این سنت همگانی و عمومی، راهکار برون رفت پیروزمندانه ای را ذکر نموده که عبارت است از صبر و تسلیم و خویشتن داری و... برای توجه دادن بشر به عمومیت این سنت، هم بعضی از ابزار آزمایش و هم آزمایش شدن پیامبران و اقوام آن ها را ذکر نموده است و عکس العمل انسان ها را در برابر آزمایش الهی بیان فرموده است 💠از مهمترین آثار ابتلاء به بلاها این است که حالات و نگرش انسان را تغییر میدهد ؛حالاتی که دامنگیر انسان می شود و نتیجة آن هم تن دادن به پستی ها و زشتی ها است. حالت غفلت، بی خبری از خداوند متعال و بی توجهی به هویت و نیازهای واقعی انسانی! این ابتلائات انسان را متذکر میکند 💠حالت دیگری که آدمی به مرور زمان با انجام اعمال زشت گرفتار آن می شود، عذر تراشی و توجیه آفرینی او بر اعمال ناپسند است. بلاء انسان را متوجه اعمالش میکند که بداند جزای اعمال را خواهد دید چه در دنیا و چه در آخرت و نمیتواند عندالله هم معذور باشد 💠حالت دیگر ذات فزونی طلب انسان است که در پرتو فزون طلبی، تن به طغیان گری و تعدی می دهد. ابتلائات سبب میشود که متنبه گردد و بفهمد این امور ماندنی نیستند. @atsh_bkhryar

#تفسیر_قرآن_کریم ( ادامه تفسیر آیه ۶٧ سوره مائده) 💠اين آيه لحن خاصى بخود گرفته كه آنرا از آيات قبل و بعد، مشخص مي سازد، در اين آيه روى سخن ، فقط به پيامبر است ، و تنها وظيفه او را بيان ميكند، با خطاب اى پيامبر {يا ايها الرسول} شروع شده و با صراحت و تأكيد دستور ميدهد ، كه آنچه را از طرف پروردگار بر او نازل شده است به مردم برساند{بلغ ما انزل اليك من ربك} 💠سپس براى تأكيد بيشتر به او اخطار مى كند كه اگر از اين كار خوددارى كنى؛ رسالت خدا را تبليغ نكرده اى{و ان لم تفعل فما بلغت رسالته} سپس به پيامبر (ص) كه گويا از واقعه خاصى اضطراب و نگرانى داشته ، دلدارى و تامين مى دهد و به او مى گويد: از مردم در اداى اين رسالت وحشتى نداشته باش ، زيرا خداوند تو را از خطرات آنها نگاه خواهد داشت{و الله يعصمك من الناس} 💠و در پايان آيه به عنوان يك تهديد و مجازات، به آنهائى كه اين رسالت مخصوص را انكار كنند و در برابر آن از روى لجاجت كفر بورزند، ميگويد: خداوند كافران لجوج را هدايت نميكند {ان الله لا يهدى القوم الكافرين} 💠جمله بندى آيه و لحن خاص و تاكيدهاى پى در پى آن و نیز شروع شدن با خطاب و تهديد پيامبر (ص) به عدم تبليغ رسالت در صورت كوتاهى كردن كه منحصرا در اين آيه از قرآن آمده است، نشان ميدهد كه سخن از حادثه مهمى در ميان بوده است كه عدم تبليغ آن مساوى بوده است با عدم تبليغ رسالت 💠 و در كتابهاى مختلفى كه دانشمندان اهل تسنن، اعم از تفسير و حديث و تاريخ نوشته اند، روايات زيادى وجود دارد كه با صراحت مى گويد: آيه فوق درباره امیرالمؤمنین (ع) و جانشینی او نازل شده است @atsh_bkhryar

#تفسیر_قرآن_کریم (تفسیر آیه ۶ سوره هود) 💠مفهوم رزق تنها در نيازهاى مادى خلاصه نمى شود بلكه هر گونه عطاى مادى و معنوى را شامل مى گردد، لذا مى گوئيم (اللهم ارزقنى علما تاما) خداوندا علم كامل به من روزى كن و يا مى گوئيم : (اللهم ارزقنى توفیق الشهادة فى سبيلك) خداوندا شهادت در راهت را نصيب من بگردان . البته در آيه مورد بحث ممكن است نظر بيشتر روى ارزاق مادى بوده باشد ، هر چند اراده مفهوم عام نيز چندان بعيد نيست. 💠 مستودع یعنی ناپایدار چیزی که باید رها شود وبه صاحب اصلیش بازگردانده شود. در حقيقت آيه فوق مى گويد : تصور نشود كه خداوند تنها به جنبندگانى كه در جايگاه اصلى قرار دارند روزى مى بخشد و به اصطلاح سهميه آنها را در خانه هايشان مى آورند ، بلكه هر كجا باشند و در هر وضع و شرائطى قرار گيرند ، سهم آنها را از روزى به آنان مى بخشد چرا كه هم جايگاه اصلى آنان را مى داند و هم از تمام نقاطى كه به آن نقل و مكان مى كنند ، باخبر است  💠از حيوانات غول پيكر دريائى گرفته تا جنبندگان بسيار كوچكى كه به زحمت به چشم ديده مى شوند هر يك مناسب حالشان آنچه را لازم دارند مقرر كرده است .اين روزى به اندازه اى حساب شده و مناسب حال موجودات است كه از نظر كميت و كيفيت كاملا منطبق بر خواسته ها و نيازهاى آنها است. 💠ممكن است تعبير کتاب مبین اشاره به اين باشد كه هيچكس نبايد براى به دست آوردن روزى خود كمترين نگرانى به خويش راه دهد ، و تصور كند ممكن است در گرفتن سهم خويش ، به اصطلاح ، از قلم بيفتد. 🌐 @atsh_bkhryar

#تفسیر_قرآن_کریم (ادامه تفسیر آیه ۶ سوره هود) ۞ وَمَا مِن دَابَّةٍ فِي الْأَرْضِ إِلَّا عَلَى اللَّهِ رِزْقُهَا وَيَعْلَمُ مُسْتَقَرَّهَا وَمُسْتَوْدَعَهَا ۚ كُلٌّ فِي كِتَابٍ مُّبِينٍ 🍃هیچ جنبنده اى در زمین نیست مگر این که روزى او بر خداست. او قرارگاه و محلّ نقل و انتقالشان را مى داند. همه اینها در کتاب مبین (لوح محفوظ) ثبت است. 💠مسأله تأمین نیازمندى هاى موجودات زنده، و به تعبیر دیگر رزق و روزى آنها، از جالب ترین مسائلى است که با گذشت زمان و پیشرفت علم، پرده از اسرار آن برداشته مى شود، و صحنه هاى شگفت انگیز تازه اى از آن، به وسیله علم فاش مى گردد. 💠راستى طرز روزى رساندن خداوند به موجودات مختلف، حیرت انگیز است، از جنینى که در شکم مادر قرار گرفته، و هیچ کس به هیچ وجه در آن ظلمت کده اسرارآمیز به او دسترسى ندارد، تا حشرات گوناگونى که در اعماق تاریک زمین، و لانه هاى پرپیچ و خم، و در لابلاى درختان و بر فراز کوه ها و در قعر دره ها زندگى دارند، ماهیانی که در اعماق تاریک و ظلمانی آبها زندگی میکنند؛ هیچ کدام از دیدگاه علم او هرگز مخفى و پنهان نیستند و هر جا باشند روزى آنان را به آنان حواله مى کند. 💠جالب این که، در آیات فوق، به هنگام بحث از روزى خواران تعبیر به دابه و جنبنده شده است، و این اشاره لطیفى به مسأله رابطه انرژى و حرکت است و اگر حرکت را به معنى وسیعش تفسیر کنیم، گیاهان را هم در بر مى گیرد، زیرا آنها نیز یک حرکت بسیار دقیق و ظریف در مسیر نمو دارند، به همین دلیل در فلسفه ما، یکى از اقسام حرکت را مسأله نمو شمرده اند @atsh_bkhryar

#تفسیر_قرآن_کریم (ادامه تفسیر آیه ۶ سوره هود) 💠در آیه کریمه خداوند میفرماید؛ ما روزی هر جنبنده ای را در هر کجا باشد به او میدهیم حال سؤال اینجاست که آیا روزى هر کس؛ خواه ناخواه به او مى رسد یا این که باید به دنبال آن رفت؟ 💠بعضى از افراد با اتکاء به تعبیراتى همانند آیه فوق، یا روایاتى که روزى را مقدر و معین معرفى مى کند، فکر مى کنند: لزومى ندارد که انسان براى تهیه معاش زیاد تلاش کند؛ چرا که روزى مقدر است، و در هر حال به انسان مى رسد، و هیچ دهان بازى بدون روزى نمى ماند! 💠این چنین افراد نادان، که شناختشان درباره دین و مذهب فوق العاده سست و ضعیف است، بهانه به دست دشمنان مى دهند، که مذهب، عاملى است براى تخدیر، رکود اقتصادى و خاموش کردن فعالیت هاى مثبت زندگى، و تن در دادن به انواع محرومیت ها، به عذر این که، اگر فلان موهبت نصیب من نشده، حتماً روزى من نبوده، اگر روزى من بود، بدون چون و چرا به من مى رسید. 💠در حالى که، مختصر آشنائى با قرآن و احادیث اسلامى، براى پى بردن به این حقیقت کافى است که، اسلام پایه هر گونه بهره گیرى مادى و معنوى انسان را سعى و کوشش و تلاش مى شمرد، تا آنجا که در جمله شعارگونه قرآنى[لَیْسَ لِلإِنْسانِ إِلاّ ما سَعى] بهره انسان را منحصراً در کوشش و کارش قرار مى دهد. 💠پیشوایان اسلامى، از چوپانى گرفته، تا خیاطى، زره بافى و کشاورزى،را انجام میدادند اگر مفهوم تضمین روزى از طرف خدا، نشستن در خانه و انتظار رسیدن روزى باشد، نباید پیامبران و امامان، که از همه آشناتر به مفاهیم دینى هستند، این همه براى روزى تلاش کنند. ♻️ادامه دارد... 🌐 @atsh_bkhryar

#تفسیر_قرآن_کریم (ادامه تفسیر آیه ۶ سوره هود) 💠گفتیم که روزىِ هر کس مقدّر و ثابت است، ولى در عین حال مشروط به تلاش و کوشش مى باشد، و هر گاه این شرط حاصل نشود، مشروط نیز از میان خواهد رفت. این درست به آن مى ماند که مى گوئیم: هر کس، اجلى دارد و مقدار معینى از عمر. مسلماً، مفهوم این سخن آن نیست که اگر انسان حتى دست به انتحار و خودکشى و یا تغذیه از مواد زیان بخش بزند، تا اجل معینى زنده مى ماند، بلکه مفهومش این است: این بدن، استعداد بقاء تا یک مدت قابل ملاحظه دارد، اما مشروط به اینکه مهلکات را از خود دور کند. 💠نکته مهم دیگر این است که: آیات و روایات مربوط به معین بودن روزى، در واقع ترمزى است روى افکار مردم حریص و دنیاپرست، که براى تأمین زندگى به هر در مى زنند، و هر ظلم و جنایتى را مرتکب مى شوند، و از طریق نامعقول و نامشروع براى تهیه روزى تلاش میکنند؛به گمان این که اگر چنین نکنند زندگیشان تأمین نمى شود. 💠اما باید بدانند؛ خدائى که، آنها را در ظلمتکده رحم فراموش نکرد. خدائى که، به هنگام طفولیت، که توانائى بر تغذیه از مواد غذائى این جهان را نداشتند، روزیشان را قبل از تولد به پستان مادر مهربان حواله کرد. خدائى که، به هنگام پایان دوران شیر خوارگى، در آن حال که ناتوان بودند، روزیشان را به دست پدرى پر مهر داد، که صبح تا شام جان بکند، و خوشحال باشد که براى تهیه غذاى فرزندانش زحمت مى کشد. این خدا چگونه ممکن است به هنگامى که انسان بزرگ مى شود، توانائى و قدرت به هر گونه کار و فعالیت پیدا مى کند او را فراموش نماید؟! 🌐 @ashora_karbala

#تفسیر_قرآن_کریم (تفسیر آیه ۱٢ سوره هود) 💠از این آیات چنین بر مى آید که، گاهى پیامبر(ص) به خاطر شدت مخالفت و لجاجت دشمنان، ابلاغ بعضى از آیات را به آخرین فرصت موکول مى کرده است، لذا خداوند روحیه پیامبرش را با این بیان، تقویت کرده و میفرماید گویا ابلاغ بعضى از آیاتى که بر تو وحى مى شود، ترک مى کنى و سینه تو از آن نظر تنگ و ناراحت مى شود،که مبادا آنها معجزات اقتراحى از تو بخواهند و بگویند: چرا گنجى بر او نازل نشده؟ و یا چرا فرشته اى همراه او نیامده ؟ از ایمان و کفر آنها پروا مکن! وظیفه تو فقط ابلاغ است ⬅️ معجزات اقتراحی یعنی کسانی که در جستجوى حقیقت نبودند؛ معجزاتى مطالبه مى کردند، یعنی هر کس به میل و هوس خود، پیشنهاد معجزه اى بکند و با هیچ معجزه دیگرى هم قانع نشود. مسلماً چنین افرادى بهانه جو هستند، نه حقیقت خواه. میفرماید: درخواست هاى آنها در زمینه معجزات اقتراحى، نه به خاطر حقیقت طلبى است، بلکه به خاطر آن است که آنها اصولاً منکر نبوت اند، و اینها همه بهانه است 💠 اما سؤالى در اینجا پیش مى آید که: چگونه ممکن است پیامبر(ص) ابلاغ آیات الهى را تأخیر اندازد؟ و یا اصولاً از ابلاغ آنها خوددارى کند؟ میگوئیم: هر گاه پیامبر(ص) مأمور به ابلاغ فورى حکمى باشد، مسلماً بدون واهمه آن را ابلاغ خواهد کرد، ولى گاه مى شود وقت ابلاغ وسیع است، و پیامبر روى ملاحظاتى آن هم نه ملاحظاتى که به شخص خودش باز گردد، بلکه ملاحظاتى که جنبه عمومى و دفاع از مکتب دارد، ابلاغ آن را به عقب مى اندازد، و این مسلماً گناه نیست 🌐 @atsh_bkhtyar

#تفسیر_قرآن_کریم (تفسیر آیه ۱٨ سوره هود) 💠آیه با لحن تندی آغاز میشود و تا انتهای آیات بعد هم خداوند با عتاب سخن میگوید و میخواهد بفهماند که این اعمال نابخشودنی میباشند و بعد انجام این عمل؛ تمام راهها به دوزخ ختم میشود. 💠میفرماید چه کسى ستمکارتر است از آن کس که بر خدا دروغ مى بندد. (وَ مَنْ أَظْلَمُ مِمَّنِ افْتَرى عَلَى اللّهِ کَذِباً) یعنى نفى دعوت پیامبر در واقع نفى سخنان خدا است. زیرا پیامبر از خودش چیزی ندارد و تمام گفتارش وحی می باشد؛ لذا تکذیب پیامبر، تکذیب خدا است، و دروغ بستن بر کسى که جز از طرف خدا سخن نمى گوید، دروغ بستن بر ذات پاک خدا محسوب مى شود. ⁉️چندین آیه در قرآن وجود دارد که گروهى را به عنوان ستمکارترین مردم با تعبیر "أَظْلَمُ" معرفى نموده است، در حالى که ظاهراً کارهاى آنها با هم مختلف است، و ممکن نیست چند گروه با داشتن چند کار مختلف، هر کدام ستمکارترین مردم شمرده شوند، بلکه باید این گونه گفته شود که؛ گروهى ستمکار یا ستمکارتر و گروه دیگرى ستمکارترین بوده باشند. ▫️در تفاسیر بیان شده؛ علت این است که ریشه تمام این اعمال به یک چیز، یعنى شرک و تکذیب آیات الهى باز مى گردد و این بزرگترین تهمتها و گناهان است. 💠آنگاه، آینده شوم آنها را در قیامت چنین بیان مى کند: آنها در آن روز به پیشگاه پروردگار، با تمامى اعمال و کردارشان عرضه مى شوند، و در دادگاه عدل او حضور مى یابند. (أُولئِکَ یُعْرَضُونَ عَلى رَبِّهِمْ) ♻️ادامه دارد... •┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈• ❇️کانال افسران جنگ نرم_آتش به اختیار❇️ 💥 "بپیوندید" ↙ @atsh_bkhtyar